"นี่นาย!"ฉันอ้าปากค้างทันทีที่เข้ามาอุ้มฉันในท่าเจ้าสาว
ถ้าถามว่าฉันเป็นอะไร ฉันแค่ตกบันไดลงมาเพราะความเด๋อด๋าของฉันเอง
"ใส่แว่นหนาเตอะขนาดนี้ สมควรที่จะตกบันได"ฉันไม่ได้สายตาสั้นนะ แต่ฉันอยากใส่เพราะฉันมีเหตุผลของฉันเอง
"มันเรื่องของฉัน"ฉันตอบพรางดิ้นเพื่อให้ฉันหลุดออกจากที่เขาอุ้ม
"ถ้าดิ้นเจ็บกว่าเดิมนะ"พอเขาพูดจบ ทำให้ฉันนิ่งทันที "เด็กดี"
ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก
ทำไมหัวใจของฉันจู่ๆมันก็เต้นแรงล่ะเนี่ย มันไม่ใช่เพราะคนที่อุ้มฉัน แต่ฉันดันเดินสวนทางกับคนที่ฉันเคยสารภาพรักกับเขาแล้วโดนปฏิเสธแบบเลือดเย็นมาก
"หึ แสดงว่ายังไม่ลืมสินะ"จู่ๆมีนก็พึมพับออกมา
"..."ฉันมองหน้าเขา และเกิดข้อสงสัยมากมายบนหัวฉัน
"ถ้าลืมไม่ได้ก็ไม่ต้องลืม แต่ฉันจะทหให้เธอรักฉันแค่คนเดียว!"
"ฉันเลือกที่จะไม่รักใครอีก เพื่อที่จะไม่เจ็บเหมือนเมื่อก่อนอีก"
"ถึงเธอจะลืมมันไม่ลง แต่ฉันจะทำให้เธอรักฉันให้ได้!"
.......................................................................................................................................................................
Talk
สวัสดีนักอ่านทุกคนนะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่มีมาม่าแน่นอน 5555
เป็นนิยายเรื่องที่ 2 ของเรานะคะ (ถึงเรื่องแรกจะเปิดไปได้แค่ 2 ตอนก็เถอะ)
ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ จุ๊บ
ส่วนใครยังไม่รู้จักเรา เรามีนามปากกาว่า Macha PearZ จะเรียกว่ามัจฉะก็ได้นะ ไม่ว่ากัน
ชอบนิยายเรื่องนี้อย่าลืมคอมเมนต์ติชม หรือถ้าแอบเขียนผิดเตือนกันได้ ไม่ว่ากันเนอะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น