เปิดจอง :: พ่ายเล่ห์ [เสน่ห์]นางมาร :: ฉบับปรับปรุงใหม่
“กับเธอ พี่ก็เป็นแบบนี้แหละ และไม่ว่าเธอจะนอนกอดทะเบียนสมรสไว้นานแค่ไหน เมียที่พี่ยอมรับก็ไม่ใช่ผู้หญิงเห็นแก่ตัวอย่างเธอ แม่ของลูกพี่ก็ต้องไม่ใช่ผู้หญิงเลวๆ อย่างเธอ กุลชา
ผู้เข้าชมรวม
69,904
ผู้เข้าชมเดือนนี้
17
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
พ่ายเล่ห์ [เสน่ห์]นางมาร
ผู้เขียน: ภิรมมณีย์
15 ก.ค.60
ลูกเมียน้อยแล้วยังไง!
ใครบ้างสามารถเลือกเกิดได้
ความรักระหว่างคนสองคน ใครเลยจะเข้าใจ กุลชารู้แค่เพียงว่าพ่อ
กับแม่รักกัน และแม่ไม่เคยคิดแย่งสามีใคร
แต่ทำไม...สุดท้ายเธอถึงต้องลดตัวลงมาแย่งผู้ชายเพียงคนเดียวที่ไม่เคยสนใจเธอเลย แต่เขากลับเป็นผู้ชายที่เธอรักหมดหัวใจ
เมื่อเขาร้าย เธอถึงต้องเข้าหาเขาด้วยการร้ายกลับ
และเพราะเขาเกลียดลูกเมียน้อยอย่างเธอเข้าไส้ เธอถึงต้องทำทุกวิถีทางเพื่อเอาชนะ
จากคู่กัด กลายมาเป็นคู่ชีวิต แม้จะนอนกอดทะเบียนสมรสแต่หัวใจเขา กลับตกเป็นของผู้หญิงคนอื่น ฉะนั้นต่อให้เธอกลายเป็นนางมารร้ายก็ต้องได้ทั้งตัวและหัวใจเขามาครอบครอง
“ทำไมคะ กลัวไม่ได้หย่ามากขนาดนั้นเลยหรือไง”
“พี่ไม่ใช่คนโง่นะเกรซ กลัวแต่เธอจะคิดโง่ๆ ด้วยการผูกมัดพี่ด้วยเด็กมากกว่า พี่บอกเอาไว้เลยนะ เรื่องที่เกิดขึ้นในคืนนี้มันก็แค่ความผิดพลาด และมันจะไม่เกิดขึ้นอีก”
“ถึงมันจะเป็นแค่ความผิดพลาด แต่พี่คิมก็หนีความจริงไม่พ้นว่าเกรซเป็นเมียพี่ สิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนี้ พี่คิมต้องรับผิดชอบ”พูดด้วยเสียงสั่นเครือ แล้วนัยน์ตาก็เริ่มแดงช้ำขณะที่ความร้อนทั้งใบหน้าและร่างกายเริ่มเพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ
คิมหันต์กระตุกยิ้มที่มุมปาก ยอมรับว่าพอใจที่เห็นกุลชาดิ้นรนหาเหตุผลมารั้งตัวเขาอย่างคนหมดหนทาง แต่ใจหนอใจ แวบหนึ่งความรู้สึกก็แปรเปลี่ยนเป็นความสงสาร ยามนี้อารมณ์ที่หลากหลายอัดแน่นอยู่ในอก จะโยนทิ้งก็ลำบาก หากเก็บไว้ก็รังแต่เป็นเสี้ยนตำให้อยู่ไม่เป็นสุข
แต่เสียงหนึ่งก็ผุดวาบขึ้นมาเตือนสติว่า ‘ผู้หญิงคนนี้ทำลายชีวิตเขา”
“พี่ต้องรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นงั้นเหรอ”พับแขนเสื้อเสร็จก็สืบเท้าเข้าหาคนที่นั่งอยู่บนเตียงช้าๆ ก้มลงมองหน้า “ผู้หญิงอย่างเธอไม่มีค่าพอสำหรับพี่หรอก อย่างมากก็แค่คู่นอนชั่วคราว จะให้เป็นเมีย เป็นแม่ใครคงไม่ได้”
กุลชาหลุบตาลง ชาทั้งร่างกายและความรู้สึก คำพูดนั้นเสมือนมีดอาบยาพิษที่แค่บาดเฉือนก็ทำให้ทรมานแทบขาดใจตาย
น้ำตาหยดใสไหลอาบแก้ม คิมหันต์ใช้มือเช็ดออกให้
“ยอมรับความจริงสักทีเถอะเกรซ”
“คนใจร้าย”
“กับเธอ พี่ก็เป็นแบบนี้แหละ ไม่ว่าเธอจะนอนกอดทะเบียนสมรสไว้นานแค่ไหน เมียที่พี่ยอมรับก็ไม่ใช่ผู้หญิงเห็นแก่ตัวอย่างเธอ แม่ของลูกพี่ก็ต้องไม่ใช่ผู้หญิงเลวๆ อย่างเธอ กุลชา”
ผลงานอื่นๆ ของ ทิพย์ วรมัน : เธียร์ : ภิรมมณีย์ ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ ทิพย์ วรมัน : เธียร์ : ภิรมมณีย์
ความคิดเห็น