พรางเสน่หา กาฝากรัก ฉบับ E-book

มาแล้วค่า หลังจากที่รอมานาน

***************************************

 

ฌอห์ณ ธีรนันท์

               นักธุรกิจหนุ่มเจ้าของบริษัทเครื่องประดับและอัญมณีระดับแนวหน้าของประเทศ ผู้ชายที่ขึ้นชื่อว่าไร้หัวใจ ต้องฝืนใจรับอุปการะ ปาลิน ลูกสาวของอดีตคนรักและพี่ชายต่างสายเลือดไว้ในความดูแล ความโกรธแค้นที่มีต่อพ่อแม่ของปาลินทำให้ตลอดเวลาสิบปีที่ผ่านมาฌอห์ณเอาแต่ผลักไสเธอ ไม่เคยเหลียวแหล ไม่เคยให้ความรักและความอบอุ่นดั่งคนในครอบครัวแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลก เมื่อในที่สุดหัวใจที่แข็งกระด้างก็พ่ายแพ้ต่อความท้าทายและความแก่นกะโหลก วันเวลาเปิดโอกาสให้ใกล้ชิดกันจนทำให้หัวใจเรียกร้องหาแต่เธอ เด็กหญิงผู้เติบโตเป็นสาวสะพรั่งที่เข้ามาสั่นคลอนหัวใจของเขาอย่างรุนแรง

ปาลิน ธีรนันท์

               เด็กหญิงสมองเสื่อมผู้รอดชีวิตจากเปลวเพลิง สิบปีผ่านไปเธอเติบโตเป็นสาวสะพรั่งในความดูแลของ 'อาฌอห์ณ' บุรุษเพียงคนเดียวที่ห่างไกลจากสายเลือด ชายผู้ผลักไสเธอจากอดีตแต่หญิงสาวกลับพบความจริงที่น่ากลัวว่า ครั้งแรกที่เธอลืมตาขึ้นมาพบกับโลกใบใหม่เธอมอบหัวใจให้กับชายผู้มีจิตใจด้านชาตั้งแต่แรกเห็น คอยเฝ้ามองเขาตลอดเวลาเหมือนกระต่ายหมายปองจันทรา จนโชคชะตาพลิกผันให้คำอธิฐานทุกค่ำคืนสมดั่งปรารถนา ความรักก่อเกิดขึ้นในหัวใจพร้อมกับตัวตนของเขาในอดีตผุดขึ้นมาให้ชีวิตต่อจากนี้ท้าทายเหมือนวิ่งฝ่าขุมนรกแตก

เครดิตภาพอิมเมจตัวละคร

ไมค์ : ภัทรเดช สงวนความดี

ใบเฟิร์น : พิมพ์ชนก  ลือวิเศษไพบูลย์

***********************************************

ฌอห์ณทำทุกอย่างเพื่อผลักไส ปาลิน เด็กหญิงผู้รอดชีวิตจากนิวออลีนส์ออกไปให้พ้นจากภาระ เธอเป็นแค่กาฝาก เป็นตัวแทนของความรักที่ถูกหักหลังและเป็นนางมารร้าย น่ารำคาญที่ทำให้แผลในหัวใจของเขาไม่เคยตกสะเก็ด เขาเกลียดเธอ...แต่พรหมลิขิตกลับเล่นตลก กำหนดให้หัวใจของเขาและเธอโหยหากันและกัน

บ้าเอ๊ย! นี่เขาตกหลุมรักยายหลานนอกไส้คนนี้จริงๆ เหรอเนี่ย!

                “เธอมี condom เป็นโหลๆ เลยนะปาลิน ไม่คิดจะบอกหน่อยหรือว่าได้มันมายังไง คงไม่ใช่ของสะสมเหมือนแสตมป์หรอกใช่ไหม”

                “สมัยนี้เขารณรงค์ให้ยืดอกพกถุงกันทั่วบ้านทั่วเมืองไม่ใช่เหรอคะ ผู้หญิงพกถุงไม่เห็นเสียหายอะไรเลยหนิ อีกอย่างหนูไม่ได้เก็บไว้ในกระเป๋าสตางค์หรือกระเป๋ากางเกงเหมือนป๋าซักหน่อย”

                “ไม่ต้องชักจูงฉันเข้าร่วมเครือข่ายของเธอด้วยเลย ฉันยังไม่มีเมีย เรื่องพวกนี้มันเป็นเรื่องธรรมดาของผู้ชายอยู่แล้ว”

                “ไม่มีเมีย งั้นก็รีบหาเมียสิ”

                “ก็มองอยู่นี่ไง” ชายหนุ่มยืนกอดอกพิงชั้นวางหนังสือเอียงคอมอง

                ปาลินหน้าแดงแจ๋รีบหลบตาทันทีทันใด แล้วสะดุดเข้ากับข้อเท้าตัวเองที่ยังบวมเบ่ง มันหลุดพ้นจากเงื้อมมือของเสือเฒ่าตั้งนานแล้วแต่เธอยังลูบคลำข้อเท้าตัวเองเหมือนกลัวว่าจะมีมือปริศนาที่ไหนโผล่มาจับอีก หญิงสาวกระแอมเล็กน้อยขัดขวางสายตามีเลศนัยด้วยการดึงดูดความสนใจกลับมายังคำเฉลยที่เขาอยากรู้

                “อย่าเข้าใจผิดนะคะ หนูไม่ได้ซื้อ พอดีมีการอบรมเรื่องเพศสัมพันธ์ในวัยรุ่น เขาแจกให้หนูก็แค่รับไม่ให้เป็นการเสียมารยาท”

                “มากขนาดนั้นเลยเหรอ”

                “คือ...จริงๆ แล้วเขาแจกเหมือนหว่านข้าวน่ะค่ะ บังเอิญที่มันหล่นอยู่ตรงหน้าหนูพอดี นี่แค่บางส่วนนะคะ ความจริงมันมีเยอะกว่านี้อีกแต่หนูให้เพื่อนไปแล้ว ที่เหลือเลยเก็บไว้เป็นอนุสรณ์ แต่ตอนนี้หนูยกให้ป๋าหมดเลยค่ะ”

                “ไม่ใช้แล้ว”

                “อ้าว! หมายความว่ายังไง ป๋าไม่กลัวเหรอ”

                “ไม่ได้หมายความว่าฉันจะมีเซ็กซ์โดยไม่ป้องกัน แต่นับจากนี้ฉันจะรักตัวเองมากขึ้นและจะดูแลเธอมากขึ้น” อีกความหมายหนึ่งคือเขาต้องการเปลี่ยนตัวเอง ไม่ลากใครขึ้นเตียงหรือมีความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืนกับผู้หญิงคนไหนอีก ต่อให้สวยดั่งนางฟ้านางสวรรค์เขาสาบานว่าจะไม่เหลียวมองใคร หากเธอคนนี้ยอมรับในตัวเขา

                ฌอห์ณเดินกลับมาที่เตียง ทิ้งตัวนั่งกับฟูก คว้าข้อเท้าเล็กของปาลินมาวางไว้บนตักตามเดิม หญิงสาวไร้การขัดขืน ดวงตาใสแป๋วมองไม่กระพริบราวกับสนอกสนใจในคำพูดของเขาเต็มประดา

                “เอาเป็นว่าฉันจะไม่พูดถึงเซ็กซ์ทอยก็แล้วกัน”

                เฮ้อ! เหนื่อยใจเป็นบ้าเลยกับของเล่นแต่ละชิ้นของเธอ ทำไมปาลินถึงไม่สะสมตุ๊กตาบาร์บี้หรือลูกเทพเหมือนคนอื่นๆ เขานะ

                “ไม่เคยใช้หรอกค่ะ”ดวงตากลมโตกะพริบถี่ขับไล่ความกระดากอาย “แค่อยากรู้ว่ามันเป็นยังไง แต่หนูเชื่อว่าต้องมีซักครั้งแหละที่ป๋าเองก็อยากรู้ว่าตุ๊กตายางเป็นยังไง”

แวะมาทักทายกันได้ที่  https://www.facebook.com/pirommanee/ นะคะ