ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : โปรเจคต์
เ้าวันเสาร์ ที่อาาศ่อน้าร้อนอบอ้าว ล้อมาวื่นแ่เ้ารู่รีบเรียมอไปใส่บาร หลัาที่เมื่อืนหล่อนโนนโริลวนลาม แถมยัไปบนผิอี ...ิแล้วหล่อน็ัริมฝีปาเบาๆ ..สายาที่เามอมายัหล่อน...เป็นสายาไม่่อยะเป็นมิรเลย เพราะหล่อนเอแหละที่วู่วาม ไม่ถามไถ่อะไรแล้วรีบไปัสินเาเอ ะถูเาเลีย็ไม่แปล....แ่ะสนใทำไม ับารไปให้แทนารอโทษแล้วัน...
ล้อมาวอาศัยอยู่อนโแห่หนึ่ ย่านลาเมือไม่ไลาที่ทำานมานั หล่อนอยู่นเียว ้วยวามที่เป็นเ็่าัหวั หล่อนึำเป็นะ้อเ่าอนโอยู่เพียลำพั หล่อนเลือหาอนโที่ไม่แพมา ทำเลใล้ที่ทำานเป็นหลั เพราะเหุผล่ายๆที่ใรที่สนิทับหล่อนะรู้ี....หล่อนนอนี้เาและื่นสาย....
เสียโทรศัพท์มือถือัึ้นใล้ัวหล่อน หล่อนหยิบึ้นมามอหน้าอ ิ้วเรียวมวล้วยวามสสัย.....บอสโทรมาทำไมวันหยุ....
"่ะบอส" ล้อมาวรับสายาม้วยรอเสียใสถึปลายสาย
"าวเอ้ยาว....ผมมี่าวีและ่าวร้ายะบอุน่ะ ะเอา่าวไหน่อน?" น้ำเสียื่นเ้นอรัสรร์ผู้เป็นเ้านายทำให้ล้อมาวยิ่สสัยมาึ้นไปอี ...มี่าวี ่าวร้าย้วย...อะไร
"หือ....่าวร้าย่อน" หล่อนอบำถามอผู้เป็นเ้านาย
"ไม่เอาบอ่าวี่อน"
"โถ่...แล้วะให้าวเลือทำไมเนี่ยบอส" ล้อมาวรอาบน...
"็เราประมูลโปรเยัษ์ แ่ภายในอนโหรูที่ำลัะสร้าเสร็อ เลิศรันไพศาล ยัไล่ะาววววว ฮ่าๆ ทีนี้บริษัทเราัระับประเทศแน่" รัสรร์บอ่าวทั้หัวเราะพอใในสิ่ที่เพิ่ไ้รับมา
"เหรอะบอส ีใ้วยนะะ แล้ว่าวร้ายล่ะะ"
"ุ...เลิทำโปรเทาวน์เฮ้าส์แถวราพฤษ์ะ"
"ทำไมล่ะะบอส าวทำไม่ี ลู้าไม่อบเหรอะ" ล้อมาวสสัยว่าหล่อนทำานผิพลารไหนหรือเปล่าที่ทำให้เ้านายอหล่อน้อให้เลิทำลาันแบบนี้
" ผมะให้ยัย่ายไปทำแทนุ...แล้วุ เรียมัวไว้ให้ีับโปรเ์ใหม่..ฮ่าๆ เราะรวยัน็านนี้ล่ะาวเอ้ย" ล้อมาวพอะนึภาพออว่าใบหน้าอเ้านายหล่อนะเป็นยัไ....ปริ่มน่ะสิ ะอะไรล่ะ...
"เี๋ยววันพฤหัสฯนีุ้ไปูสถานที่โราร ถามวาม้อารอลู้า ว่าอยาไ้ประมาไหนนะ เี๋ยวปมะส่รายละเอียโรารไปใหุ้ทาอีเมล์ ืนนี้ โอเ๊ ? ฝา้วยนะ ล้อมาว"
"ะ...เี๋ยว...บอส" รัสรร์พูๆสั่ๆเสร็แล้ว็วาสายไปทันที ไม่รอฟัวามเห็น้วยหรือไม่เห็น้วยาหล่อนสัำ...เป็นแบบนี้ทุทีสิน่า บอส.....
ล้อมาวเลื่อนเมาส์ูรายละเอียออนโหรู 40 ั้นย่านใลาเมือใล้รถไฟฟ้าและิับห้าให่ๆที่เหล่าารา วัยรุ่น อบไปัน เรียว่าสถานที่แห่นั้นเหมาะับนที่มีไลฟสไล์แบบนเมือ ืออบวามสะวสบาย ใล้แหล่้อปปิ้ เินออมาาอนโ็เอร้านอาหารมามายให้เลือ....แ่ไม่เหมาะับนแบบหล่อน.... ล้อมาวอ่านรายละเอียอโรารเพื่อที่ะนำไปุยับลู้านสำัที่ไ้่าวว่า ..ละเอียทึระเบียนิ้ว...ไม่รู้ว่าหล่อนะทำานนี้ออมาไ้ีแ่ไหน แ่็ะพยายามทำให้ีที่สุ....มือบาพับหน้าอแลบทอบให้ปิล....หล่อนปล่อยัวเอให้เ้าสู่นิทรารมย์อืนนี้พร้อมับวามิหนัในหัว..
เ้าวัน พฤหัสฯ ที่ล้อมาว้อออไปเอลู้า 'โปรเยัษ์' อย่าที่เ้านายอหล่อนเรีย หล่อนสวมเสื้อเิ๊แนยาวสีาวแบบสมัยใหม่ พับึ้นมาถึ้อศอ าเรัรูปายาวสีน้ำเินเ้มส่ให้าหล่อนูเรียวแม้ว่าะไม่ไ้เปิเผย็าม ผมยาวสีน้ำาอ่อนๆรปลายัลอนหลวมๆ ถูรวบเป็นหาม้าแบบสูเผยให้เห็นลำอระห...หล่อนมอัวเอในระแล้วถอนหายใ....นี่ันะ้อไปเอับอะไรบ้าเนี่ย...
ล้อมาวับรถอีโาร์ันเล็สีแประำัวหล่อนมานถึที่นัหมายับเ้าอโปรเ์ยัษ์ หล่อนหาที่อรถแล้วรีบเ็บเอสารที่้อใุ้ยับลู้าใส่ระเป๋า แล้ว้าวลารถอย่าเร่รีบ...เวลานัือ 9.00 แ่เวลาอนนี้ือ 8.50 ...หล่อนมอนาฬิาที่้อมือ....
"ายละ ะทันมั๊ยเนี่ย"
ล้อมาวรีบ้าวเินเ้าไปยัสถานที่นัหมาย และหวัในใว่า ลู้ายัไม่มา นรวยๆที่เป็นผู้บริหารมัะเ้าานสายเสมอแหละ ...หล่อนิเอาเอ...
หลัาสอบถามพนัาน ว่าห้อสวีทอ อนโนี้อยู่ั้นไหน พนัาน็รีบอบทันทีว่า ั้น 40 ออนโ หล่อนึรีบไปที่ลิฟ์ทันที ...
ล้อมาวมาถึยัห้อที่นัหมายหล่อนรีบเปิประูเ้าไปในทันที...สิ่ที่หล่อนเห็นือ ...ลู้ามาแล้ว!!!...เห้ย!านี่หลฝู มา่อนเวลาว่ะ...
ายร่าสูในุสูทธุริที่เาใส่นุ้นานทั่วไป ำลัเอามือล้วระเป๋าาเแล้วมอออไป้านนอผ่านระใสบานให่ ้วยวามสู ทำให้เห็นวิวรุเทพที่สวยามแม้ะเป็นเวลาลาวัน็าม.....
เารับรู้ถึารเ้ามาอใรนหนึ่แ่เายัยืนมอออไปอยู่อย่านั้น สายาเหลือบมอนาฬิาที่้อมือ...ายหนุ่มถอนหายใ....
"ันมาแล้ว่ะ" ล้อมาวล่าวเพื่อเป็นารบอว่าหล่อนมาถึแล้วและทันเวลาพอี...หล่อนูนาฬิาทันทีที่มาถึ...8.59...หล่อนมาทันแถมยัเหลืออีั้ 1 นาทีแน่ะ...
ายหนุ่มที่ยืนหันหลัให้หล่อนหันมาหลัาที่ไ้ยินเสียอล้อมาว
"ุมาสา...."
"เห้ยุ/ ไอ้โรินี่" สอเสียประสานันผนใ นี่มันนายนที่เราบหน้าวันนั้นนี่นา....มาไ้ไ...อย่าบอนะว่า......
" หึ...ยัมีหน้ามาเรียผมว่าไอ้โริอีเหรอ" ะวันยัำฝ่ามืออรหัน์อหล่อนไ้ี....
"็...." หล่อนเม้มปา ...อะไระวยนานี้ เมื่อวันเสาร์็รวน้ำอโทษแล้วไเล่า...
"หึ...แล้วุ็มาสาย...แบบนี้ะให้ปมทำานับุไ้ยัไ" ะวันลอบมอใบหน้าเื่อนอหิสาวรหน้า เารู้ว่าหล่อนะอับอายที่มาบเาวันนั้น ถึไ้หน้าีนานี้...หึ น่าแล้
"สายที่ไหน ันมาถึ 8.59 นาที เรามีนััน 9.00 นี่" ล้อมาวพยายามบอว่าหล่อนไม่ไ้มาสาย หล่อนมา่อนเวลา้วย้ำ
" แ่นาฬิาผมมัน 9.01 ุมาสาย"
"เอ๊ะ! ุ ็นาฬิาุไม่ร"
"อุ่าหาที่ไม่ร นาฬิาราาถูแบบนั้น "
"นี่นายะหาเรื่อใ่มั๊ย" ล้อมาวทำท่าะเอาเรื่อเพราะโมโหที่เายียวนหล่อน
"เปล่า...แ่ผมยึนาฬิาอผมเป็นมาราน"
ะวันนิ่เห็นล่อนโรธ็ยิ่อยาะแล้หล่อนนั
"ัน็ยึนาฬิาอันเป็นหลั ันมาทันเวลา บ....นะ" ล้อมาวเว้นระยะอำพูเพื่อเน้นย้ำับเาว่า หล่อนมาทันริๆ
"โอเๆ นาฬิาุบอไม่สาย แ่อผมบอว่าสาย ่าน่ามุมมอ โอเ๊?" ายหนุ่มี้เียะเถียหล่อนูท่าทาถ้าเาไม่บหล่อนไม่บ....ูเอาเรื่อเหมือนันแฮะ ยัยนี่...
ล้อมาวทำสีหน้าไม่่อยพึพอในั วันแรเอัน็ับ้น บหน้า วันนี้เถียันเรื่อเวลา แ่เี๋ยว่อน นี่นายนนี้เป็นใรัน อย่าบอนะว่า.....
"ผม ะวัน เลิศรันไพศาล รรมารผู้ัาร บริษัท เลิศรันไพศาล รุ๊ป..แล้วุเป็นใร" นั่นไ....ราวับรู้วามิอล้อมาว ยัไม่ทันะเอ่ยถาม เานี่แนะนำัวแบบเ็มยศเียว นี่หล่อนอยาะแทรแผ่นระเบื้อหนีริๆ....นายโรินี่ือ ลู้านสำั....
...ายแน่ล้อมาว....
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น