เหมือนว่าสถานาร์ภายนอะลับสู่เหุารปิแล้วเหลยเทียนนำัวอายผมสีมพูวาไว้ับพื้น่อนะมียอฝีมือระับเมธีว่าสิบนบินเหาะมาทานี้พวเาปลปล่อยออร่าทรพลัมามายออมา
"พวเาเอสินะ"เบาอุ้มร่าายผมสีมพูึ้นแ่ทันในั้นเอร่าอผู้ฝึนระับเมธีนหนึ่ับไหล่เา้ะิัวอายผมสีมพูมา
"เ้าบัอามา!"ผู้มีระับเมธีนนี้อยู่ในระับสูสุอระับเมธีเะร่าอเหลยเทียนนระเ็นไปว่าสิบเมร่อนะพุ่ามไป่อยร่าเหลนเทียนลไปอับพื้น
"ผู้อาวุโส้ายัไม่ไ้ทำอะไรเลย"ายระับเมธีนนั้นไม่ฟัำพูและยัวเหลยเทียนึ้นมา่อยเ้าลาออเหลยเทียนนเหมือนร่าะแออ
"อย่ามาอแหลนายน้อยอ้าบาเ็บเียนายแ่เ้าไร้รอยี่วนนี่มันหมายวามว่ายัไ"ายนนั้น่อยเินไปหาเหลยเทียน้วยสีหน้าที่เ็มไป้วยวามโรธเรี้ยว
"เ่ริ็่า้าสิหุบเาศัสิทธิ์ะไม่ปล่อยเ้าแน่"ายนนั้นไม่สนำพูไม่ลัวเรสิ่ใมือวาอเาลายเป็นเล็มัรและมีรเล็บอมัร
"วรยุทธระับปพีรเล็บมัร"ายระับเมธีปลปล่อยรเล็บอมัรนายัษ์ออไปโีที่มันเลื่อนไหวไ้้ามาเาึสามารถหลบหลีไ้
"ห้วมิิไร้อบเ!"วาอเาูลืนรเล็บมัรมาไว้ในห้วมิิอโลุระเนร
"เ้าทำอะไรน่ะ"เมธีมัระลึว่าพลัอเาหายไปไ้ยัไ
"ร่าอวารออมา"ร่ามัรแลำัวยาวสามร้อยเมรนามหึมาพุ่ออมาเล็ระทบับแสอาทิย์เป็นสีแเาเี้ยวแหลมมลมหายใร้อนพ้นออามูหน้าาุัน
'เวรเอ้ย'เหลยเทียนัฟันแน่นเพราะร่าอวารือสิ่ที่ออมาาวิอผู้ฝึเมื่อถึระับเมธีเท่านั้นถึะทำไ้
"ายะ!"มัรแนายัษ์พุ่เ้ามาววามรวเร็วร่าอวารมัรแนี้ผสานับรเล็บมัร่อให้เป็นระับเียวัน็ยาะ้านทาน
เหลยเทียนสัมผัสไ้ถึพลับาอย่าในายอเามัน่อัวเป็นระบี่สีาวมีออร่าอันศัสิทธิ์
"หรือว่าะเป็นเ้า"เามอพลัอิอัวเาที่มีรูปร่าเป็นระบี่และรู้ไ้เลยว่าะ้อทำยัไลอเวลาที่เาฝึฝนวิถึเวลาที่เาะไ้ใ้มันแล้ว
"วิถีระบี่้าฝ่าฝืนแห่ฟ้าินรั้นี้เราะฝืนะาสัรั้ะเป็นอะไรไป"ลื่นพลัระบี่สีาวใสออร่าทออ่อนๆฟันแนวราบเป็นลื่นทำลายร่าอวารมัรนแสลาย
"เ้า!!!!"เมธีมัรที่ร่าอวารถูทำลายใ้พลัเฮือสุท้าย่อนที่เาะายผลัร่าอเหลยเทียนเหวลึที่อยู่ห่าไปอีสี่สิบเมร
ความคิดเห็น