ลำดับตอนที่ #11
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : CHAPTER 10 แผลเป็น
: CHAPTER 10 :
"มะ...เมื่อี้น้อฮบินว่าอะไรนะ?"
"ผมับุแทอุนเป็นแฟนัน!"
ผมเอ่ยึ้น้วยน้ำเสียัๆ้าๆอีรั้ ่อนมาพี่แฮวานส่้อวามมาบอว่าอยาะุย้วย ผมเลยลไปั้นๆ โีทีุ่แทอุนบอว่าอยาะอยู่ับผม้วย แผนประหลาๆเลยเิึ้นแบบปุบปับมา
...มานนที่ผมโมเมนั่อ้าปามออย่า ๆ...
"น้อฮบินล้อพี่เล่นใ่มั๊ย?"
"ผม่าหาที่้อถามพี่! พี่เล่นับวามรู้สึอผมมันสนุมาเหรอ?"
ผมถามพลาลั้นน้ำาไม่ให้ไหล ่อนะลุึ้นยืนมอหน้าพี่แฮวานัๆ
"ผมเลียพี่...และผมะไม่มีวันลับไปรู้ัับพี่อี! แ่นี้มัน็มาเินไปแล้ว"
ผมบอพลาุุแทอุนให้ลุึ้นมาแล้วเินออนอร้านทันที ออมาาร้านไ้ไม่ี่้าว น้ำาใส็ร่วเผาะออมาทันที
...ผม้อเ้มแ็ิ...
"ุฮบิน..."
"ผมอโทษเรื่อเมื่อี้นะรับ ผมอัวลับ่อนนะรับ"
ผมบอพลาะเินหนีแุ่แทอุนลับว้า้อมือผมไว้ ผมไ้แ่มอเาอย่าไม่เ้าใภายใ้ม่านาที่เหมือนะแห้เหือไปบ้าแล้ว
"ุฮบินูไม่โอเเลย...ไปหาอะไรหวานๆินมั๊ยรับ? ินอหวานแล้วะอารม์ีนะ"
----------
"ไอิมสอเบอร์รี่อุฮบินรับ"
ผมรับมา่อนะเอ่ยอบุเา ผมนั่ินเียบๆ โยที่สายาอเา็ลอบมอผมเป็นระยะ
"ับุนนั้น...มีอะไรันรึเปล่ารับ?"
เาถามผม ผมะันิ่ทันทีที่เาเอ่ยบ มันีุ้ในใอผมมา ผมพยายามะไม่นึถึพี่แฮวานให้มาที่สุ แ่่วนี้พี่เาเ้ามาวนเวียนในีวิผมบ่อยมาว่าเิม แผลเป็นภายในใอผมมันเหมือน่อยๆถูมีรี้ำทีละนิเมื่อนึถึเา
...ยิ่นึถึเามาเท่าไหร่...
...มี็ะรีนเป็นแผลอีรั้...
"ถ้าุฮบินไม่อยาเล่า็ไม่้อเล่านะรับ..."
ุแทอุนบอผมหลัาที่เห็นผมเียบไป ผมเยหน้ามอเา ่อนะส่ายหน้าให้อีนสบายใ
"ผมยัไม่พร้อมเล่า...ไว้ผมพร้อม ะเล่าให้ฟันะรับ"
"ถ้าุฮบินมีปัหารึว่าเานนั้นมายุ่ับุฮบินอี บอผมนะรับ"
ุแทอุนบอ่อนะบลที่บ่าอเาเบาๆ ผมมอเาอย่าสสัย
"ผมะเป็นฮีโร่ปป้อุเอ และบ่าอผม พร้อมรับน้ำาอุฮบินเสมอ"
"อบุนะรับ"
ผมเอ่ย่อนะยิ้มออมาเบาๆแล้ว้มหน้าินไอศรีม่อไป
ผมเอ่ย่อนะยิ้มออมาเบาๆแล้ว้มหน้าินไอศรีม่อไป
...ุแทอุน็เป็นนีเหมือนันนะ...
----------
ผมเ้ามาในบ้านอผม ผมแอบแวบไปูร้านอไม้่อนะลับมา ผมว่าะออไปที่ร้านอีัพั ผมเลยว่าะเ้ามาเ็บอ่อน
"ลับมาแล้วอ่อ?"
แฮบินเอ่ยึ้นพลาเอาป๊อบอร์นในระป๋อใบให่ แฮบินเป็นลูพี่ลูน้ออผม แม่อเธอึ่็ือน้าอผมฝาให้่วยูแลหน่อยเพราะ้อเ้ามาเรียนในเมือ
"เี๋ยวะออไปที่ร้านอีัพันะ ะเอาไรป่าว?"
"ไม่อ่ะ! พี่ไปเหอะ"
แฮบินบอ่อนะโบมือไล่ อนเ็แฮบินเป็นเ็เรียบร้อยมา ผู้หิ๋าที่สุ แ่รอบรัวอเธอมีแ่เ็ผู้าย โมาเลยทะโมนห้าว แ่นเี้ยวะนานี้
...แอยู่ปี 3 แล้วนะเว้ย ฮันแฮบิน!...
"เออริิ! พี่วอนิโทรเ้ามาในบ้านอ่ะ บอว่าพรุ่นี้มีานเลี้ยรุ่นอ่ะ ให้ไป้วย"
ผมพยัหน้ารับ่อนะออไปอีรั้ ผมเลือที่ะปั่นัรยานไป ผมปั่นสอล้อู่ใัพั็มาถึหน้าร้านะแล้ว
"พี่ฮบิน มีออเอร์เ้า่ะ แ่พี่เอไปส่อไม้อยู่ อันนี้่วนมาเลย่ะ"
ฮเยยอนบอผมพลายื่นใบออเอร์มาให้ผม
"เี๋ยวพี่ไปส่เอนะ เฝ้าร้านหน่อยนะ"
ผมบอ่อนะหยิบเอา่ออเบมาศใส่ในล่อร้าน โีที่ระยะทาไม่ไลมา ผมเลยปั่นัรยานไป ผมเอาล่อไปผูิที่หลัรถัรยาน่อนะปั่นัรยานออไป้วยวามเร็ว
----------
"อบุใ้บริารนะรับ"
ผมเอ่ยอบุ่อนะเ็บเินใส่ระเป๋า ปั่นัรยานสอล้อลับร้านหลัาที่มาส่อไม้เรียบร้อยแล้ว
ผมเอ่ยอบุ่อนะเ็บเินใส่ระเป๋า ปั่นัรยานสอล้อลับร้านหลัาที่มาส่อไม้เรียบร้อยแล้ว
"โอ๊ย!"
ผมร้อเสียหลเมื่อู่ๆมีรถยน์ันหนึ่วิ่เ้าปาหน้าผมอนะออาอย นผมทรัวไม่ไ้ ล้มลไปอบนถนนในหมู่บ้านนั่น รถัรยานล้มมาทับัวผม้ำอี
"อโทษนะรับ"
นับรถนนั้นเามาอโทษผม ผมส่ายหน้าบอเา่อนที่ะพยุัวเอให้ลุึ้น แล้วยัรยานึ้นมา
"ไม่เป็นไรรับๆ"
ผมบอเา่อนะปั่นัรยานลับร้าน ผมรู้สึแสบแปล๊บๆที่้อศอและหัวเ่าแ่ยัฝืนปั่นนมาถึร้าน
"โอ๊ย..."
ผมี้เบาๆพลา้มูแผลในระหว่าที่เินเ้ามาในร้าน มินาเห็น็รีบวิ่มาหาผมทันที
"เฮ้ยยย!!! พี่ฮบิน ไปโนไรมาเนี่ย?"
"รถล้มอ่ะไม่เป็นไรมาหรอ"
ผมบอยิ้มๆ แ่มินามอผมาวานน่าลัว
...มอพี่แบบนั้นทำมายยย...
"ไปทำแผลเลย่ะ! เี๋ยวทำแผลให้"
เธอบอ่อนะลาผมเ้าไปหลัร้านรห้อรัว พลาหยิบล่อทำแผลมาให้ผม
"ไม่เห็น้อทำแผลเลย"
ผมบ่นพลานั่ลที่เ้าอี้ที่โ๊ะอาหาร มินามอาวาอีรั้่อนะลาเ้ามานั่แล้วเริ่มทำแผลให้ผม
"แผลแ่นี้็้อทำ เิมีเื้อโร เป็นบาทะยัายึ้นมาว่ายัไ?"
"ลัวไม่มีน่าย่า้าอ่ะิ...โอ๊ยยยยย!!!เ็บ"
ผมหยอเธอ่อนะร้อเสียหลอีรั้เมื่อมินาใ้แอลอฮอล์ลบนแผลที่้อศอผม
ผมหยอเธอ่อนะร้อเสียหลอีรั้เมื่อมินาใ้แอลอฮอล์ลบนแผลที่้อศอผม
"หยุพูเลย...นิ่ๆ้วย"
มินาสั่ผมนผมัะไม่แน่ใว่าใรพี่ใรน้อันแน่ ผมนั่มอเธอทำแผลัพั่อนะิอะไรไ้
"มินา..."
"?"
"ถ้าสมมิว่าเธอมีแผลเป็น เธอะทำยัไับมัน?"
ผมถาม แผลเป็นที่ผม้อาระให้เธอเ้าใือแผลเป็นที่ปราบนร่าาย เธอะัิเล็น้อย่อนะอบผมพลาทำแผลไป้วย
"เป็นหนูนะ...หนู็ะหายามาทาให้แผลเป็นมันหาย"
ผมิามที่เธอบอ ยาที่ผมิะหมายถึารหาใรันมาทำให้แผลในใมันหาย
"แล้วถ้ายาทาแล้วมันไม่หายล่ะ?"
"ถ้าไม่หาย็ะไม่เป็นยุ่ับมันอี่ะ แ่ถึทายาแล้วแผลเป็นมันหาย มัน็ยัอยู่ในวามรู้สึเราอยู่ีน่ะแหละ่ะ ถึมันะปมให้เรา แ่ถ้าเรามอ้ามมัน ...็ไม่มีอะไรหรอ่ะ"
มินาบอพลาส่ยิ้มให้ผม่อนะทำแผลเรียบร้อย เธอออไปหน้าร้านแล้ว ส่วนผมเอ็นั่อยู่ที่เิม ิทบทวนในสิ่ที่เธอพูเมื่อรู่
...ถึหายแ่มัน็ยัอยู่ั้นเหรอ...
...ะลอทำามที่เธอบอูนะ...
---- To be Continued -----
#อไม้อีฮบิน
--------------------------------------
ปรบมือให้มินาามๆหนึุ่่ะ #ปรบมือรัวๆ
ำมวามรัมา 555555
สาวๆููันหายไปนาน่ะ มาแล้วอี 1 น
ฮันแฮบิน - เาบอว่าแฮบินเป็นแม่อว แ่ในฟิเราให้ทะโมน่ะ 55555 นามสุลเียวะะย้อเลย แ่ไม่ไ้เี่ยว้อับฮยอในเรื่อหรอนะะ 5555
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น