ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    คลังเก็บของโซอาร่า [ไม่ต้องเข้ามานะครับ]

    ลำดับตอนที่ #2 : 【Diabolik Lovers】LIMITLESS

    • อัปเดตล่าสุด 6 เม.ย. 61


    APPLICATION



    "ข..ขอโทษ คือ..ฉันทำผิดตรงไหนเหรอ?"

    คู่ : Mukami Ruki | มุคามิ รุกิ
    นามสกุล - ชื่อ : สึบากิ ชิโระ  |  Tsubaki Shiro.  (ความหมาย ดอกคาเมเลียสีขาว)
    ชื่อเล่น : โรโระ | Roro
    อายุ : -  ( อันนี้ตามใจเลยแต่ว่าเรียนจบ ม.ปลายแล้วพูดตามตรงว่าไม่รู้จะเอาเท่าไหร่ดี ขอโทษด้วยน้า~ TT)
    สัญชาติ : ญี่ปุ่น 
    อาชีพ : นักแปลหนังสือ
    ลักษณะรูปร่างหน้าตา : เรือนผมสีน้ำตาลเข้ม นัยน์ตาสีน้ำตาลอ่อนกระจ่างใสซื่อจนคนที่มองเหมือนจะสะท้อนภาพตัวเองออกมา  หน้าตาจิ้มลิ้มอ่อนหวานแต่ก็สวยในแบบผู้ใหญ่ไปด้วย รูปร่างค่อนข้างบางแต่ยังมีเนื้อมีนวลนิ่มๆจับแล้วกระดูกไม่ตำมือ(?) หน้าอกได้มาตราฐานของผู้หญิงทั่วไป  ผิวกายอมชมพูสุขภาพดีแต่ออกจะแพ้ง่ายไปหน่อย
    นิสัย : ชิโระ เป็นคนอ่อนโยนและไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองมักจะชอบพูดคำว่าขอโทษตลอดเวลาที่คิดว่าทำผิดแต่ใต้ความอ่อนโยนและขี้อายบางทีก็มักจะมีคำประชดเล็กๆหรือประโยคที่คนฟังรู้สึกไม่ดีโดยที่เจ้าตัวก็ไม่รู้ตัวเลยสักนิด ขวัญอ่อนง่าย รักสัตว์ หนังสือและต้นไม้เป็นพิเศษ เวลาว่างมักจะใช้กับสามสิ่งนี้เป็นประจำ 
    ประวัติ : ชิโระ หลังจากเรียนจบ ม.ปลาย ก็มาทำงานเป็นหนังแปลหนังสือด้วยตัวเอง รับจ้างทั่วไปให้แปลหนังสือแนวไหนก็ได้ส่วนใหญ่ ชิโระ เป็นคนที่เก่งหลายภาษา เช่น ญี่ปุ่น ฝรั่งเศส สเปน กรีก โรมัน จีน  และภาษาอื่นๆ  หนังสือส่วนใหญ่จะเป็นบทกวี ด้านเรื่องของครอบครัว ชิโระ ไม่ได้มีความทรงจำพิเศษอะไรเพราะไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เหมือนคนอื่นเธออาศัยอยู่กับคุณยายที่ชนบทและเรียนโรงเรียนใกล้ๆ 
    ช่วงใกล้จะจบ ม.ปลาย คุณยายของเธอได้จากไป ชิโระได้ทุนมาเรียนต่อหลังจากจบ ม.ปลาย มาเรียนมหาวิทยาลัยในเมืองแต่เธอกลับปฏิเสธไปและใช้ความรู้ของตัวเองในการทำงานฟรีแลนซ์ทั่วไปตามบริษัทต่างๆ 
    ลักษณะการพูด : น้ำเสียงของชิโระเป็นเสียงที่ใสแต่ออกไปทางเฉื่อยนิดๆ  ลักษณะในการเรียกบุคคลที่ไม่รู้จักก็จะเป็น 'คุณ' ถ้าสนิทขึ้นมาหน่อยก็จะเติมท้ายด้วย 'ซัง' แม้กระทั่งเพื่อนๆของเธอก็ตาม  คนที่อายุกว่าเธอมากๆจะแทนตัวว่า 'หนู' และมีหางเสียงท้ายประโยค ส่วนถ้าอายุห่างกันนิดเดียวน้อยกว่ามากกว่าหรือเท่ากันก็จะเป็น 'ฉัน' เวลาโกรธหรือไม่พอใจก็ไม่ได้ใช้น้ำเสียงต่างจากเดิมเท่าไหร่เพราะส่วนใหญ่จะเงียบมากกว่า

    -ตัวอย่าง-
    "ขอโทษค่ะ..คุณยายคะ พอดีทำของตกน่ะค่ะ"
     "ขอโทษค่ะ..แต่คุณลุงก็มาชนหนูเองนะ"
    "รุกิซัง..ตกลงยิ้มแบบนั้นมีความสุขจริงๆงั้นเหรอ?"

    ชอบ : สัตว์ หนังสือและต้นไม้  เพราะ คิดว่ามันคือความหมายของชีวิต
    ไม่ชอบ : เรื่องสยองขวัญ  เพราะ มันน่ากลัวและทำให้คิดมาก
    กลัว : ปลา อาหารจำพวกเครื่องใน  เพราะ ปลาชอบเหลือกตาใส่แล้วตัวก็ลื่น  ไม่ชอบเครื่องในเพราะมันรู้สึกสยอง
    ความสามารถพิเศษ : มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือนสูง
    งานอดิเรก : อ่านหนังสือ รดน้ำต้นไม้ ดูแลสัตว์
    เพิ่มเติม : -


     
     with character

    - สวัสดีค่า ชื่ออะไรกันบ้างคะ?
    - "สึบากิ ชิโระ.."
    - เชื่อในแวมไพร์หรือเปล่าเอ่ย?
    - "ฉันยังไม่เคยเจอเลย แต่ถ้ามีตัวตนอยู่จริงๆต้องแย่แน่ๆ"
    - ถ้าเกิดว่าต้องรักกับแวมไพร์
    รู้ใช่มั้ยคะว่าจะต้องเจอกับอุปสรรคหลายอย่างเลย
    - "ก็คงจะใช่..แต่ว่ามนุษย์กับแวมไพร์จะรักกันได้ยังไงถ้าเจอกันไม่โดนจับกินจนตายเหรอ?"
    - ขอบคุณที่มาคุยกันนะคะ ไว้เจอกันค่า
    - "ทางนี้ก็เช่นกันค่ะ"
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×