คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [ ฤดูกาล 01 - เศษเสี้ยวของคมดาบ 03 ]
ฤดูกาล ๐๑ - เศษเสี้ยวของคมดาบ
บทที่ 03 : ห้วงเวลาที่ผันผวน
.
คามาโดะ ทันจิโร่ ชายวัยยี่สิบห้ายืนอยู่บนสะพานที่กำลังจะข้ามแม่น้ำไปยังอีกฝั่งหนึ่ง แต่สัญชาตญาณนั้นกลับทำให้ตัวเขารู้สึกสะดุ้งโหยงและชวนขนลุกขนพองต่อมัน
ราวกับความมืดที่คืบคลานมานั้นละโมบโลภมากต้องการตัวผู้สืบทอดเจตจำนงของปราณตะวัน ร่างกายที่ไม่ควรจะมีความรู้สึกกลับรู้สึกหนาวเย็นไปถึงทรวงอก
ทำไมถึงได้รู้สึกเจ็บแบบนี้นะ เขาไม่เข้าใจเลย ทั้งที่ในช่วงวินาทีสุดท้ายก็จบลงด้วยความอบอุ่นใจและมีความสุขแล้วแท้ๆ แต่ร่างกายกลับรู้สึกเจ็บและจุกไปหมดราวกับถูกใครซักคนสาปแช่งเลย
“ก เกิดอะไรขึ้นน่ะ ?” เมื่อหันไปก็พบว่ามีผู้คนจำนวนมากกำลังต่อแผนรอไปยังภพภูมิหน้า
เกิดอะไรขึ้น ? ในชั่วครู่เดียวจะมีคนล้มหายตายจากมากเพียงนี้เชียวหรอ ? เงาดำเคลื่อนตัวด้วยความรวดเร็วเป็นกลุ่มฝูง
เครื่องแบบที่บ่งบอกว่าเป็นมัจจุราชที่มีหน้าที่มารับวิญญาณกำลังวุ่นวายทำงานอย่างหนัก ฉับพลันก็มีมือหนึ่งคว้าแขนรั้งไม่ให้ข้ามแม่น้ำไปอยู่แดนสุขาวดี
ก่อนจะถูกกระชากออกจากสะพาน นัยน์ตาสีเลือดหมูมองไปยังมัจจุราชตรงหน้าที่กำลังสวมหน้ากากจึงไม่มองไม่เห็นทั้งสีหน้าและใบหน้านั้น แต่สัมผัสจากมือแล้วถ้าไม่ใช่บุรุษผอมบางก็อาจจะเป็นสตรีเลอโฉม
มือเรียวของอีกฝ่ายที่แม้จะสวมถุงมือแต่ก็ยังรู้สึกถึงไออุ่น หน้ากากอีกาที่สวมราวกับหมอกาฬโรค ตัวเขาแข็งทื่อ
“ไม่ใช่ ... คนญี่ปุ่นอย่างนั้นหรอครับ ?”
บรรยากาศตึงเครียดหายไปหมด ตัวคนถูกถามก็ชะงักก่อนจะกลั้นขำสุดชีวิต
“เป็นคนญี่ปุ่นนี่แหละ ข้าก็แค่ยืมชุดมาเท่านั้นเอง” เสียงใสเอ่ยขึ้น
“งั้นเรามาเข้าเรื่องเถอะนะ” ว่าแล้วมือเรียวก็กุมแน่นขึ้น
“เจตจำนงของนายนี่ช่างเร่าร้อนเหลือเกินนะ !”
ครับ ?
“คนแบบนายจะตายก็น่าเสียดายมากเลยนะ ! ขึ้นสวรรค์ไปแบบนี้เสียดายแย่แน่”
ครับ ? แล้วมันไม่ดีตรงไหนหรอครับ ?
“งั้นนายไปเกิดใหม่แล้วกัน ! ถือเป็นอันตกลงนะ !” ว่าแล้วก็ถูกผลักจนล้มลง
จิตไร้กายหยาบล้มลงบนทุ่งดอกฮิกันบานะก่อนที่สติจะขาวโพลน
.
“จบธุระอีกหนึ่งดวง” เจ้าของหน้ากากอีกากล่าวขึ้นพลางหาวเล็กน้อย
“เราก็ควรจะออกจากยมโลกเก๊นี่ด้วยสินะ”
ขณะนั้นก็นึกขึ้นถึงประโยคของเด็กหนุ่มผมสีเลือดหมู ว่าไปพอนึกแล้วเราก็ไม่ใช่คนญี่ปุ่นโดยธรรมชาติจริงๆนั่นแหละ
แต่นั่นมันสำคัญด้วยหรอ ?
“โอ๊ะ ไปหาของฝากให้ท่านสุมิเระดีกว่า”
แต่แปลกจังเลยนะ … เหมือนจะลืมไปซะแล้วว่าตนนั้นส่งเด็กนั่นไปที่ไหน ? เอาเถอะ ยังไงซะก็ไม่มีปัญหาอยู่ละ
ในขณะเดียวกันตัวทันจิโร่งงตั้งแต่สถานการณ์ที่หนึ่งยันสถานการณ์ปัจจุบัน อยู่ดีๆพอเขาลืมตาเขาก็พบกับสถานสงเคราะห์และตนเองกลายเป็นเด็ก งงสองคืออยู่ดีๆทำไมอสูรมันถึงมีเต็มสถานสงเคราะห์
งงสามคือเขาไม่ใช่คนเดียวที่มา แต่ยังมีเนซึโกะ เซนอิทสึ คานาโอะ เก็นยะ มุอิจิโร่ อิโนะสุเกะ
สุดท้าย … เขาจำอะไรไม่ได้เลย จำไม่ได้ว่าทำไมมาอยู่ตรงนี้ จำไม่ได้ว่าทำไมตัวเองมาเจอกับสถานการณ์นี้ จำไม่ได้ว่าใครพาเขามาที่นี่
ใครก็ได้ เอาเขาออกจากสถานการณ์นี้ที
********
จำตัวตนยมทูตตนนี้กับอาเจ๊อสูรเอาไว้ดีๆนะ บทสำคัญ ลิลลี่เป็นบุคคลที่น่าเชื่อถือที่สุด ไม่ต้องห่วง ลิลลีไม่ทำให้ตับหรอก (มั้ง)
1 คอมเม้นท์ = 100% เพราะความขยันของลิลลี่ขึ้นกับจำนวนเม้นท์ติชมนะคับๆ
ความคิดเห็น