ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [ FIC KNY X MHA/BNHA] แด่จันทราสีโลหิต

    ลำดับตอนที่ #1 : [ ฤดูกาล 01 - เศษเสี้ยวของคมดาบ 01 ]

    • อัปเดตล่าสุด 29 มิ.ย. 66


     

      ฤดูกาล ๐๑ - เศษเสี้ยวของคมดาบ

      บทที่ 01 : การดับสูญ 


     

      .

     

      การดับสูญ ผู้คนต่างเสียสละเพื่อหน้าที่ตน ไม่มีผู้ใดไม่หวาดกลัวในความตายนี้ แต่ก็ไม่มีใครที่สามารถถอยหนีได้เพราะมันเป็นหน้าที่

      การเสียสละครั้งที่ใหญ่ที่สุดได้จบลงพร้อมกับน้ำตาของผู้เสียสละ คราบเลือดและกลิ่นคาวของความตาย 

     

      "ค่อยๆเดินนะคะพี่ ... " เด็กสาวกล่าวกับพี่ชายของตน 

      "พี่ .. เริ่มจะคล่องขึ้นแล้วล่ะ" คนเป็นพี่ชายตอบกลับเพื่อปัดความเป็นห่วงนี้ 

     

      ปาน การเกิดปานที่ไม่ใช่โดยกำเนิดและปรากฏขึ้นหลังจากที่ฝ่าฝันขีดจำกัดของร่างกายนั้นจะทำให้ได้รับสมรรถภาพทางกายที่สูงขึ้นแบบเทียบไม่ติด โดยแลกกับสิ้นอายุขัยเมื่อ 25 ปีจะต้องตาย

     

      "ทันจิโร่ ไม่ต้องฝืนนะ" เจ้าของเรือนผมดำปลายอมมิ้นต์เดินมาตักเตือน

     

      เสาหลักหมอกอย่างโทคิโท มุอิจิโร่และชินาสึกาวะ เก็นยะ รอดอย่างเฉียดฉิวเพราะความพยายามของเหล่าแพทย์ช่วยรั้งชีวิตและโชคดีที่อสูรข้างขึ้นยอมแพ้ก่อนจะมีใครตายไปมากกว่านี้ 

      มุอิจิโร่แขนขาดไปและกระเพาะอาหารฉีกขาดเล็กน้อยจากบาดแผลของคมดาบของข้างขึ้นที่สู้ด้วย

      เก็นยะเพราะเข้าสภาวะอสูรทำให้ต่อมรับรสผิดปกติ กระดูกสันหลังร้าวและเส้นประสาทได้รับความเสียหายทำให้เป็นอำมพาตแต่เพราะมีความสาม่รถฟื้นฟูได้เร็วกว่าคนปกติจึงอาจจะยังมีโอกาส

      ตัวเจ้าของเรือนผมสีเลือดหมูอย่าง คามาโดะ ทันจิโร่ ในช่วงสุดท้ายราวกับฟ้าเล่นตลก ได้ราชันย์อสูรคิบุทสึจิช่วยเหลือในวินาทีสุดท้ายทำให้รอดมาได้อย่างเส้นยาแดงผ่าแปดมือข้างซ้ายที่งอกมาเพราะฤทธิ์ตอนเป็นอสูรก็ห่อเหี่ยวและขยับแทบไม่ได้หากไม่มีการทำกายภาพบำบัด ดวงตาหนึ่งข้างที่ถูกทำลายไปนั้นก็ได้การฟื้นฟูจนขยับอะไรยังไงได้แต่ก็มองไม่เห็นอยู่ดี 

      คามาโดะ เนซึโกะ น้องสาวของทันจิโร่ กลับเป็นมนุษย์ดังเดิมหลังจากที่ถูกทำให้เป็นอสูรอสูรมาค่อนข้างนาน มือซ้ายและแขนซ้ายได้บบาดเจ็บ อาจจะเป็นแผลเป็น 

      อากาสึมะ เซนอิทสึ ใบหน้าแตกร้าวเป็นรอยเหมือนแก้วร้าวในตอนที่สู้กับข้างขึ้น กระดูกในร่างกายร้าวบ้างแตกบ้างแต่ก็เริ่มฟื้นฟูจนพอจะเดินไปไหนมาไหนได้แล้ว

      ฮาชิรามะ อิโนสุเกะ กล่องเสียงบาดเจ็บเหมือนจะเป็นเพราะฤทธิ์จากมนต์โลหิตของข้างขึ้นทำให้ร่างกายถูกน้ำแข็งกัดจนเป็นแผลและเพราะสูดละอองน้ำแข็งไปด้วยเลยยังอยู่ในการรักษา แต่อีกไม่นานก็คงจะหายสนิทแล้ว

      ซึยูริ คานาโอะ ได้รับผลข้างเคียงจากการใช้กระบวนท่าสุดท้ายจึงทำให้ดวงตาหนึ่งข้างมองเบลอ (โชคดีที่ไม่ตาบอด) และได้รับคาบุระมารุที่เป็นงูของเสาหลักงูมาด้วย

      พวกเขาล้วนเป็นเด็กรุ่นราวคราวเดียวกันหลังจากนั้นจึงสนิทกันมากขึ้น แต่ยังไงซะทุกคนก็ต้องแยกย้ายกันกลับ บางคนก็เลือกอยู่กับตระกูลอุบุยาชิกิเพราะไม่มีที่ไปกันและไม่รู้จะไปอยู่ไหน บางคนก็กลับบ้านของตน 

      ในขณะเดียวกันที่ห้องประชุม แม้ว่าจะองค์กรพิฆาตอสูรจะยุบลงเป็นที่เรียบร้อยแต่ยูชิโร่ อสูรที่อยู่ฝ่ายเดียวกันกับทางองค์กรก็ติดต่อมาหาคิริยะที่เป็นผู้นำำคนปัจจุบัน

     

      "เหลืออีกหนึ่ง ... " ยูชิโร่ว่าขึ้นพลางกำหมัดแน่น

      "อสูรยังไม่หมดไปแบบสมบูรณ์" 

      "หมายถึงตัวเจ้าอย่างงั้นหรือ ?" คิริยะถามขึ้นเพราะความสงสัย

      "มีอสูรอีกหนึ่งที่รอดจากเงื้อมมือของคิบุทสึจิ มุซัน"

     

      ใช่ ไม่มีทางเป็นไปได้ที่ต้นกำเนิดตายลูกน้องจะตายตาม เพราะไม่อย่างนั้นตัวยูชิโร่คงไม่โผล่หัวอยู่ตรงนี้หรอก

      เรียกว่าเป็นความดีความชอบของมุซันเองด้วยซ้ำที่ล้างบางลูกน้องตัวเองทิ้งหมดเพราะเห็นไม่มีประโยชน์ 

     

      "จากบันทึกของท่านทามาโยะ มีราชันย์ก็มีราชินี เหมือนจะเป็นอสูรเลือดบริสุทธิ์ที่ไม่ได้เกิดจากเลือดของมุซัน"

      "เป็นบุคคลอันตราย" 


     

      .

     

      ในขณะที่คฤหาสน์เก่าของเหล่าเสาหลักนั้นกำลังรวมตัวเพื่อ เลี้ยงส่งในคืนสุดท้าย ตามที่ได้รับรู้ได้ผู้เปิดปานนั้นจะอายุขัยอยู่ได้ถึงเพียงเมื่ออายุ 25 ปีเพราะแบบนั้นนี่จึงเป็นคืนสุดท้ายของเหล่าผู้เปิดปานที่มารวมตัวกันฉลองอำลา

     

      "ฮืออออออ ทันจิโร่ !!" เซนอิทสึในวัย 26 ร่ำไห้อำลาเพื่อน

      "ถึงแม้ว่าฉันจะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวแต่ฉันก็ยังมีเนซึโกะค่ะ ... " คานาโอะวัย 25 แต่งงานกับทันจิโร่และกำลังตั้งครรภ์

      "มีพบก็ต้องมีจาก .. ผมดีใจนะที่ได้ยืดอายุน่ะ" มุอิจิโร่กล่าวขึ้น

     

      ใช่ เหล่าผู้เปิดปานแต่ละคนนั้นล้วนรู้สึกจุกอกเป็นอย่างมาก หายใจลำบากราวกับหัวใจกำลังจะระเบิดหลังจากที่กินเลี้ยงกันเสร็จ 

      ทันจิโร่รู้สึกว่าทุกอย่างมันพร่ามัวไปหมด ในขณะที่อิโนสุเกะโวยวายเพราะมันอึดอัดไปหมด อาโออิหญิงสาวรุ่นราวคราวเดียวกันมองด้วยความเป็นห่วง

      ในขณะที่เก็นยะนั้นต่างออกไป ตัวเก็นยะไม่ได้เปิดปานเพราะไร้คุณสมบัติเฉกเช่นเดียวกับเซนอิทสึ คานาโอะก็ไม่ได้เปิด 

    ทุกคนต่างร่ำไห้ให้กับช่วงเวลาสุดท้ายโดยที่เสาหลักวารีอย่าง โทมิโอกะ กิยูและชินาสึกาวะ ซาเนมิไม่ได้รู้สึกโดดเดี่ยวแต่อย่างใดเพราะบางคนที่เผอิญเปิดปานได้ก็ไม่ได้มาร่วมเพราะชิงเสียก่อน

      ในขณะที่ในคฤหาสน์ของอุบุยาชิกิทั้งคิริยะและยูชิโร่นั้นกำลังแตกตื่นกับบุคคลมาใหม่

     

      "แกต้องการอะไรกันแน่ ?" เป็นยูชิโร่ที่กล้าถาม 

      "กับสตรีช่วยสุภาพกว่านี้หน่อยสิ ศิษย์ทามาโยะเอ๋ย" หญิงสาวกล่าวตอบ

     

      อสูรที่หลงเหลืออยู่ตรงนั้นต้องการอะไรกันแน่ ? 


     

      ****

     

      เขายุมาเรากล้ากลับ เอาจริงๆกะงอกแบล็คโคฟเวอร์ what if อัสต้าเป็นหญิงนะ มันหายาก อยากอ่าน แต่เจออันนี้ก็พักการงอกไว้ก่อน 55555

     

      1 คอมเม้นท์ = 100% พลังงานเพราะความขยันของลิลลี่ขึ้นกับเม้นท์ติชม


     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×