~>>!!!!!สาวใสสุดวุ่น กับ [รูมเมท]หนุ่มสุดฮ๊อต!!!!!<<~

ลำดับตอนที่ #8 : Miss...understood Love::น้ำตาลนี่มันดีจริงป่ะเนี่ย -_-??

                                                                            -8-





Chapter::น้ำตาลนี่มันดีจริงปะเนี่ย -_-??







"น้ำตาล อย่าเข้าใจผิดนะ มันไม่ได้เป็นอย่างที่เธอคิดนะ" นี่ตั้งแต่วันแรกฉันก็โดน เพื่อนเกลียดแล้วเหรอเนี่ย ไม่เอาน่า ฉันไม่อยากเป็นแบบนี้นะ>O<



      แต่ว่าไม่ทันเสียแล้วน้ำตาล วิ่งออกไป แล้วฉันก็เลยวิ่งตามเธอออกไป เธอวิ่งตรงไปที่ห้องน้ำ แล้วเข้าไปในห้องแล้วล๊อคประตู  ฉันเดินเข้าไปเคาะประตูที่เธออยู่



"น้ำตาลเปิดประตูเถอะนะ อย่าทำอย่างนี้ได้มั๊ย ฉันไม่ได้เชื่อพวกนั้นซะหน่อยนี่น่า" แต่ว่ามันก็นิดหน่อยนะ -_-



"อย่ามาพูดแก้ตัวอีกเลย ฉันรู้ว่าตอนนี้เธอไม่อยากจะมาหาฉันแล้วล่ะสิ เธออย่ามาปลอบฉันเลย ฉันรู้!" หลังจากที่เธอพูดจบเธอก็ค่อยๆ เปิดประตูออกมา ตาของเธอแดงก่ำ =_=



"น้ำตาลฉันรู้ว่าเธอไม่เป็นแบบนั้นหรอกนะ"



"เธอคิดว่าฉันไม่เป็นแบบนั้นจริงๆเหรอ T_T" น้ำตาลพูดแล้วมองตาของฉัน



"อือ..^O^ เรามาเกี่ยวก้อยสัญญากันมั๊ยล่ะ"  แล้วเราก็ทำสัญญากัน เอ ฉันนี่มันเหมือนเด็กจังเลยน่ะเนี่ย!!!



"น้ำตาล แล้วทำไมเธอถึงโดนเค้าว่าเข้าอย่างนั้นล่ะ" ฉันถามเพราะว่าฉันอยากรู้มากเลย



"เธออยากรู้เหรอ ข้าวคั่ว" น้ำตาลถาม



"อือ ^O^" ฉันยิ้มแล้วพูดกับเธอ



"งั้นเราออกไปข้างนอกกันเถอะนะ ฉันไม่อยากให้ใครได้ยิน"



"ได้สิ" แล้วฉันกับน้ำตาลก็เดินออกไปข้างนอก แล้วเดินไปที่สวน เรานั่งลงบนเก้าอี้ แล้วเธอก็เริ่มเล่าเรื่องของเธอให้ฉันฟัง



"เรื่องมันมีอยู่ว่าตอนที่ฉันอยู่ ม.ต้น น่ะ เพื่อนของฉันชอบคนคนหนึ่งเข้าแล้วเธอก็ให้ฉันเป็นแม่สื่อ ให้แต่ว่าเค้าดันคิดว่าฉันเป็นคนที่ชอบเค้าแทน แล้วเค้าก็ชอบฉันด้วย เพื่อนก็เลยตีหน้าฉันว่าแย่งแฟน และที่แย่มากๆก็คือ ต่อจากนั้นเหตุการณ์อย่างนี้ก็เริ่มเกิดซ้ำๆซากๆ ราวกับว่ามีคน แกล้งฉัน ฉันทำได้ก็แค่เรื่องแบบนี้แหละ" น้ำตาลเล่าแล้วทำหน้า เศร้า T_T



"แต่ว่าเธอไม่ผิดหรอกนะ ที่เค้าชอบเธอก็เพราว่าเธอน่ารักไง อย่าโทษตัวเองเลย" ฉันพูดปลอบเธอ



"เธอไม่รังเกียจที่จะเป็นเพื่อนกับฉันใช่ป่ะ" น้ำตาลถามด้วยแววตาที่ซ้อนความเจ็บปวดเอาไว้



"แน่นอน ถ้าใครมาว่าเธออีกล่ะก็ฉันจะช่วยเธอเองนะ" ฉันบอกเพื่อเป้นกำลังใจให้กับเอ แต่ว่าความจริงเนี่ย ขอบอกว่าเรื่อง ด่ากับใครฉันไม่เก่งเลยนะ -_-^^



"จริงเหรอ ฉันขอบใจเธอมากเลยนะ" น้ำตาลพูดแล้ว

"นี่น้ำตาล เรากลับกันเถอะนะ" ฉันเรียกเธอ



"///>O


"O_O" นั่นมันห้องของแทคนี่น่า แสดงว่าฉันต้องเตรียมตัวหลบแล้วใช่มั๊ยเนี่ย



"นี่นี่ ข้าวคั่ว ฉันกำลังอยากเจอพี่เค้าอยู่พอดีเลย" น้ำตาลพูดอย่างดีใจ



"อือ" ฉันไม่อยากจะยิ้มไปกับเธอหรอกนะ



"โอ้ว!! เหมือนฝันเลย" น้ำตาลอุทานออกมาอย่างมีความสุข



"-__-"



"นี่ข้าวคั่วไปเรียกพี่เค้ามาให้ฉันหน่อยสิ นะ นะ"



"ไม่เอาอ่ะ ฉันยังไม่อยากไปตอนนี้" ฉันไม่อยากไปหรอกนะเธอ



"งั้นฉันไปก็ได้" น้ำตาลพูดแล้วเดินไปหาแทค



       อ๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!! อย่านะ นี่ฉันอุตส่าห์ช่วย เธอแต่ว่าเธอกลับทำแบบนี้เหรอเนี่ย >O<  ฉันบ่นกับตัวเอง แต่ว่าน้ำตาลก็ยังคงมุ่งเดินต่อไปโดยไม่สนใจฉันหรอก  



       นี่ฉันจะทำยังดีล่ะ ฉันไม่อยากเจอเค้าเลยนี่น่า ถ้าเค้ามาขอโทษฉันต่อหน้า น้ำตาลล่ะก้อ เอตอ้งเข้าใจผิดอีกชัวร์  ฉันไม่อยากเป็นแบบนั้นนะ น้ำตาลเนี่ยปลอบโคด ยากเลย



"นี่พี่แทคค่ะ" เสียงของน้ำตาลที่พูดเรียกนายนั่น



"……." ฉันรีบเดินไปหลบที่หลังต้นไม้ แล้วคิดว่าคงจะมิดนะ



"พี่แทคมาเรียนอะไรเหรอค่ะ"



"พี่มาเรียน เคมีน่ะ" แหมทีกับฉันไม่เคยพูดแบบนี้เลย  เชอะ!! ไอ้คนน่าเกลียด สมกับชื่อ คนบ้าหน้าปลาไหลจิงๆ -_____-



"เหรอค่ะ" ^O^



"คับ ^__^" แหม เห็นสาวหน่อยเดียวทำเป็นหัวงู



">_<" ถ้าเอมาเห็นตอนที่เค้าอยู่ที่หอละก้อ เธอจะเปลี่ยนใจเลยนะ ขอบอก



"นี่เธอชื่อว่าอะไรเหรอ"

"น้ำตาลค่ะ" น้ำตาลถ้าเธอตัวบิดได้ คงกลายเป็นเกลียวไปแล้วซินะ



"แล้วรู้จักข้าวคั่วรึปล่าว" นี่นายจะมาถามถึง ฉันต่อหน้าเค้าได้ไง



"ค่ะ อยู่ห้องเดียวกัน แล้วก็สนิทกันด้วย"



"ตอนนี้เค้าอยู่ที่ไหนเหรอ บอกพี่ๆได้มั๊ยคับ ^O^" แทคพูดแล้วยิ้มที่ทำเอา ฉันก็แอบเขินเหมือนกันนะเนี่ย อิอิ -__-



"อ้อ รอเดี๋ยวนะค่ะ" น้ำตาลเริ่มกวาดตามองไปรอบๆ



      ว๊าย.ย...ย..ย.ย.ย.ย.ย. >O< อย่ามองมาทางฉันนะ แล้วตอนนี้แทคก็เริ่มมองตามที่น้ำตาลมอง



"น้ำตาล ข้าวคั่วเค้าอยู่ที่นี่เหรอคับ" แทคถามเพราะว่าคงไม่เห็นฉันสินะ



"ค่ะ เมื่อกี้ เรายังอยู่ด้วยกันอยู่เลยค่ะ"



"ฮัด...ชิ้ว" อ๊าย!!! ฉันเผลอจามออกไปแล้วล่ะสิ



       ทำไงดีเนี่ย ฉันอุตส่าห์ แอบมาตั้งนาน ต้องมาแผนแตก ก็เพราะว่าการจามเนี่ยเหรอ น่าอายเป็นที่สุด แล้วฉันก็ สังเกตุได้ว่าน้ำตาลคงรู้แล้วว่า ฉันซ่อนอยู่ที่ไหน เธอเดินตรงมาที่ที่ฉันซ่อนอยู่ แล้วคนที่เดินตามมา ก็คือ แทคนั่นเอง



"นี่ข้าวคั่ว ทำไมเธอมาหลบอยู่ที่นี่ล่ะ" น้ำตาลพูแล้วดึงฉันออกมา



       ฉันเดินออกมาแล้วก็พบว่า นายนั่นกำลัง มองฉันอย่างขำๆ  ก่อนที่เค้าจะปล่อยฮา ออกมา ฉันก็เดินออกไป



"นี่ข้าวคั่วเธอจะไปไหนน่ะ" น้ำตาลวิ่งตามฉันมา



"ฉันขอตัวเธอไปอยู่กับพี่เค้าเหอะนะ ฉันไม่อยากเป็น ก.ข.ค." ฉันพูดแล้วก็เดินไป  แต่ว่ามีเสียงๆหนึ่งๆที่ทำให้ฉันต้องหยุดชะงัก



"นี่เธอ จะไปไหน ฉันมีเรื่องจะคุยด้วย" นายนี่มันยังไงของนายเนี่ย -__-



"เรื่องอะไรต้องไปคุยกับนายด้วย ไม่จำเป็น" ฉันพูดแล้วเดินต่อ



เค้าเดินเข้ามาจับที่ข้อมือของฉัน



"เธอยังไม่หายโกรธ ฉันอีกเหรอไงเนี่ย จะให้ฉันง้ออีกเท่าไหร่ห๊ะ!!!" แทคเริ่มขึ้นเสียง



"ก็นายน่ะ ปากคิดจะพูดดีดี บ้างมั๊ยเล่า ดูสิว่าคำที่นายพูดมันน่าโกรธมั๊ยล่ะ"



       เราเริ่มเปิดเวทีโต้วาที กันทำเอา น้ำตาลผู้ซึ่งไม่รู้อะไร ยืนงง อย่างแข็งทื่อ  น้ำตาลฉันขอโทษนะ แต่ว่าฉันคงแกล้งทำดีกับนายนี่ ไม่ได้หรอก เค้าน่ะ มันยิ่งกว่าคนที่ฉันเคยเกลียดที่สุดซะอีก -__-^^^



"งั้นก็ได้  ฉันขอโทษเธอนะ  พอใจรึยังล่ะ"



"ถ้าจะพูดแบบนี้ไม่ต้องพูดเลยยังดีกว่า"



"เหรอ ถ้าเธอยังทำตัวแบบนี้อยู่ล่ะก็" แหมนี่คิดจะขู่ฉันเหรอ ไม่กลัวหรอก



"ฉันอยากมันจะทำไม นายนั่นแหละที่ฉันต้องพูดแบบนี้ ให้ฟัง"



       อ๊าย!! เส้นเลือดเริ่มโผล่ขึ้นบนหน้าผากของเค้าแล้วล่ะซิ  เค้าง้างมือขึ้นมา ฉันต้องโดนตบแน่เลย >O<  ฉันหลับตาปี๋  แต่ว่าเค้าเอามือมาจับที่แขนฉันต่างหาก แล้วเค้าก็ลากฉันไปทันที



"นี่นายจะพาฉันไปไหน เนี่ย"



"-___-" เค้าไม่ตอบฉัน



"นี่ข้าวคั่ว มันหมายความว่าไงเนี่ย บอกฉันมาเดี๋ยวนี้เลยนะ" น้ำตาลพูดโวยวาย



"เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง"



"หุบปากเดี๋ยวนี้เลย" แทคหันมาด่าฉัน



"-___-" ฉันก็เริ่มมีน้ำโหแล้วเหมือนกันนะเนี่ย



      แทคลากฉันออกไปข้างนอก แล้วก็หยุดถามฉันว่า



"นี่ฉัน พาเธอไปเลี้ยงไอติมนะ เอาเป็นว่าเราอย่าโกรธกันเลยนะ"



"อือ ^_^" ได้ เข้าแผนฉัน เอาล่ะ ฉันจะแก้แค้นนาย ให้หายซ่า ไปเลยคอยดู







อิอิ  ดีใจจังเลยที่มีคนเข้ามาอ่าน ^O^ ขอบคุณมากเลยนะค่ะ

เข้ามาอัพตอนใหม่ให้แล้วน้า ยังไงก็ต้องเข้ามาเม้นด้วย  [555+ เรานี่มันเหมือนแกมบังคับเค้าเลยนะเนี่ย]+5 ด้วยนะจ๊ะ