~>>!!!!!สาวใสสุดวุ่น กับ [รูมเมท]หนุ่มสุดฮ๊อต!!!!!<<~

ลำดับตอนที่ #6 : Miss...understood Love::เกลียดนายที่สุดเลยตาบ้า TT^TT

                                                                           -6-



Chapter::เกลียดนายที่สุดเลยตาบ้า TT^TT





       ฉันพูดไม่ออก จะให้บอกได้ไงเล่าว่าฉันชอบ ก็นายนี่เป็นเพื่อนเค้านี่น่า >O<  แต่ว่า ฉันก็ไม่ได้ชอบมากหรอก แค่แอบปลื้มเค้าก็เท่านั้นเอง



“ถ้านายรู้ไปแล้วมันจะทำไมอ่ะ” ฉันสวนกลับ



“ยัยบ้า  !นี่ถ้าคิดว่าฉันสนใจเธอล่ะก็ ฝันไปเถอะ ที่ฉันอยากรู้ก็เพราะว่ากวางมันเป็นเพื่อนฉันต่างหากเล่า!!”

ทำไมต้องใส่อารมณ์ด้วยเนี่ย -__-^^^



“ฉันไม่ได้ชื่อว่ายัยบ้านะ จะบอกให้รู้ฉันชื่อว่าข้าวคั่ว อย่ามาเรียกแบบนี้อีกนะ” ฉันตะโกนด่ากลับ



“ก็เธอไม่ยอมบอกชื่อเองนี่น่า ฉันก็เลยตั้งให้ ไม่พอใจหรอไงห๊ะ!!!”



“งั้นก็จำใส่หัวไว้ซะตอนนี้เลยละกัน ตางั่ง” ฉันด่ากลับ



“ฉันก็ไม่ได้ชื่อว่าตางั่งเหมือนกัน ฉันชื่อว่าแทค เธอน่ะจำใส่หัวไว้เลยเหมือนกัน” อี๊!! จะจำไว้เลยย่ะ จำไว้ในรอยหยักของสมองเลย (แม้ว่าความจริงจะไม่ค่อยมีก็ตาม)



“นี่เธอน่ะมาจัดห้องที่เธอวางข้าวของไว้ได้แล้ว เกะกะจริงๆ ไม่สมกับเป็นผู้หญิงเลย” เค้าว่าฉันอีกแล้ว



“เออ นายไปก่อนก็แล้วกัน เดี๋ยวฉันตามไป”



“นี่จะมามัวยืนอยู่ตรงนี้ เดี๋ยวก็ได้กลายเป็นยัยหมูอ้วนหรอกนะ 555+” กรี๊ด ด่าผู้หญิงว่าหมูอ้วน คนพันธุ์ไหนกันเนี่ย!!!!!!



“-_-^^” ฉันชักเสียอารมณ์แล้วนะ ที่ต้องมาอยู่กับนายนี่



“น่า น๊ะ มาเถอะ” แล้วเค้าก็ลากฉันเข้าไปทันที เค้าจับข้อมือของฉันแน่นมาก จนต้องขอโวยซักหน่อย



“นี่ นายน่ะปล่อยฉันนะรู้รึเปล่าว่าฉันเจ็บ” ฉันโวยวาย



“ไม่เอาเดี่ยวเธอก็ ทำอะไรแปลกๆ อีก ฉันไม่ค่อยไว้ใจ” ฉันไปทำอะไรไว้ห๊ะ!!!



เค้าลากฉันไปที่ลิฟท์ กดที่ชั้น 4หวา อยู่กันาองต่อสองกับคนแบบนี้เนี่ย ไม่น่าไว้ใจเลยจริงๆ >O<



“บอกว่าให้ปล่อยฉันไงเล่าตางั่ง” เค้าดูเหมือนว่าจะไม่สนใจเสียงเรียกร้องของฉันเลย



“....”



“นี่นายน่ะ มีหูมั๊ยเนี่ย ฉันบอกว่าให้ปล่อย”



“ไม่เอา-_-^” เคาพูดแล้วมองฉันแวปนึง ก่อนที่จะหันไป



“มันเจ็บนะบอกให้ปล่อยไงเล่า ตาบ้าหน้าปลาไหล>O<” หวายคราวนี้เค้ามองฉันตาโต



“เมื่อกี้เธอเรียกฉันว่าอะไรนะ” ตาดุชะมักยากเลย



กิ๊ง...ก๊อง



ฮ้า...โชคดีที่ถึงชั้นแล้ว     อ๊ะ!!! เค้าฉุดฉันออกมา ฉันมองดูประตูของลิฟท์ที่ค่อยๆ ปิดแล้วเคลื่อนตัวลงไป



“นี่ฉันจะถามเป็นครั้งสุดท้ายว่า เธอเรียกฉันว่าอะไร o_o” เค้าถามแล้วบีบข้อมือของฉันแน่นยิ่งขึ้น



“ก็...ก็ เปล่า น่ะฉันแค่พูดกับตัวเอง ก็เท่านั้นเอง” ฉันหัวเราะแห้งๆ ไปให้เค้า



“อย่าให้ฉันโมโห บอกมาเร็วๆ อย่าคิดว่าฉันไม้รู้นะว่าเธอพูดอะไรไว้” เค้ายังคงทู่ซี้ ถามฉันอยู่ได้  บอกก็ได้  โว้ย!!!!!!! -_-^^



“ฉันพูดว่า ตาบ้าหน้าปลาไหล  ฉันพูดอย่างนี้แล้วมันจะทำไม  พอใจรึยังล่ะ!!!!!!” ฉันระบายออกไปเป็นชุด สะใจจิง



“ถ้าเธอเรียกฉันอย่างนี้ ฉันไม่ปล่อยเธอแล้ว” เค้าพูดแล้วสะบัดหน้าหนี หนอย !! ถ้าฉันเรียนการต่อสู้มา ฉันจะเตะก้านคอเค้าให้มันหักไปเลย



“.....”



“แต่ถ้าเอเรียกชื่อของฉัน ฉันก็จะปล่อย จะพูดมั๊ยเนี่ย”



“ไม่มีวัน” เรื่องอะไรต้องไปเรียกชื่อคนที่ฉันไม่ชอบ ด้วยละ  



“งั้นก็ไม่ต้องไปไหนก็แล้วกันนะ” เค้าพูดแล้วเดินไปที่ห้องหยิบกุญแจ ขึ้นมาไข



แอ๊ด......



ประตูเปิดออกมาแล้วเค้าก็ยังคงจับข้อมือของฉันอยู่แล้ว เดินไปดูทีวี



“ดูช่องไหนดีนะเนี่ย ^O^” เค้าพูดอย่างทีความสุข นี่!!! นายนี่มีนมีหัวใจมั๊ยเนี่ย ขอถามที



“นี่จะปล่อยฉันเมื่อไรกันแน่เนี่ย” ฉันบ่นๆ



“ก็จนกว่าที่เอจะเรียกชื่อของฉันน่ะแหละ” เคาหันมายิ้มวางท่า



“(_ _)” ฉันก้มหน้าทำคอตก  แต่เค้าก็ไม่สนใจยังคงดูทีวีต่อไป



“ฮ่า...ฮ่า...ฮ่า  สนุกจริงเลยวันนี้ ดีจริงๆ.....555+” เค้าขำๆ ทั้งที่รายการที่ดูอยู่ เป็นรายการที่ไม่มี อะไรที่จะมากระตุกต่อมฮาได้เลย –3-



“......” ฉันยังคงเงียบอยู่



“ฮู้ว..ร้อนจังเลย อยากอาบน้ำแล้วสิ” เค้าทำท่าจะเดินไปที่ห้องน้ำ



O_O ถ้าเค้าไม่ปล่อยฉันก็ต้องเข้าไปกับเค้าด้วยใช่มั๊ยเนี่ย!!!!



“แหม ที่แท้ที่เธอไม่ยอมเรียกชื่อ ก็เพราะว่าเออยาก เห็นฉันตอนที่...” ยังไม่ทันที่เค้าจะพูดจบฉันก็ยกอีกมือ นึงขึ้นมาปิดปากเค้า



“ก็ได้....ก็ได้ แทค  แทค พอใจยังเนี่ย”



“ขอความจริงใจหน่อยได้มั๊ย”



“กรุณาปล่อยฉันหน่อยสิค่ะ คุณชายแทค” ฉันตอนนี้อารมณ์เริ่มเหมือนน้ำเดือดแล้ว



“อือ..ใช้ได้” เค้าพูดแล้วค่อยๆปล่อยมือของฉัน



“-_-^^” ตาบ้าหน้าปลาไหล แดงหมดเลย >O< คราวนี้ไม่ต้องมาพูดกันเลย โกรธแล้ว!!!!



“-__-“ ฉันนั่งก้มหน้าไม่พูดอะไร  แต่ไม่ทันไรนายนั่นก็สั่งฉันอีกแล้ว



“นี่ยัยหมูอ้วนเธอไปหยิบน้ำมาให้ฉันหน่อยสิ” เค้าพูดทั้งๆ ที่ไม่มองมาสักนิด นี่ฉันเป็นคนใช้เค้าเหรอไงเนี่ย



“ไม่เอานายไปหยิบเองดิ” ฉันพูดทั้งที่ยังคงก้มหน้าเหมือนเดิม



“น่า ไปหยิบให้หน่อยดิ ฉันไม่อยากเดินเลยมันเมื่อยน่ะ” แล้วที่นายลากฉันมาเนี่ย เอาพลังงานที่ไหนมาห๊ะ!!!!



“ไม่เอา นายก็มีครบ 32 เหมือนฉันนี่น่า จะเดินเองไม่ได้เหรอไง หรือว่านายเป็นคนพิการ” ฉันพูดแล้วลุกขึ้นมาจ้องหน้าเค้า  นี่เค้าไม่คิดจะง้อเลยใช่ป่ะ-_-^



“ฮุ้ย!!! ฉันไปหยิบเองก็ได้ จะไปไหนก็ไปเลยไป พูดมากน่ารำคาญจริง” เค้าพูดแล้วดันฉันที่ตอนนี้กำลังยืนขวางเครื่องสนองตัณหาของเค้าอยู่



พรวด!!!!! เค้าลุกแล้วเดินไป โดยไม่สนเลยว่าตอนนี้ฉันเป็นยังไงบ้าง



!!!ปัง!!! ฉันเดินไปที่ห้องของฉันแล้วกระแทกประตูเสียงดัง



“นี่เธอเนี่ย จะปิดดังทำไมนักหนาห๊ะ!!! น่ารำคาญไม่พอแล้วยังทำตัวแบบนี้อีกเหรอ รู้ไว้ด้วยนะว่าฉันมีสิทธิ์ ที่จะไล่เธอออกไปจากที่นี่!” เค้าตะโกนด่าฉันทั้งที่ฉันอุตสาห์หลบเข้าห้องแล้วนะเนี่ย



“ย๊าก……..ก” ฉันเตะสัมภาระที่ตอนนี้ยังวางระเกะระกะ ฉันใช้ของที่ตอนนี้วางอยู่แทนตัวของแทค



“ย๊าก..............................ก อีตาบ้า ไปตายได้แล้ว” ฉันลงอารมณ์กันกระเป๋าเดินทาง นายนี่มันน่าฆ่าหมกท่อระบายน้ำจริงเลย >O<



นี่เหรอคือสิ่งที่นายทำกับคนที่นายพึ่งรู้จักไม่ถึง 10 ชั่วโมง นี่ชาติที่แล้วฉันไปทำเวรทำกรรมไว้กับนายมากเหรอไงเนี่ย!!  



.................!!!!ให้ตายสิ!!!!………….ถ้าเป็นไปได้ฉันอยากกลับไปเกิดใหม่ให้ไม่เจอนายนี่จังเลย!!!!!!





++ทุกคนอย่าว่าว่าเราไม่ยอมมาอัพเลยนะ ++

++มันเป็นเพราะว่าเราไม่มีเวลา และเน็ตมันเสียนะ กว่าจะได้ออกมาร้านเน็ตได้เนี่ย เกือบแย่ =___=++  

++อย่าลืมนะ มาโหวดด้วยไม่มั้นโกรธด้วย ><++  

++แต่ห้ามลืมเด็ดขาดเลยนะคอมเม้นท์เนี่ย++



                                                                                        ++++ snarks ++++