ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~>>!!!!!สาวใสสุดวุ่น กับ [รูมเมท]หนุ่มสุดฮ๊อต!!!!!<<~

    ลำดับตอนที่ #4 : Miss...understood Love::ผู้จัดการชมรม ( ครึ่งแรก ) ^o^

    • อัปเดตล่าสุด 29 ต.ค. 48




                                                                                  -4-



    Chapter::ผู้จัดการชมรม ( ครึ่งแรก )  ^o^







    “คนคนนั้นชื่อแทคจิงๆเหรอ” ฉันลองถามเค้าดูเพื่อความแน่ใจ    ก็ฉันไม่อยากเป็นข่าวกับคนแบบนี้น่ะสิ



    “ใช่จ๊ะ คนนั้นแหละ ^O^” เธอพูดอย่างดีใจแต่ฉันนี่กลบ



    “ -_-^^^” ฉันทำหน้าเบื่อชีวิตมากๆ



    “แต่ว่าที่จริงเธอก็ไม่ได้เป็นไม่ใช่เหรอ  ไม่ต้องคิดมากหรอกเดี๋ยวมันก็เงียบไปเองแหละ  ข่าวลือน่ะ” เธอเข้ามาพูดกับฉัน  แหม +_+ มันไม่ใช่เธอนี่  แต่บางทีเธออาจจะดีใจจนแทบจะกระโดดเลยก็ได้



    “อือ....แต่ฉันคิดว่ามันคงไม่จบง่ายๆหรอก” ฉันทำหน้าซังกะตายมากเลย -_-^^



    “แต่ตอนนี้เธอเตรียมใจ เจอกับแฟนคลับพี่แทค ในห้องก่อนเลยละกาน” เธอพูดแล้วเดินไปที่ห้องของเรา



    “นี่น้ำตาลอย่าเพิ่งไป  ถามจิงตอนนี้ทุกคนเค้าคิดว่าฉันเป็นแฟนพี่เค้าหมดเลยเหรอ” ฉันวิ่งตามน้ำตาลไป  แล้วเธอก็หยุดแล้วหันมาตอบฉัน



    “อืมเธอคิดถูกแล้วล่ะ” คำตอบนี้ทำเอาฉันเกิดอาการเอ๋อรับประทานเลยแหละ  O_O



    ฉันเดินเข้าไปในห้องอย่างกลัวๆ กล้าๆ ว่าจะโดนอะไรมั๊ยเนี่ย >O<



    ฉันรวบรวมความกล้าแล้วเปิดประตูเข้าไปในห้อง ยังไม่ทันยื่นหน้าเข้าไปก็ได้ยินเสียงซุบซิบมาแต่ไกลเลยล่ะ -_-



    ‘นี่นี่เธอ เค้าเข้ามาแล้วแหละ’ นี่นี่ฉันไปทำอาไรให้เธอห๊า......   ทำไมคนเรานี่มันหูเบาจังเลยนะ



    ‘ต๊าย !!!!! แต่ว่าความจริงที่ผ่านมาเค้าไม่เคยชอบ ใครเลยนี่น่า’



    ว๊าย!!!!! เพราะนายนั่นคนเดียวแท้ๆ ที่ทำให้วันแรกของฉันต้อง กลายมาเป็นแบบนี้ >O<





    ฉันนั่งรอเวลาที่ผ่านไปอย่างช้าๆ เหมือนเป็นใจให้ฉันต้องมานั่ง ฟังคำด่าจาก คนพวกนี้  TTOTT  ((อยากจาร้องไห้))



    ฉันเฝ้าคอยเวลาที่ต้องเลิกเรียนจนจะนอนอยู่แล้ว  



    กิ๊ง......ก่องๆๆๆ  เอนี่มันกริ่งบอกว่าพักเที่ยงนี่น่า    เย้  >O<



    ฉันออกไปหาซื้อของกิน  พอเดินออกไปแล้วก็ขอบอกว่าต้องตะลึง  เพราะว่าตอนนี้มีร้านอยู่ร้านเดียว แต่คนงี้สิอย่างกับหนอนเลย -_- เรื่องแบบนี้นี่ หนีไม่พ้นจิงๆเลย  0~ - O – เฮ้อ!!!



    “นี่เธอน่ะ ถ้าไม่อยากมีเรื่องก็อย่ามายืนขวางทางได้มั๊ย” เอ๊ะ!! นี่มันรุ่นพี่นี่น่า อีกแล้วเหรอเนี่ย



    “โครก คราก” อ๋า  เสียงท้องร้องแล้ว ก็เพราะว่าเมื่อเช้านี่  ยังไม่มีอะไรตกไปถึงกระเพาะฉันเลยนะสิ



    เข้าก็เข้า  ฉันเดินเข้าไปในฝูงชนที่หนาแน่น แล้วก็เข้าไปชิงขนมปังออกมาจนได้

    ฉันเดินกลับเอาเข้าไปกินในห้อง  อือ  รสชาติก็พอกินได้ละน้า



    อ้าว  ตอนนี้กริ๊ งก็ดังแล้ว เด็กเริ่มเดินกลับมานั่งตามที่นั่งของตัวเอง



    ฉันเหรออย่าฝันเลยว่าจะฟังครูพูด ตอนนี้ที่นั่งของฉันนั้นอยู่ที่ริมหน้าต่าง สายลมที่พัดเอื่อยเริ่มทำฉัรที่ ง่วงๆอยู่  เริ่มตกลงไปในห้วงแห่งความฝัน -_- ZZZ



    กิ๊ง...ก่ อง    อ้าว  เลิกเรียนแล้วเหรอ  ที่ตื่นเนี่ยก็เพราะเสียงนาฬิกาหรอกนะ  ไม่ใช่เพราะอะไร    ฉันได้แต่นั่งอยู่กับที่แล้วนึกขึ้นมาได้ว่าเย็นนี้ พี่กวางจะมารับฉัน   อ๊าย!!!!  ไม่อยากจะพูดถึง แค่คิด แก้มของฉันก้แดงเหมือนกันทาน้ำยาอุทัยแล้ว //>O


    “แกร๊ก” เสียงประตูที่เปิดออก  พร้อมกับใบหน้าที่ไม่ว่าสาวคนไหนก็ต้อง  กรี๊ด!!!!!!!!!!!!



    เคาคนนั้นที่โผล่ออกมาก็คือพี่กวางนั่นเอง  ตอนนี้นอกจากเสียงกรี๊ดที่ทำเอาฉันแทบจะยกมือขึ้นมาอุดหูแล้ว บางคนยังเอามือถือ ขึ้นมาถ่ายรูปพี่เค้าอีกด้วย            อย่าหาว่าฉันพูดเกินจริงเลยนะ เพราะพี่เค้าหล่อนี่น่า >O<



    “นี่ข้าวคั่วจะไปกันรึยัง” พี่กวางเดินเข้ามาหาฉันแล้วพูดทำเอาทุกคนในห้องหันมาเป็นเสียงดียวกันว่า  ควับ



    “คะ...ค่ะ ไปค่” พอสิ้นเสียงจากปากของฉันพี่เค้าก็ลากฉันออกมาจากห้องทันที



    ปัง!!!!! นี่เป็นเสียงที่พี่เค้าปิดประตูโดยกระแทกอย่างแรง



    พี่เค้าเป็นอาไรเนี่ย +_=



    “ขอโทษนะที่ลาก ข้างคั่วออกมา เพราะว่าความจริงแล้วพี่เป็นคนที่ไม่ขอบถ่ายรูป เอาซะเลยน่ะ” พี่บอกฉัน แต่ทำไมนะ ทั้งที่เค้าอกจาหล่อ  แปลกแฮะที่เค้าเป็นคนกลัวกล้อง งง อีกแล้ว



    “เราไปกันเถอะเดี๋ยวพี่จะพาไปที่ชมรมนะ” พี่พูดแล้วกลบมายิ้มอีกครั้ง  แหม  กระชากใจเป้นที่สุดเลยถ้าอยู่หน้า กล้องคงจะเป็นพระเอกได้เลยนะเนี่ย



    “อือ  ค่ะ” แต่ว่าอย่าไปสนใจเลยแค่ตอนนี้มีพี่เค้าอยู่ข้างๆ  ฉันก้แทบจะละลายไปกองกับพื้นแล้ว



    “นี่ข้าวคั่วตอนนี้ทุกคนเค้ากำลังคิดว่า ข้าวคั่วป็นแฟนกับแทคใช่ป่ะ” พี่เค้าถามฉัน



    “ค่ะ ไม่รู้ว่าใครเป็นคนไปปล่อยข่าวไว้  น่าหมั่นไส้จริงๆ” ฉันบอกเค้าแล้วทำหน้าที่ไม่น่าดูเลย



    “แต่ว่าไม่ดีใจเหรอที่ได้เป็นแฟนกับแทค” โห จะดีใจได้ไงเนี่ย >O<



    “ไม่เลยค่ะ ดีใจเลยสักนิด” ฉันตอบอย่างหงุดหงิด ทำไงได้ก็นายนั่นมันกวนพระบาทนี่น่า



    “งั้นเราไปที่ชมรมกันเถอะ” พี่กวางพูดแล้วเดินนำฉันไป



    ฉันเดินตามหลังพี่เค้าไป เหมือนกับพวกเราเป็นแฟนกันเลยงั้นแหละ



    “นี่ข้าวคั่ว ที่นี่แหละสถานที่พวกเราใช้เป็นที่ตั้งของชมรมบาสน่ะ” เราเดินมาหยุดที่หน้าโรงยิม แล้วก็เดินเข้าไปข้างในทันที



    “พอฉันโผล่เข้าไปทุกคนต่างร้อง   วี้ดวิ้ว   กันใหญ่



    “นี่นี่แทคแฟนนายมาทางนั่นแล้วไง  แหม!!!!อยากเจอจนขนาดมาที่ชมรมแล้วเหรอเนี่ย” ใครก็ไม่รู้พูดออกมาฉันอยากจะถอดรองเท้า เอามาตีปากจริงเลย



    “นี่พวกนาย เธอมาที่นี่เพื่อที่จะมาเป็นผู้จัดการชมรมของเรานะ เดี๋ยวเค้าก็กลัวกันพอดี” พี่กวางพูด แล้วทำให้ฉันระงับอารมณ์ออกมาได้



    “บอกกี่ทีแล้วว่าฉันไม่ได้ชอบยัยนี่ จะไปชอบได้ไงหน้ายังกะหมูอ้วน” หา นาย...นายว่าฉันว่าอ้วนเหมือนหมูเหรอ



    “นายมีสิทธิ์อะไรมา----~ ว่าฉันแบบนี้” ฉันหันกลับหลังไปด่านายนั่น



    “แหม เค้าว่ากันว่าถ้า ยิ่งทะเลาะกันก็ยิ่งรักกันใช่มั๊ยล่ะ” นี่มันเสียงเดิมกับคนที่ฉันอยากตบตอนแรกนี่น่า น่าหมั่นไส้จริง -_-^^^^^^



    “ต้องขอโทษ น้องข้าวคั่วเลยนะที่อยู่ดีดีมาพูดแบบนี้” พี่กวางชี้หน้าเจ้าพวกนั้นแล้วพูดขึ้น   พราเค้าเหมือนเป็นเทวดาจริงๆเลย มาในเวลาที่ฉันต้องการทุกทีเลย ^O^



    “ขอโทษคร้าบ  55555” พวกเค้าพูดอย่างขำๆ แล้วยกมือขอโทษ  ชิ ไม่หายโกรธหรอกนะ



    “แหมแทคอย่าอายเลยพูดมาเหอะว่าชอบเค้าน่ะ” คราวนี้ดูเหมือนว่าแทคหมดความอดทนแล้วเค้าโยนลูกบาสในมือทิ้งแล้วเดินไปหา คนที่พูดทันที



    “นี่ ฉันขอบอกให้ทุกคนในนี้รู้ไว้ด้วยนะว่า ถึงเค้าจะชื่อเดียวกัน แต่ฉันก็ไม่ได้ชอบฉันซักหน่อย จำไว้เลยนะ –O-;” เค้าพูดแล้วเดินออกไปทันที







    55555+ ชอบจังแต่งแล้วติดลมเลย ว่าจะอ่านหนังสือแต่อดใจไม่ไหวเลย

    แต่ว่าต่อจากนี้คงไม่ได้พบกันอีกนานนะ TT^TT

    ต้องขอให้ติดตามด้วยละกานอย่าเพิ่งลืมนะ!!!!

    คนที่อ่านน่ารักมาก  แต่ถ้าอยากน่ารักยิ่งขึ้นขอให้เข้ามาเม้นท์ด้วย   ที่สำคัญถ้าอยากสวยมีเสน่ท์  เท่ห์  น่าหลงรักต้องโหวดนะค่ะ   ขอบคุงที่ติดตามค่ะ ^O^  เจอกันวันที่ 25 นะจ๊ะ

                                        

                                          ++++SNARKS++++

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×