ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : BROTHER:1
3 วันผ่านมา
หลัาที่ผมับแบฮยอนอาบน้ำ ผม็ูแลแบฮยอนมาเรื่อยๆเ็นนี้ื้อมาไม่ยอมฟัอะไรทั้นั้น้อแ่ะหนีเ้าป่าผมไม่ไ้นอนเ็มอิ่มมา3วันเ็มๆเพราะนที่ำลันอนุอยู่ที่แนผม ว่าผมะับแบให้มานอน้วยไ้เหนื่อยริๆรับผมยอมรับนะว่าแบน่าาน่ารัทั้ใบนาแบะหาาที่ับริมฝีปาอมมพููยัไ็ไม่่าาผู้หิ แสแที่ส่อผ่านา่อผ้าม่านทำให้แบฮยอนลืมาแ่แบฮยอนลืมาึ้นมาไม่เห็นนที่นอน้าๆไม่นานเสียประู็ถูเปิออานัวสู
"ื่นแล้วเหรอ"แบฮยอนพยัหน้ารับนัวเล็ลุออาเียเพื่อไปอาบน้ำ านยอลเินไปเรียมอาหารเ้าให้แบฮยอนอย่าริั
" านยอล แม่ว่าแับแบฮยอนเ้าันไ้ีแล้วนะ "
" แม่รับแบฮยอนอายุเท่าไหร่เหรอรับทำไม่ัวอย่าับลูหมา "
" แบฮยอนพึ่อายุ 8 วบ " านยอลทำหน้าเหวอเาูแลเ็น้อยมาๆ อนนี้านยอลอายุ20 ให้ายสิแบฮยอนน่ารัเอามาๆถ้าไม่ิที่ื้อไปหน่อย ไม่นานแบฮยอน็เินมายันห้ออาหารแบฮยอนนั่ลที่โ๊ะพร้อมานยอลที่เินเอาอาหารมาวาให้านยอลนั่ล้าๆพร้อมฝั่ร้ามับแบฮยอนเป็นแม่านยอล แบฮยอนินอาหารหม็วิ่ออไปเล่น้านอโยที่มีนมที่านยอลเรียมไว้ให้ ไม่นานฟ้า็มืฝนอย่าหนัแ่ยัไม่มีวี่แววที่แบฮยอนะลับบ้านมาในใานยอลร้อนรนเป็นห่วแบฮยอน านยอลัสินใใส่เสื้อันฝนออามหาแบฮยอน
" านยอล! " านยอลไ้ยินเสียนะโรฝนเรียื่อเาเสียมันไม่ใล้ไม่ไลาเาานยอลรีบวิ่ามเสียไป ปาให้เห็นร่าบาที่ำลัวิ่มาทาเา
" แบฮยอน! " านยอลยิ้มอย่าีใเมื่อเอแบฮยอนานยอลอุ้มแบฮยอนี่หลัแ่ฝนหนัมาานยอลให้เสื้อันฝนับแบฮยอน
" ทำไมไม่รีบลับบ้านห้ะแบฮยอนรู้มั้ยันเป็นห่วนาย" านยอบุแบฮยอนนแบฮยอนเบะปาเหมือนะร้อไห้
" ฮ..ฮึ..อโทษ ฮืออ.."แบฮยอนปล่อยโฮออมานานยอล้อสายหัวเบาๆับวามน่ารัน่าเอ็นู
เป็นำลัใให้โผมมมม้วยรับ♡
หลัาที่ผมับแบฮยอนอาบน้ำ ผม็ูแลแบฮยอนมาเรื่อยๆเ็นนี้ื้อมาไม่ยอมฟัอะไรทั้นั้น้อแ่ะหนีเ้าป่าผมไม่ไ้นอนเ็มอิ่มมา3วันเ็มๆเพราะนที่ำลันอนุอยู่ที่แนผม ว่าผมะับแบให้มานอน้วยไ้เหนื่อยริๆรับผมยอมรับนะว่าแบน่าาน่ารัทั้ใบนาแบะหาาที่ับริมฝีปาอมมพููยัไ็ไม่่าาผู้หิ แสแที่ส่อผ่านา่อผ้าม่านทำให้แบฮยอนลืมาแ่แบฮยอนลืมาึ้นมาไม่เห็นนที่นอน้าๆไม่นานเสียประู็ถูเปิออานัวสู
"ื่นแล้วเหรอ"แบฮยอนพยัหน้ารับนัวเล็ลุออาเียเพื่อไปอาบน้ำ านยอลเินไปเรียมอาหารเ้าให้แบฮยอนอย่าริั
" านยอล แม่ว่าแับแบฮยอนเ้าันไ้ีแล้วนะ "
" แม่รับแบฮยอนอายุเท่าไหร่เหรอรับทำไม่ัวอย่าับลูหมา "
" แบฮยอนพึ่อายุ 8 วบ " านยอลทำหน้าเหวอเาูแลเ็น้อยมาๆ อนนี้านยอลอายุ20 ให้ายสิแบฮยอนน่ารัเอามาๆถ้าไม่ิที่ื้อไปหน่อย ไม่นานแบฮยอน็เินมายันห้ออาหารแบฮยอนนั่ลที่โ๊ะพร้อมานยอลที่เินเอาอาหารมาวาให้านยอลนั่ล้าๆพร้อมฝั่ร้ามับแบฮยอนเป็นแม่านยอล แบฮยอนินอาหารหม็วิ่ออไปเล่น้านอโยที่มีนมที่านยอลเรียมไว้ให้ ไม่นานฟ้า็มืฝนอย่าหนัแ่ยัไม่มีวี่แววที่แบฮยอนะลับบ้านมาในใานยอลร้อนรนเป็นห่วแบฮยอน านยอลัสินใใส่เสื้อันฝนออามหาแบฮยอน
" านยอล! " านยอลไ้ยินเสียนะโรฝนเรียื่อเาเสียมันไม่ใล้ไม่ไลาเาานยอลรีบวิ่ามเสียไป ปาให้เห็นร่าบาที่ำลัวิ่มาทาเา
" แบฮยอน! " านยอลยิ้มอย่าีใเมื่อเอแบฮยอนานยอลอุ้มแบฮยอนี่หลัแ่ฝนหนัมาานยอลให้เสื้อันฝนับแบฮยอน
" ทำไมไม่รีบลับบ้านห้ะแบฮยอนรู้มั้ยันเป็นห่วนาย" านยอบุแบฮยอนนแบฮยอนเบะปาเหมือนะร้อไห้
" ฮ..ฮึ..อโทษ ฮืออ.."แบฮยอนปล่อยโฮออมานานยอล้อสายหัวเบาๆับวามน่ารัน่าเอ็นู
เป็นำลัใให้โผมมมม้วยรับ♡
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น