จิวหลิงเฟย เป็นประมุขพรรคมารไม่ง่ายเลย
ข้าไร้ความทรงจำ ร่างกายอ่อนนิ่มเหมือนผีดิบจนแทบถอดแขนตบหน้าพวกเจ้าได้อยู่แล้ว! แต่ต้องมาเป็นประมุขพรรคมารเนี่ยนะ! ให้ตายเถอะ นี่พวกเจ้าไม่กลัวพรรคตัวเองล่มจมเพราะข้าบ้างเหรอ?!
ผู้เข้าชมรวม
1,425
ผู้เข้าชมเดือนนี้
17
ผู้เข้าชมรวม
แฟนตาซี กำลังภายใน จีนโบราณ ผีดิบ พรรคมาร ประมุขพรรคมาร ฮาเร็ม ความจำเสื่อม สนุกสนาน ตลก ผ่อนคลาย ความรัก yaoi
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
‘จิวหลิงเฟย’
ประมุขพรรคมาร...บุรุษผู้โด่งดังที่สุดในใต้หล้าในด้านของความโฉดชั่วอำมหิต
ได้ตายลงไปด้วยสาเหตุสั้นๆที่ว่า...ชิ้นเนื้อจากข้าวหน้าหมูติดคอจนตาย
ภายในเวลา 7
วัน 7 คืนเขาก็ได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยฝีมือของลูกน้องผู้ใกล้ชิด
แต่ว่ากลับกันความทรงจำบางส่วนของท่านประมุขกลับหายไปเสียนี่?!
ด้วยร่างกายแบบผีดิบนี้เอง
จิวหลิงเฟยจึงต้องรับตำแหน่งหน้าที่ท่านประมุขอย่างจำยอม
พร้อมต้องดูแลร่างกายที่ค่อยๆเปื่อยเฉาของตัวเองอีกด้วย
แม้กระทั่งสละตำแหน่งก็ยังทำไม่ได้
ต้องระวังไม่ให้ชิ้นเนื้อหลุดไปให้กากิน
ทั้งยังกล่าวสุภาษิตให้ลูกน้องฟังเป็นกิจวัตรทุกเช้า-เย็น
อยู่อย่างคงกระพันห้ามแพ้ใคร
แสดงความโฉดชั่วอย่างสุดความสามารถ
และต้องระวังไม่ให้โดนใครแยกชิ้นส่วน หากจำต้องสู้กับศัตรู ให้ถอดแขนไล่ตีจนตาย!
“เป็นประมุขพรรคมารทำไมมันยากแบบนี้!!!”
_______________________________________________________________________
“ท่านประมุขโปรดสงบลงก่อน! ของพวกนี้ท่านเป็นคนทำไว้เพื่อแสดงความน่าเกรงขามต่อคนในพรรคขอรับ!” หลี่เฉินก้มหน้าพูด
“พรรคอะไร” ข้าถามไป ตอนนี้รู้สึกกรุ่นมากกว่าจะสงสัยแล้ว
“พรรคมารเฮยเฟิง ขอรับ ท่านคือ ประมุขพรรคมารเฮยเฟิง นามจิวหลิงเฟยผู้เกรียงไกรสยบใต้หล้า แม้แต่พรรคมารกันเองยังมิอาจหาญกล้าเข้ามา ขนาดพรรคฝ่ายธรรมมะยังต้องยอมศิโรราบ ปลิดชีพได้ทั้งสวรรค์และบาดาล เก่งกาจเหนือผู้ใดไม่มีใครเทียม ขอรับ!” หลี่เฉินรับหน้าที่ตอบจนข้าคิดว่านั่นอาจจะเป็นหน้าที่ประจำของเจ้าตัวไปแล้ว
ถึงจะยาว... แต่ข้าชอบ
“จิวหลิงเฟย...” ข้าทบทวนชื่อตัวเอง ส่วนฉายาพยายามเมินเฉย “ข้าจำอะไรไม่ค่อยได้เท่าไร คงต้องขอให้พวกเจ้าช่วย แต่ว่าในตอนนี้พรรคข้าเป็นอย่างไรบ้าง”
“ในครานี้พรรคมารเฮยเฟิงของพวกเรากำลังประสบเคราะห์ บนบัลลังก์ไร้ผู้นำมาดูแล แต่ว่าตอนนี้ท่านได้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาด้วยไข่มุกอาญาสวรรค์ การกลับมาของท่านจะทำให้พวกเรากลับมาสู่ความยิ่งใหญ่อีกครั้งขอรับ!”
“.....”
ข้านั่ง... มองดวงตาของคนทั้งคู่ที่กำลังคาดหวังในตัวข้า แต่น่าเสียดาย… ร่างข้าจู่ๆก็สิ้นเรี่ยวแรง แน่นอนว่าอาการลมจับกำเริบหนัก ความรู้สึกมึนหัว ปวดตุบๆราวกับโดนของแข็งกระแทกศีรษะแบบแท้ๆส่งผลให้ข้านอนพับเป็นผัก
'ข้าว่าพวกเจ้ากำลงประสบเคราะห์แล้วล่ะ'
___________________________________________________________
-พูดคุย-
กลับมาแต่งต่อและรีไรท์เนื้อหาบางจุดอย่างเป็นทางการครับ พอหมดสิ้นภารกิจ ผมว่าจะแต่งเรื่องนี้ทุกวันและเอาให้จบเลย จากที่คาดไว้มันน่าจะมีเนื้อหาเยอะและอัดแน่นสุดๆ มีทั้งปริศนา ความสนุก และความฮา หวังว่ามารอบนี้มือจะไม่ทื่อ(555) แถมเป็นแนว yaoi และมิตรภาพด้วยส่วนหนึ่ง มีคู่รักที่หลากหลาย แบบคู่หวานต่างเพศธรรมดาๆก็มีครับ ใครรักชอบอะไรส่วนใหญ่น่าจะมีอัดไว้เยอะเลย--
ผลงานอื่นๆ ของ 3 years later ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ 3 years later
ความคิดเห็น