รักสดใสของยัยตัวแสบ!!*

ลำดับตอนที่ #1 : รักสดใสของยัยตัวแสบ!!* ตอนที่ 1 :: เพราะอะไร ?

ตอนที่ 1 ::  เพราะอะไร *

สวัสดีค่ะ! ฉันชื่อว่าไม้กวาด แป่วว ดูชื่อดิ รุ้ถึงไหนอายถึงโน้นน~ ^^”  ฉันอยู่โรงเรียน ‘ลั๊ลลาคอนแวนท์’อ่านชื่อก้ออยากจะเหยียบเข้ามาเรียนที่นี่ซะจิงๆ อายุแค่ 17 เองนะ ยังเด็กอยุ่ไม่แก่เนอะๆ ถามเถอะใครรุ้จักฉันก้อเว่อร์ละ เพราะฉันไม่มีคนคบ! 55 ฮุฮุ ค่ะ นอกจากนั้น ฉันนะสวยยยยยยยย ที่สุดในโรงเรียนอีกซะด้วย (นี่คนอ่านห้ามอ้วกนะ มันเป็นความจริงที่ทุกคนต้องยอมรับ!) ฮ่าๆ ฉันเปนแบบนี้ เหมือนจะเพื่อนเยอะนะ แต่คือ. ไม่มีเลยสักกะคน T^T น่ามันคือความจริง มีแต่ไอเจ้า โมเสก น้องชายสุดที่รัก โฮะโฮะ หล่อซะด้วยซิ่ แหม๋มันก้อต้องเข้ากันเปนธรรมดา พี่สวยน้องหล่อ แต่ถ้าใครมาหลงรัก ละก้อ อย่างมารักพี่เสียดายน้องแล้วกัน ^^”  นึกแล้วน้อยใจ ฉันชื่อไม้กวาด น้องชายชื่อ โมเสก ต๊ายยยยตาย! ตอนแม่ท้องฉันกินไม้กวาดเข้าไปหรือยังไง ถึงได้ตั้งชื่อลูกได้ทุเรสแบบนี้ -3-

         ฉันเปิดเทอมมาได้1เดือนแล้ว ยังไม่มีใครสนใจรับฉันไปเป็นเพื่อนเลยง่า~~ TT^TT

“นี่ ชมพูมุก เธอมานี่เด่วนี้เลยนะ!!!!”

นั่นมันเสียงงงง ของ... มิเอะคุณครูประจำวิชาวิทย์ของชั้นนี่น่า?ฉันหันหลังแล้วเดินไปหาคุณครูอย่างหวาดกลัว มันต้องมีเองไม่ดีแน่ๆเลย ทำหน้ายักษ์แบบนั้น ?

“เธอรุ้มั้ยว่าการเรียนของเธอตกต่ำมากเลยนะ จนเทอมที่แล้วเธอตกวิทย์ แล้วเธอก้อต้องซ่อมในเทอมนี้!”

“อะ อา.....”   กำลังจะเถียงแต่....

“หยุด !! เธอไม่ต้องเถียงอะไรฉันทั้งนั้นเธอต้องซ่อมโดยการทำโครงงานวิทย์ เรื่องชีวิตไส้เดือน มา 20หน้ากระดาด ไม่มีข้อแม้ใดใดทั้งสิ้นฉันให้เวลาถึงแค่ ภาคเรียนที่ 1 นี้เท่านั้น ถ้าเทอยังไม่ส่งละก้อ เตรียมหาโรงเรียนใหม่ได้เลยนะจ้ะ ”

นี่ครูพูดมาได้ยังไงกัน คนเดียวสามบรรทัด -*- ไม่เมื่อยปากบ้างหรอไง ขนาดฉันฟังขี้หูในรูของฉันก้อปั้นเป็นชบาแก้วได้แล้ว =[]=* ห๊า  !! ว่าแต่ชั้นต้องทำโครงงานเรื่อง ชีวิตไส้เดือนหร่อเนี่ย บ้าหรือป่าว ? ชีวิตไส้เดิอน จะรุ้ไปทะมายยเนี่ย ? แล้วดูมาขู่อีกนะ ว่าจะให้ฉันออก

เธอคิดว่าธอเปนใครกันห๊ะ ! เช้อะ เปนเมียผอ. แล้วไงละย่ะ ยัยกระบังลมปอดบวม! แบร่ๆๆๆๆๆ ;’P

      ฉันต้องกลับบ้านคนเดียวอีกแล้วหร่อไงนะ โมเสกก้อเอาแค่ซ้อมบอล อยุ่นั่นแหละ หวังให้คลานตามโรนัลดินโย่เลยหรือยังไงนะ จ๊อกจ๊อก~ เสียงอะไรนะ? จ๊อกจ๊อกก~ เอาอีกแล้ว หรือว่ามันเปนเสียงท้องของฉันหรือป่าวนะ เห้ออ. ใช่สิ่ ฉันยังไม่กินข้าวเลยนี่น่าตั้งแต่เช้า วันนี้ ไม่มีการบ้าน ทำอาหารรอเจ้าโมเสกหน่อยดีกว่า วันนี้ฉันจะทำไรดีนะ อ่อออ. ไข่ลูกเขย ของโปรด โอ้ววเบเบ๋~ o(^O^)o

      ไม่นานนักก้อมาอยุ่ที่คอนโดแล้ว คอนโดของฉันอยู่ไม่ไกลจากโรงเรียนสะเท่าไหร่ นั่งรถเมย์สาย 57ก้อถึงแล้ว อิอิ 8บาทตลอดสายค่ะ ก้าวไวชิดในเพ่!! ฟังจนติดหู 55 ภายในห้องของฉันไม่มีอะไรมาก แค่ก้อครบครัน ทุกอย่าง ทีวี โฮมเทียร์เตอร์ คอมพิวเตอร์ บลาบลา . 2ห้องนอน 1ห้องน้ำ 1ห้องครัวและติดกับโต๊ะกินข้าว มีบาร์เล็กๆไว้นั่งกินชิลๆ เรียบอย่างมีสไตล์ ถ้าคิดจะแรงต้องแรงให้จริง! สักพักฉันก้อทำไข่ลูกเขยเสดแล้ว ฮ้า กินเลยละกัน อร่อยยยยย ย ฝีมือตัวเองงที่สุดด......^O^”

“วันนี้โมเสกคงกับดึกอีกแน่เลย เขียนโน้ตไว้หน่อยแล้วกัน’อุ่นไข่ลุกเขยด้วยนะ พี่ทำไว้ให้’ “ ฉันเขียนลงในโน้ตแผ่นเล็กๆ และแปะใส่ตู้เยนไว้ พรุ่งนี้ต้องไปรร.อีกแล้ว เหนื่อยจิ๊งจิงงง รีบอาบน้ำนอนดีกว่า

และไม่นานฉันก้อ ไปตีสนิทกับพระอินทร์ zZzZzZzZzZzZzZZzZzZzZzZzZ… ฟรอกฟิ่ววววว~

“นี่ยัยหมูตอนนน นตื่นเด๋วนี้น่ะ!!! ผมปลุกพี่รอบที่แปดของวันแล้วนะ” เจ้าโมเสกมาตะโกนอะไรตอนเช้านี่

“…”

“ถ้าไม่ตื่นพี่ไปโรงเรียนเองนะ ผมไปละ บาย! ” ห๊า  เมื่อกี้เจ้านั่นมันบอกว่าไรนะ ไปโรงเรียนเองงั้นหร่อ

ไม่อาววววว ฉันไม่ไปโรงเรียนเองงงง ง

“โมเสกกกน้องรัก รอพี่ด้วยนะไปเด่วนี้แหละ รอก่อนๆๆ TTOTT” เมื่อคืนก้อนอนเร้วนะ แต่กลับตื่นสายซะได้ เกือบโดนน้องทิ้งให้ไปโรงเรียนคนเดียวแล้วไงล่ะ =*=;;

“ตอนเยนพี่ไม่ต้องรอผมนะ วันนี้ผมมีซ้อม”

“อื้ม กลับบ้านเร้วๆด้วยแล้วกันนะ ” พอฉันพูดจบโมเสกก้อเดินไปยังห้องของตัวเอง วันนี้ฉันต้องทำอะไรอีกมากมายเกี่ยวกับโครงงาน ไส้เดือนปัญญาอ่อน เห้ออ. ก่อนอื่นฉันต้องไปหาไส้เดือนใต้ต้นไม้ซะแล้ว

ปล. นี่ตอนแรกนะ ยังไงก็เม้นขอความคิดเห็นหน่อยแล้วกัน
เด็กใหม่หัดแต่ง ^^" ไปล๊า บ๊ายบายย ย ย เทคแคร์ทุกๆคนจ้ะ!