Love to be true

Intro

"หยา!! นี่ช่วยกรุณาให้เกียรติความเป็นผีของฉันหน่อยสิ ฉันเป็นผีที่น่ากลัวนะ เธอไม่กลัวบ้างหรือไงกันเล่า"

"ผีหรือว่าหมีน้อยกันแน่คะ ฉันไม่เห็นว่าคุณจะน่ากลัวเลยสักนิด ตัวก็เตี้ย ดำก็ดำ เหมือนหมีน้อยตัวดำมากกว่าผีซะอีก" มือเรียวบางขยี้ผมของผีตัวเล็กที่เธอชอบเรียกว่าหมีอย่างหมั่นเขี้ยว "ฮึ่ย! เอามือใหญ่ๆเทอะทะของเธอออกไปจากหัวฉันเลยนะ คิดว่ามองเห็นฉัน สัมผัสฉันได้ แล้วจะทำอะไรฉันก็ได้หรือไง" 

..........................................................................................................

11 เดือนของการที่เธอไม่มีผีจอมกวนคอยผุดๆโผล่ๆให้เธอต้องตกใจ ไม่มีผีตัวแสบคอยแกล้งเธอ ไม่ว่าจะมองไปที่มุมไหนของห้อง ทุกที่ก็มีแต่ใบหน้าของเขา รอยยิ้มของเขา หน้าบูดบึ้งของเขาเต็มไปหมด มันทำให้เธอคิดถึงเขาเหลือเกิน ริสะปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาโดยไม่กลั้นมันเอาไว้ เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วก็ไม่อาจนับได้ ที่เธอต้องร้องไห้แบบนี้ 

'ฉันเฝ้าอธิษฐานทุกวัน ขอให้เราเจอกันอีกสักครั้ง พระเจ้าได้โปรดให้เวลาเราอีกครั้ง ให้ความรักของเราได้เกิดขึ้นอีกครั้ง'