ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : โรคประจำตัวและกำราบรุ่นน้อง
ห้องน้ำ
"แค่กๆ....แค่กๆ....แค่กๆ"ฮยอกแจไออยู่ตรงอ้างล้างหน้าฮันฮยองตามมาถึงจึงเข้าไปดูเห็นเลือดเต็มอ่างไปหมดทำให้เขาตกใจไม่น้อย
"ยังไม่หายหรอไปพักหน่อยมั้ย"ฮันฮยองถามอย่างเป็นห่วงพลางลูบหลังฮยอก
"ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่เป็นไร....แค่กๆ"ฮยอกยังไอเป็นเลือดอีกฮันฮยองไม่รอช้ารีบอุ้มฮยอกไปห้องพยาบาลฮยอกพยายามขัดขืนแต่จะทำๆไงได้เขายังป่วยอยู่นิ
"ปล่อยฉันฮันฮยอง"ฮันฮยองไม่สนใจวิ่งต่อไป....
ห้องพยาบาล
"นอนพักเหอะฉันจะ....ไปเรียกดงเอมาให้"ฮันฮยองฝืนใจพูดเขารักฮยอกแจแต่ฮยอกแจรักดงเฮเขาจะทำไงได้
"อย่าฮันคุงอย่าไปเลยนะอยู่ข้างๆข้างๆฉันนะอย่าไปไหนนะ"ฮันฮยองไม่อยากเชื่อหูตัวเองเขาหยุดแล้วนั่งข้างๆฮยอกแจ
"ฮันคุงคือฉันๆ...."ฮยอกแจพูดแล้วก็ต้องหยุดเมื่อสบตากับฮันฮยอง ทั้งจ้องมองตากันนานจนกระทั้งจับความรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ภายในใจ
"ฮันคุงนายรักฉันใช่ไหม..."ฮยอกถามฮันตรงๆฮันทำอะไรไม่ถูกแต่ก็ยังมองตาฮยอกอยู่อย่างเดิม
"ชะ...ใช่แล้วฮยอกคุงฉันรักนายมานานแล้วละรักตั้งแต่เป็นเพื่อนกันแต่นายกลับ....รักดงเฮที่ทำให้นายป่วยแบบนี้แต่นายก็ยังรักดงเฮนายไม่เคยหันมามองฉันเลย....ฮยอกคุงฉันรักนายนะนายคบกับฉันเถอะนะ"ฮยอกแจกอดฮันฮยองทันทีน้ำตาก็พาลไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้ที่ฮันฮยองรู้ถึงเพียงนี้ก็ยังรักเขาอยู่
"อืมได้...ฮันคุงถึงแม้ใจฉันจะยังรักดงเฮอยู่นายก็รับได้ใช่ไหม...นายจะช่วยฉันล้างแค้นดงเฮไหม"ฮยอกถามฮันอย่างตรงไปตรงมา
"อืมได้สิฉันยอมรับได้และจะช่วยนายแก้แค้นดงเฮด้วยนะ"ฮันรับปากฮยอกแจ
"ไปกันไปเดินเล่นกันฮันคุง"ฮยอกลุกขึ้นชวนฮันไปเดินเล่นแขนยังดึงให้ฮันลุกขึ้นด้วย
"คับๆไปกันคับฮยอกคุง"ฮันรีบตอบรับฮยอกทันที
ทางเดินข้างสนามบอล
"ฮันคุงฉันอยากจะบอกว่าฉันก็รู้สึกชอบนายเหมือนกันนะตั้งแต่น่ยคอยดูแลฉันเมื่อก่อนน่ะ"ฮยอกว่าพลางซบแขนฮัน
"คับได้แค่นี้ผมก็พอใจแล้วคับผมไม่หวังอะไรมากหรอกคับ"ฮันก็บอกฮยอกเช่นกันว่าตัวเขานั้นไม่หวังอะไรจากฮยอกนอกจาความรู้สึกดีๆที่ฮยอกจะมีให้เขา
เปรี้ยง บอลถูกเตะมากระแทกแขนฮยอกอย่างแรง
"เฮ้พี่หน้าสวยส่งบอลให้ผมทีสิ"กลุ่มเด็กเวรที่เล่นบอลอยุ่นั้นตะโกนมาฮยอกโกรธมากที่พวกเด็กเวรนั้นมาทำแบบนี้และพวกเด็กเวรนี้ฮยอกต้องการปราบด้วย
"เฮ้พวกนายน่ะเป็นรุ่นน้องแล้วทำแบบนี้ได้ไง"ฮันออกหน้าทันทีแต่ฮยอกทำปากให้เงียบแล้วฮยอกขยิบตาให้ทีนึง
"อยากได้คืนใช่มะพวกเวรได้เอาไปเลยละกัน"
เปรี้ยง
ฮยอกใช้ปลายดาบตีบอลอัดหน้าพวกเด็กเวร แล้วขอปืนของตัวเองจากฮันแล้วให้ฮันเอาปืนคู่ของตัวเองออกมาแล้วกราดยิงตรงเท้าพวกเด็กเวรอย่างไม่ยั้ง
จนพวกเด็กเวรพากันมาก้มกราบเท้าฮยอกกันหมด
"จำไว้พวกเวรอย่ามากำแหงอีกนะ"ฮยอกกล่าวสั่งสอนพวกเด็กเวรแต่พาเอินหูฮยอกไปได้ยินคำแข็งข้อของเด็กเวรคนนึงเข้าฮยอกจึงเดินเข้าไปหาแล้วตีหน้าด้วยสันดาบจนฟันหลุดไปและคางแตก
"พาไปโรงบาลเหอะเดี๋ยวจาตายซะก่อน...ไปกันเหอะฮัน ฮยอกอยากกินไอติมอะ"แล้วทั้ง2ก็พากันไปยังร้านไอติม
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปนไงมั้งตอน2อะดีปะช่วยเม้นให้ด้วยนะ
"แค่กๆ....แค่กๆ....แค่กๆ"ฮยอกแจไออยู่ตรงอ้างล้างหน้าฮันฮยองตามมาถึงจึงเข้าไปดูเห็นเลือดเต็มอ่างไปหมดทำให้เขาตกใจไม่น้อย
"ยังไม่หายหรอไปพักหน่อยมั้ย"ฮันฮยองถามอย่างเป็นห่วงพลางลูบหลังฮยอก
"ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่เป็นไร....แค่กๆ"ฮยอกยังไอเป็นเลือดอีกฮันฮยองไม่รอช้ารีบอุ้มฮยอกไปห้องพยาบาลฮยอกพยายามขัดขืนแต่จะทำๆไงได้เขายังป่วยอยู่นิ
"ปล่อยฉันฮันฮยอง"ฮันฮยองไม่สนใจวิ่งต่อไป....
ห้องพยาบาล
"นอนพักเหอะฉันจะ....ไปเรียกดงเอมาให้"ฮันฮยองฝืนใจพูดเขารักฮยอกแจแต่ฮยอกแจรักดงเฮเขาจะทำไงได้
"อย่าฮันคุงอย่าไปเลยนะอยู่ข้างๆข้างๆฉันนะอย่าไปไหนนะ"ฮันฮยองไม่อยากเชื่อหูตัวเองเขาหยุดแล้วนั่งข้างๆฮยอกแจ
"ฮันคุงคือฉันๆ...."ฮยอกแจพูดแล้วก็ต้องหยุดเมื่อสบตากับฮันฮยอง ทั้งจ้องมองตากันนานจนกระทั้งจับความรู้สึกได้ว่าอีกฝ่ายคิดอะไรอยู่ภายในใจ
"ฮันคุงนายรักฉันใช่ไหม..."ฮยอกถามฮันตรงๆฮันทำอะไรไม่ถูกแต่ก็ยังมองตาฮยอกอยู่อย่างเดิม
"ชะ...ใช่แล้วฮยอกคุงฉันรักนายมานานแล้วละรักตั้งแต่เป็นเพื่อนกันแต่นายกลับ....รักดงเฮที่ทำให้นายป่วยแบบนี้แต่นายก็ยังรักดงเฮนายไม่เคยหันมามองฉันเลย....ฮยอกคุงฉันรักนายนะนายคบกับฉันเถอะนะ"ฮยอกแจกอดฮันฮยองทันทีน้ำตาก็พาลไหลออกมาอย่างช่วยไม่ได้ที่ฮันฮยองรู้ถึงเพียงนี้ก็ยังรักเขาอยู่
"อืมได้...ฮันคุงถึงแม้ใจฉันจะยังรักดงเฮอยู่นายก็รับได้ใช่ไหม...นายจะช่วยฉันล้างแค้นดงเฮไหม"ฮยอกถามฮันอย่างตรงไปตรงมา
"อืมได้สิฉันยอมรับได้และจะช่วยนายแก้แค้นดงเฮด้วยนะ"ฮันรับปากฮยอกแจ
"ไปกันไปเดินเล่นกันฮันคุง"ฮยอกลุกขึ้นชวนฮันไปเดินเล่นแขนยังดึงให้ฮันลุกขึ้นด้วย
"คับๆไปกันคับฮยอกคุง"ฮันรีบตอบรับฮยอกทันที
ทางเดินข้างสนามบอล
"ฮันคุงฉันอยากจะบอกว่าฉันก็รู้สึกชอบนายเหมือนกันนะตั้งแต่น่ยคอยดูแลฉันเมื่อก่อนน่ะ"ฮยอกว่าพลางซบแขนฮัน
"คับได้แค่นี้ผมก็พอใจแล้วคับผมไม่หวังอะไรมากหรอกคับ"ฮันก็บอกฮยอกเช่นกันว่าตัวเขานั้นไม่หวังอะไรจากฮยอกนอกจาความรู้สึกดีๆที่ฮยอกจะมีให้เขา
เปรี้ยง บอลถูกเตะมากระแทกแขนฮยอกอย่างแรง
"เฮ้พี่หน้าสวยส่งบอลให้ผมทีสิ"กลุ่มเด็กเวรที่เล่นบอลอยุ่นั้นตะโกนมาฮยอกโกรธมากที่พวกเด็กเวรนั้นมาทำแบบนี้และพวกเด็กเวรนี้ฮยอกต้องการปราบด้วย
"เฮ้พวกนายน่ะเป็นรุ่นน้องแล้วทำแบบนี้ได้ไง"ฮันออกหน้าทันทีแต่ฮยอกทำปากให้เงียบแล้วฮยอกขยิบตาให้ทีนึง
"อยากได้คืนใช่มะพวกเวรได้เอาไปเลยละกัน"
เปรี้ยง
ฮยอกใช้ปลายดาบตีบอลอัดหน้าพวกเด็กเวร แล้วขอปืนของตัวเองจากฮันแล้วให้ฮันเอาปืนคู่ของตัวเองออกมาแล้วกราดยิงตรงเท้าพวกเด็กเวรอย่างไม่ยั้ง
จนพวกเด็กเวรพากันมาก้มกราบเท้าฮยอกกันหมด
"จำไว้พวกเวรอย่ามากำแหงอีกนะ"ฮยอกกล่าวสั่งสอนพวกเด็กเวรแต่พาเอินหูฮยอกไปได้ยินคำแข็งข้อของเด็กเวรคนนึงเข้าฮยอกจึงเดินเข้าไปหาแล้วตีหน้าด้วยสันดาบจนฟันหลุดไปและคางแตก
"พาไปโรงบาลเหอะเดี๋ยวจาตายซะก่อน...ไปกันเหอะฮัน ฮยอกอยากกินไอติมอะ"แล้วทั้ง2ก็พากันไปยังร้านไอติม
//////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////////
เปนไงมั้งตอน2อะดีปะช่วยเม้นให้ด้วยนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น