คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Devil Girl VS Yakuza Boy - การปะทะ(100%) [รีไรท์]
ตอนที่ 2 การปะทะ
วันนี้แหละ ที่ฉันจะส่งไอ้พวกยากูซ่าไปลงนรก 555+ ล้อเล่นนะไปสอนเด็กเท่านั้นเอง แต่เอาเว้ยแค่สอนพวกเดียวกันถ้ามันตายให้มัน
รู้ไป และฉันก็มาถึงหน้าห้องเรียน ห้องนี้ได้ข่าวว่ามีแต่พวกยากูซ่า ภูมิใจไว้ซะเถอะอาจารย์คนนี้แหละจะเปลี่ยนชีวิตพวกนายเอง หึหึ
พรึ่บ!
สายตาทุกคู่จับจ้องมามองที่ฉัน เอ่อ..รู้สึกแปลกๆแฮะ
"สวัสดีค่ะ ครูเป็นอาจารย์ใหม่ของห้องนี้ชื่อมิวาโกะ"ฉันหวังว่านักเรียนห้องนี้คงไม่มีใครโง่ที่จะฟังญี่ปุ่นไม่ออกนะ
"อาจารย์พูดเกาหลีเป็นมั้ยครับ"แล้วจู่ๆก็ชายหนุ่มร่างสูงหน้าตาดีพูดขึ้นมา ผิดคาดครับ ฟังญี่ปุ่นไม่ออกจริงๆด้วย(ยัยบ้าเค้าเป็นคoเกาหลี)สงสัยฉันต้องพูดเกาหลีกับพวกเค้าแล้วละ
"เอ่อ...อืม ฉันเป็นอาจารย์ใหม่และเป็นอาจารย์ประจำชั้นห้องนี้ชื่อ มิวาโกะ ส่วนนามสกุลฉันไม่จำเป็นต้องบอก"นักเรียนต่างมองหน้ากันงง ฉันพูดไรผิดไปเปล่า ไม่มั้ง -_-^ และแล้วก็เกิดความเงียบยิ่งสร้างความกดดันเข้าไปอีก พูดไรกันบ้างสิฟะ
"สวยจริงๆเลย น่ารักโครตๆ O[]O"จู่ๆก็เสียงโพล่งดังขึ้นมาจนใจฉันสั่น เหมือนมันจะวายตาย ไอ้พวกบ้า จะโกนหาหอกไร
"นี่ฟ้าประทานมาให้เหรอเนี่ย ช่างเหมือนตุ๊กตาสิ้นดี น่ารักจริงๆเลย"ขอบใจมากที่ชมว่าน่ารัก ฉันเริ่มสยดสยองแล้วนะ
"มิวาโกะสุดสวยของผม นางฟ้าแสนดี"ฉันไปเป็นของนายเมื่อไหร่ ไอ้บ้า แกอย่ามามั่วนะเว้ย เดี๋ยวส่งกลับนรกจริงๆนะและฉันก็เริ่มรำคาญเมื่อไอ้พวกแดนเหล่ามนุษย์ต่างเพศทั้งหลาย ส่งเสียงโหยหวนร้องรัญจวนเจียนจะขาดใจตาย แกไม่เคยเห็นคนกันหรือไง
"หน้าเด็กอย่างนี้มาเป็นครูได้ยังไง อายุไม่รู้จะถึง 15 ปีหรือเปล่าก็ไม่รู้"มีเสียงอันดังที่ทำให้ห้องสั่นสะเทือนเล็กน้อยฉันหันขวับไปที่ต้นเสียง ก็พบบุรุษหนุ่มสุดหล่อสุดเท่ห์นั่งสบายๆ ไม่ให้เกียรติกันเลยนะ เด็กเวร
"ฉันเรียนจบแล้ว อายุ 23 ปี มีปัญหามั้ย และฉันก็เป็นอาจารย์ประจำชั้นนาย กรุณาให้เกียรติในการนั่งด้วย"ถ้ามันไม่ทำให้นายตาย ก็ช่วยให้เกียรติสักหน่อยสิ เด็กบ้า(พูดว่าเค้าเป็นเด็กตัวเองก็อายุ 23 ปีมันก็แค่แก่ไปปีหนึ่งเอง : คนแต่ง)
"หึ รุ่นน้องฉันจริงๆด้วย"แล้วหนุ่มสุดเท่ห์อีกคนที่นั่งอยู่ๆไอ้ที่มันว่าฉันหน้าเด็กก็พูดขึ้นมา
"กรุณาให้เกียรติฉันด้วย ฉันเป็นอาจารย์ของที่นี่"ฉันพูดเสียงต่ำและจิกสายตามองอย่าสุภาพ เริ่มโมโหแล้วนะเว้ย
"ขอเชิญอาจารย์มิวาโกะมายังห้องประชุมด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ"เสียงประกาศบอกให้ฉันรีบไปห้องประชุม ขอบคุณมากที่ช่วยใหhอารมณ์ฉันเย็นลงขึ้น
"หวังว่าเราคงจะได้เจอกันอีกครั้งนะ"ฉันพูดแล้วเดินออกมาโดยไม่สนใจเสียงร้องโหยหวนรัญจวนหอกเหินอะไรนั้นกดดันจริงๆที่มาสอนยากูซ่าเนี่ย ทำไมฉันจะต้องมาสอนเจ้าพวกบ้านี่ด้วยเนี่ย
"มีอะไรกันหรือเปล่าคะ ถึงเรียกดิฉันมา"ฉันถามทันทีเมื่อมาถึงห้องประชุม ตอนนี้ห้องประชุมเต็มไปด้วยอาจารย์ของที่นี่
"คุณ..อ่ะ..เอ่อลำบาก..จะ ใจ ระ หรือเปล่า คะ ครับ"โธ่เอ้ย ลุง พูดญี่ปุ่นไม่คล่องอย่าพูดเลยเหอะ เห็นแล้วมันน่าสงสาร
"พูดเกาหลีก็ได้ค่ะ"เพราะเห็นแล้วมันน่าสงสารค่ะลุง
"เอ่อ..ครับ คุณมิวาโกะลำบากใจหรือเปล่าครับที่ต้องสอนพวกนักเรียนคณะนิเทศศาสตร์น่ะครับ"ลำบาก ลำบากมากเลย!!
"ไม่หรอกค่ะ ได้สอนยากูซ่าสนุกดีออกค่ะ"โกหกไปงั้นแหละ ที่จริงฉันอยากกลับญี่ปุ่นแล้วไปหาเพื่อนๆสุดเลิฟต่างหากละ
"แต่ว่า ห้องนั้นคุณมิวาโกะไม่กลัวหรอคะ มีแต่ยากูซ่าของคุณ คากุระซากะ อายาดะ"อ้าวแล้วนี่เจ๊แกไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นลูกสาวเค้าหรือป๊าไม่ได้บอกว่าฉันเป็นลูกสาวน่ะ แต่ไม่เป็นไร ไม่บอกก็ดีแล้วฉันไม่ชอบให้ใครรู้จักนักหรอก
"ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ถ้าเกิดฉันทนไม่ไหวฉันค่อยเรียกให้ป๊าฉันมาจัดการค่ะ"เรียกเฮียเคนตะก็ได้ เฮียช่วยฉันเสมอ หึ!
"แน่ใจนะคะ"จะถามทำไมนักหนา
"ค่ะ"สั้นๆพอใจความหมายมั้ยคะ
"แน่ใจนะครับ/คะ"แล้วอาจารย์แก่ๆทั้งหลายก็พูดพร้อมกันขึ้นมาแล้วมองมาที่ฉัน อะไรนักหนานะ
"ค่ะ"
"โอเค เอาเป็นว่าการประชุมหมดแค่นี้นะครับ ขอบคุณมากเลยครับ"ขอบคุณที่ปล่อยตัวได้สักที
"กลับบ้านได้เลยหรือเปล่าคะ"อยากกลับบ้านจะตายอยู่แล้ว
"อะ เอ่อ ยังก่อนครับคุณมิวาโกะคุณจะช่วยเราจัดการเคลียร์มหาลัยครับ"หา!! อะไรนะฉันต้องมาช่วยลุงอีกเหรอเนี่ย โอ้แม่เจ้าทำไมไม่ปล่อยให้ฉันไปเป็นสุขสักที เหนื่อยๆๆ T_T
"ก็รีบๆสั่งมาสิคะ"
"ก่อนอื่นคุณมิวาโกะต้องช่วยจัดชมรมและตารางสอนของนักเรียนให้เข้าที่ก่อนครับ"
"..."แล้วก็เกิดการมีประชุมอีกรอบ
เลิกเรียน
"Cuz I can't stop thinkingt but u girl"เสียงโทรศัพท์อันคุ้นเคยของฉันดังขึ้น
"พี่อยู่ตรงไหนเนี่ย"
"กำลังจะไปที่โรงจอดรถ รอแป๊ปๆ กำลังจะถึงแล้ว"
"อือๆ เร็วๆละรีบ ติ๊ด~"มันจะไปไหนของมันอีกนะไอ้ไลท์
"ไลท์ๆ อยู่นี่"ฉันเรียกไลท์เพราะเห็นเคลื่อนรถแล้ว
"เป็นไงฮะ สนุกมั้ยงาน"
"อย่าพูดมาก รีบๆพาฉันกลับบ้านสักทีอยากกลับบ้านจะตายอยู่แล้ว งานบ้างานบออะไรก็ไม่รู้"
"พี่อย่าเผลอฆ่าเด็กละ ยิ่งโหดๆอยู่เกิดเด็กตายขึ้นมาแล้ว โอ้ มันไม่น่าดูเลย"นายจะพูเหาอะไร เดี๋ยวฉันก็ฆ่านายแทนหรอกทำไมฉันถึงได้มีน้องชายโหดร้ายอย่างนี้ พระเจ้าไม่เมตตาฉันเลย
"ระวังจะตกลงจากรถนะอย่าหาว่าฉันไม่เตือน ฉันถีบแกตกจากรถแน่ไลท์"
"คร้าบๆ ผมกลัวแล้วคร้าบ"
เช้ามันต่อมา
วันนี้เป้นวันสอนเต็มรูปแบบละ อาจจะไม่ว่างหน่อยแต่วันนี้ก็ได้สอนแล้วละ พอคิดว่าต้องมาเจอกับเจ้าพวกบ้านั้นมันทำให้ชีวิตฉันหดหู่จริงๆเลยทำไมฉันต้องมาครูสอนบ้าสอนบออะไรอยู่เนี่ย
พรึ่บ!
ฉันเปิดประตูก่อนจะเดินไปยังแท่งประหาร เอ้ย ไม่ใช่ๆ ไปยังตำแหน่งครู
"เอาละ เปิดหนังสือหน้าแรก"มีพวกผู้หญิงเท่านั้นที่เอาหนังสือขึ้นมา แต่พวกผู้ชาย ไม่มีแม้แต่คนเดียว
"น่ารำคาญจริงๆเลย"เสียงลอยๆดังจากไอ้บ้าเมื่อวานที่มันว่าฉันอายุไม่ถึง 15 ปี
"งั้นเหรอ ถ้าฉันไม่ติดว่าต้องช่วยพวกนายละก็ ฉันก็คงไม่มาเป็นอาจารย์งี่เง่าให้พวกนายหรอกนะ"
"แล้วจะช่วยพวกฉันทำไมละ ไม่รู้หรือไงว่าห้องนี้มันอันตรายขนาดไหน"ทำไมห้องนี้มันมีปีศาจเรอะ หรือมันมีมนุษย์ต่างดาว
"ฉันก็ไม่ได้อยากช่วยอะไรพวกนายนักหรอกถ้าคุณคากุระซากะไม่ถือว่าบุญคุณต่อฉัน ฉันก็คงไม่อยากช่วยอะไรพวกขาดความอบอุ่บหรอกนะ"
"ยัยตุ๊กตา เธอว่าไงนะ!!"เสียงอันดังของนาย..เอ่อ โอ้ย นายอะไรช่างมันเหอะแต่มันก็สร้างความหวาดกลัวให้แก่ในห้องได้แต่คนอย่างฉันมีเหรอจะกลัวไม่มีทางหรอก
"กรุณาเรียกมันให้ถูกต้อง เพราะฉันเป็นอาจารย์ของพวกนายให้เกียรติด้วยและอย่าทำให้ความอดทนของฉันหมดลง"เพราะมันจะทำให้พวกนายแย่
"ถ้าไม่มีหนังสือ ไม่มีสมุดจด ไม่มีดินสอหรือปากกาก็นั่งฟังเฉยๆแล้วก็ช่วยให้ความร่วมมือถ้ามันไม่ทำให้ตาย คือ ตั้งใจเรียน"ในขณะที่ฉันกำลังเขียนอะไรบางอย่างในกระดาน ฉันรู้สึกได้ว่ากระดาษบางอย่างมันลอยมาถูกหัวฉัน ใช่! หัวฉัน!! เยี่ยมมาก!!!ความอาทนของฉันมันกำลังจะหมด
"ใครเป็นคนโยนกระดาษมาโดนหัวครู"พยายามหักห้ามใจไม่ให้ทำร้ายใครเอาไว้ ใจเย็นไว้
"..."ไม่มีใครยอมรับ และก็เงียบต่างคนต่างมองหน้า
"ก็ได้ ฉันจะให้โอกาส"ใจเย็นๆไว้ อย่าเพิ่งเผลอทำอะไรแล้วฉันก็หมุนตัวกลับเพื่อจะเขียนบนกระดานต่อ แต่ไม่ทันได้เขียนอะไรกระดาษอีกแผ่นที่ถูกขยำแล้วมันก็มาโดนหัวฉัน ฮึ่ย! พวกนายรู้จักฉันน้อยไปละ
"เป็นใครถึงมาสั่งพวกฉัน"และมนุษย์ต่างเพศคนหนึ่งที่มีหน้าตาเหมือนคนจีนมากกว่าคนเกาหลี อาจจะเป็นคนนี้ที่เค้าล่ำลือว่าเป็นลูกมาเฟียของจีนชื่อ ฮันคยอง หรือ ฮันเกิงฮันกองอะไรนั้นหรือเปล่าก็ไม่รู้(เค้าชื่อฮันคยอง ชื่อจีนชื่อฮันเกิง เธอช่วยเรียกสามีของผู้อ่านและผู้เขียนให้ถูกต้องด้วย)
"เป็นคนน่ะสิ แล้วถ้าเกิดพวกนายอยากลองดีกับฉันละก็ ขอเตือนว่ามันอันตราย"
"..."มันก็เกิดความเงียบ
พรึ่บ!
ประตูถูกเปิดขึ้น อาจารย์สาวสุดเซ็กซี่ที่เปิดกระดุม2เม็ด กระโปรงขึ้นเหนือเข่ามาถึงขาอ่อนเผยให้ขาวอ่อนขาวเนียน สุดยอดมาก!
"อาจารย์มิวาโกะคะ นี่คือรายชื่อของเด็กนักเรียนห้องนี้ค่ะ"อาจารย์สุดเซ็กซี่ยื่นใบรายชื่อนักเรียนแล้วส่งยิ้มหวานให้อีตานายที่นั่งข้างๆนายปากหมา
"ขอบคุณค่ะ"แล้วอาจารย์สุดเซ็กซี่สุดสวาทก็เดินออกไป ก่อนออกไปส่งยิ้มให้บรรดานักเรียนอีก ถ้าอยากยั่วนักทำไมป้าแกไม่มาอยู่ห้องนี้เลยละ
"คนแรก ปาร์คจองซู"ฉันเรียกคนแรก
"ช่วยเรียกว่าอีทึกด้วยครับ"
"งั้นเหรอ ทีหลังนายก็ช่วยบอกผู้อำนวยการด้วยว่านายชื่ออีทึก เพราะในใบรายชื่อชื่อนายคือ ปาร์คจองซู"หมอนั่นทำหน้าเจื่อนทันที
"สอง คิมฮีชอล"
"ครับ"ฉันบอกได้เลยว่าหมอนี่ หน้าตาเหมือนผู้หญิงมากและยังสวยกว่าผู้หญิงบางคนอีก(ใช่ เจ๊ซินของเราสวยมาก อิจฉาๆๆ)
"ฮันคยอง"
"..."เงียบครับท่าน
"ยกมือหน่อย ถ้ายกมือแล้วมันทำให้ตายก็ให้มันรู้ไป"และไอ้หน้าจีนก็ยกมือขึ้น ดีมาก!
"คิมชงอุน"
"เยซองครับ"ไอ้หน้าซาลาเปานี่ มันมีกี่ชื่อกันนะ
"อืม คิมยองอุน จะเปลี่ยนชื่ออีกมั้ยฮะ!"
"ฮะ คังอินครับ"วะ เวร นี่ฉันประชดมันนะ ให้ตายสิ แต่หมอนี่หน้าตาเหมือนหมีมากๆเลย
"ชินดงฮี"
"ชินดง"เออๆ จะอะไรมันก็ช่างแต่ทำไมหมอนี้อ้วนจังเลย ก็ไม่อ้วนมากหรอก อวบๆอ่ะ
"ลีซองมิน"และนายซองมินก็ยกมือขึ้น นายนี่น่ารักจังเลยแฮะ
"ลีฮยอกแจ"
"อึนฮยอก"มาอีกคนแล้วไอ้พวกเปลี่ยนชื่อ ชื่อดีๆพ่อแม่ให้มามันยังจะไม่เอาอีก ว่าแต่ทำไมมันเหมือนไก่จัง
"ลีทงเฮ"และไอ้บ้าที่ปากมันไม่เป็นสุข อยากหาเรื่องให้ปากแตกก็ยกมือขึ้น ชิ!
"ชอยซีวอน"และหนุ่มหล่อเหลาก็ยกมือขึ้นและยิ้มให้ฉัน เค้ามีลักยิ้มด้วย น่ารักจังเลยอ่ะ
"คิมรยออุค"อีตานี้น่าหวานมากๆเลย
"คิมคิบอม"อีตานี้นี่เองที่อาจารย์สุดสวาทยิ้มให้น่ะ ทำไมถึงได้ดูเย็นชา เงียบจังเลย
"โจคยูฮยอน"ทำไมสายตาของนายนี่มันดูหื่นๆจัง
"กวอนโบอา"
"ค่ะ"ให้ได้อย่างนี้สิ ผู้หญิงที่เรียบร้อยจริงๆเรียกแล้วขานชื่อ
"คิมอาเน"
"ค่ะ"
"อินนารัน"
"มาค่ะ"
"ปาร์คยิปโซ"
"มาค่ะ"
"คิมโซฮี"
"ค่ะ"
"ลีซังอา"
"ค่า"โอ้ เยี่ยมมากตอบเสียงดังฟังชัดเจนมากเลย อย่างนี้แหละที่ฉันต้องการ
"คิมนัมจิ"
"มาแล้วค่ะ"แล้วเสียงของที่ถูกเรียกชื่อก็กลายเป็นว่าไปอยู่หน้าประตูซะงั้น มาสายสินะ
"มาสายนะรู้มั้ย นัมจิ"
"ค่ะ หนูขอโทษจริงๆค่ะอาจารย์ O_O เอ่อ"
"ช่างมันเถอะ เอาละคนต่อไป"
"คิมเนยอง"
"ค่ะ"
"คิมฮาซอ"ฉันเรียกคนต่อไป
"ค่ะ"และฉันก็อ่านรายชื่อนักเรียนไปถึง 35 คน ห้องนี้มีผู้ชายมากกว่าผู้หญิงอีก ผู้ชาย 20 คน หญิง 15 คน
"เอาละ ฉันจะไม่สอนแล้ว"
"เย้~ อาจารย์มิวาโกะช่างเป็นคนดีจริงๆ สวยยังไม่พอยังใจบุญอีก เทวดาคงมอบนางฟ้าที่ดีให้แก่ผมแน่เลย"-_- อะไรของพวกมัน
"แต่.."พอฉันพูดแต่ ทุกคนที่หน้าจากยิ้มมาหุบยิ้มทันทีเลย หึหึ
"แต่ ฉันจะให้พวกนายทำความสะอาดห้องแทน ห้องมันสกปรกมาก ช่วยกันหน่อยนะจ๊ะ^^"ฉันยิ้มให้หลังจากพูดจบ
"โอ้ หัวใจของผมจะละลายเมื่อได้เห็นรอยยิ้มนั่น"เออ บ้ากันเข้าไป แต่ผลที่เกิดคือ พวกผู้ชายกลุ่มหนึ่งนั่งเท่ห์ กลุ่มหนึ่งคือบ้า อะไรก็ไม่รู้ นางฟงนางฟ้าอะไรกันพวกผู้หญิงบางคนก็เริ่มปฏิบัติแต่บางคนยังนั่งแต่งหน้าอยู่ ไม่ทราบว่าจะไปแสดงละครเวทีไหน นางงิ้วกันซะเหลือเกินเลยนะ
"ทำสิวะ ฉันสั่งพวกนายอยู่นะ ฟังภาษาคนไม่เป็นหรือไง หรือหูมันขาดไปแล้วละฮะ!!"ฉันเริ่มโมโหแล้วนะเฟ้ย ทำไมมันยังไม่ทำตามที่ฉันสั่งสักที
"เธอไม่รู้จักพวกฉันหรือไงฮะ ถึงได้มาสั่ง"แล้วนายอ้วนก็พูดมา ชื่อไรแล้วนะ ชินดงเปล่า
"รู้จักสิ พวกนายมันก็แค่ยากูซ่าข้างถนน ที่ไม่มีความรับผิดชอบ น่าสมเพชจริงๆแทนที่จะเรียนให้จบแล้วทำงานช่วยพ่อแม่กลับมาทำตัวเท่ห์มาเรียนหนังสือน่ะ มาเรียนด้วยอะไร ปากกาก็ไม่มี สมุดสักเล่มมีมั้ย นี่ถ้าเกิดพ่อแม่พวกนายรู้เค้าจะเสียใจแค่ไหน ถ้ารู้ว่าลูกมันทำตัวได้น่าทุเรศสิ้นดี"
"ปัง!! ว่าไงนะ ยัยเตี้ย เธอคิดว่าเป็นใครถึงมาด่าพวกฉันน่ะฮะ"นายหน้าหื่นพูดขึ้นแล้วตบโต๊ะ อ๋อ คิดว่าทำอย่างนั้นแล้วฉันกลัวเหรอ
"ถามเหรอว่าฉันเป็นใคร ฉันคงเป็นพระเจ้ามั้ง นายเห็นฉันลอยมั้ยละ นายเห็นฉันร่ายเวทย์มนต์หรือเปล่า ถ้าไม่เห็นก็แสดงว่าฉันเป็นคน โง่จริงๆสมองน่ะ เอาไปทำไรหมด เอาไปต้มกินกันหมดแล้วหรือไง"เอาสิ ฉันไม่ยอมเหมือนกัน ในเมื่อพวกนายไม่ให้เกียรติ ฉันก็ไม่ปราณีพวกนาย
"ยัยปีศาจตุ๊กตาเตี้ย เธอกำลังทำให้ฉันโมโหนะ"นายหน้าไก่พูดขึ้นมาบ้าง
"ขอโทษ ฉันเป็นคนไม่ใช่ปีศาจเหมือนพวกนาย"
"ฉันไม่เคยทำร้ายผู้หญิง แต่จะมีครั้งนี้ละที่ฉันจะฆ่าเธอ"นายหน้าสวยพูดขึ้นมา
"เข้ามาสิวะ คิดว่าฉันกลัวหรือไง คิดว่าตัวเองเป็นยากูซ่าแล้วฉันจะไม่กล้าทำไรพวกนายนั้นเหรอ อย่ามาต๊อง"และนายหน้าสวยง้างมือจะตบฉันแต่ฉันเตะมันเข้าไปที่ท้องเสียก่อน เป็นไง เจอฤิทธิ์เจ้าแม่แล้วละ นี่ถ้าเพื่อนนายไม่รับไว้นายก็คงไปลงนอนกองกับพื้นนะ
"ยัยนี่ โอ้ยยยยย จุกโว้ยยยยยยยย!!!"ภายในห้องเงียบแล้วมองหน้าฉัน
"เอาละ ช่วยเคลียร์ห้องให้สะอาดด้วย แล้วฉันคิดว่ามันคงจะสะอาดนะถ้าฉันกลับมาเห็นน่ะ"พูดจบก็เดินออกไปเลย
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
รีไรท์ใหม่ค่ะ คือเขียนผิดไปน่ะ
มาลงให้ ครบ 100 % แล้วนะคะ
ความคิดเห็น