[My hero academia] Maybe I wasn't meant for this world.

“Delighted to meet you, mighty traveler.”

การเดินทางอันยาวนานนี้จะมีจุดจบอย่างไร

สิ่งเดียวที่ฉันรับรู้คือร่างกายที่ทิ้งตัวดิ่งลงเรื่อยๆ ท่ามกลางความมืดมิดที่เป็นอนันต์ นานแค่ไหนแล้วนะ..ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน

วิ้ง..

เอ๊ะ..ผีเสื้อ?

ผีเสื้อสีฟ้าเรืองแสงเป็นประกายทำเอานึกถึงสถานที่แห่งหนึ่งในความทรงจำเสียนี่ – มือบางเอื้อมออกไปหมายคว้าผีเสื้อแสนสวยตรงหน้า

แต่ทันทีที่ปลายนิ้วสัมผัส ความมืดมิดรอบข้างพลันเกิดรอยร้าวที่มีแสงสว่างเล็ดลอดออกมา – รอยร้าวลุกลามไปทั่วบริเวณก่อนจะเกิดเสียงดังสนั่นคล้ายแก้วแตก

และทุกอย่างก็ขาวโพลนไปหมด..