คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : HC:2
[เฮุน พาทร์]
วันนี้อาาสีและแถมผมับยอูฮยอยัอยู่ใน่วว่าานผมับฮยอเลยมีแผนารว่าะไปเที่ยวที่ประเทศไทย
“ฮยอไม่ลืมอะไรอีแล้วใ่มั๊ยฮะ”
“อ่าๆ ราวนี้ันไม่ลืมอะไรแน่ๆ” ผมับยอฮยอเราำลัะไปเที่ยวที่ไทยแบบเียบๆ อนเราอยู่ที่สนามบินอินอน
ำลัเรียมัวออเินทา แ่ในอนนั้นผมลับเห็นอะไรบาอย่าที่เป็นเาๆเหมือนน
ำลัวิ่มาทาเรา
“รี๊ อ้า ่วย้วยะโมยๆ” เฮ้ย!!
อะไรนะโมยๆ0.0ไม่ไ้สิเราะปล่อยให้นั่วอยู่บนโลใบนี้ไม่ไ้แล้ว้อทำอะไรสัอย่า
ใน่วที่ผมำลัยืนิอยู่ว่าะทำยัไี็มีนวิ่มานผมึรีบอรัเาไว้
ทุ๊บ! ร่าผมับเาหล้มลทบัน เฮ้ยเี๋ยวนะทำไมรนี้มันนิ่มๆว่ะลอบีบอีทีสิ!! ผม้มมอูนที่อยู่ใ้ร่าอผม ิบหาย!!!!!!! โมยเป็น....ผู้หิหรอ!!! แล้วที่ับไปเมื่อี้ละ
ผมรีบลุึ้นแ่ยัับัวโมยไว้่อน
“นิปล่อยันนะ.....” เธอิ้นไปมาไม่หยุผม็ยิ่รัแน่นึ้น
“เฮุน นายเป็นอะไรรึป่าว” ยอฮยอวิ่มาหาผม้วยวามเป็นหวและเหนื่อย
“ไม่เป็นไรรับฮยอ”
“นั่นใรน่ะ.......”
“โมยรับ ผมับโมยไ้รับฮยอ”
“โมยบ้านนายสิ ไอ้บ้า! ปล่อยัน”
“ ฮ๊ะ! นี่โมยระเป๋านอื่นไม่พอมาโมยบ้านันอีหรอ
เธอนี่มัน!!!!”
“ไอ้บ้า!!
ันไม่่โมยเว้ย นที่โมยือไอ้นั่น่าหานะ นี่มันระเป๋าอัน” นที่ถูโมยระเป๋ารีบเินมาแล้วหยิบระเป๋าอัวเอออไป
“ะ...อบุมานะเลยะ” เายิ้มอบุแล้วรีบวิ่ไปส่วนนที่โมยผมยัอเธอไว้แน่น่อนะลายออเธอ่อยๆหันมาแล้วัสีหน้าใส่ผม
“นายๆ นั่นมันระเป๋าอันนะอทุอย่า
พลาสปอร์ เินสทั้หมอ โอ้ย!.......ละันะลับบ้านยัเนี่ย” เธอบ่นๆ@!$@##$@Q!#$#WEW@$%#%@
“เฮุน ไ้เวลาึ้นเรื่อแล้วนะ....” ยอบอผม
“เราะปล่อยหัวโมยไว้หรอฮะ! ”
“ั้น เอาี้ รปพ. ฮะ” ยอะโนเรีย รปพ. ที่เินผ่านมาพอี
“รับ!”
“เราับโมยระเป๋าไ้รับ
่วยพาเาไปสถานีำรว้วนะรับ”
“ทำไมวันนี้มีแ่โรโมยระเป๋าเยอะริๆนะรับ เมื่อี้ทาอออสนามบินเรา็ับไ้อีนแล้วเป็นผู้หิ้วย…….” รปพ. เปิหมวเธอออเผยให้เห็นใบหน้าอโรสาว
“เอ้า!!!
ุที่บอผมว่ามีโรโมยระเป๋านิรับ!” หืมมมม!!!
“อ่า ะๆใ่ะ”
“ผมับโรที่โมยระเป๋าุไ้แล้วนะรับ” สรุปผมับโรนผิหรอ!!!!!!!!
“เฮุนไ้เวลาแล้วววว” ผม้มมอูนาฬิา
“อ้า พาสปอร์,ระเป๋าั์ ันหาย!!!” เธอ้มลมอหาในระเป๋า่อนะเยหน้าโวยวายยย
“ละะทำยัีร้าบ!! ะให้ผมามหาให้มั๊ยรับ!!” ลุยามถามเธอ
“ไม่้อะ...อบุมานะะที่ามหาระเป๋าอันเอ”
“ั้นไม่มีอะไรแล้วผมไป่อนนะรับ!” ลุยามบอ
“อ่า ริ้วย!!!!!” ผมรีบเรียมวิ่ไปเพื่อไม่ให้หน้าแแ่ถูอีนััวไว้่อน
“ะรีบไปไหนะ นายโริ!!!” ผมทำเป็นทีท่าไม่สนใเธอแล้วล่วระเป๋าหาพาสปอร์ ไม่รู้ว่ามันหล้นหายไปอนไหน
สสัยหล้นไปอนที่ผมับเธอแน่ๆ นั่นือวามิอผม
สั
พั
.
.
.
“หาไอ้นี่อยู่หรอ....” เธอูพาสปอร์อผมใหู้
มันไปอยู่ับเธออนไหน0.0!!
“เอามานี่เลยนะ...” เธอูให้สูึ้น แ่ลืมไปรึป่าวผมสูว่าเธอนะ
แ่แม่นี่ยัหนอล้อผมอยู่อี้วยวิ่ไปรอบๆ
“ไม่!
นาย้อรับผิอบเรื่ออัน ทั้ เรื่อพาสปอร์อัน ระเป๋าเินสอัน
และ็.............เรื่อที่นาย ับ......” ผมรีบปิปาเธอไว้่อนที่เธอะพูเรื่อนั้นออมา
สรุปผม้อยอมใ่มั๊ย!
ผมเินหน้ามุ้ยไปหายอูพร้อมับเธอ
“ผม....ไม่ไปแล้วนะรับฮยอ”
“อ่าว นายมีปัหาอะไรรึป่าว.......เฮุน”
“ป่าวรับ..ผมแ่ยัมีานที่ยัไม่ไ้เรียเลยรับ
โปริวเอร์เพิ่ิ่อานมานะรับ”
“ละ...แล้วเธอ.....” ยอูเหร่ามอสาวสวยที่อยู่้าๆผม
สรุปแล้วอนนี้ผมับยอูไม่ไ้ไปเที่ยวที่ประเทศไทย็เพราะมียัยบ้านนึัาไว้
เลยทำให้ผมไม่ไ้ไปเที่ยวและยัะมาทำัวเป็นาฝาอี-.-
โยที่ผมะ้อใ้่าเสียหายให้เธอนเินในระเป๋าเธอรบ! และำนวนเินที่ว่านี่ประมาล้านวอน0.0
ผมว่าเธอหน้าะเป็นลูุหนูนะถึไ้มีเินิัวมาั้ล้านวอน!!!!!!!เธอยับออี้วยว่า
ะอมาอยู่ที่ห่อรวมับพวผมยอู็เห็นผู้หิไม่ไ้เลยใยอมใอ่อนยอมให้เธอมาอยู่ที่ห่อ้วย-.-
ผมโรเ็เลย แ่ยัหรอ้อรอเมเนเอร์ฮยออนุมัิ่อน
หึๆึ่แน่นอนว่า..........เมเนฮยอ ะ้อ..........
@ห่อเอ็โ
ผมยืนพิประูมอนที่นั่อยู่บนเ้าอี้้อหน้าับเมเนฮยอ เมเนฮยอ้อมอเธออย่าหน้าเ้มๆ
แ่อีลับมอแบบหน้าเยๆ
“มาแอบฟันอื่น อย่านี้ไม่ีนะเฮุน....” เธอหันมามอผม่อยะพูไล่
“แล้วไันมันสิทธิอัน”
“ถ้านายะยืนันนานี้นายไม่ลาเ้าอี้มานั่้าๆันเลยละ....” ถ้าเธอพูแบบนี้ผมัให้ผมลาเ้าอี้อีัวมานั่้าๆเมเนฮยอ อนนี้เหมือนผู้สอบสวนับนร้าย
“เธอื่ออะไร...”
“ันื่อ ยูยอน”
“เธอบอว่า
เธอ้อารอยู่ที่นี้เพราะเฮุนทำพาสปอร์เธอหายใ่มั๊ย” ฮยอเริ่มถาม
“ใ่!”
“เธอ็ทำพาสปอร์อันหาย้วยนิ” ในเมื่อมันไม่ใ่วามริผมึเถีย
“แ่อันหายทั้ เินสล้านวอน ับ พาสปอร์ นะ”
“อัน ับ อเธอหายถือว่าเราเสมอัน
ไม่มีใรผิใรถูทั้นั้นเพาะนั้นเธอ็ไม่วระอยู่ที่นี่”
“แ่ันหายหมเลยทั้ระเป๋า
อนนี้็ไม่มีอยู่เลยสับาทเียว”
ุ๊บ!
“หยุๆ หยุ่อนทั้สอนเลย” ฮยอใ้มือทุบโ๊ะให้ผมและเธอหยุทะเลอะัน
“สรุปือ....
อๆพวนายหายทัู้่และที่เธอมาออยู่พัที่ห่อเอ็โ็เพราะระเป๋าถูโมยไป
และ้อารให้เฮุนใ้ในารมาอยู่้วยันนว่าเาะใ้เินรบล้านวอน” นี่เมเนเอร์รึผู้สอบสวน
“ะ!!” นั่น็อบอย่าหน้าาเย
“โอเ ันให้อยู่” ห๊า!!!!!!!!!!
เี๋ยวๆนี่เมเนผู้โหอยู่ที่ไหน
“แ่........ันไม่ไ้ให้เธออยู่ที่นี่เยๆหรอนะ
เธอะ้อทำานทำัวให้เป็นประโยน์”
“.....” เธอไม่อบแ่พยัหน้าใส่
“และนายเฮุน.....” เอาแล้ว - -*
------------------------------
เอาแล้วฮุนเอยแไม่น่าเลย
ยุ่ับใรไม่ยุ่มายุ่ับยูั
------------------------------------
By: SEYHIY
ความคิดเห็น