คู่หมั้นวุ่นวายของคุณชายเย็นชา

:หวานใจ:

เป็นใครก็ต้องตกใจอยู่ๆก็ถูกจับคลุมถุงชนกับคู่หมั้นหน้าตาย แถมพี่สาวสุดที่รักดันมาตาต่ำชอบอิคุณชายน้ำเเข็งเเห้ง ปากหนักนี่อีก

"ขอดีๆไม่ชอบใช่มั้ย!ได้!ฉันจะวุ่นวายจนกว่านายจะยอมถอนหมั้นนั้นเเหละไอ้คุณชายน้ำเเข็งเเห้ง!!!"

      :MOSGA(มอสก้า):

เพราะอุบัติเหตุที่ทำให้ผมจำอะไรไม่ได้ รู้สึกเเค่เพียงในใจผมมีเเต่ความเศร้า ความเย็นชา ไร้อารมณ์ แถมคำสัญญาที่ทั้งตระกูลยึดมั่นอีกเอาเถอะ...ยังไงผมก็ไม่สนใจอยู่เเล้ว..เเค่เเต่งๆให้จบๆก็พอ

"เลิกเข้ามาวุ่นวายซักที่ได้มั้ย?ยังไงฉันก็ไม่ถอนก็หมั้นให้เธอหรอก!น่ารำคาญ!"   

:MOSGO(มอสโก้):

ความเจ็บปวดที่ฝังอยู่ในใจทำให้ผมไม่คิดอยากจะรักใครอีก...เเค่ทำตามคำสัญญานั่นก็เท่านั้น

"จะทำอะไรก็ทำไปเถอะ...เเต่ถ้าคิดจะให้ผมถอนหมั้นก็ฝันไปเถอะ"

:หวานตา:

คลุมถุงชนบ้าบอ อะไรนี่น่ะหยุดให้เธอชอบน้องเขยไม่ได้หรอก!เเต่อิตาคู่หมั้นปากหนักของฉันนี่สิคอยขัดขวางทุกอย่าง

"เเค่ถอนๆไปจะอะไรนักหนา!คุณมันดื้อ!"

:DIAGO:

เพราะความโกรธเเค้นที่หล่อนทำไว้กับน้องชายของผมจึงต้องมารับกรรมต้องเจ็บปวดเหมือนที่ผมเจ็บ

"มีสมองก็หัดคิดบ้าง!ไอ้มอสก้าน่ะมันไม่เคยลืมเธอได้หรอก เพราะอะไรน่ะเหรอ!?หึ ก็เพราะมันไม่เคยจำเธอให้รกสมองไง"

 :ชมพู:

เพราะเหตุผลบางอย่างที่ทำให้เธอต้องกลายมาเป็นผู้ร้ายในเรื่องราวของคนอื่น

"มอสก้า....จำชมพูได้มั้ยที่รัก!?"

สวัสดีค่ะทุกคนที่หลงเข้ามาอ่าน

นิยายเรื่องนี้กันนะคะเรื่องนี้เป็นเรื่องเเรกที่ลงในเด็กดีครั้งเเรกเลยค่ะ

เป็นความตั้งใจในวัยเด็กของไรท์เองค่ะ

ถ้ามีจุดไหนไม่เข้าใจหรือสงสัยหรือไรท์ซีตัสคนนี้เขียนไม่ถูกต้องก็เม้นบอกเเนะนำกันได้เลยนะคะ เอ่อ..ไรท์เเต่งในโทรศัพท์นะคะอาจจะพิมพ์ผิดบ้างอะไรบ้างก็ต้องขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ

#ขออนุญาตเจ้าของรูปภาพจ้า