ชวงชิงบุปผา

ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้

*ก่อนเข้าเรื่องราวจริง 

 

     "มันจบแล้วไอวี่ เธอหนีไปไหนไม่ได้อีกแล้ว"ปลายกระบอกปืนที่ถือโดยคนทั้งสิบได้หันเข้าหาผู้หญิงคนนึงที่ยืนประจันหน้ากับคนเหล่านั้น ด้วยสีหน้าเรียบนิ่งไม่สื่ออารมณ์ มือสองข้างล้วงเข้าไปในฮู้ตตัวใหญ่ของตัวเองอย่างไม่แยแสว่าปลายกระบอกปืนทั้งสอบได้หันมาทางเธอคนเดียว 

     เธอชื่อว่า ไอวี่ เป็นเด็กที่พ่อตายแม่ทิ้งและถูกอุปการะโดยกลุ่มมาเฟียกลุ่มหนึ่ง เธอถูกฝึก ย่ำยีและใช้งานเยื่ยงทาสมาโดยตลอด จนเธอถูกจับขายให้มาเฟียที่ยืนอยู่เบื้องหลังคนพวกนี้และหลังจากเธอถูกขาย เธอก็หนีจากที่นั้น ใช้เงินที่ตัวเองมีคิดจะสร้างตัวแต่ปัญหาของเธอคือ เธอไม่สามารถมีที่อยู่อาศัยเป็นหลักเป็นแหล่งได้ เพราะเธอต้องคอย หนี หนี หนี จากกลุ่มคนพวกนั้นที่จ้องจะเอาชีวิตเธอ

     ไอวี่เลยเลือกที่จะหาเลี้ยงตัวเองโดยการเป็นโปรแกรมเมอร์และผู้ทำงานเบื้องหลังต่างๆ

     รอวันที่ได้พบกับอิสระที่ฝันหา

     แต่สุดท้ายเธอก็ถูกนักการเมืองกลุ่มหนึ่งหลอก ทำให้เธอต้องหนีหัวซุกหัวซุน มากบด้านบนดาดฟ้าอาคารแห่งนี้ และใช่ไม่นานเธอถูกจับได้แล้ว และไม่มีที่ให้ไปแล้ว

     เธอไม่ยอมตายเพราะกระสุนของไอพวกนั้นหรอก

     "ลาก่อนนะพวกขยะ"เธอเอนหลังไปข้างหลังปล่อยตัวให้ตกจากตึกไปตามแรงโน้มถ่วงของโลก

     จบแล้วสินะ...

     เรื่องราวทั้งหมดจะหายไปพร้อมกับตัวเรา

     พระจันทร์วันนี้สวยดีนะ

     ถ้าชาติหน้ามีจริง

     "ขอให้ได้ใช้ชีวิตอย่างอิสระ"และมีครอบครัวอย่างที่ต้องการ

     ลาก่อนนะโลกใบนี้

     พึบ!

     ที่นี่ที่ไหน!!!

     ฮัลโลลลลล

เราอยากลองแต่งแนวนี้ อาจจะดูแปลกๆหน่อย แต่เราสัญญามันจะดีขึ้น ในเนื้อเรื่องเป็นเรื่องที่สมมุติขึ้นอาจจะมีการอ้างอิงถึงยุคสมัย ประเพณี วัฒนธรรม อื่นๆของจีน ฝากนักเขียนเด็กน้อยด้วยเน้อ