ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : รับผิดชอบ (พาร์ทคิมม่อน)
หลัาเริ่มวันนั้นที่ผมไ้ทำร้ายอปเอร์ พี่นที่อปไว้ใและรัที่สุ ผมรู้สึผินอยาายถ้ามันทำให้อปหายโรธ ผมโรธัวเอมาๆที่ไม่รู้ัระับอารม์ผิอบั่วีอผม ผมเป็นห่วน้อลัวน้อะทำร้ายัวเอ ยิ่ผมเห็นสภาพน้อและท่าทีที่อปูรัเียผม มันทำให้ผมใแหลสลายเป็นเสี่ยๆ และี๋ยัโทรมาบออีว่าน้อะถอนัวาีรี่ย์ยิ่ทำให้ผมเลียัวเอไปอี ปัหาทุอย่ามันือผม ในเมื่อมันเิึ้นผม็้อรับผิอบมัน อนนี้เย็นมาแล้วรับผมมาอรถรออปที่หน้าึะที่อปเรียนอยู่ ผมหวัะุยับอปเผื่อน้อะใเย็นและยอมุยับผม แ่นี่ผมมารอนานมีนัศึษาเินผ่านไปมาลอ แ่ผมไม่เห็นวี่แววอนที่ผมอยาเอใแทบา ผมว่าผมวรไปถามน้อๆแถวนั้นีว่า เห้อ ผมลารถและเินรไปที่นัศึษาหิลุ่มนึที่ยืนหน้าึทันที
" เอ่อ อโทษนะรับ น้อรู้ัอปเอร์ปีสามไหมรับ " ผมไล่สายาและถามน้อผู้หิลุ่มนั้นที่ยืนมอผมอึ้ๆ
" นี่พี่ิมม่อนนี่มึนที่เล่นู่ับอปเอร์อะ " น้อผู้หิผมสั้นประบ่าระิบบอเพื่อนที่หวีเบาๆอยู่อนนี้
" เอ่อ สรุปมีใรรู้ไหมรับว่าอปอยู่ไหม " ผมถามอีรั้เพื่อหาำอบ
" อปเอร์เหรอะ เรียนับพวเราเนี่ยแหละ่ะเห็นว่าเพิ่เินออาห้อเรียนมานะะ สสัยะเ้าห้อน้ำมั้ะ " น้อผมยาวลอนสีน้ำาล็อโแลที่ยืนหวีผมเมื่อี๊อบ
" พี่ิมม่อนะอถ่ายรูป้วยไ้ไหมะ^^ " น้อผู้หินเิมถามผมพร้อมส่สายาวิ้ๆมาให้
" ไ้สิรับ " ผมยิ้มว้าและอบรับ่อนที่น้อทั้แ๊ะมายืนล้อมหน้าผม ่อนะแอ็ท่าเลฟี่่าๆผม็ทำามไปรับ เห้อออ ะไ้เอไหมเนี่ย --'
และในะที่ผมำลัเลฟี่ับสาวอยู่นั้นผม็เหลือบไปเห็นนที่ผมามหาอยู่เินออมาหน้าึพร้อมับผู้ายที่สูว่าอปนิหน่อย าว ัฟัน และูท่าทาะสนิทับอปเินผ่านผมไปโยไม่ไ้สัเผมเลย หรือเ้าแล้เมินผมนะ!?
" เอ่อ อโทษนะรับพี่ไป่อนนะ " ผมโบมือลาและวิ่ามหลัอปเอร์ไปทันที
" อปเอร์!! " ผมะโนเรียเ้าเสียัและวิ่ไปับแนอปไว้พร้อมอัวหอบหายใาารวิ่าม
" พี่ิม! " อปที่หันมามอผมอย่าใ ่อนะมวิ้วมอผมและพยายามะสบัมือผมออแ่ผมำไว้แน่น
" เอ่อ อปั้นูลับนะ " ไอ้หน้าาวนั่นทำหน้าเหวอมอผมสลับับึอป่อนะโบมือลาอป
" ไอ้ภีมูลับ้วย! " อปที่พยายามแะมือผมแ่ผมใ้มืออี้าำแนอี้าออปไว้แน่นนอปทำหน้าบ่บอว่าเ็บ
" อ้าว มึไม่ลับับพี่เ้าเหรอ " ไอ้หน้าาวที่ื่อภีมหันส่สายามาทาเป็นำถาม
" น้อลับเถอะรับ พี่ไปส่อปเอ " ผมพูเสร็รีบลาอปที่ัืนแ่็สู้แรผมไม่ไหว ผมลาอปมานถุรถผม่อนะโอบเอวล็อไม่ให้เ้าหนีและเปิประูรถ
" ทำบ้าอะไรวะเี่ย นเ้ามอันทั่วแล้ว " อปบ่นผมเบาๆ่อนะมอสายานรอบๆที่มอมา
" อาย็ึ้ยรถีๆอย่าื้อ " ผมทำหน้าเรียบนิ่ใ้สายาเป็นารบัับ อปฟึฟัใส่ผมแ่็ยอมึ้นรถโยีและปิประูรถัปั้! เพราะผมผินะถึยอมให้ำับบูายัแบบนี้! -_-"
ผมรีบวิ่ไปึ้นฝั่นับและสาร์ทรถออามหาลัยทันที อนนี้พระอาทิย์ใล้ิน นเริ่มลับบ้านทำให้รถิหนัมา แถมบรรยาาศในรถ็พารีย เพราะน้าผมเอาแ่เียบและมอออไปที่ระรถ
" อปเอร์รับ " ผมเรียอป้วยเสียที่อ่อนนุ่มและยื่นมือไปุมมืออปที่พยายามะหนี แ่มือาวรับแ่็ไม่ไ้บีบแรเท่าอนหน้าึ
" พี่้อารอะไราผมอี!! " อปหันมาะอใส่หน้าผมและมวิ้ว้อหน้าผม้วยสายาทีุ่ันใส่ผม ผมรู้สึปวใี๊ๆที่เห็นอปเป็นแบบนี้
" พี่อโทษอป พี่อโทษทุอย่าที่เิ พี่ไม่ไ้ั้ใให้มันเิ พี่มันไม่ีเอ พี่มันเลวไ แ่อปพี่อนะอย่าถอนัวเลย พี่ยอมทุอย่าเลย อร้อนะอป " ผมถมมือ้าวาออป้วยสอมืออผมและอ้อนวอนร้อออปที่อนนี้เ้ามีน้ำาไหลออมาอาบแ้ม ผมทำน้อร้อไห้อีแล้ว ผมนี่มันแย่ริๆ T.T
" ฮึ พี่ลอมาโนูไหม..ฮึ.ว่ามันเ็บปวแ่ไหน ที่โนนที่ัวเอรัและไว้ใมาทำแบบนี้น่ะ ฮึ.ฮือออ " อปเริ่มร้อหนั น้ำานอแ้มาวๆอึอปทำผมอยาะระโให้รถนายะรหน้าเ้าเลย ผมเลียัวเอเลียที่สุ!
" เอาสิ ถ้ามันทำให้อปหายโรธพี่ยอม พี่ะไ้เ็บปวเหมือนที่อปเ็บ พี่ยอมนะ พี่อแ่อปลับมาเป็นเหมือนเิม " ผมเลื่อนมือึ้นไปลูบน้ำาที่ไหลมาอาบแ้มอปไม่หยุ ผมพูริๆนะรับ ยอมให้อปทำผมืนเลยถ้าเิมันทำให้อปหายโรธผม
" พอเถอะ.ฮึ.ฮือ. อย่ามายุ่ับผมอี ฮือออ " อปพูไปร้อไปและปัมือผมออาแ้มอเ้า ผม..เ็บปวใแทบา แ่ไม่เท่าึอปใรอนนี้
" ทำเถอะอป ทำพี่เลย " ผมปลระุมเสื้อออนหมและึมือออปมาแนบบนอผม
" หยุบ้าสัทีเถอะพี่!! ฮือออ " อปะอใส่หน้าผมพร้อมับทุบออผมแ่ผมไม่รู้สึเ็บเลย เป็นเพราะผมเห็นอปในอนนี้ที่เ้าูเ็บปวว่าผมหลายร้อยเท่า
" ทุบเลยอป ีพี่เลย ให้มันเ็บเท่าที่อปเ็บ " ผมนั่นิ่ให้อปทุบผม อปหยุทุบผม่อนะเปลี่ยนมาบีบไหล่ผมแน่นพร้อมร้อไห้ออมาหนัว่าเิม
" อปพี่มันเหี้ย พี่มันเลวเอ แ่พี่เห็นเราเป็นแบบนี้พี่ใะานะรู้ไหม พี่ปวใพี่ทรมาน ระวนระวายเป็นห่วอปมาๆ พี่ยอมทุอย่าเลยอปให้พี่ไ้รับผิอบเถอะนะ " ผมุมมือออปที่อนนีู้อ่อนแรแ่็ยัร้อไห้อยู่
" พี่ะรับผิอบอะไรไ้ ฮึ " อปเยหน้าที่เ็มไป้วยราบน้ำาึ้นมามอผม
" พี่ะูแลอป อยทำทุอย่าให้อป และสนใแ่อป เป็นนที่ีให้ับอป..แ่นเียวเท่านั้น " ผมมอหน้าอปทีู่อึ้ับำพูอผม
" ผมไม่ใ่ผู้หิไม่้อมารับผิอบผมแบบนั้นหรอ ฮึ " อปหันหน้าหนีผมและพยายามึมือลับแ่บอแล้วผมมันมือาว
" แ่วามรู้สึอปล่ะ ให้โอาสพี่นะ ...อปเอร์ให้อภัยพี่เถอะนะรับ " ผมส่สายาอ้อนวอนให้ับอปที่อนนี้หยุร้อแ่็ยัสะอื้นอยู่บ้า เ้าทำหน้ารุ่นิ ่อนะมอมาที่ผมพร้อมพยัหน้าให้แ่ทำหน้าเหมือนไม่เ็มใ
" เยสสสส!! อบุนะรับ พี่สัา่อานี้พี่ะยอมอปทุอย่า ้อารอะไร อยาให้ทำอะไรบอพี่มาเลยนะ " ผมยิ้มว้าและับมืออปที่อนนี้มอไปทาระรถ
" ใส่เสื้อีๆ " อปบอผมเสียเรียบ เออว่ะ!! ผมลืมเลยถึว่าทำไมหนาวๆ ผมปล่อยมืออปั่วราวแล้ว้มหน้า้มาิระุมเสื้อที่ผมเป็นนปลเอับมือ ผมมีวามสุมาๆเลยรับ ถึแม้เหมือนอปะไม่เ็มใ แ่อย่าน้อยเ้า็ยอมผมมานิๆแล้วล่ะรับ
อนโอปเอร์
ว่าะมาถึอนโอปฟ้า็มืหมแล้วรับ วันนี้วันศุร์้วย เป็นอะไรที่โระิแถมฝนยัะมาหนัอี อปเอร์ที่อนนี้ปลเ็มันิรภัยและำลัะล
" เี๋ยวอป! " ผมเรียอปไว้่อนที่ะหันหลัไปหยิบเสื้อฮูสีเทาเ้มและลารถวิ่ไปฝั่้านรับแล้เปิประูรถให้อปลมา
" ทำอะไรเนี่ย " อปที่ลมาารถใเมื่อผมาเสื้อฮูบัฝนให้เ้า
" ไปิเี๋ยวเปียึ้นมาะเป็นหวัเอา " ผมใ้ศอผมันไหล่ให้อปวิ่ไปที่ประูเ้าอนโ
" ั้น พี่ลับนะ ินยา้วยนะ " ผมที่อนนี้ัวเปียุ่มเพราะวิ่าฝนมาส่อปำลัะหันหลัเินลับที่รถ
" เี๋ยว! " อปึเสื้อผมไว้ " เ้าไปหลบในห้อผม่อน เปียหมแล้ว เี๋ยวรถ็อับหรอ " ผมหันไปมอหน้าออปที่มวิ้วบ่นผม รู้สึเหมือนโนเมียบ่นอนใ้เราัผ้าเลยรับ ^^
" ให้ไปเหรอ " ผมทวนอีรั้ เผื่ออปแ่หลอให้ผมีใ
" ไม่เ้าใที่พูเลยไ " อปทำหน้าุผม โอ๊ยยยย ะลัวหรือะำีรับ น่ารัิบหายอะ
" ั้นพี่ไปเ็บรถ่อนนะ รอแปป " ผมรีบวิ่ไปที่รถและรีบึ้ยรถสาร์ทรถับรไปที่อรถออนโทันที
อนนี้ผมมานั่เ็ผมในุนอนออป ผมพอใส่ไ้รับแ่ามัน็ะเ่อๆหน่อย -_-"
" ืนนี้นอนนี่่อน็ไ้นะ " อปที่เินออมาาห้อน้ำบอผม
" ไ้รับผม " ผมยิ้มว้าให้อปที่ทำหน้าบูใส่ผม
" นอนโฟาเนี่ยแหละ เี๋ยวผมเอาผ้าห่มมาให้ " อปเินไปู้เสื้อผ้า่อนะหยิบถุใบให่ออมา และเินเอาให้ผมที่นั่ยิ้มเหมือนนบ้า
" ฝันีนะรับ " ผมยิ้มบออปที่ำลัเินไปที่เียนอนอเ้า เห้ออออ~ ีใัรับที่ึอปยอมใอ่อนให้ผมแล้ว ที่เหลือือผม้อพิสูน์ให้เ้าเห็นและไว้ใผมเหมือนเิม
.
.
.
.#อบุที่ิามนะะ ่วนี้เพลียๆหล่น้ออโทษนะะ ????????????
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น