( ✔ ) harry potter — red rose and sweet kissing , hermione granger

ลำดับตอนที่ #16 : R15 | A Dragon fight

15

- A Dragon fight -

_____________________________________

เวลาผ่านมาเรื่อยๆนับตั้งแต่ถ้วยอัคนีเลือกผู้เข้าแข่งขันจากทั้งสามโรงเรียน เอสเตอร์ก็ใช้ชีวิตปกติเรื่อยมาแต่ที่ไม่ปกติก็คือมีคนพยายามเข้ามายุ่งวุ่นวายกับคนของเธอ! ทั้งแอบมองบ้างล่ะ(อันนี้ไม่ถือเพราะมันก็มีคนแอบมองอยู่ออกจะบ่อย) เดี๋ยวมาแอบถามข้อมูลแฟนสุดที่รักจากเธอบ้างล่ะ(อยากจะชกหน้าสักหมัด) หรือไม่ก็ไปถามข้อมูลจากคนผมฟูกริฟฟินดอร์เรื่องมังกรบ้างล่ะ

"นี่ คือ..เขาว่ามังกรเป็นสัตว์ดุร้ายน่ะ จริงหรือเปล่า?" 

ในเย็นวันหนึ่งของวันธรรมดาที่ปกติแล้วเอสเตอร์จะมานั่งมองแฟนอ่านหนังสือเป็นประจำพร้อมกับทำการบ้านไปด้วย ทันทีที่เสียงคุ้นหูดังขึ้น นัยตาสีเขียวอมฟ้าละจากกระดาษตรงหน้าพร้อมกับชำเหลืองมองไปยังทางนักกีฬาหนุ่ม 

"ก็ ไม่เชิงหรอก ถ้าไม่มีใครไปยุ่งกับมัน ก็ไม่เป็นอันตรายเท่าไหร่นะ"

เมื่อได้คำตอบแล้วเด็กนักเรียนจากเดิมแสรงก์ก็เดินออกไปโดยไม่ลืมที่จะกล่าวขอบคุณ พลันนัยตาสีเขียวอมฟ้าก็กลับมาโฟกัสที่กระดาษตรงหน้าอีกครั้ง

'Motherf****r..'

คำตอบที่ให้ไปวันนั้นไม่ได้ฟังเลยรึไงกันนะ อยากจะชกหน้าสักหมัดมันคันไม้คันมือ แต่เดี๋ยวนะ..

มังกรหรอ?

จริงสิ เมื่อเช้าแฮร์รี่มาบอกว่าแฮกริดนัดเขาไปเจอแล้วพาเขาไปในป่าแล้วเจอกับมังกรลหายสายพันธุ์ที่จะเอามาใช้แข่งในภารกิจแรก เขาบอกว่าทุกคนรู้เรื่องมังกรหมดแล้วยกเว้นเซดริก แล้วเขากะจะให้เธอไปบอกให้

เมื่อคิดได้ดังนั้นมือเรียวก็ปิดหนังสือที่พึ่งอ่านได้ไม่ถึงครึ่งลงทันทีก่อนจะยัดมันใส่กระเป๋าแล้วเดินออกจากหอพักบ้านงูไปอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียงถามซอกแซกของเหล่าเพื่อนบ้านเดียวกัน

"จะไปไหนน่ะ"
"ไปหาเซดริก!"

มือเรียวเอื้อมไปเปิดประตูก่อนจะเดินออกจากคุกใต้ดินอันเย็นยะเยือก ไปสู่ทางยาวของปราสาทฮอกวอตส์ที่เธอเรียนมาสี่ปีและถ้าเธอจะเวลาไม่ผิดเวลานี้เซดริกน่าจะอยู่กับซาบริน่าที่ห้องสมุดแน่ๆ

ขาเรียวก้าวเดินไปตามทาง รองเท้าบู๊ทส้นสูงสีดำย่ำจนเกิดเสียง และเมื่อถึงที่หมายร่างบางไม่รอช้ารีบเช้าไปทันที สายตาคู่สวยกวาดมองรอบๆก่อนจะพบเจอหนุ่มบ้านแบดเจอร์กับเด็กสาวบ้านงูกำลังนั่งอ่านหนังสือหงุงหงิงกันอยู่

'เฮ้อ เห็นแล้วก็คิดถึงเฮอร์ไมโอนี่'

"เฮ้"

เสียงหวานเอ่ยทักผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องของตนก่อนจะถือวิสาสะนั่งลงตรงข้ามหนุ่มบ้านฮัฟเฟิลพัพ และเริ่มเรื่องราวที่เธอต้องการจะบอกเขา

"ได้ยินจากแฮร์รี่มาว่าภารกิจแรกพี่ต้องเจอมังกรล่ะ"
"มังกรหรอ?"

เด็กสาวผมบลอนด์พยักหน้าหงึกหงักผมสีสว่างยาวขยับไปมายามที่เธอพยักหัวขึ้นลง ใบหน้าที่แต่งเต้มไปด้วยเครื่องสำอางเพียงเล็กน้อยฉายแววเป็นห่วงออกมาอย่างไม่ปิดบัง

"รอดมาให้ได้นะ"
"ไม่ต้องห่วงเขาหรอก ตายยากจะตายไปคนนี้"

พวกเราคุยกันอีกสองสามประโยคก่อนที่ร่างอรชรจะขอตัวกลับ แต่ยังไม่ทันจะก้าวขาออกห่างจากลูกพี่ลูกน้องสองคนได้เธอก็เหลือบไปเห็นแฟนสาวของตนกำลังนั่งอ่านหนังสือด้วยสีหน้าที่อ่านยากอยู่

ร่างบางในชุดคลุมสลิธีรินเดินเข้าไปในมุมที่ค่อนข้างอับและมีแสงส่องผ่านน้อยก่อนจะใช้นิ้วเรียวสวยของตนสะกิดคนผมสีน้ำตาลที่ตอนนี้รวบผมขึ้นอย่างเรียบร้อยและเมื่อเธอหันมาดวงตาสีเฮเซลนัตก็เบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจ

"เอสเตอร์!?"

"ไง"

เอสเตอร์ยิ้มทักก่อนจะนั่งลงข้างๆแฟนสาวต่างบ้านที่ได้ฉายาว่าเป็นอริกันอยู่เสมอๆ

"เธอหายไปไหนมา! ตอนเช้าก็ไม่เจอที่โต๊ะแถมวันนี้ยังไม่มีเรียนด้วยกันอีก"

"โทษทีพอดีตื่นสาย"

เธอแอบเห็นว่าเฮอร์ไมโอนี่ทำหน้าเซ็งๆนิดหน่อยและนั่นทำให้เอสเตอร์อดหัวเราะออมากับท่าทางน่ารักน่าชังของคนตรงหน้าไม่ได้

"ฮ่าๆ เดี๋ยวเย็นนี้ไปนั่งด้วยเป็นการชดเชยแล้วกัน"
"อือ"

เมื่อเห็นว่าอีกคนอมยิ้มออกมาน้อยๆ เอสเตอร์ก็อดจะยิ้มออกมาไม่ได้ มือเรียวปาดผมสีบลอนด์ไปด้านหลังก่อนจะรวบมันให้เรียบร้อยด้วยยางรัดผมของแพนซี่

"แหน่ คิดถึงก็บอกมาซะด--"

ไม่ทันไรคำพูดของเธอก็ถูกกลืนไปด้วยรสชาติความหวานจากริมฝีปากที่คุ้นเคย เอสเตอร์เอียงใบหน้ารับกับองศาของอีกคนและตัวเองก็เป็นฝ่ายตอบรับจูบนั้นอย่างไม่คิดขัดขืน

แต่ไม่ทันจะได้พักหายใจเมื่อเด็กสาวบ้านกริฟฟินดอร์ถอนริมฝีปากออกมาไม่กี่วินาทีต่อมาคนที่สูงกว่าไม่กี่เซนก็จู่โจมด้วยความหวาบหวามที่ร้อนแรงกว่าเดิม 

"เราจะจูบกันทุกครั้งที่มาห้องสมุดไม่ได้นะ"

เมื่อได้เห็นสีหน้าแดงๆของเด็กสาวบ้านกริฟฟินดอร์แล้ว เธอว่าเธอตกหลุมรักของเฮอร์ไมโอนี่รอบที่ล้านแปดแล้วล่ะนะ..

ในเช้าวันภารกิจแรกของเหล่าผู้กล้าที่ถูกคัดเลือกทั้งสาม เอสเตอร์และผองเพื่อนเดินออกจากห้องโถงไปยังสนามแข่งขันในช่วงบ่าย ภารกิจแรกเท่าที่เธอทราบมาก็คือพวกเขาจะต้องเจอกับเหล่ามังกร

"คนเยอะจังแหะ"

หลังจากร่างอรชรในชุดเสื้อสเวตเตอร์ไหมพรหมสีครีมทับด้วยเสื้อยีนส์และกางเกงขายาวสีดำสนิทเดินหาที่นั่งได้แล้ว ข้างๆกันก็มีเหล่าหนอสิงห์สามคนและเพื่อนแก๊งค์เดียวกันกับเธอ โดยเธอนั่งใกล้(เรียกว่าติด)กับแฟนสาวของตน

"ตื่นเต้น เธอว่าเซดริกจะได้มังกรพันธ์ุอะไร"
"ไม่รู้สิ แต่ภาวนาให้อะไรก็ได้ที่ไม่ใช่ฮังการีหางหนาม"

ปั๊ง!

สีปืนใหญ่ดังขึ้นเป็นสัญญาณบอกว่าได้เวลาเริ่มภารกิจแล้ว มังกรตัวหนึ่งถูนำมาอยู่ตรงกลางแท่นแข่งขัน ซึ่งคนแรกที่จะลงมาสนามอันดุเดือดนี้ก็คือลูกพี่ลูกน้องบ้านฮัฟเฟิลพัพของเธอเอง

'พันธ์ุสวีเดนจมูกสั้นและเก็บไข่ทองคำ'

"เก็บไข่ทองคำ..งั้นหรอ?"

"มีอะไรหรือเปล่า"

เฮอร์ไมโอนี่หันหน้ามาถามเธอเมื่อเห็นว่าแฟนสาวผมบลอนด์กำลังเหม่อกับอะไรสักอย่างและพูดออกมาเบาจนแทบไม่ได้ศัพท์

ทันทีที่เสียงหวานคุ้นเคยดังขึ้นเอสเตอร์ก็หลุดออกจากภวังค์ทันที ก่อนจะหันไปและโกหกคำโตว่าไม่มีอะไร โดยที่ในใจยังติดค้างกับเจ้าไข่ทองคำตัวปัญหานั่นอยู่

เซดริก ดิกกอรี่ออกมาในชุดแข่งขันสีเหลืองตัดดำเป็นเอกลักษณ์ของบ้านแบดเจอร์ โดยเขาใช้วิธีเสกก้อนหินให้กลายเป็นสนุขพันธ์ุลาบราดอร์ แต่น่าเสียดายที่มันตัวเล็กไปหน่อยมังกรมันเลยไล่เขาแทนน่ะสิ

"โอ้เมอร์ลิน"

หลังจากผ่านไปสิบนาทีเขาก็สามารถเก็บไข่ทองคำมาได้โดยที่มีแผลไฟลวกเพียงเล็กน้อย เอสเตอร์แอบถอนหายใจเบาๆและลอบยิ้มออกมาเมื่อลูกพี่ลูกน้องของเธอทำมันสำเร็จจนได้

มังกรตัวต่อไปเป็นพันธุ์เวลส์สีเขียวและคนที่ได้มันก็คือเจ้าหญิงแห่งโบซบาตง เฟอร์ เดอร์ลากูล หญิงสาวเชื้อสายวีล่าในชุดกีฬาสีฟ้าอ่อนเดินออกมาพร้อมไม้กายสิทธิ์

เธอพยายามร่ายคาถาทำให้มังกรสะลึมสะลือจนหลับไป ก่อนจะพยายามย่องอย่างเบาๆเพื่อให้ไปถึงยังไข่ทองคำแต่ผลปรากฎว่าเจ้ามังกรมันดันพ่นไฟออกมายามกรนน่ะสิ 

เสียงโห่ร้องดังขึ้นทั่วทุกสารทิศเพราะชุดของเธอกำลังติดไฟแต่แล้วเธอก็เสกคาถาน้ำมาเพื่อดับมันในที่สุดและไปจนถึงไข่ทองคำและเก็บมันออกมาได้อย่างปลอดภัย

'สมแล้วที่ถูกคัดเลือก เธอมีดีมากกว่าความสวยที่คนอื่นเขาลือกันซะอีก'

จนมาถึงกับมังกรตัวสุดท้าย มันคือมังกรพันธ์ุจีนลูกไฟพร้อมกับการปรากฎตัวของวิกเตอร์ ครัมและนั่นทำให้หลายๆคนตั้งตารอคอยดูเขาเป็นที่สุด

ชายหนุ่มนักกีฬาบัลแกเรียใช้คาถากรีดม่านตากับเจ้ามังกรทำให้มันสะบัดหางไปทั่วุกทิศด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับเสียงร้องอันน่าสะพรึงกลัวและนั่นทำให้ไข่เสียหายไปครึ่งนึงพร้อมกับตัวเขาที่มีรอยแผล แต่เขาก็เอามันออกมาได้ในที่สุด

'เจ้างั่ง'

และผลประกาศออกมาว่าวิกเตอร์ ครัมได้ที่หนึ่ง เซดริกที่สองและเฟอร์ที่สาม เอสเตอร์ได้แต่ขมวดคิ้วด้วยความไม่เข้าใจ งงงวยและประหลาดใจแต่ก็เอาเถอะ อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด โดยที่ลูโด แบล็ก ประกาศว่าภารกิจที่สองจะจัดขึ้นในวันที่ 24 กุมภาพันธ์ เวลา 9.30 ที่ทะเลสาบ

คนผมบลอนด์ยาวตรงได้แต่หวังว่าพวกเขาคงจะไม่ต้องทดสอบอะไรกับเหล่าสิ่งที่อยู่ใต้ทะเลสาบอันเย็นยะเยือกเหล่านั้นหรอกนะ ทั้งปลาหมึก เหล่าชาวเงือก*และกรินดี้โลว์**

เปลือกตาสีมุกหลับลงก่อนจะเปิดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับความคิดในหัวที่ยุ่งเยิงไปเสียหมด เหมือนเธอเคยอ่านเจอผ่านๆเกี่ยวกับไข่ทองคำสงสัยว่าครั้งนี้คงจะต้องไปไขทั้งข้อสงสัยของตัวเองและของลูกพี่ลูกน้องบ้านแบดเจอร์ซะแล้วสิ...

Talk ;

เปิดเทอมแล้วคงไม่ค่อยมีเวลามาลงเท่าไหร่แต่จะเรื่องนี้อีกไม่กี่ตอนจะจบแล้วค่ะทุกคน เราพยายามอย่างมากที่จะให้เนื้อเรื่องมันออกมาดีที่สุดและแน่นอนว่ามีทั้งเซอร์ไพส์และสเปค่ะ โดยเราจะแบ่งสเปออกเป็น 3 ตอนนะคะ และก็จะทำการปิดผนึกเรื่องนี้โดยสมบูรณ์ เอนจอยรีดดิ้งค่ะ!

*เงือก หรือ นางเงือก เป็นอมนุษย์ชนิดหนึ่งตามความเชื่อนิยายปรัมปราเกี่ยวกับน้ำ โดยเป็นจินตนาการเกี่ยวกับสัตว์น้ำ
โดยมากจะเล่ากันว่าเงือกนั้นเป็นสัตว์ครึ่งมนุษย์ มีส่วนครึ่งท่อนบนเป็นคน ส่วนครึ่งท่อนล่างเป็นปลา

นางเงือก เป็นสัตว์โลกอยู่ในทะเลในจินตนาการ มีศรีษะและลำตัวท่อนบนเป็นผู้หญิงสวย ท่อนล่างเป็นปลา
ภาษาเยอรมันเรียกนางเงือกว่า meerfrau และเดนมาร์กคือ maremind

โจนส์ระบุว่า นางเงือกคือเทพธิดาแห่งทะเล มักปรากฏตัวขึ้นเหนือผิวน้ำ มือหนึ่งถือหวีสางผม มือหนึ่งถือกระจก
ลักษณะคล้าย ไซเรน (siren - ปีศาจทะเล ครึ่งมนุษย์ผู้หญิง ครึ่งนก มีเสียงไพเราะมากล่อลวงคนไปสู่ความตาย ในนิทานปรัมปราของกรีก)
ในหลายประเทศทั่วโลก มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับตำนานเงือกมากมาย เช่น เงือกของกรีก ไทย ฝั่งยุโรป ญี่ปุ่น หรือเขมร 

**กรินดี้โลว์เป็น ผีน้ำตามตำนานของเมืองยอร์คไชร์ ประเทศอังกฤษ มีแขนยาวและตัวสีเขียว

ปีศาจอันตรายตัวนี้ชอบบ่อน้ำและทะเลสาบมาก เพราะเป็นที่ที่มันสามารถจับและลากตัวเด็กๆ ที่มาใกล้ริมน้ำลงสู่ใต้ผิวน้ำได้

ในเมืองแลนคาสไชร์ จะเรียกปีศาจกรินด้โลว์ว่า เจนนี่ฟันเขียว
และในเมืองอื่นๆ ของประเทศอักฤษก็เรียกกรินดี้โลว์ว่าเนลลี่แขนยาว

ปีศาจที่ชื่อ เพ็ค โอ เดอะ เวล เป็นญาติกับกรินดี้โลว์ และเป็นปีศาจที่คอยหลอกหลอนอยู่ในบ่อน้ำเช่นกัน

TB