( ✔ ) harry potter — red rose and sweet kissing , hermione granger

ลำดับตอนที่ #13 : R12 | That's my " girl "

12

- That's my " girl " -

___________________________

ในอาทิตย์ต่อมาเอสเตอร์กำลังนั่งรอด้วยท่าทีร้อนรนในห้องสมุดที่เดิม คิ้วสวยขมวดกันเป็นปมก่อนที่ลมหายใจร้อนจะถูกผ่อนออกมา

" ฟู่ววว ใจเย็น... "

แม้จะบอกตัวเองไปแบบนั้นแต่ให้ตายเถอะ ใจเย็นไม่ได้เลย! สถานการณ์แบบนี้ใครจะไปใจเย็นได้ลงกันเล่า!

ทุกคนคงจะสงสัยกันสินะว่าฉันเป็นอะไรทำไมถึงร้อนรนได้ขนาดนี้ เอาล่ะฉันจะพาย้อนกลับไปดูว่าเมื่อเช้าเกิดอะไรขึ้นบ้าง 

เด็กนักเรียนบ้านสลิธีรินหกคนนั่งอยู่ที่โต๊ะรับประทานอาหารของพวกเขาเป็นปกติแต่ที่ไม่ปกติก็คือเพื่อนสาวผมบลอนด์ดวงตาสีสดใสกำลังนั่งเหม่อลอยไปไกลด้วยคิ้วที่ขมวด

" เฮ้! เอสเตอร์ เป็นอะไรป่ะเนี่ย "

เอสเตอร์ที่กำลังกังวลถูกปลุกออกจากภวังค์ด้วยเสียงทุ้มของเดรโก ใบหน้าหวานฉายความกังวลออกมาอย่างชัดเจนก่อนจะพยายามปัดไม่ตอบอะไรทั้งสิ้น

" ไม่มีอะไรหรอกน่า "
" ไม่เชื่อ แกต้องมีอะไรไม่บอกพวกเราแน่ๆ "

แพนซี่ที่ถือว่าเป็นตัวแสบของกลุ่มเอ่ยขึ้นอย่างรู้ทันเพื่อนสาว แต่เอสเตอร์ก็คือเอสเตอร์ทำเป็นเมินเฉยไม่ยอมตอบอยู่นั่นแหละ

" หรือจะเป็นเรื่องของยัยเกรนเจอร์? "

และมันได้ผล เอสเตอร์ที่กำลังจะหยิบหนังสือเป็นต้องชะงัก มีใครในโรงเรียนไม่รู้บ้างว่าเอสเตอร์น่ะกำลังตามจีบเขาต้อยๆเหมือนหมาโกลเด้นท์เชื่องๆตัวหนึ่ง 

" เป็นสลิธีรินซะเปล่า บอกมาเร็วๆเลย " 

" โอเค แต่ห้ามตกใจน่ะ "

เมื่อเพื่อนๆทั้งหมดตกปากรับคำเอสเตอร์ก็เอ่ยประโยคที่ทำให้ทุกคนส่งสายตาล้อเลียนไปให้เอสเตอร์แทบจะทันที

" คือฉันกะว่าจะขอเฮอร์ไมโอนี่เป็นแฟน "
" โอเค ว่าแต่วันไหนล่ะ? "
" วันนี้ "
" เดี๋ยว เร็วมากเพื่อนฉัน "

" เอางี้ทำตามแผนนี้ล่ะกัน รับรองเด็ด! "

และแล้วหญิงสาวผมสั้นประบ่าเอ่ยแผนทั้งหมดขึ้น ตอนแรกก็ไม่ค่อยจะเห็นด้วยเท่าไหร่แต่ก็ลองๆไปไม่เสียหายหรอกมั้งนะ....

นั่นทำให้ฉันต้องมานั่งประหม่าอยู่บนโซฟาในมุมหนึ่งของห้องสมุดอยู่แบบนี้ยังไงเล่า! ให้ตายๆๆๆๆ จะขอว่ายังไงดีวะเนี่ย!

" เอสเตอร์? "

ร่างบางพลันหลุดออกจากภวังค์ทันทีที่ได้ยินเสียงคุ้นหูเอ่ยขึ้นก่อนจะเห็นคนผมสีน้ำตาลที่ตอนนี้มัดผมขึ้นมองเธออยู่ด้วยสายตาสงสัย

" อ้าว เฮอร์ไมโอนี่ มานั่งนี่สิ "

เอสเตอร์ผายมือไปยังที่นั่งข้างๆ เฮอร์ไมโอนี่สงสัยนิดหน่อยแต่ก็ยอมไปนั่งแต่โดยดี

" พาร์กินสันไปเรียกฉันมา บอกว่าเธอจะคุยด้วยมีอะไรงั้นหรอ "
" คือ...รู้ใช่ไหมว่าฉัน..เอ่อ ตามจีบเธอมาก็นานพอควร "

สาบานต่อเมอร์ลินเลยว่าเอสเตอร์ไม่เคยรู้สึกประหม่าขนาดนี้มาก่อน

หญิงสาวบ้านกริฟฟินดอร์พยักหน้ารับก่อนจะเห็นดอกไม้สีแดงสดคุ้นตาถูกยื่นมาจากหญิงสาวผมบลอนด์ที่อยู่ตรงหน้าเธอ พร้อมกับประโยคถัดมาที่ทำเอาเธอเขินไม่ใช่น้อยเลยทีเดียว

" เพราะฉนั้นถึงเวลาแล้วหรือยังที่ฉันจะหยุดจีบเธอแล้วเลื่อนไปอีกขั้นได้แล้ว? "

" เอส.... "

" เป็นแฟนกันนะ เฮอร์ไมโอนี่ "

ราวกับมีอะไรมาจุกอยู่ที่คอ ใบหน้าของเฮอร์ไมโอนี่ที่ตอนนี้แดงริ้วเป็นลูกมะเขือเทศไม่เว้นแม้แต่ใบหูเล็กของเจ้าตัวเอง

" ทำไมต้องปฏิเสธล่ะ "

หลังจากนิ่งค้างกันไปนานจนเอสเตอร์แอบใจแป้ว เฮอร์ไมโอนี่ก็เอ่ยประโยคตกลงอ้อมๆออกมาพร้อมกับรับดอกกุหลายสีแดงไปไว้ในมือ หลังจากตกลงกันเป็นแฟนกันสดๆร้อนๆเอสเตอร์ก็แทบอยากจะแสดงความดีใจออกไปดังๆให้รู้แล้วรู้รอดแต่ติดตรงที่ว่าเธอกลัวมาดามพินซ์ดุเอาน่ะสิ

" เป็นแฟนกันแล้วนะ "
" อื้อ "

รอยยิ้มกว้างถูกประดับบนใบหน้าหวานก่อนที่เอสเตอร์จะขยับเข้าไปใกล้ๆกับอีกคนมากกว่าเดิมจนเฮอร์ไมโอนี่สัมผัสได้ถึงลมร้อนที่เป่ารดข้างแก้มของเธอ และเธอรู้ดีว่าเธอชอบความหวานของอีกคนขนาดไหน

เป็นเฮอร์ไมโอนี่ที่ประกบจูบกับอีกคนก่อน ร่างบางของหญิงสาวผมฟูน้ำตาลบดเบียดเข้าหาอีกคนและละเมียดละไมชิมความหวานกับอวัยวะเดียวกันของอีกคน ซึ่งเอสเตอร์ก็ไม่ได้ห้ามอะไรเธอกลับชอบด้วยซ้ำ

มือเรียวของนักเรียนสาวบ้านสลิธีรินจับไปที่เอวคอดของอีกคนก่อนจะดึงเข้ามาให้ใกล้ชิดกันกว่าเดิม และเลื่อนไปวางที่รอบคออีกคน ลูบไล้หลังคอเบาๆทั้งที่ใบหน้ายังไม่ละห่างจากกัน

รสจูบเริ่มร้อนแรงและหวาบหวามขึ้นเรื่อยๆไม่นานนักเฮอร์ไมโอนี่ก็ผลักอีกคนให้นอนราบไปบนโซฟาตัวนุ่ม โชคดีที่ตอนนี้เย็นแล้วและมุมนี้เป็นมุมอับจึงไม่มีใครเห็นพวกเธอสองคนได้แน่นอน

เสียงลมหายใจหอบดังเป็นจังหวะเมื่อถอนจูบออกมาก่อนจะถูกกลืนหายไปโดยคนใต้ร่างของนักเรียนดีเด่นบ้านกริฟฟินดอร์ เอสเตอร์ยันตัวขึ้นให้เฮอร์ไมโอนี่นั่งบนตักของเธอก่อนจะประคองใบหน้าสวยเอาไว้ด้วยสองมือ

ลิ้นร้อนถูกส่งเข้าไปทักทายข้างในปากสีอิ่มระเรื่อของอีกคน ชิมและจาบจ้วงความหวานของกันและกันอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ความร้อนระอุเพิ่มขึ้นเรื่อยๆภายในกายแม้แต่ความเย็นในห้องสมุดก็ไม่อาจดับมันได้

เสียงหอบดังขึ้นอีกครั้งเมื่อเอสเตอร์ผละจูบออก พร้อมกับมองเข้าไปนัยตาหวานเยิ้มของอีกคน

" ตรงนี้ไม่ดี ว่ามั้ย? "

จบประโยคเฮอร์ไมโอนี่ก็หน้าแดงขึ้นมาอีกครั้งก่อนจะลุกออกจากตัวอีกคนก้มเก็บลงกระเป๋าแต่ยังไม่วายได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆของคนที่ขึ้นชื่อว่าแฟนของตน

" ให้ตายเถอะ นี่เย็นแล้วฉันว่าเราควรไปห้องโถงกันได้แล้ว "
" โอเค ไปกัน "

ร่างบางของนักเรียนบ้านสลิธีรินลุกขึ้นก่อนจะแบมือไปข้างหน้าอีกคน ไม่นานก็ได้รับสัมผัสตอบกลับมา เอสเตอร์กอบกุมมืออีกคนเอาไว้แน่นก่อนที่ทั้งคู่จะเดินออกจากห้องสมุดไปด้วยกัน ระหว่างทางก็มีเสียงหวานคอยพูดถึงเรื่องเรียนบ้าง เรื่องไร้สาระบ้างปนๆกันไป รวมถึงบ่นถึงเพื่อนชายอีกสองคน แต่เอสเตอร์พบว่าเธอชอบมันเสียเหลือเกิน

เมื่อถึงห้องโถงทั้งคู่ก็แยกกันไปตามโต๊ะประจำบ้านของตน ทันทีที่นั่งลงเพื่อนในกลุ่มทั้งหมดก็รัวคำถามใส่เธอทันที

" เป็นไง "

" อือ สำเร็จ "

" เยี่ยม เพื่อนเราเป็นฝั่งเป็นฝาแล้วโว้ย "

" เบลส! "

คนผิวสีโดนกระทุ้งศอกจากเพื่อนสาวผมบลอนด์อีกคนทันทีหลังจากเอ่ยประโยคที่ไม่ควรเอ่ยออกมา หลังจากคุยกันไปสักพักก็ลงมือรับประทานอาหารกันอย่างจริงจัง

ร่างบางเหลือบไปมองหญิงสาวบ้านสิงโตที่อยู่ไม่ไกลนักอีกครั้งก่อนจะพบว่าเธอก็มองมาทางนี้เช่นกัน และวินาทีที่เราสองสบตากันภาพเมื่อไม่กี่สิบนาทีก่อนก็ฉายเข้ามาอีกครั้ง และเป็นคนผมฟูที่หลบตาคู่สวยนั้นออกไปก่อน

แม้ว่าจะจูบกันมาหลายครั้งแต่เธอยอมรับเลยว่าครั้งนี้เธอรักมันที่สุด อาจจะเพราะเราเป็นแฟนกันแล้วหรืออะไรก็ตาม

แต่ว่าวันนี้ดอกกุหลาบแดงของเธอหวานที่สุดเลย....

talk ;

กริ๊ดดดดดด ;-; เขาเป็นแฟนกันแล้วค่ะท่าน!!! หลังจากตามต้อยๆมานาน ตอนหน้าคนที่คุณก็รู้ว่าใครจะมาแล้วค่ะ! (ไม่ใช่โวลดี้นะ) มันก็จะป่วงๆฮาๆนิดหนึ่ง ซึ่งก็จะแอบซีเรียสเพราะว่าจะเข้าตอนแข่งขันเวทย์ไตรภาคีแล้วซึ่งเป็นพาร์ทที่แอบยากสำหรับเราเหมือนกัน เพราะเราไม่รู้ว่าจะแต่งยังไงแต่ก็นะ...เรื่องนี้มันฟีลกู๊ด เพราะฉนั้นจะพยายามแต่งออกมาให้ดีที่สุดก็แล้วกันนะคะ..... 

TB