( ✔ ) harry potter — red rose and sweet kissing , hermione granger

ลำดับตอนที่ #12 : R11 | I miss my sweet kissing

11

- I miss my sweet kissing -

___________________________

วันเปิดเทอมแรกของปีการศึกษาใหม่ที่ฮอกวอตส์ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม ผู้ปกครองมาส่งเด็กๆ คนที่เยอะเยะและแน่นขนัดไปด้วยหลายครอบครัว เอสเตอร์ที่ตอนนี้กำลังเดินหาตู้โบกี้เพื่อนต่างบ้านของเธอโดนจับจ้องจากมากสายตามันก็เป็นแบบนี้ทุกทีจนเธอชินไปเสียแล้ว

" เอสเตอร์! "

พลันก็ต้องหลุดออกจากภวังค์เมื่อได้ยินเสียงหวานคุ้นหูที่เธอคิดถึงนักหนาเมื่อปิดเทอมที่ผ่านมา ใบหน้าที่แต่งเติมด้วยเครื่องสำอางบางๆยิ้มไปให้อีกคนก่อนจะรีบเดินไปหาและเดินเอาของไปเก็บที่ตู้โบกี้

เธอสาบานต่อเมอร์ลินเลยว่าเฮอร์ไมโอนี่ที่ตอนนี้โตขึ้นกว่าครั้งล่าสุดที่เจอเธอสวยมาก แม่เจ้า! แล้วอย่างนี้เธอจะอดใจไม่ฟัดยังไงไหว

" ไง ปิดเทอมเหงามั้ยล่ะ "

" เออ ไม่ปฏิเสธ "

เอสเตอร์นั่งลงตรงข้ามหนุ่มผมสีดำยุ่งที่ตอนนี้มันยาวจนถึงต้นคอไปเสียแล้ว เธอพิงหลังไปกับเบาะนุ่มพร้อมกับแอบเต๊ะอังเพื่อน(ที่ตอนนี้ไม่ใช่เพื่อน)สาวที่นั่งข้างๆโดยการรอบเอวอีกคนเข้ามาใกล้ๆและพิงศีรษะไปกับไหล่นุ่ม

สาบานกับกางเกงในเมอร์ลินเลยก็ได้ว่าตอนนี้เอสเตอร์กำลังคิดไม่ซื่อ!!!

อีกคนมีทีท่าตกใจปนเขินอายนิดหน่อยแต่ก็ยอมให้อีกคนพิงไหล่ของตนพร้อมกับอ่านหนังสือไปด้วยเหมือนอย่างเคย แต่ก็ไม่วายได้สายยิ้มกริ่มจากแฮร์รี่กับการกรอกสายตาเบื่อหน่ายของรอน ให้ตายเถอะนะ

" จะว่าไปตอนที่ไปควิชดิชเวิลดิ์คัพเฮอร์ไมโอนี่บ่นว่าคิดถึงเธอมากเลยเอ-- โอ๊ย! เฮิร์ม!! "

" หยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ โรนัลด์ วีสลีย์!!!!! "

รอนที่แกล้งแซวเฮอร์ไมโอนี่ได้รับผลลัพท์เป็นการโดนฟาดจากหนังสือที่เฮอร์ไมโอนี่ถือพร้อมกับริ้วแดงๆบนใบหน้า ส่วนเอสเตอร์น่ะหรอ....ยิ้มกริ่มสิรออะไร

เราสี่คนที่หยอกล้อกันได้ไม่นานนักประตูก็ถูกเปิดออกโดยมาลิสา ก่อนที่จะได้พูดอะไรเจ้าของผมสีน้ำตาลสบตากับเจ้าของนัยตาสีเขียวมรกตโดยตรงก่อนจะละออกไปแต่ก็ไม่วายโดยสายตาล้อเลียนจากเอสเตอร์

เธอไม่เคยบอกหรอว่ารุ่นน้องบ้านกริฟฟินดอร์คนนี้แอบชอบแฮร์รี่มาตั้งแต่เข้าฮอกวอตส์แรกๆน่ะ?

" พี่เอส เพื่อนพี่ตามหากันให้วุ่นน่ะ "

" โอเค เดี๋ยวค่อยไปหาพวกมัน เอ้อ ลิสมานั่งนี่แทนพี่ทีสิ ขอบใจนะน้องรัก "

มาลิสาที่ตอนนี้นิ่งค้างกับคำพูดของอีกคนได้แต่มองตาขวาง ส่วนเอสเตอร์บอกลาเฮอร์ไมโอนี่ก่อนจะดันให้รุ่นน้องนั่งแทนที่เธอ ส่วนเธอก็เดินออกไปโดยที่ไม่ลืมที่จะปิดประตูให้ ถ้าเธอมีเซ้นท์ไม่ผิดแฮร์รี่เองก็ดูเหมือนจะสนใจมาลิสาอยู่หน่อยๆ เพราะฉะนั้นเธอจะเป็นแม่สื่อให้เองนี่แหละ!

ตู้โบกี้ที่มีเสียงคุยต้องเงียบลงเมื่อมีคนเปิดเข้ามา และทันทีที่คนคนนั้นเข้ามาในตู้เพื่อนสาวสองคนก็กอดเธอเข้าอย่างรวดเร็ว

" โว้วๆใจเย็นๆกันนะ "

" ให้ตาย เราตามหาเธอแทบแย่ "

เป็นดาฟเน่ที่พูดขึ้นก่อนที่ทั้งหมดจะนั่งลงและเริ่มพูดคุยเรื่อยเปื่อยเกี่ยวกับปิดเทอมที่ผ่านมา และเมื่อรถไฟจอด ณ สถานีฮอกมี้ดส์พวกเธอก็ลงจากรถไฟและขึ้นรถลากไปยัง ฮอกวอตส์ โรงเรียนที่คิดถึงกันอีกครั้ง...

เบื้องหน้าปรากฎปราสาทขนาดใหญ่ที่ดูเก่าแก่และมีมนต์ขลัง เอสเตอร์กับดาฟเน่เดินเข้าไปยังห้องโถงใหญ่ก่อนจะนั่งลงที่โต๊ะประจำบ้านสลิธีรินและรอเวลา

ไม่นานเกินรอเด็กปีหนึ่งที่ตื่นตาตื่นใจกับโถงเพดานและสิ่งต่างๆรอบตัวมองไปทั่วๆก่อนที่เอสเตอร์จะสามารถจับสายตาของเด็กคนหนึ่งได้ เขามีใบหน้าที่เนียนและดวงตาสีน้ำตาลเฮเซลน่าค้นหาแต่ถ้าถามว่าเอสเตอร์สนใจไหมหรอ ก็ไม่ สายตาเธอส่วนมากจับจ้องไปที่หญิงสาวบ้านกริฟฟินดอร์มากกว่า 

เมื่อพิธีการคัดสรรบ้านเสร็จเรียบร้อยก็ถึงเวลารับประทานอาหารแต่ก่อนที่จะรับประทานอาหารนั้น ศาสตราจารย์ใหญ่ อัลบัส ดัมเบิลดอร์ก็ลุกขึ้นกล่าวบางสิ่งที่เป็นที่สนใจแก่เอสเตอร์มากทีเดียวเชียว

" ยินดีต้อนรับสู่ฮอกวอตส์อีกครั้ง และกฎข้อห้ามเราก็ยังคงเหมือนเดิมห้ามให้นักเรียนไปเดินป่าต้องห้ามและออกมาข้างนอกหอนอนยามวิกาล ส่วนในปีการศึกษานี้โรงเรียนเราจะเป็นเจ้าภาพจัดการแข่งขันการประลองเวทย์ไตรภาคี! "

" โดยโรงเรียนที่เข้าแข่งขันอีกสองโรงเรียนจะเดินทางมาที่นี่ในวันที่ 31 ตุลาคมที่จะถึงนี้ เริ่มปาร์ตี้ได้! "

ในการรับประทานอาหารเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยเซ่งแส้เกี่ยวกับการประลองเวทย์ไตรภาคี ชักอยากจะรู้แล้วสิว่ามันจะมีสีสันได้ขนาดไหน

หลังจากที่รับประทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยแล้วฟรีเพ็คก็ทำหน้าที่ตามปกติ เด็กนักเรียนบ้านสลิธีรินปีอื่นๆเดินตามโถงคุกใต้ดินที่เย็นยะเยือกก่อนจะเอ่ยรหัสผ่านและเข้าไปในห้องนั่งเล่นสลิธีริน

ในเวลาดึกสงัดเอสเตอร์ที่กำลังจะเดินเข้าหอนอนหญิงต้องชะงักเมื่อเจอกับลูกพี่ลูกน้องสาวผมสีเพลิงสุดป๊อป

" ว่าไง "

" คือพี่มีอะไรจะบอก "

เอสเตอร์มองท่าทีเขินอายราวกับคนมีความรักของสาวที่เรียกได้ว่าป๊อปที่สุดในหมูนักเรียนบ้านสลิธีรินด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยอย่างมากถึงมากที่สุด

" โอเค คือพี่กับเซดได้เป็นประธานนักเรียน "

" อ่าห้ะ แล้ว? "

ซาบริน่ากับเซดดริกได้เป็นประธานนักเรียนก็ไม่เห็นจะแปลกตรงไหนเลยนี่? มันมีอะไรกันแน่

" คือพี่กับเซดดริกตกลงคบกันเมื่อปิดเทอมที่ผ่านมา "

จบประโยคเอสเตอร์นิ่งงันไปประมาณสามวิได้ เดี๋ยว อะไรนะ? ไปตกลงกันตอนไหนทำไมเธอไม่รู้เรื่องเลยล่ะ!

" โอ้... "

ต่างฝ่ายไม่มีใครพูดอะไรออกมาจนกระทั่งเอสเตอร์ยิ้มให้อีกคนด้วยจริงใจ ซาบริน่าจึงโล่งใจไปเพราะเธอกลัวว่าเอสเตอร์จะรับไม่ได้น่ะสิ

" คบกันนานๆล่ะกันนะ น้องไปนอนและ "

พูดจบก็วิ่งขึ้นไปยังห้องนอนของตนและเมื่อเปิดออกก็พบว่าเพื่อนสาวสองคน ดาฟเน่กับแพนซี่หลับไปแล้ว ใช่ เทอมนี้เธอตัดสินใจย้ายมานอนกับเพื่อนสาวคนสนิทเพราะเธอยังคงไม่อยากนอนคนเดียวอยู่ ฝันร้ายครั้งนั้นมันมาเป็นระยะๆแต่กลับทำให้เธอสามารถกลัวและระแวงได้ไปเป็นอาทิตย์เชียวล่ะ

ร่างบางอรชรล้มตัวลงนอนบนเตียงสีขาวที่มีผ้าห่มสีเขียวตามโทนของบ้าน มือบางดึงผ้าห่มขึ้นและกระชับมันไว้แน่น ใบหน้าหันไปทางกระจกสีใสที่มองเห็นน้ำในทะเลสาบ มีชาวเงือกว่ายผ่านไปมาก่อนจะหลับตาลงและคิดถึงเรื่องราวต่างๆ

ซาบริน่าคบกับเซดดริก บอกทีเถอะว่าเธอไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย?

ในหัวมีความคิดมากมายเต็มไปหมดแต่ไม่กี่นาทีก็สงบลงพร้อมกับเสียงหายใจที่สม่ำเสมอของร่างบางผมสีบลอนด์อ่อนอันเป็นสัญญาณว่าหลับไปแล้ว

และหากเธอจะขออะไรก็คงให้คืนนี้เป็นคืนที่เธอจะไม่ต้องฝันก็แล้วกัน...

Talk ;

ไหนใครเรียนออนไลน์เป็นยังไงบ้างคะ ส่วนทางนี้ไม่ไหวแล้ว เรียนไม่รู้เรื่องเลยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ตอนหน้ามันจะเป็นความน่าเอ็นดูของยัยเอสเตอร์ค่ะ แอบสปอยๆว่าพ้นตอนหน้าไปตัวละครสำคัญอีกตัวหนึ่งจะมาแล้วนะคะ เดาสิใคร??? มันก็จะสั้นๆหน่อยนะคะอย่าว่ากันเนอะ อ้อแล้วก็เรากำลังเริ่มๆทำอีกเรื่องหนึ่งอยู่ ย้ำค่ะว่ายังคงเป็นยูริคู่เฮอร์ไมโอนี่กับหญิงสาวอีกคนอยู่5555555555555555555555

TB