คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Part 4 : persuade (ชักชวน)
-Talk-
โอ๋ๆๆๆมาแล้วค่าาาา~ ต้องขอโทษด้วยที่ลงแค่ตอนเดียวเพราะว่าPartนี้มีอะไรต้องแก้ไขนิดหน่อย ก็เลยไม่ได้ลงพร้อมกัน ยังไงก็ติดตามกันต่อน้าาาา~
Partนี้ไม่รู้จะแต่งชื่อมันว่าอะไรก็เลยเลือกชื่อนี้มา แหะๆ
สำหรับPartหน้าYoSooออกแล้วนะคะ ถ้าใครรอคอยอยู่ก็สามารถเจอได้แน่นอน
แต่ที่สำคัญ......คนเขียนก็ยังต้องการกำลังใจจากคนเม้นต์อยู่นะค้าาาา~
ปล.สำหรับที่ถามว่า...............ไม่ได้ลงฟิคนี้ที่อื่นเลยเหรอ?
.....ก็ลงค่ะ แต่ว่าที่เว็บอื่นไม่ค่อยได้เข้าไปต่อเท่าไหร่ ส่วนใหญ่จะใส่ใจกับเว็บนี้มากกว่า เอาเป็นว่าติดตามฟิคเรื่องนี้ที่เว็บKoreasarangจะอัพเดตที่สุดค่ะ
ขอบคุณมากๆเลยนะคะที่ติดตาม
งั้นมาติดตามกันต่อเลยดีกว่าค่ะ
Part 4 : persuade (ชักชวน)
“เสร็จแล้ว”เสียงหวานของแจจุงดังมาจากหน้าห้องน้ำ เพื่อบอกยุนโฮที่กำลังหันหลังให้เขาอยู่
“ทำไมนานนักล่ะ ฉันรอหนะ......”ยุนโฮตั้งท่าจะบ่นขณะที่หันไปมองร่างบาง แล้วถึงกับต้องสะดุดคำพูดของตัวเองเลยทีเดียว เพราะนางฟ้าตรงหน้าที่สวมเสื้อแจ็กเก็ตสีชมพูอ่อนทับเสื้อกล้ามสีขาวคอลึกด้านใน และกางเกงผ้ายืดสีขาวสวมสบายช่วยขับผิวของแจจุงดูสว่างสวยงามมากขึ้น แล้วไหนจะทรงผมที่ไม่ได้ถูกจัดอย่างพิถีพิถันมากนัก ทำให้ดูเป็นธรรมชาติ หน้าตาใสเนียนไร้เครี่องสำอางใดๆมันช่างน่าหลงใหลเหลือเกิน แถมเสื้อกล้ามยังลึกจนเห็นแผ่นอกขาวๆของแจจุงแบบวับๆแวมๆอีก
‘โอ๊ยยย!ฉันเลือกชุดอะไรให้แจจุงวะเนี่ย น่ารักจนฉันจะบ้าคลั่งอยู่แล้วนะ’ ยุนโฮคิด
“มองอยู่ได้ ก็ไหนบอกว่าหิวไง”แจจุงที่รู้สึกเขินสายตาแบบนั้น รีบพูดออกมาก่อนที่เขาจะหน้าแดงขึ้นมาอีก
..........แล้วพวกเขาสองคนก็ไปนั่งรับประทานอาหารของโรงแรมกันแบบสองต่อสอง..........
“ทำไมโรงแรมนี้ถึงได้เงียบเหงา ไม่มีคนได้ถึงขนาดนี้นะ” แจจุงบ่นขณะกำลังหั่นชิ้นเนื้อราดซอสสูตรพิเศษของทางโรงแรมเข้าปาก เพราะสังเกตเห็นได้ว่ารอบข้างของเขานั้นไม่มีคนนั่งอยู่เลยแม้แต่โต๊ะเดียว ทั้งๆที่ห้องอาหารก็ออกจะกว้างใหญ่ไพศาลขนาดนั้น ทำไมกันนะ?
“ถามแปลกเนอะ คนเรา!” ยุนโฮพูดกับตัวเองในลำคอเบาๆ
“อะไร??!!” แต่ยังไงแจจุงก็มีสติพอที่จะได้ยินถ้อยคำเหล่านั้นได้อย่างชัดเจน
“ก็ฉันเหมาห้องอาหารนี้ไปแล้วอ่ะ มีอะไรจะถามอีกมะ”ยุนโฮที่ตั้งใจอย่างมากในการลิ้มรสชาดของหอยเชลล์ตัวโตบนจานตรงหน้าของเขา
“ห๊ะ! นี่ฉันได้ยินอย่างนั้นจริงๆเหรอ นายนี่ใช้เงินแบบไร้เหตุผลมากๆเลยนะ ชิ๊!” เรียวปากสวยน่ารักเบ้ออกด้วยความหงุดหงิดคนตรงหน้า ก่อนที่จะยัดชิ้นเนื้อชิ้นสุดท้ายเข้าปากไป
“อิ่มแล้ว” แจจุงพูดในขณะที่เห็นๆกันอยู่ว่าอีกฝ่ายยังทานไม่เสร็จ
“งั้นก็สั่งของหวานสิ่”
“ไม่เอาล่ะ”
“สั่งเครื่องดื่มมาก็ได้”
“ขอบใจ...แต่ฉันอิ่มแล้ว”
“ถ้างั้นก็นั่งรอ!” ยุนโฮพูดเพราะหมดความอดทน คนอะไรเอาใจยากชะมัด! แต่ร่างบางก็ทำตามเขาอย่างว่าง่าย
ยุนโฮใช้มีดหั่นหอยเชลล์เป็นชิ้นเล็กๆพอดีคำพร้อมกับตักเข้าปากด้วยสีหน้ามีความสุข ทำให้สายตาของนางฟ้าจับจ้องไปที่ใบหน้าของเขาอย่างไม่ยอมเลิกรา
“มองอะไรเหรอ? แจจุง” ในที่สุดร่างสูงก็ต้องเอ่ยทักออกมา ในขณะที่อีกฝ่ายเพิ่งจะรู้ตัวและสะดุ้งเพราะตกใจที่ถูกทักเล็กน้อย เขาจะคิดบ้างไหมว่ากิริยาการกินบนโต๊ะอาหารแบบนั้นมันช่างน่ารักจนละลายใจใครบางคนได้โดยที่ไม่รู้ตัวเลยทีเดียว
“ปะ...เปล่าหรอก”แจจุงยิ้มแหยๆแก้อาการเขินอาย
“งั้นเราไปกันดีกว่านะ เธอคงเบื่อแย่แล้วล่ะ” ยุนโฮพูดก่อนที่จะใช้ผ้าเช็ดปากที่วางอยู่บนตักขึ้นมาเช็ดอย่างพอเป็นพิธี แล้วลุกไปดึงเก้าอี้ฝ่ายตรงข้ามออกเพื่อเป็นการเชื้อเชิญ
‘คนอะไรจะอบอุ่นได้ถึงขนาดนี้นะ’ แจจุงแอบคิดระหว่างที่ร่างสูงส่งรอยยิ้มที่อบอุ่นมาให้เขา
........แล้วทั้งคู่ก็กลับมายังห้องพักเหมือนเดิม..........
“คุณยุนโฮครับ...คือ.......” แจจุงเริ่มสนทนาเมื่อเข้ามาถึงในห้อง
“เรียกผมว่า ยุนโฮ สิ่ แจจุง” ยุนโฮพูดพร้อมกับส่งรอยยิ้มอบอุ่นนั้นมาอีกครั้ง
“ครับ ยุนโฮ เอ่อ...คือ...” ร่างบางกำลังจะพูดถ้าไม่ถูกขัดด้วยเสียงโทรศัพท์รุ่นโบราณของเขาไว้ซะก่อนเขาคงได้พูดไปแล้ว!
“ขอโทษนะครับ เอ่อ...ฮัลโหล ผมแจจุงพูดครับเฮีย วันนี้คือว่า.....”
‘เออ รู้แล้วไม่ต้องพูดอะไรแล้วล่ะ พอดีเลขาของคุณยุนโฮโทรมาบอกที่ร้านแล้วว่าเอ็งจะเข้ามาทำงานอีกทีอาทิตย์หน้า โชคดีนะที่ที่ร้านมีคนทำแทนน่ะ’
“อะไรนะเฮีย! ผมเนี่ยนะจะไปทำงานอีกทีอาทิตย์หน้า”
‘เออซิวะ จะตกใจอะไร ยังไงก็ซื้อของฝากมาบ้างละกันนะ แค่นี้ๆล่ะ’
“ของฝาก! เฮียอะไรเฮีย! ฮัลโหลเฮีย! เฮีย! ฮัลโหล!” พูดยังไม่ทันรู้เรื่อง เจ้านายของเขาก็ดันวางสายไปก่อน ของฟ่ง ของฝาก อะไรกัน งงนะเนี่ย??
“เขาพูดไม่ผิดหรอกเพราะเราจะไปเที่ยวทะเลกัน” ยุนโฮพูดแทรกขึ้นมา
“อะไรนะ! จะทำอะไรทำไมไม่บอกกันสักคำ ตัดสินใจเองอย่างงี้ไปคนเดียวก็แล้วกัน ผมไม่ไปกับคุณหรอก” แจจุงเริ่มโวยวายอย่างที่ร่างสูงคิดไว้
“เราไม่ได้ไปกัน สองคนหรอกน่า”
....................
.............
........
....
TBC
ความคิดเห็น