คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : Part 3 : Problem (ปัญหา)
-Talk-
ขอบคุณมากนะคะสำหรับCommentมันเป็นกำลังใจที่ดีทีเดียวค่ะ เพราะอาจจะเป็นครั้งแรกก็เลยรู้สึกตื่นเต้นเป็นพิเศษ นั่งยิ้มหน้าบานอยู่หน้าคอมเลย ขอบคุณนะคะ
คัมซาฮัมนีดา~
แล้วถ้าเกิดมันขาดหรือเกินยังไงก็ช่วยCommentมาอีกนะคะ
ฝากด้วยนะคะ
ขอบคุณๆๆๆๆๆค่ะJ J
(พอดีตื่นเต้นไปหน่อยอ่ะค่ะ แหะๆ)
Part 3 : Problem (ปัญหา)
แสงแดดยามเช้าที่พาดผ่านกระจกใสเข้ามาในห้องหรูหราในโรงแรมระดับหกดาว ทำให้แจจุงรู้สึกตัวและลืมตาขึ้นมาน้อยๆ แต่เพราะความสะลึมสะลือเข้ามาครอบงำร่างบางจึงไม่สามารถลืมตาขึ้นมาอย่างได้เต็มที่ อีกทั้งแสงแดดที่ทำให้ม่านตาของเขาปรับตัวไม่ทัน แล้วไหนจะท่านอนที่เขาไม่เคยสบายอย่างนี้มาก่อน เขาจึงอยากจะหลับต่อไป ถ้าไม่ใช่เพราะว่า..........
“ตื่นแล้วเหรอแจจุง” เสียงที่คุ้นหูดังขึ้น แต่ถ้ามันมาจากที่ไกลๆก็ว่าไปอย่าง แต่นี่....มันเหมือนอยู่บนหัวเรานี่เอง
“เฮ้ย!!” แจจุงสปริงตัวลุกขึ้นมาอย่างรวดเร็วเมื่อรู้สึกตัวว่ากำลังอยู่ในอ้อมกอด(แสนอบอุ่น)ของคนที่ทำให้เขาต้องร้องไห้อย่างหนัก
“น่ะ...นาย...คือ...ฉัน...มะ...เมื่อ...คืน...”สติของแจจุงเริ่มไม่อยู่กะร่องกะรอยอีกแล้ว อะไรกันน้าาาาาา~ที่ทำให้หน้าของนางฟ้าแดงแจ๋ได้ถึงขนาดนี้ ซึ่งท่าทางแบบนั้นก็ทำให้เรียกเสียงหัวเราะของร่างสูงได้ไม่ยาก
“ขำอะไร”แจจุงอมลมแก้มป่องเพราะไม่พอใจ
“เปล่าหรอก ไปอาบน้ำเถอะฉันให้คนเอาเสื้อผ้ามาวางไว้ให้นายในห้องน้ำแล้ว”
“ไม่ละ!ฉันจะกลับบ้าน แล้วก็กลับไปทำงานด้วย”
“ได้ยังไงล่ะ ก็เธอยังไม่ได้กินข้าวเช้าไม่ใช่เหรอ?”
“เรื่องแค่นี่ไม่เป็นไรหรอกฉันต้องรีบกลับไปทำงาน”ร่างบางพูดพร้อมกับก้าวฉับๆไปทันที ใครมันอยากจะอยู่กับคนที่ทำกับเราแบบนั้นล่ะ ชิ๊!
“หยุดอยู่ตรงนั้นแหละ รีบไปอาบน้ำซะจะได้ไปกินข้าวกัน ฉันหิวแล้ว”ยุนโฮพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“ตาบ้า! ถ้าฉันไปช้ากว่านี้อีกนิดเดียวฉันต้องเสียลูกค้าไปมากเท่าไหร่นายรู้บ้างมั๋ย?”ร่างบางเริ่มหงุดหงิด
“ไม่รู้ รู้แต่ว่าวันนี้เธอไม่ต้องไปทำงาน ถ้าอยากได้ลูกค้านัก ก็นวดฉันซิ่ ฉันให้ค่าจ้างเป็นเท่าตัวเลย”ยังพูดอย่างใจเย็นต่อไป
“เฮอะ! นายบ้าไปแล้วหรือเปล่า ฉันไม่ได้เป็นอะไรกะนายนะ ถึงต้อง.........”
“ฉันต้องรับผิดชอบนาย เพราะการกระทำของฉัน”ประโยคนี้ ถึงกับทำให้ฝ่ายตรงข้ามอึ้ง!
“ไม่เป็นไรหรอกฉันไม่ได้ติดใจอะไร”
“แต่ฉันติด”
“นั่นมันก็เรื่องของนาย ฉันไปล่ะ”ร่างบางยังคงไม่สนใจต่อความไร้เหตุผลของคนเพิ่งรู้จัก และก้าวเดินต่อไป
แต่ถ้าหากว่าข้อมือของเขาไม่โดนดึงไว้อย่างแรง เขาก็คงจะถึงประตูไปแล้ว
“เมื่อกี้ ฉันบอกนายไปว่ายังไง”สายตาของยุนโฮที่มองแจจุงมันเย็นชาซะจนน่ากลัว
“แล้ววว...ถ้าฉัน...ไม่ทำล่ะ”แจจุงพูดแบบลองเชิง
“ฉันก็....”แทนที่ยุนโฮจะพูดออกมาแต่กลับยื่นหน้าเข้าไปใกล้แจจุงจนรู้สึกถึงลมหายใจแรงๆของร่างบาง พร้อมกับทำหน้าเจ้าเล่ห์ให้เห็นกันซึ่งๆหน้า แจจุงจึงรีบวิ่งไปที่ห้องน้ำทันที
.....
...
“คนบ้า!”แจจุงพึมพำในลำคอเมื่อเข้ามาถึงในห้องน้ำที่แสนหรูหราและกว้างใหญ่กว่าบ้านของเขาเสียอีก แต่ไม่รู้ทำไมพอพูดไปแล้วก็ต้องหน้าแดงไปด้วยก็ไม่รู้
แจจุงก้าวเท้าไปที่อ่างล้างหน้าที่ทำด้วยแก้วใสชั้นดีเพราะไปสะดุดตาตรงที่มีเสื้อผ้าที่เขาต้องใส่วางอยู่ด้วย
แต่จู่ๆเสียงโทรศัพท์รุ่นโบราณของเขาก็ดังขึ้นมาจากกระเป๋ากางเกงตัวน้อย
เขาใช้มือเรียวสวยล้วงเข้าไปหยิบมันอย่างรวดเร็วก่อนที่จะกดรับโดยไม่ดูว่าใครโทรมา
“ฮัลโหล!”
“แจจุง...นี่น้าเองนะ” น้าฮันจุน เป็นน้าที่เลี้ยงแจจุงมาตั้งแต่เด็ก เป็นคนที่แจจุงไว้วางใจมากที่สุดเพราะน้าพรเป็นคนดีมาก และรักแจจุงมากเช่นกัน
“ครับน้า...มีอะไรเหรอครับ”
“แจจุง...แม่ของหนูเค้าติดหนี้พนันไว้น่ะแล้ว.......”
“อีกแล้วเหรอฮะ!งวดที่แล้วผมก็เพิ่งใช้ให้ แล้วนี่แม่ยังสร้างหนี้ให้ผมตามใช้ไม่พออีกเหรอเนี่ย!”
“แต่คราวนี้แม่เค้าไปที่บ่อนใหญ่น่ะแจจุง แล้วถ้าไม่รีบใช้ให้มัน มันขู่ว่าจะฆ่าแม่ของเธอทิ้งซะ!”
“อะไรนะฮะ!”
“เธอได้ยินไม่ผิดหรอก ช่วยแม่ของเธอหน่อยเถอะแจจุง ตอนนี้พวกมันขังแม่ของเธอไว้ในบ่อนจะเป็นตายร้ายดียังไงก็ไม่รู้ มันบอกถ้าไม่ส่งเงินมาให้มันภายใน4 วันมันจะ............ข่มขืนแม่ของเธอ”
“แล้วมันเท่าไหร่กันล่ะครับน้า ไอ้เงินที่พวกมันเดือดร้อนนักหนาเนี่ย”
“สามล้าน”
“สามล้าน!!!!!!!แล้วผมจะเอาที่ไหนมาให้!!!!!!!”พอแจจุงได้ยินดังนั้น เขาแทบจะล้มทั้งยืนเลยทีเดียว
“ช่วยแม่ของเธอหน่อยเถอะ เงินสามล้านถ้าเทียบกับชีวิตของคนที่ให้กำเนิดชีวิตเธอมันถือว่ายังน้อยมากเลยนะ น้าต้องวางแล้วล่ะ” ร่างบางยังไม่ทันจะพูดอะไรน้าของเขาก็ตัดสายไปซะก่อน เขาจะทำยังไงดีล่ะ? หัวของเขาปวดไปหมดเหมือนมันจะระเบิด
“เฮ้อ!”เขาถอนหายใจก่อนที่จะรีบอาบน้ำให้เสร็จเรียบร้อย
.....
...
TBC
ความคิดเห็น