นายสิงห์มอไซด์กับยัยร้านกาแฟ

เนื้อเรื่อง

บึนๆๆแอ๊ดๆๆๆๆแม๊นนน เสียงของรถมอเตอร์ไซด์ในสนามแข่งดังลั่นประกอบกับเสียงของผู้คนที่ส่งเสียงเชียร์กันอย่างบ้าคลั่งจนทำให้จินจูต้องอุดหูด้วยอารมณ์รับไม่ได้อยู่ข้างสนาม
"กรี๊ดดดดดดด!!!"เพื่อนของเธอมินฮวาง ส่งเสียงเชียร์คนที่ตัวเองชอบอย่างบ้าคลั่งพร้อมกับทำท่าทางแปลกๆเหมือนจะขาดใจตายตรงนั้นเธอล่ะรู้สึกสมเพชเพื่อนซี้คนนี้จริงๆเล้ย
"นี่ๆๆ!มินฮวางนี่!ได้ยินฉันหรือเปล่า มินฮวาง!"จินจูพยายามพูดแข่งกับเสียงรถที่ดังสนั่น ด้วยเหตุผลนี้แหละทำให้เธอถึงไม่ชอบเสียงของรถมอเตอร์ไซด์รวมทั้งการนั่งซ้อนท้ายหรือขับรถบ้า!นี่ด้วย
"มินฮวางฉันกลับก่อนนะไม่มีใครเฝ้าร้าน"เธออดทนจนถึงขีดสุดเมื่อรอจังหวะที่ผู้คนค่อยๆเงียบลงเธอก็โพร่งออกมาทันที
"โธ่!จินจูเธออยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ นี่วันนี้เป็นวันที่พี่ฮีชอลเค้ามาแข่งนะตอนนี้ไม่รู้ผลเป็นยังไงบ้างเธอรออีกนิดนึงนะเดี๋ยวพี่เค้าก็ถึงเส้นชัยแล้ว"
"รู้จักเค้าหรือไงไปเรียกเค้าพี่น่ะ" จินจูไม่ได้คำตอบจากมินฮวางกลับมาแต่กลับเป็นเสียงกรี๊ดที่น่ารำคาญเมื่อเสียงในลำโพงนั่นบอกว่าผู้ชนะคือ'ฮีชอล'อะไรนั่น  งฮีบ้งฮีบ้าอะไรหน้าตาจะซักเท่าไหร่เชียวแต่ทำไมแฟนคลับนายนี่มันเยอะนักนะยัยมินฮวางนี่ก็อีกคนไม่รู้จะฝันลมๆแล้งๆทำไมบอกให้ฉันกลับไปเฝ้าร้านก่อนก็ไม่เชื่อ'จินจูคิด
"นี่!รู้ผลแล้วเรากลับกันได้หรือยังล่ะ?"จินจูหันไปถามเพื่อน
"อือๆกลับกันได้แล้วล่ะ"
                          ***************************
         ที่ร้านกาแฟของสองสาวที่ทำงานอยู่
"ฉันจะโดนด่ายังไงบ้างก็ไม่รู้ที่อู้งานแล้วหนีไปเที่ยวกับเธอเนี่ย มินฮวาง!ฟังฉันอยู่หรือเปล่า!"
"ห๊ะๆอ๋ออืมๆก็ก็ต้องโดนด่าเหมือนกันน่ะแหละ"ดูเหมือนว่าเธอยังไมหลุดจากภวังค์
"แต่...ว่าร้านเราก็ไม่มีใครเข้ามาอยู่แล้วนิ่ ร้านก็ร้านเล็กๆเงียบก็เงียบ แค่บรรยากาศภายนอกร้านก็ไม่มีใครอยากจะเข้ามากันแล่ว"มินฮวางพูดแบบเหม่อๆ
"นี่!"จินจูตะโกนพร้อมกับทุบโต๊ะดังปัง!
"เจ้าของร้านเขาหวงร้านนี้อย่างกับอะไรเพราะมันเป็นร้านที่พ่อแม่เขาช่วยกันสร้างขึ้นมาเธอมาดูถูกเขาอย่างนี้ก็ไม่ถูกนะ"
"จ้าๆๆๆไม่พูดแล้วเออนี่เดี๋ยวฉันมานะนึกได้ว่าวันนี้ต้องไปซื้ออันนั้นน่ะเผอิญเดือนนี้มันมาเร็วกว่ากำหนดน่ะ รอฉันแป๊ปนะ"
"อือๆรีบกลับแล้วกัน"
"รู้แล้วววววว"
      ในขณะที่มินฮวางออกไปได้ไม่ถึง2-3นาทีแขกคนแรกในรอบ3อาทิตย์ก็ก้าวเข้ามาในร้าน เดินฉับๆมาที่เคาน์เตอร์เขามีรูปร่างผอมบางเหมือนผู้หญิง มือเรียวสวยงามมากพร้อมกับผมทรงฮิตของวัยรุ่นเกาหลีที่ปิดหน้าปิดตา
เขาก้าวมานั่งที่เคาน์เตอร์"ชามะนาวที่นึงหวานๆนะครับ"เสียงของเขานั้นนุ่มใสเหมือนโลกใบนี้จะละลายหายไปกับเสียงแสนหวานของเขา
"ได้ค่ะ"จินจูตอบรับอย่างมีสติที่สุดเพราะตอนนี้เธอกำลังตกหลุมเสน่ห์ของผู้ชายคนนี้อยู่ เธอรีบทำแล้วนำมาเสิร์ฟทันที
...แล้วเธอก็ได้เห็นใบหน้าของเขา ใบหน้าที่ช่างแสนหวานเหมือนผู้หญิง ปากกระจับเข้ารูปเป็นสีชมพู ทรงผมที่ช่างเข้ากันได้ดีกับใบหน้า จมูกโด่งเป็นสัน ดวงตาสองชั้นกลมโตสวยงาม ใบหน้าและผิวที่ขาวสะอาดน่าสัมผัส ชายในดวงใจของเธอมานั่งอยู่ตรงหน้าแล้ว เธอจะทำอย่างไรดี เธอจะ.....
"โทษนะครับคือผมขอเอ่ออออ.....อะไรติดหน้าผมอยู่เหรอครับ"จินจูหลุดจากภวังค์เมื่อเขาพูดเเทรกขึ้นมา"อ๋อไม่มีอะไรค่ะ มีอะไรให้รับใช้เหรอคะ"
"คือว่าผมอยากให้มันหวานกว่านี้น่ะครับ"
"ได้ๆค่ะฉันจะไปทำมาให้ใหม่"เธอรีกลับเข้าไปทำอย่างรีบเร่งทำให้เธอรีบมากจนฝานมะนาวพลาดไปโดนมือของตัวเองบาดเจ็บ เธอร้องเสียงดังลั่นทำให้ชายคนนั้นเข้ามาดูเธอที่ในครัว พอเขาเห็นสถานการณ์เขาก็หยิบมือที่บาดเจ็บของจินจูมาดูและห้ามเลือดโดยการใช้ปากของเขาดูดเลือดออก
"เอ่อออ ขอบคุณมากนะคะคุณ....."
"ฮีชอลครับ"
"ห๊ะ!ฮะฮะฮะฮีชอล"เธอตกใจมากเมื่อได้ยินชื่อนั้นแล้วตอนนี้เธฮก็ตกหลุมรักเขาแล้วด้วย
"คุณมาทำอะไรที่นี่คะคุณเป็นนักขับรถมอเตอร์ไซด์ชื่อดังไม่ใช่เหรอ"
"คือผมต้องการความสงบบ้างน่ะ แล้วที่นี่ก็เงียบดี ผมชอบโดยเฉพาะยิ่งมีคุณอยู่ด้วยแล้วยิ่งทำให้ผมอยากมาที่นี่ แล้วนี่ก็เป็นครั้งแรกที่ผมกล้าที่จะเข้ามาหาคุณในร้านนี้"
"ห๊า!"
"ครับผมแอบชอบคุณมานานมากแล้วนานมากจริงๆ"
"บ้าเหรอนี่ ฉันไม่เคยเจอคุณเลยด้วยซ้ำนะ"
"แต่ผมเห็นคุณมายืนทำหน้าบึ้งอยู่แถวสนามบ่อยๆ"
"ก็นั่นฉันไปเป็นเพื่อนเพื่อน"
ฮีชอบยิ้มแล้วบรรจงจูบจุนซูอย่างงดงามและน่าจดจำ
    ตั้งแต่วันนั้นทั้งคู่ก็คบหาดูใจกัน จนกระทั่งแต่งงานและมีลูกน้อยน่ารักด้วยกันถึง2คน
                           Happy Ending