คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การพบครั้งแรก - ความแค้น
2
*(ขออภัยหน้านี้อาจมีคำหยาบ เนื่องจากมีการต่อสู้เกิดขึ้น เพื่อ อรรถรส ในการอ่าน ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วย)
วันพุธที่ x พฤศจิกายน พ.ศ. xxxx
ฉันนั่งทาน Pocky รส Stawberry อยุ่ตรงม้านั่ง ข้างสนามบาสหลังโรงเรียน กับ กอหญ้า ชานม ท่ามกลางความเงียบสงบ มีเพียงเสียงลูกบาส กรัทบกับพื้นดินเท่านั้น
วึ่งฉัน ริว คนนี้มองสองหนุ่ม สุดหล่อ แต่ยังหล่อไม่สุด ( อ่า หย่อเย่นนนนน) นั่นคือ ไคท์ กับ ติน
ติน( ติน-ติน) หนึ่งในแก๊ง Blood Chain ผมยาวมัดรวบ สีน้ำผึ้ง ชุ่มด้วยเหงื่อ หน้าแดงก่ำ เพราะความเหนื่อย รูปร่างค่อนข้างสูง เป็นคู่หูกับชานม จะเรียกว่าคู่หูก็ไม่ได้หรอก นะ ต้องเรียกคนรักสิ ถึงจะถูก เพราะ อี 2 ตัวเนี่ยเป็นคู่รักกัน (แฟน น่ะ แฟน ) (- -)^
ชานม หนุ่มน้อยหน้าหวาน ปานน้ำผึ้ง หญิงใดเห็นก็หลง ชายใดเห็นก็รัก หน้าตาดี เรียบร้อย ...... อ๊ะ ! อ๊ะ ! อ๊ะ ! นั่นมันในนิยาย( แล้วนิไม่ใช่นิยายรึไง ~ ริว) ป่าวเลยเรื่องนิสัยเรียบร้อยน่ะ ผิดขั้นรุนแรง อีตาเนี่ยโหดจะตาย
( อ๊ะ ! แปลกใจอ๊ะดิ ว่าทำไม ติน กับ ชานม เป็นคู่ xxx กัน สัญชาติญาณ โว้ยยยย !!! )
( พูดไม่เพราะเลยนะ ลัว (- -)" ... ขอโทษคร้าบบบบ ~ ริว)
ต่อนะ .... เห็นอย่างนี้นะ ติน-ติน มันห่วงจะตาย 2 คนเนี่ยห่วงซึ่งกันและกัน ...หมั่นไส้!!!
วันนี้รู้สึกตะหงิดๆ ใจยังไงไม่รู้ อ่ะ ก็ตาขวามันกระตุกนิ (- -)"
" ริววววววววว!!!!!!!!!! แย่แล้ววววววว" เห็นมั้ยคิดยังไม่ทันขาดคำ เสียงอันสุดคุ้นหูก็โผล่ขึ้นมาทันที จะเป็นใครไม่ได้นอกจากอีตาเซ่อ กิน
" มีอะไรอีกล่ะ? กิน เสียงดังมาเชียว"
"พ.....พ......พวกนั้น....พวกนั้น มากันแล้ว!!!!!!!"
"พวกนั้น พวกไหนล่ะ พูดให้มัน ช้า ๆ ชัดๆ ดิ!!!!!!" ฉันพูดด้วยความเซ็ง
" ก็ แก๊ง Silver Rose กับ แก๊ง Murderer ม......มันมากันแล้ว"
เอ่อ! ลืมซะสนิทเลย
ห๊า!!! มันตีกันแล้วหรอ ทำไมเร็วฟระ แล้วนี่มันกี่โมงแล้ว ล่ะ ฉันยกนาฬิกาข้อมือขึ้นมาดู 18:10 น. ห๊า!!!!!! ตรงเวลาชมัดแก๊งซ่าห์สมัยนี้ ( เธออ่ะ ไม่ตรง มันเลยมา 10 นาทีแล้วย่ะ ~)
"กอหญ้า!!!!!" ฉันหันหน้าไปหากอหญ้า
"อืมมมม รู้แล้วจ้า ติน นายเตรียมคนไว้กี่คน"
"ฉันเตรียมไว้ 45 คนอ่ะ พอป่ะ"
"พออยู่ ......... มั้ง ก็เอากันไปเฉยๆ กันไว้ เพราะ กะอีแค่ ไอ่คิว ( Kill) ฉันรู้ฝีมือมันดี เคยตีกันอยู่ มันก็ไม่เท่าไหร่ แต่ ซิลเวอร์ (Silver) นี่ดิ คิดหนักหน่อย เพราะมากจากไหนไม่รู้ไม่เคยได้ยินชื่อนี้ เลย เพิ่งย้ายมาอยู่ในแถบนี้รึป่าวก็ไม่รู้" (- -)" ก็แน่ล่ะสิทำไมจะไม่รู้จักฉันตีกะไอ่บ้าคิวนะ ก็หลายครั้งแล้ว ก็มันซาห์ไม่เลือก อยากจะครองถิ่นนี้ เพราะถิ่นนี้มันเป็นทางสามแยก ก็เลยได้สุ้กัน มันแพ้จนนับฉันเป็นอาจารย์ อ่ะ (0 0) แต่ฉันไม่อยากมีศิษย์ ...รุงรัง!!!!!!!
"ฉันจะแบ่งคนออกเป็น 3 กลุ่มนะ กลุ่ม ล่ะ 15 คนปิดทางสามแยกให้หมด ส่วนพวกเรา 6 คนจะออกทางหน้าโรงเรียนให้ พวก 45 คนนั้นออกทางหลังโรงเรียน เข้าใจมั้ย" กอหญ้าอธิบายแผนที่คิดให้ฟัง แล้ว ติน ก็โทรบอก 45 คนนั้นให้ทำตามแผนที่วางไว้ (ความจริงก็ไม่ได้วางนะ ฉันว่ากอหญ้าต้องคิดสดๆ แน่เลย ...มั่วน่ะ ) 45 คนก็คนในแก๊งนั่นแหละ (^^)
ฉันเดินออกหน้าโรงเรียน โดย มี ไคท์ กอหญ้า กิน ชานม ติน มาด้วย ก็พวกเรา 6 คนเนียะ ฝีมือสุดยอด แล้วนิ .... โม้ไปนั่น!!!!!!(- -)
พวกนั้นตีกันอย่างเลือดแลกเลือดจริงๆ ส่วนใหญ่จะเป็นพวกโรงเรียน
S. Eu-d ( S. Education dream) ซะมากกว่าที่นอนกองกับพื้นน่ะ ฉันกวาดสายตาไปหาเด็กหนุ่ม ดำ เตี้ย หน้าตากวนบาทา( ตีน) แต่โดยรวมแล้วหน้าตาดี แต่ไม่ดีเท่าไคท์หรอกกกก...
ฉันก็ต้อง อึ้ง!!!!! อึ้ง!!!!!! อึ้ง!!!!!! อึ้ง!!!!!! แล้วก็ อึ้ง !!!!!!!!! 5 อึ้งแน่ะ ก็สายตาที่ฉันเห็น ไอ่บ้าคิวมันนอนกองอยู่กับพื้น โดยมีผู้ชายรูปร่างค่อนข้างสัดทัดรุมกระทืบ อย่างกับไอ่เจ้าคิว มัน เป็นกระป๋อง หรือ ลูกบอล อย่างเมามันส์
พวกนี้จะฆ่าไอ่เด็กคิวนั่นรึไง................. อ้ายยยยยยยยยยย....................ถ้านานกว่านี้ไอ่เด็กนั่นต้องไม่รอดแน่ อย่ามาตายในถิ่นฉันนะ ......จะฆ่าก็ไปฆ่าที่อื่น....ไป๊!!!!!!!!
"หยุดดดดดดดดดดด นะ!!!!!!!!!!!!" ฉันตะโกนไปอย่างดัง ดังขนาดที่ทุกคนหยุดการกระทำทั้งหมดที่ทำอยู่แล้วหันมาจับจ้องอยู่ที่ฉันคนเดียว ( ดังขนาดไหน) (T T)
"พวกนายเป็นใคร ไม่รู้รึไงว่านี้ นะ ถิ่นใคร ไม่รู้หรือ แกล้งโง่กันแน่"
"อาจารย์!!!!!!!!!! ผ...........ผมนึกอยู่แล้วว่าอาจารย์ต้องมาช่วย" ฉันไม่ได้มาช่วยนายนะ ไอ่บ้าคิว หลงตัวเอง แล้วฉันก็ไม่ใช่อาจารย์นายด้วย คิวพยายาม ขอบอกว่า พยายามจริงๆ ค่อยๆพยุงตัวเองแล้วมาหาฉันด้วยอาการที่เจ็บสาหัส(ปางตาย ) มาหาฉันพอถึงฉัน คิวก็สลบไปโดยมีตินวิ่ง เข้ารับไว้ได้
"สร้างเรื่องไม่เว้นแต่ละวันแล้วยังมา มั่วหาว่า ลัว(Lurid ) เป็นอาจารย์อีก อยากตายรึไง" ไคท์พูดแบบไม่ค่อยสบายอารมณ์สักเท่าไหร่
" ไง! สาวน้อย นี่ถิ่นเธอหรอกหรอ .... งั้นเธอก็คือ Lurid แห่ง Blood Chain ที่เค้าล่ำลือกัน น่ะสิ นึกไม่ถึงว่าจะเป็นผู้หญิงแฮะ เธอคงจะเก่งน่าดู ขนาดที่ไอ่เปี๊ยก นั่นมันเรียกเธอว่าอาจารย์เลยนิ ..... มันเอาลูกน้องฉันเจ็บหลายคนเลยล่ะ"
โอ้แม่เจ้า!!!!!!! หมอนี้หล่อบรรลัย บาดใจคนสวยชะมัด!!!!!! ผมสีเงิน ตาสีน้ำเงินเป็นประกายดุจดั่ง เพทาย สุงสง่า ราวกับนายแบบ พ่อ-แม่ของเจ้าหมอนี้ฝีมือในการผลิตลูกเก่งจริงๆ
"รู้อยู่แล้วนิ .... หมาหมู่ชะมัด!!!!!! เด็กคนเดียวก็สู้ไม่ได้ ถึงขนาดต้องใช้คนหลายคนรุมเด็กตัวเล็กๆเพียงคนเดียว มันไม่เกินไปหน่อยหรอ" ฉันบอกตามตรง ฉันโกรธมาก กะอีแค่เด็กคนเดียวถึงกับรุมกระทืบจนปางตายมันเกินไปหน่อย ถึงฉันจะโหดแค่ไหนฉันก็ไม่เคยทำอะไร ต่ำขนาดนี้เลย...( 0 0 )
"จะถือว่าเป็นคำชมนะคร้าบบบบ มันไม่เกินไปหน่อยหรอก เธอควรจะดีใจนะ ลัว เพราะลูกศิษย์ที่เธอสั่ง เธอสอนมาน่ะ มันเก่งขนาดที่ฉันต้องใช้คนสู้ หลายคน" หมอนั่น ฉันต้องยอมรับเลย พูดมาได้แบบไม่อายปากเลยอ่ะ (- -) หน้าตาดีเสียป่าว นิสัยแย่ชะมัด
" ถุย!!! อย่างนายมันสันดานต่ำจริงๆเลยนะ" นั่นคือคำด่าของฉัน
"ปากดีไม่เบาเลยนิ นึกไม่ถึง ลัว ที่เค้าลือกัน ไม่แค่สู้เก่ง แถมยังปากดี ซะด้วย"
"แน่นอน! ใครจะไปเหมือนนายที่ทำได้แม้กระทั้งเด็กไม่มีทางสู้"
ผัวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ในเมื่อเลือดมันขึ้นหน้าจน อดไม่อยู่ ฉันเลยใส่หมัดไปที่หน้าสวยๆหมอนั่นเต็มๆ
"นายเป็นใคร มาจากไหน" หมอนั่นหันหน้ากลับมามองฉัน และยกมือเพื่อเช็ดเลือดที่มุมปาก
"หมัดหนักจริงๆนะเธอ"
ผัวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฉันต่อยหมอนั่นหมัดที่ 2 ลูกน้องมันกำลังวิ่งเข้ามาช่วย กิน ติน ไคท์ กอหญ้า ชานม วิ่งเข้าไปสู้กับลูกน้องมันทันที พร้อมกับคนในแก๊งฉันอีก 45 คน
"หูหนวกรึไง! ฉันถามว่านายเป็นใครมาจากไหน" ฉันตะโกนออกไปถามทั้งที่ความจริงฉันก็รู้อยู่แก่ใจว่าหมอนี่คือใคร อยู่โรงเรียนอะไร แล้วหมอนั้นก็หันหน้ามามองฉัน พร้อมกับยกมือเช็ดเลือดที่มุมปาก
" เธอ..ไม่เจ็บมือหรอ"
ผัวะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!
"ฉันถามว่านายเป็นใคร มาจากไหน ไม่ได้ยินรึไง!" หมอนั้นก็หันหน้ามามองฉัน พร้อมกับยกมือเช็ดเลือดที่มุมปาก
"ฉัน ชื่อ คิน มีฉายาว่า Silver อยู่ในแก๊ง Silver Rose แห่ง โรงเรียน N.P. ( International Prince )"
ผวัะ!!!!!!!!!!!!!!!!!
"นายสู้ไม่เป็นรึไง ทีเมื่อกี้ยังทำร้ายเด็กตัวเท่าลูกหมาได้ ห่างกับนายตั้งหลายปี ทีฉันห่างกับนายแค่ ปีสองปี ทำไมไม่สู้" ฉันชกพร้อมด่าหมอนี้ที่ชื่อ คิน
คิน หันหน้ามามองฉัน แต่คราวนี้เขาไม่พูด ไม่เช็ดเลือด
ฉันกำลังง้างมือ จะชกเขาเป็นครังที่ 5 แต่เขาก็จัดมือฉันไว้ได้ ถึงแม้ฉันจะสะบัดสุดแรง ฉันก็สะบัดไม่ออก เขาแรงเยอะกว่าฉันมาก
"ที่ฉันไม่สู้กับเธอ เพราะเธอ เป็นผู้หญิง ไม่ใช่ผู้ชาย เหมือนเจ้าเปี๊ยกนั่น" เค้าพูดเสร็จ เขาก็เอาริมฝีปากของเขามาประกบกับริมฝีปากของฉันทันที่ ฉันตกใจมากทำอะไรไม่ถูก นอกจากจะ สะบัดแขนสุดแรงแต่ก็ทำไม่ได้ ไม่รู้หมอนั่นไปเอาแรงมาจากไหนมากมายตอนนี้ทุกคนหยุดการกระทำทั้งหมดแล้วหันมามองที่ฉัน ด้วย ความ อึ้ง!!!!!!! อึ้ง !!!!!! แล้วก็ อึ้ง!!!!!!
วันนี้ฉันอึ้ง บ่อยจริงๆ (- -) หมอนั่นเอาจูบแรกของฉันไปแล้ววววววว...!!!!!!!
เพียะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ฉันตบหน้าหมอนั่นเข้าอย่างจัง ตอนนี้ฉันด่าเขาไม่ออกแล้วจริงๆ เขามองหน้าฉัน
"ฉันจะฆ่านาย" นั่นเป็นประโยคที่ฉันอยากพูดที่สุดในตอนนั้น
"ไป!!!!!!!! นายออก ไปจากที่นี้เดี๋ยวนี้!!!!!!!! ไป!!!!!!!"
" 10" หมอนั่น ยังคงยืนอยู่ และ จ้องหน้าฉัน ถ้าเป็นปลากัดฉันคงต้องท้องแน่ๆ
" 9" ตอนนี้ ไคท์ กิน กอหญ้า ชานม ติน-ติน ไม่สนใจใครทั้งสิ้นนอกจากหมอนั้น ฉันรู้ได้ทันที่ว่า พวก ไคท์ กิน กอหญ้า ชานม ติน-ติน พร้อมจะฆ่าเขาได้ทันทีหลังจากฉันนับถึง 0
เพราะมันเป็นข้อตกลงในการต่อสู้ของพวกเรา
" 8" ตอนนี้ลูกน้องของหมอนั่นเหลือน้อยเต็มที
"ฉะ...............ฉัน"
" 7" ฉันพยายามทำใจให้เย็นที่สุด
" 6" ลูกน้องของหมอนั่นเหมือนจะรู้ความสามารถของฉันดีทุกคนต่างเข้ามาลากหมอนั่นกลับ
ภาพที่ฉันเห็นตอนนี้ หมอนั้นเริ่มห่างออกไปไกลขึ้น จนลิปตา ตอนนั้นน้ำตาของฉันเริ่มไหลดั่งสายน้ำ พวก ไคท์ กิน กอหญ้า ชานม ติน-ติน เข้ามาหาฉันทันที
"ฉันจะฆ่ามัน" ไคท์พูดแล้วกำลังจะวิ่งตามไป
"อย่า ไคท์" ฉันตะโกนออกไปบอกไคท์
" ถ้าหมอนั่นจะตาย ต้องตายด้วยมือฉัน ฉันจะฆ่านาย"
ตอนนี้ บอกนายไว้เลยนะคินถ้าฉันเจอตัวนายเมื่อไหร่ นายเตรียมตัวตาย ได้เลย!!!
.
ความคิดเห็น