ยามเหมันต์มลาย

อำนาจแลลาภยศสรรเสริญนั้นช่างหอมหวานสวยหรูดุจบุปผาละลานตา เมื่อได้ลิ้มรสแล้วครั้งหนึ่งย่อมยากที่จะถอนตัวออกจากมัน

แม้นจะทาบความจริงข้อนี้ดีแต่นางก็ยังคงดึงดันที่จะขวนขวายแย่งชิงมันมา

....

"เป็นเพราะท่านมิใช่หรือที่ผลักดันให้ข้าต้องตะเกียดตะกายขวนขวายหาอำนาจดังที่เป็นอยู่เช่นนี้...ท่านพี่"

จางเสวี่ยเทียน (วันหิมะตก)

บุตรีของพ่อค้าแซ่จาง สาวชาวบ้านผู้มีรูปโฉมงดงามปานล่มเมือง