คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : [Fic] 2421 lost in love EP.01 [Chambers/Bellerin]
[Fic] lost in love 2421 ep.01
Type : AU
Characters : Calum Chamber/Hector Bellerin,
Olivier Giroud/Aaron Ramsey
,Jon Toral,Jack Wilshere...
calum
Hector
1.
.
...
.
การถ่อสังขารข้ามน้ำข้ามทะเล(ที่ไม่ไกลเท่าไหร่)มายังเมืองผู้ดี(ทีเขาว่ากันนะ) ไม่ได้ทำให้ผู้ชายอกสามศอกอย่าง
เฮคเตอร์ เบลเลรินคนนี้รู้สึกแปลกแยกแตกต่าง ตั้งแต่ที่เท้าเหยียบสนามบินฮีทโทรวจนถึงตอนนี้ เฮคเตอร์รู้สึกว่าตัวเองกลมกลืนกับประเทศนี้เหลือเกิน ประหนึ่งว่าชาติที่แล้วเขาเป็นคนที่นี้แล้วรำลึกชาติได้อย่างไงอย่างงั้น
“เฮคเตอร์ จะไปไหนนี่ยังไม่ดึกสักหน่อย ค้างที่นี้ก็ได้” สาวสวยผมบรอนด์ตาฟ้าน้ำทะเลกระจ่างมองเฮคเตอร์ด้วยสายตาหวานฉ่ำไม่พอ ทั้งมือทั้งตัวก็แทบจะกอดรัดเด็กหนุ่มชาวสเปนไว้แน่น เจ้าตัวได้แต่หัวเราะเบาๆก่อนจุมพิตเข้าที่หน้าผากสาวเจ้า
“ไม่ได้หรอกมาเรีย พรุ่งนี้มีสอบ” มีสอบยังจะมีหน้าออกมาปาร์ตี้ได้อีก ถ้าไม่ออกมาร่อนก็ไม่ใช่เฮคเตอร์คนนี้แล้ว ที่เขาบอกว่าตัวเองเหมาะกับประเทศเกาะนี้เหลือเกินเพราะเหตุนี้แหละ ปาร์ตี้ๆ สังสรรค์กันไม่เว้นว่าง ที่สเปนใช่ว่าจะไม่มีอะไรแบบนี้ แต่ไม่ถี่ขนาดนี้
กว่าเฮคเตอร์จะแกะมือปลาหมึกของสาวสวยและเดินฝ่ามนุษย์หมึกทั้งหลายที่พยายามขว้าเขาไว้ตลอดทางเดินก็ใช้เวลาโข เฮคเตอร์สุดแสนจะเสียดายกับปาร์ตี้ริมสระของเจ้าภาพสุดร่ำรวยอย่างมาตินเพื่อนเที่ยวต่างคณะของเขาไม่ได้ ถ้าไม่ใช่เพราะมีสอบย่อยพรุ่งนี้นะ จะปาร์ตี้สุดเหวี่ยงก่อนหอบร่างนิ่มๆของใครสักคนไปนอนกอดให้หลับฝันดี แต่ไม่ทันที่เฮคเตอร์จะได้จินตนาการต่อเสียงบีบแตรจากรถ porsche cayenne สีบรอนซ์ดำที่จอดอยู่หน้าบ้านมาตินก็ปลุกเขาจากฝันหวาน รถคันโตมาพร้อมกับคนขับหนุ่มหล่อผู้มีตาสีฟ้าอมเทาที่สาวๆบอกเขาว่าสุดเซ็กซี่ ยิ่งเริ่มทำลุคโกนเคราไม่เกลี้ยงยิ่งเท่ไปกันใหญ่ แต่เฮคเตอร์มองยังไงๆก็หมาตาตกเท่านั้นแหละ ไอ้โกลเด้นคาลัมเอ้ย!
“นายปรับตัวเข้ากับที่นี้ได้มากเกินไป” ทันทีที่เฮคเตอร์กระชากประตูรถไปนั่งข้างไอ้หมาตาตกนั้นก็พูดทันที ที่จริงเฮคเตอร์อยากไปนั่งข้างหลังใจจะขาดถ้าไม่ติดว่าไอ้บ้าข้างๆเคยบอกว่าไม่ใช่คนขับรถแล้วบีบบังคับให้เขามานั่งคู่ก็ไม่มีวันซะหรอก
“ก็นายบอก” เฮคเตอร์ตอบกลับไป เขาพูดถูกทุกอย่างเพราะคนข้างๆเป็นคนบอกเขาจริงๆ รวมทั้งครอบครัวผมด้วยที่ฝากฝังผมให้เจ้าหมานั่นคอยดูแลเพราะพ่อเราทั้งคู่เป็นเพื่อนสนิทกัน
“แต่ไม่ใช่แบบนี้ ถ้าพ่อกับแม่นายรู้ชั้นก็ช่วยอะไรไม่ได้หรอกนะ”
“ไม่มีใครรู้ถ้านายไม่คาบไปฟ้อง” ทันทีที่จบคำ คาลัมก็หันขวับมามองอีกฝ่ายก่อนถอนหายใจ
“หน้าต่างมีหูประตูมีช่อง นายเคยได้ยินมั้ย”
“มั้ง” พูดจบก็ปรับเบาะให้เอนลงนอนแล้วหันหลังให้อีกฝ่ายทันที คาลัมได้กรอกตาไปมาก่อนพ่นลงหายใจหนัก ตกลงเขาต้องมาเป็นพี่เลี้ยงให้คนที่อายุเท่ากันนี่นะ ถ้าไม่ติดว่าพ่อกับแม่ขอร้องมา เขาจะปล่อยให้ไอ้หมอนี่ปาร์ตี้ลืมโลกลืมตะวัน แล้วถูกส่งกลับบ้านเกิดเมืองนอนโดยเร็ว
....
.
.
เฮคเตอร์ตื่นเช้ามาเพราะมือถือที่แผดเสียงดังลั่น ฝันหวานๆที่กำลังกอดรัดใครสักคนด้วยเสียงครางแบบดิจิตอล
ในฝันเฮคเตอร์ยังงงว่าผู้หญิงคนนี้ทำไมครางเหมือนเสียงปลุกที่เขาตั้งไว้ในมือถือวะ ก็มาเข้าใจตอนตื่นนี่แหละ บ้าชิบ เฮคเตอร์ลุกไปล้างหน้าเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนลงมาหาอะไรกินนิดหน่อยในห้องครัว เขายังมีเวลาเหลือพอที่จะหาอะไรยัดเข้าไปในท้องก่อนออกจากบ้าน เขากวาดสายตาไปเจอกับแซนวิสที่ถูกแรปอย่างดีไว้บนจานพร้อมโน้ตแปะ
‘ออกไปซ้อมแต่เช้า ส่วนนี่อาหารเช้าของนายกินซะ จะได้มีสมองไปสอบ’
“เกลียดไอ้บ้านี้ชะมัด” ถึงจะพูดแบบนั้นแต่สุดท้ายเฮคเตอร์ก็คว้าแซนวิสนั้นมากินก่อนหยิบนมสดติดมือก่อนออกจากบ้าน
.
.
“เฮ้ มาแต่เช้าเลยนะ แปลกๆ” เสียงทักมาจากข้างหลังพร้อมตบบ่าเฮคเตอร์ที่หน้าจุ่มกับหนังสือก่อนนั่งลงข้างๆ
เฮคเตอร์หันไปมองเพื่อนชาติเดียวกันที่มาเรียนที่นี้พร้อมๆกันอย่างจอนโทรัลที่มาแซวเขาแต่เช้า
“เออดิ มีสอบย่อย 10 โมงเช้าเนี่ย” เฮคเตอร์พูดพลางเอามือดันแว่นที่ไหลลงให้กลับไปอยู่ที่ของมัน เฮคเตอร์เป็นคนสายตาสั้นชนิดที่ไม่ชอบใส่แว่นถ้าไม่จำเป็น ซึ่งการอ่านหนังสือคือสิ่งจำเป็นแม้มันจะดูไฟลนก้นก็เถอะ
“กินไรมายัง เดี๋ยวซื้อมาเผื่อ”
“ไม่ต้องๆ กินมาแล้ว” เฮคเตอร์โบกมือไปมา
“วันนี้คาลัมซ้อมเช้าสินะ นายถึงมีของกิน” จอนผู้รู้จริงแทบทุกเรื่องของเฮคเตอร์ เพราะเขาเป็นเพื่อนไอ้หมอนี้ตั้งอยู่สเปน จนมาเรียนด้วยกัน ตอนแรกก็ว่าจะเช่าห้องอยู่ด้วยอยู่หรอก แต่คำสั่งฟ้าผ่าของท่านพ่อว่า ลูกต้องไปอยู่กับลูกชายของเพื่อนสนิทเท่านั้น ไม่งั้นไม่ต้องไปเรียน จอนรู้สึกหงุดหงิดไม่น้อยที่พ่อของเฮคเตอร์ไม่ไว้ใจเขา แต่พอคิดไปคิดมาเขาก็เข้าใจ ไม่มีทางหรอกนะที่เขาจะไปรับไอ้บ้านี้ที่เมากลางดึกแบบคาลัม การดูแลประหนึ่งพี่เลี้ยงแบบนั้นเขาไม่ไหวหรอก ถึงจะสนิทกันก็เถอะ
“รู้ดี ไม่ต้องเรียนแล้วหมอหมา ไปเป็นหมอดูเถอะ”
“ก็ว่างั้นแหละ” จอนไม่ถือสาแถมยังพูดต่อมุกให้อีก เฮคเตอร์เงยหน้ามาเบ้ปากใส่ก่อนก้มไปอ่านหนังสือต่อ ถึงจะไม่เข้าใจอะไรก็เหอะอ่านๆไปเผื่อมันเข้าหัว
.
.
“เฮคเตอร์” จอนหายไปพักใหญ่กลับมาพร้อมของกินเต็มหอบ มองหน้าเฮคเตอร์ก่อนพยักเพยิดให้หันหลังไปดู
เฮคเตอร์ทำหน้าติดรำคาญหน่อยๆ แต่ก็หันไปมองตาม ก่อนเบ้ปาก จะอะไรซะอีกก็ไอ้รูมเมทของเขาเดินคู่มากับรุ่นพี่ชมรมฟุตบอลอย่างอารอนแรมซีย์ ท่าทางอ้อนพี่เป็นลูกหมาขอบอลพร้อมยิ้มตาหยีนี่โคตรหมั่นไส้ บอกตรงๆ
“ภาพเดิมๆ” พูดอย่างไม่สนใจก่อนก้มหน้าอ่านหนังสือต่อ จอนมองหน้าเฮคเตอร์สลับกับสองคนนั้นที่เดินเข้าไปในโรงอาหาร
“คาลัมมันเป็นงี้กับทุกคนนะ ยกเว้นกับแก มันหน้าหล่อ มันขี้อ้อน สาวๆงี้ติดกับตรึม” จอนพูดคำเดิมๆ เหมือนที่เฮคเตอร์เห็นภาพเดิมๆมาตลอด
“ช่างมันสิ ไปละไม่มีสมาธิ” เฮคเตอร์เก็บหนังสือยัดใส่กระเป๋า ก่อนเดินหนีจอนไป ไม่ใช่เรื่องที่ต้องมาฟังไอ้จอนที่ว่างงานป่วนประสาท เขามีสิ่งสำคัญกว่านั้นเยอะ ก็สอบไงจะอะไรซะอีก
..
.
.
ตกเย็นแทนที่เฮคเตอร์จะไปได้นอนเอาแรงเพื่อพร้อมกับปาร์ตี้คืนนี้ วันนี้วันศุกร์นะ! วันศุกร์!!! แต่เขากลับมานั่งแกร่วที่ข้างสนามบอล จะว่าโดนรับเชิญให้มาชมก็ไม่ใช่ เรียกว่าโดนลากมาซะมากกว่า แล้วจะใครละถ้าไม่ใช่รองกัปตันทีมหน้าเครารกอย่างโอลิวิเย่ชิรูด์ เจ้าพ่อปาร์ตี้ที่สถาปนาขึ้นมาเอง งั้นไม่ต้องบอกนะว่ารู้จักกันมาจากที่ไหน
โอลิวิเย่เป็นหนุ่มฝรั่งเศสผมน้ำตาลเข้ม ดวงตาสีฟ้าน้ำทะเลบวกกับตัวสูงใหญ่หุ่นทรมานใจผู้พบเห็น รวมถึงเขาด้วย
..
.
“เคยเตะบอลมั้ย เห็นว่ามาจากสเปนน่าจะเบสิคแน่น” จู่ๆก็มีใครโผล่มาข้างหลังแล้วจับบ่าเฮคเตอร์จนเจ้าตัวสะดุ้ง เฮคเตอร์หันไปมองข้างๆ แจ็ควิลเชียร์กับไม้ค้ำยันที่แสนจะคุ้นเคย เพราะเป็นอีกหนึ่งในนักบอลสายปาร์ตี้เหมือนโอลิวิเย่ชิรูด์
“ก็เคยบ้างแต่ไม่ได้เตะนานละ” เฮคเตอร์โกหกหน้าตาย เพราะหนึ่งในความฝันของเขาคือการเป็นนักฟุตบอล แต่ดูท่าทางบ้านกับโรงเรียนจะไม่เห็นด้วยเลยได้เลิกเตะฟุตบอลก่อนมาเรียนที่นี้ ส่วนเรื่องเบสิคบอลน่ะเหรอก็ไม่อยากจะคุยหรอกนะ เพราะเขาเป็นถึงเด็กจากลามาเซียเลยละ
“เฮ้ แจ็ค ขาเป็นไงบ้าง” ดูเหมือนกลุ่มก้อนกลางสนามจะสลายตัว อารอนแรมซีย์เลยได้วิ่งมาทักทายแจ็คที่ยืนอยู่ข้างๆเขา
“อีกราวๆ2-3 สัปดาห์คงลงซ้อมได้” แจ็คตอบพลางมองไปที่ขาที่โดนดามไว้
“เยี่ยมมาก แต่ตอนนี้แบ็คขวาเราทยอยเจ็บจนไม่มีใครจะลงแล้ว” อารอนบ่นอุบพลางมองไปทางมนุษย์ไม้เท้าอีกคน ที่โบกมือทักทาย
“เอ้อ สวัสดีเฮคเตอร์ ลืมทัก โทษทีนะ” ไม่ทักซะพรุ่งนี้เลยละครับ
“ไม่มีคนลงก็เอาหมอนี่ลงดิ” จู่ๆแจ็คที่หันมาพูดอะไรที่เฮคเตอร์คิดว่าไม่เข้าท่าสักนิด จริงอยู่ที่เขาก็กระสันอยากตะบันลูกบอลอยู่เหมือนกัน ผิดแต่กลัวครอบครัวจะไม่เห็นด้วย
“เฮ้ย เฮคเตอร์เตะบอลเหรอ ดีเลยๆแบ็คขวาหรือเปล่า” อารอนทำหน้าตื่นเต้นสุดๆพร้อมมองเฮคเตอร์อย่างมีความหวัง
ใจจริงเฮคเตอร์ก็อยากจะโกหกอยู่หรอก แต่พอเห็นตาใสๆของอีกฝ่ายก็อดพ่ายแพ้ไม่ได้ พอจะเข้าใจคาลัมมันอยู่หน่อยๆละที่ชอบไปวนเวียนใกล้อารอน
“เออ.... ก็เล่นได้แหละ ทั้งแบ็คขวาทั้งปีกอะ”
“เยี่ยม! ขอบคุณพระเจ้า ไปเฮคเตอร์ไปทดสอบกับโค้ชสักนิดเถอะตอนนี้ แต่ชั้นเชื่อว่านายต้องเจ๋ง คาตาลัน สเปน
เทคนิคเบสิคเยี่ยมอยู่แล้ว” ไม่ทันที่เฮคเตอร์จะตอบตกลงอะไร อารอนก็เซย์เยสแทนไปหมดแถมยังจะลากเฮคเตอร์ไปเจอโค้ชในตอนนี้ เฮคเตอร์เองก็ได้แต่ทำสีหน้าลำบากใจตอบแทน เรื่องปาร์ตี้ที่บ้านไม่ห้าม(มั้ง)แต่เรื่องเตะบอลนี่ปัญหาครอบครัวเลยนะ
“เดี๋ยวก่อนอารอน ผมยังไม่ได้ตกลงอะไรเลย” จบคำเฮคเตอร์ อารอนได้แต่ทำหน้าว่าไม่นะ ต้องตกลงสิ
“ถ้าไม่มีใครคาบไปบอกก็ไม่รู้หรอก” เฮคเตอร์โดนคำพูดของตัวเองยอกย้อนกลับมา ในขณะที่เขาไม่รู้ตัวเลยว่าคาลัมโผล่มาร่วมวงสนมนาตั้งแต่ตอนไหน สุดท้ายก็เป็นเขาที่โดนอารอนลากไปเจอโค้ชที่ยืนยิ้มรับอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ให้มันได้อย่างงี้สิเฮคเตอร์เบลเลริน สุดท้ายก็หนีไปพ้นวงจรเดิม แต่ก็ทั้งหนักใจทั้งโล่งใจ อย่างน้อยๆไอ้หมาตาตกนั่นก็คงช่วยเขาเก็บความลับแหละ
....
.
end. 1
*ไหลๆไปเรื่อยๆ ฟิกไม่มีพล็อต เมนต์กันได้นะจ๊ะ จุ๊บๆ
ความคิดเห็น