คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : [OS] - MR119 - [Marco Reus X Robert Lewandowski]
[OS]- MR119 -
Marco Reus X Robert Lewandowski
............................................................
warning!! [ชXช] ไม่ตอบกดปิดเลยนะจ๊ะ ^0^
...........................................................
..
Marco & Robert
.
‘ชนะ 6-1 !! เสียดายน่าจะได้แฮตทริก’
ข้อความเด้งเข้ามาในมือถือมาร์โก้รอยส์ ก่อนเจ้าตัวจะขมวดคิ้ว
“บอกทำไม” พึมพำเบาๆ ก่อนไสลด์ข้อความดังกล่าวทิ้ง เขาไม่ได้สนใจอยากรู้เรื่องของทีมสักนิดอื่น
แต่ไอ้บ้านี่ก็ขยันบอกข่าวเหลือเกิน ขนาดมาร์โก้ตะโกนด่าใส่หน้าไปรอบแล้วยังหน้าด้านหน้าทนส่งมาบอกเขาอีก
เบื่อ! เบื่อที่จะพูดกับคนแบบนี้ให้ตายเหอะ
“ใครทำให้หงุดหงิดอีกละ” เป็นมัทส์ฮุมเมล์ที่เดินเข้ามาในห้องแต่งตัว มาร์โก้กรอกตาไปมาก่อนเม้มปาก
ไม่อยากพูดถึงไอ้บ้านั้นเลยจริงๆ
“อ๋อ รู้ละ เลวี่สินะ” มัทส์นี่เหมาะกับไปเป็นหมอดูนะ เลิกเตะบอลเถอะ
“แล้วนี่จะกลับยังไง” มัทส์ถามขึ้นอีกที ตอนที่มองเห็นมาร์โก้สะพายกระเป๋าเป้ขึ้นบ่า
มาร์โก้เอียงหน้ามองมัทส์อย่างสงสัย จะถามทำไม เมื่อเช้าเขามากับโอบานะก็ต้องกลับกะโอบาดิ
“รถโอบาไง” พอมาร์โก้ตอบ มัทส์ขมวดคิ้วทันที ก่อนมองไปรอบๆห้องแต่งตัว
คือตอนนี้นักเตะรวมทั้งสต๊าฟแทบจะยกโขยงกลับกันไปหมดแล้ว
และถ้าความจำเขาไม่ได้เลอะเลือน มัทส์เห็นโอบาหนีกลับไปตั้งแต่คนแรกๆ
แต่มาร์โก้ไม่รู้งั้นเหรอ?
“โอบามันกลับไปตั้งแต่ซ้อมเสร็จแล้ว นี่ไม่ได้บอกกันไว้เหรอ” เป็นมาร์โก้ที่ทำหน้าช็อคใส่มัทส์
ก่อนสบถถ้อยหยาบคายมากมายตั้งแต่ภาษาอังกฤษ เยอรมัน ยันภาษาสเปน
“ก็ไม่ได้บอกไว้ดิ! บ้าชะมัด วันนี้พ่อก็ไม่ว่างซะด้วย” ถ้าโอบาอยู่ตรงหน้าคงโดนมาร์โก้กระทืบแน่นอนมัทส์เชื่อแบบนั้น
“งั้นเอางี้ เดี๋ยวชั้นไปส่งละกัน” ต้องอย่างงี้ดิ มาร์โก้คิดในใจ ก่อนเดินตามมัทส์ที่มุ่งหน้าไปที่จอดรถ
“ให้ส่งที่ไหนบ้านนายหรือบ้านพ่อแม่” มัทส์ถามขึ้นขณะที่กำลังถอยรถเพื่อออกจากที่สนามซ้อม
“บ้านชั้นสิ!” มาร์โก้หันมาตอบแบบกระชากเสียงหน่อยๆ จนมัทส์ขมวดคิ้วใส่ ก็อารมณ์มันค้าง
อยากเตะไอ้โอบาสักร้อยรอบ มาทิ้งกันได้
พอรถของทั้งคู่พ้นรั้วสนามซ้อมเท่านั้นแหละ ก็มีรถหรูคันนึงขับตามมาอย่างผิดสังเกต
ผิดสังเกตของมัทส์หรอก เพราะมาร์โก้เอาแต่ก้มหน้ารัวข้อความใส่โทรศัพท์ที่โทรติดต่อโอบาไม่ได้
คาดว่ามาร์โก้คงกำลังพิมพ์ด่าโอบารัวเป็นร้อยข้อความแน่
“มาร์โก้ มีคนขับรถตามเรา”
“ช่างมันสิ” มาร์โก้ที่ดูไม่สนใจอะไรนอกจากด่าและกระทืบโอบา ตอบมาอย่างไม่แยแส
“มาร์โก้ถ้ามันขับตามมาแล้วตอนที่ชั้นส่งนายเข้าบ้าน มันลักพาตัวนายไปละ” มัทส์ที่ดูมโนมากเกินความจริง
พูดใส่หูมาร์โก้ จนมาร์โก้ต้องเงยหน้ามามองคนขับ
“ก็ดีสิ ถ้ามันให้ชั้นโทรบอกตำรวจ จะบอกเลยว่าไอ้โอบามันบงการ” เออ.... ดูท่าจะโกรธโอบามากจริงๆ
“จะถึงบ้านชั้นยัง ขับช้าเป็นเต่าจริง” แล้วใครจะขับเร็วจนโดนยึดใบขับขี่เหมือนนายละ
เป็นสิ่งที่มัทส์ได้แต่บ่นในใจ เพราะขืนพูดไปตอนนี้ ไอ้บ้าข้างๆอาจพาเขาแหกโค้งลงข้างทางได้
“แล้วไหนไอ้รถที่ตามมา มันยังตามอยู่มั้ย” มาร์โก้ที่ยัดโทรศัพท์เข้ากระเป๋าหันมาถามมัทส์ ก่อนปีนไปที่เบาะหลัง
จนมัทส์ต้องชะลอรถ ไอ้บ้ามาร์โก้!! ถ้าตัวแกโดนพวงมาลัยแล้วชั้นคุมรถไม่ได้นี่ได้ตายหมู่นะ
“มาร์โก้ ดีๆดิวะ ไม่ใช่เด็กตัวเล็กๆนะเว้ย!” มัทส์ร้องใส่ แต่มาร์โก้ดูจะไม่สน ไปนั่งจ้องรถข้างหลังก่อนร้องขึ้นเสียงดัง
“มัทส์ฮุมเมล์!!! ขับรถเร็วๆเลยแก พาชั้นหนีออกนอกประเทศก็ได้ ทำเดี๋ยวนี้!! ปฏิบัติ!” มาร์โก้ทำหน้าตื่น
ก่อนหันมาทุบเบาะรถที่มัทส์นั่ง จนมัทส์แทบจะเป็นบ้าตาย
“ไอ้บ้ามาร์โก้ แกเป็นบ้ารึไง! อย่าทุบ! เดี๋ยวชั้นพารถคว่ำ” มัทส์ร้องแข่งมาร์โก้ ก่อนชะลอรถแล้วจอดลงข้างทาง
ส่งผลให้มาร์โก้ที่ดูสติแตกพยายามจะปีนมาแย่งที่นั่งคนขับ จนเกิดสงครามย่อมๆระหว่างทั้งคู่
แต่คนตัวเล็กจะสู้คนตัวโตได้เหรอ มัทส์จึงลากมาร์โก้ลงมาจากรถ มาสงบสติอารมณ์
นาทีนี้ไม่แคร์ละว่าจะมีนักข่าวตามมาทำข่าวที่ชวนน่าสงสัยนี้หรือเปล่า เพราะมัทส์ต้องการชีวิต ขอแค่มีชีวิตก็พอวันนี้
“หายบ้ายัง” มัทส์ถามขึ้น แต่มาร์โก้หันขวับมามองตาขวาง ก่อนมองเลยไปด้านหลังของมัทส์
แล้วสบถหยาบคายขึ้น
“ไม่ทันแล้ว เหี้ยแล้วว ชีวิตแม่ง!”
“อะไร?” มัทส์พูดขึ้นอย่างงงๆ ก่อนหันไปมองตามมาร์โก้ แล้วอุทานอย่างแปลกใจ
“เฮ้ย! นายเองเหรอ มาได้ไง” มาร์โก้พึมพำเบาๆว่า ถามโง่ๆก็ขับรถตามแกมาแหละ
แต่มัทส์ก็พยายามไม่สนใจ ขี้เกียจจะเถียงด้วย เพราะเขาเข้าใจสาเหตุที่มาร์โก้ดูสติแตกเมื่อกี้ละ
“ก็ขับตามนายมาไง แล้วไอ้หมอนี้ก็รู้” ผู้ชายที่สูงไม่ต่างจากมาร์โก้นัก แต่ความหนานี่ชนะขาด ชี้นิ้วมาทางมัทส์
ไม่ผิดๆ คุณเข้าใจไม่ผิด เพราะตอนนี้มาร์โก้หลบอยู่หลังมัทส์
“เข้าใจละ นายมาหาไอ้ตัวที่อยู่ข้างหลังชั้นสินะ มาเอาไปเลย” มัทส์ที่ดูเต็มใจยัดเยียดเพื่อนให้คนตรงหน้า
พยายามแกะมาร์โก้ที่กอดตัวเองแน่นออก แต่ดูท่าคนตัวเล็กกว่าจะไม่ยอมแพ้กอดแน่นยิ่งกว่าลูกลิง
“ไม่เอามัทส์ไม่ไป พาชั้นไปส่งบ้านนนน” มัทส์ถอนหายใจเล็กน้อย ก่อนแงะมาร์โก้จากร่างต่อ
“เฮ้ยย ไม่เด็กดิวะ เรื่องมันผ่านมาแล้ว จะโกรธไรเลวี่มันนักหนา” ไม่เข้าใจ! แกจะไปเข้าใจอะไรวะมัทส์ฮุมเมล์!
มันจะหายโกรธง่ายๆได้ไงวะเรื่องแบบนี้ มันต้องโกรธเกลียดกันข้ามชาติข้ามภพเลยเว้ยยย
“ไม่ได้โกรธ แต่เกลียด! จะกลับบ้านนนน” มาร์โก้ที่ชะโงกหน้ามาแหวะใส่โรเบิร์ต แล้วกลับไปซุกหน้าที่หลังมัทส์ต่อ จนมัทส์ได้แต่ถอนหายใจ
“มาร์โก้รอยส์ ถ้านายอยากเป็นข่าวพาดหัวใหญ่ก็กอดมัทส์ต่อไป เพราะยังไงชั้นก็ไม่หนี เดี๋ยวสักพักนักข่าวคงมา”
โรเบิร์ตพูดขึ้นขณะกอดอกมองคนตรงหน้าสองคน มัทส์กรอกตาไปมาพลางคิดในใจว่าถามกูบ้างว่าอยากเป็นข่าวกับพวกแกสองคนมั้ย
“คิดว่ากลัวเหรอ เป็นข่าวมันก็เป็นกันสามคนนี้แหละ ไม่มีใครรอดหรอก!” นั่นดิไม่มีใครรอด แต่ผมอยากรอดครับ ปล่อยกูสักทีเถอะมาร์โก้รอยส์ คนที่ขับรถผ่านไปมา เริ่มสังเกตเห็นแล้ว
“ไม่เอามาร์โก้ อย่าเด็กดิวะ โตแล้วแมนๆใจกว้างหน่อย”
“ใจชั้นไม่ได้เป็นมหาสมุทร! แต่เป็นคลองแคบๆ รู้ไว้ซะด้วย!” โอ้ยยย มัทส์จะบ้าตาย ไม่น่าพามันกลับมาด้วยเลย คิดผิดจริงๆ
“มาร์โก้ถ้าไม่ปล่อยมัทส์แล้วไปกับชั้น จะจูบนายตรงนี้แหละ!”
“เฮ้ยยยยยยย!!!!” ทั้งมัทส์และมาร์โก้อุทานเสียงดังพร้อมกัน
มาร์โก้นี่รู้สึกว่าแม่งเหี้ยแล้ววว แต่มัทส์นี่ช็อคไปแล้ว
นี่มันเรื่องอะไรกันนนนนน
“ชั้นเอาจริงนะมาร์โก้” โรเบิร์ตที่เสียงแข็งมากขึ้น และมาร์โก้ก็รู้ว่าไอ้บ้านี่มันไม่ได้ล้อเล่นแน่ๆ
โถ่เว้ย! ทำไมต้องยอมแพ้มันวะ ไม่อยากยอมแพ้เลย แต่ตอนนี้มัทส์ที่ไม่รู้อะไรยืนนิ่งไปละ
ไปก็ได้วะ เดี๋ยวมัทส์มันสติกลับมา โดนซักแน่
“เกลียดแม่งชิบหาย โอ้ยยยย” ตะโกนใส่หน้าโรเบิร์ตก่อนเดินไปที่รถอีกคันอย่างจำใจ ปล่อยให้มัทส์ยืนมองทั้งคู่ขับรถออกไป
โดยที่มัทส์ยังไม่เข้าใจในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เพื่อนผู้ชายเล่นกันงี้เอ่อวะ นี่พึ่งรู้ โอ้ยยยยยยย
เกาหัวยุ่งๆของตัวเองต่อไปนะมัทส์ ไม่ต้องรู้อะไรอะดีแล้วววว
...
.
.
END
*จะมีต่อหรือไม่!! เมนต์ด้วยได้นะจ๊ะ หุหุ
ความคิดเห็น