คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : [SF] what's wrong : chanbaek [1]
Title : What’s wrong 1
Pairing : Chanyoel X BaekHyun
Genre : …
Rate : PG-17
Author : ryuzxx
สิ่งผมมองเห็น คือเขาเป็นสีขาว ส่วนผมนั่นเป็นสีเทา
ถึงเขาจะเป็นสีดำ ผมก็ยังเป็นสีเทาอยู่ดี
เพราะผมไม่ดีสุดขั้ว แต่ก็ไม่ได้ชั่วจนหาที่เปรียบไม่ได้
ผมก็คนกลางๆ
ที่ทำอะไรครึ่งๆกลางๆ
และหยุดกลางคันทุกที...
“ไอ้เหี้ย! เขาเรียกว่าล่มปากอ่าว... ไอ้ง่าวเอ้ยยย ยังจะกล้าเล่าให้คนอื่นฟังอีก" ไอ้จงแดเพื่อนผมร้องเสียงดัง
ก่อนทำหน้ารับไม่ได้
อ้าววว.... ก็มึงถามก็เล่าให้ฟัง กูผิด...
"มึงเป็นเพื่อนกู ไม่ใช่คนอื่น" ผมตอบตามที่ผมคิด.. แต่มันทำหน้ายี้ก่อนใช้มือตะปบที่หว่างขาผม
จนผมร้องเสียงดัง แล้วกระโจนหนีมัน
"เฮ้ย! ไอ้สัด อยู่ๆมาจับของกู เป็นบ้าไปแล้วรึไง" ผมกุมเป้าก่อนตะโกนด่ามัน
แต่มันกลับหัวเราะร่วน
"ก็ไม่เล็กนี่หว่า เสียของชะมัด"
"ไม่เล็กเหมือนของมึงละกัน" เหมือนเปิดศึก ไอ้จงแดทำหน้าโมโหก่อนชี้หน้าผม
"ไอ้ชานยอล ไอ้ปากหมา.. พูดงี้มาพิสูจน์กันเลยมั้ย เทียบกันจะๆ จะได้ไม่ปากหมาอีก" มันตะโกนเสียงดังด้วยความโมโห
ก่อนเริ่มถอดเข็มขัด
"ได้เลย... อย่าร้องไห้ตอนเห็นของกูละกัน" เมื่อมันอยากเทียบ ลูกผู้ชายกลัวหาหอกอะไร ผมเลยเริ่มถอดเข็มขัดมั้ง
"พวกมึงทำบ้าไรกัน" ก่อนที่ผมกับไอ้จงแดจะถอดบ็อกเซอร์
มีเสียงเปิดประตูพร้อมๆกับเสียงๆหนึ่งดังขึ้น
ก่อนจ้องพวกผมตาเขม็ง
จนพวกผมสะดุ้ง แม่มึงมาแล้วไอ้จงแด
"ไม่มีอะไร แหะๆ" ไอ้จงแดหันไปบอก ก่อนรีบใส่กางเกงอย่างทุลักทุเล
อ๋อ ไม่ใช่แค่มันหรอกนะ ผมก็ด้วย
เพราะสายตาเพื่อนตาตี่มันดุ๊ดุอย่างบอกไม่ถูก
ไม่ใช่ว่าหงอหรอกนะ แค่พวกผมรำคาญฟังคำบ่นของมัน แค่นั้นจริงๆ
"แบคฮยอนนน วันนี้ไปกินข้าวเที่ยงที่ไหนมาเหรอ" ไอ้จงแดรีบแถไปอ้อนไอ้แบคทันทีที่ใส่กางเกงเสร็จ
มันเร็วกว่าผมไปวิเดียวเอง ไม่งั้นผมถึงก่อนมันแน่
แบคฮยอนหันมามองผมตาจิก ก่อนหันไปตอบไอ้จงแด
เออ... กูผิดอะไร มาด่ากูด้วยสายตาทำไม คนหน้าตาดีไม่เข้าใจ
"ไปกินข้าวกับดาวทันตะมา" พอจบคำ ไอ้จงแดร้องโว้เสียงดังทันที ดูท่ามึงจะปลื้มมากนะ
ขนาดผมเองก็ยังแอบยิ้มร่าด้วยความภูมิใจในความสามารถของเพื่อนผม
เอิ่ม... ผมลืมบอกไปว่า... ผมกับไอ้จงแดนับถือไอ้แบคฮยอนป็นไอดอล
เพราะมันจีบสาวเก่งระดับตำนาน... จนเป็นเลื่องลือในความสามารถ
ส่วนผมกับไอ้จงแดติดระดับใต้ขี้ตรีนมัน เพราะนอกจากจะจีบไม่เก่งแล้ว ยังโดนด่ากลับมาบ่อยๆ
แต่ผมโชคดีกว่าไอ้จงแดหน่อยๆที่หน้าตาพอไปวัดไปวาได้ เลยไม่ต้องจีบให้เมื่อย
เดี๋ยวสาวๆก็มาจีบเอง แต่.... คบได้สามวันเลิกอยู่บ่อยๆ เพราะผม.....
ผมน่ะมัน......
“เมื่อคืนไอ้ชานยอลล่มปากอ่าวกะสาวอีกแล้ววะแบคฮยอน” นี่แหละคือสาเหตุ..........
แต่ถึงอย่างงั้นก็อยากตบกะโหลกไอ้จงแดให้ยุบ ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยย จะประจานกูเพื่อ??
“อ่อนวะ” นั่นไง.. ไอ้แบคมองด้วยสายตามองผมด้วยสายตาเหยียดหยาม
ปาร์คชานยอลก็ได้แต่คอตกไม่กล้าสบตามัน
“แล้วผู้หญิงเขาว่าไง” ยังมีหน้ามาถามต่ออีกนะแบคฮยอน....
“ไม่ว่าไงอะ แค่ทำหน้าเหม็นเบื่อแล้วแต่งตัวออกจากโรงแรมไปเลย” จบคำ
เสียงหัวเราะไอ้สองตัวข้างหน้าดังยังกับฟ้าถล่ม
ไอ้จงแดไม่เท่าไหร่ เล่าให้มันฟังก็ไม่ค่อยเสียเซลฟ์เพราะมันก็ไม่เคยถึงขั้นนั้น
แต่กับเซียนแบคแล้วนั่น โคตรของโคตรอายเลยวะ รู้สึกแย่ชะมัด
“มึงนี่มันเสียของจริงๆ” แบคฮยอนบ่นก่อนส่ายหน้าอย่างระอา...
เอิ่ม.... กูขอโทษ.. พอถึงจุดนั้นแล้วมันตื่นเต้น กูผิดหรือไง..
“มึงเคยได้ใครแบบครบกระบวนท่ายัง?” จู่ๆมันก็ถามขึ้นมา.. กูล่มไปหลายรอบไม่เห็นถาม
รอบนี้เสือกอยากถามกูขึ้นมา...
ใช่สิ.. กูมันอ่อน กูมันไม่เคยเสร็จกับใคร กูมันไม่เก่ง..
น้อยเนื้อต่ำใจจนต้องนั่งเอานิ้วเขี่ยพื้นวาดรูปห่าเหวสักอย่างแก้เซ็ง
ปั๊ก!
“โอ้ย! “ ผมร้องเสียงหลงเมื่อหน้าลงไปจูบพื้น.. ไอ้แบคฮยอนเอาตรีนถีบตูดผมจนหน้าคว่ำ
ไอ้สารถ่อยยยย ไอ้เพื่อนชั่ว รังแกกูทำไม ฮรือออออ
“เพราะมึงเป็นแบบนี้แหละ ถึงได้อ่อนจนเสร็จก่อนผู้หญิงทุกที มึงมันไร้ความอดทน”
ไอ้แบคฮยอนยืนค้ำหัวพูดใส่หน้าผม โดยที่ผมได้แต่นอนมองหน้ามันพูด
แง้... ได้ยินแล้วอยากร้องไห้ดังๆ
ไอ้แบคมึงใจร้ายเกินไปแล้วนะวันนี้
“เออ... แบคฮยอนพอเหอะ กูทุเรศลูกกะตาวะ” เหมือนมึงจะช่วยกูเลยนะจงแด
ช่วยเหยียบกูให้จมธรณีละสิไม่ว่า
“เอ้อ จงแดแม่มึงโทรเข้าเครื่องกู บอกว่าวันนี้ให้มึงเข้าบ้านด้วย”
แล้วจู่ๆไอ้แบคฮยอนก็หันไปคุยกะไอ้จงแด ปล่อยให้ผมนอนช้ำใจอย่างลำพัง
“อ้าว... ทำไมโทรหามึงละ”
“ก็โทรหามึงไม่ติดไง” แบคฮยอนตอบ ไอ้จงแดเลยเดินไปดูมือถือที่วางหน้าทีวี
“เออ..แบตหมดวะ” มันหัวเราะแห้งๆ ก่อนคว้ากระเป๋าที่นอนตายที่โซฟา
ก่อนหันมามองผม
มีอะไร?
มองกูทำไม? จะไปก็ไปดิ ชิ่วๆ
“ถนอมมันด้วยนะ อย่ากดดันจนมันโดดตึกตายละ ฮาๆๆ” มีการหัวเราะกวนตีนส่งท้าย
แล้วรีบวิ่งหนีออกไปเพราะมันเห็นผมยันตัวขึ้นมานั่งมองมันอย่างอาฆาต
ทำเป็นพูดดีนะมึงงงง หญิงยังจีบไม่ติดทำเป็นเก่ง..
โด่ มึงก็อ่อนไม่ต่างจากกูละวะ
“นั่งขวางทางทำไมไอ้ปากอ่าว กูจะไปอาบน้ำ” ไอ้แบคมองผมก่อนพูดทำร้ายจิตใจดวงน้อยๆของผม
ชานยอลอยากจะโดดตึกตายยยย ถ้าไม่ติดว่าจะเป็นไปตามคำคาดเดาของไอ้จงแด
ไม่อย่างงั้นผมทำไปแล้ว.... =___=
“ท่านแบคฮยอน... อย่าทำร้ายผม...” อ้อนม่างงง อ้อนมันเบยยย ทุกทีที่ออเซาะมัน
มันก็ใจอ่อนไม่ด่าผมทุกที
เกิดเป็นคนหน้าตาน่ารักก็ดีอย่างงี้ ใช่ผมน่ารัก... ใครจะเถียง บู่วๆ
“ขวางตีนจริงๆ” มันเอาตีนเตะผมเบาๆ เมื่อผมไม่ยอมขยับไปไหน..
อะไรวะ อุตสาห์ลงทุนอ้อน วันนี้ไม่ได้ผลเหรอวะ
“ท่านแบคฮยอนอา.....” ลุกขึ้นยืนเอาหน้าไถๆไหล่มัน ลำบากนะ แต่ผมลงทุน
“เอ้อๆ กูไม่ด่ามึงแล้วก็ได้ ปล่อยกูสักที จะไปอาบน้ำเว้ยยยย” ในที่สุดก็ได้ผล
บอกแล้วว่าแบคฮยอนไม่เคยด่าผมได้นานหรอก ฮาๆ
แต่วันนี้ไม่ใช่แค่หยุดด่านะ...
ผมต้องเอาเคล็ดลับสีหญิงจีบสาวจากบรมจารย์ให้ได้
“อะไร? มองกูแบบนี้ มีอะไร?” ทำไม?? สายตาผมมันสื่อขนาดนั้นเลยเหรอ.....
ถ้าจะมองออกเก่งขนาดนั้น ผมไม่รีรอละนะ
“มึงครับ... สอนกูที... “
“สอนอะไร?” แบคฮยอนมันมองผมแบบระแวง
อะไรงะ... กูแค่อยากให้สอน ทำไมต้องทำหน้าแบบนั้นด้วย แอบน้อยใจนะ
“กูเบื่อปากอ่าวละ สอนกูให้ถึงฝั่งที” จบคำ... ถ้าผมตาไม่ฝาด...
ไอ้แบคฮยอนหน้าแดงเถือกเลย.....
ว่าแต่.... หน้าแดงทำไม?
หรือว่า.......
มึง...
โกรธกูเหรอ? โกรธกูทำไมอะ ผมหางลู่หูตกในทันที
“มึงโกรธกูเหรอ หน้าแดงเลยอะ”
“ไอ้โง่เอ้ย!” แบคฮยอนมันด่าสวนทันทีที่ผมพูดจบ ก่อนเดินปึงปังเข้าห้องน้ำไป
ปล่อยให้ผมยืนอ้างว้างอย่างเดียวดาย...
ง่า.. ท่านแบคฮยอน ออกมาสอนผมก่อน.... อย่าเพิ่งหนีผมไป
ได้โปรดดดด ผมอยากเป็นชานยอลผู้พิชิตชายฝั่ง
มากกว่าผู้เรือล่มกลางน้ำนะคร๊าบบบบบ
เมื่ออาจารย์ผมหนีไป... ชานยอลผู้พิชิตเลยมานั่งอยู่หน้าทีวี ก่อนค้นหาสมบัติที่ซุกซ่อนไว้
ไอ้จงแดมันเอามากี่เรื่องวะ เยอะสรัส แล้วเรื่องไหนเจ๋งละวะ
ผมคงใช้เวลานานไป...
นานจนแบคฮยอนมันอาบน้ำเสร็จ จนเปลี่ยนมาใส่ชุดอยู่บ้านสบายๆ
ผมได้กลิ่นหอมสบู่จากตัวมัน เพราะมันยืนค้ำหัวผมอยู่
“เลือกสักเรื่องดิวะ จับๆวางๆอยู่ได้” ห๊ะ! เงยหน้าไปมองมันก่อนทำตาปริบๆ
พูดงี้.... หมายความว่าจะสอนแล้วงั้นสิ....
ท่านอาจารย์......
“จะสอนกูใช่มั้ย?” ถามตาประกายอย่างมีหวัง
“สอนเหี้ยไร”
“อ้าว... ก็มึงด่ากูปากอ่าวๆตลอด ก็สอนวิธีให้กูพิชิตฝั่งดิ” จบคำ มันทำหน้าตกใจเหมือนเห็นผี
ตกใจเหี้ยไร กูแค่จะให้มึงสอนนะ
“บ้า... มึงมันบ้า...” อยู่ๆก็ด่า อ้าววววว แค่ให้สอนบ้าตรงไหน
“ด่ากูทำไมอะ กูผิดตรงไหน” ผมพูดไปตรงๆ ไอ้แบคทำหน้าเหมือนอึไม่ออกมาสามสี่วัน
ก่อนถอนหายใจเฮือกใหญ่...
“เอาแผ่นนั้นแหละ เปิดแผ่นนั้นเลย” มันจิ้มๆแผ่นที่วางอยู่พื้น ก่อนเดินไปนั่งที่โซฟา
ผมเลยรีบทำตามทำบอกแล้ววิ่งไปนั่งข้างมัน
สบู่ใหม่หอมจัง ผมก้มๆไปดมที่ซอกคอมัน ก่อนโดนตบที่บ้องหู
“ไอ้เหี้ย.. ดมหาหอกมึงเรอะ!” ตบไม่พอ มีเอาตีนยันผมอีก
ผิดตรงไหน... ผมผิดอะไรอีกกกก แค่มันหอมเลยอยากดม..
แค่นั้นจริงๆ
“สบู่หอมดี กูเลยดมดู กูผิดเหรอ....” เหมือนผมเห็นไอ้แบคฮยอนนั่งนับเลขอย่างเก็บกดอยู่
อา... พยอนแบคฮยอน โกรธกูบ่อยๆแก่เร็วนะ
“โน้น... ห้องน้ำ เดินเข้าไปดมเลย เข้าไปดิ” ไม่ว่าเปล่ายังเอาตีนยันๆผมอีก..
“ดมจากมึงเอาดีกว่า ขี้เกียจเดิน” ผมไม่ได้กวนตีนนะ แค่พูดสิ่งที่คิด
แล้วทำไมไอ้แบคต้องทำหน้าเหมือนจะขย้ำคอผมให้ได้ ผมผิดตรงไหน??
“มึงหันไปดูที่จอเลย... โน้น อาจารย์มึงมาแล้ว” มันชี้นิ้วไปทางจอทีวี ก่อนขยับตัวหนีผมหนึ่งช่วงตัว
หนีทำไม?
ผมเลยขยับตาม
มันหันมามอง ก่อนบ่นขมุบขมิบ แต่ผมไม่สนใจ หันไปมองหน้าจอตามคำสั่ง..
โอ้วว แผ่นนี้ไม่เคยดู นางเอกคนนี้สวยดี.. นมตู้มมาก.. หนักปะวะ
พระเอกไม่หล่อวะ เป็นไอ้หนวดหน้าตาเห่ยๆ โอ๊ะ! มีพูดจาทักทายด้วย
ว่าแต่พูดไรวะ... ภาษาญี่ปุ่นแปลไม่ออก
“แบคฮยอนมันพูดไรอะ” หันมาถามไอ้แบคที่นั่งดูตาหวานเยิ้ม.... แค่เริ่มดูมันก็เหงื่อซึมแล้ววะ
ตลกดี....
“ไอ้แบค... ตอบกูหน่อยดิ” เมื่อไม่มีปฏิกิริยาตอบรับ ก็เลยเขย่ามัน
“อะไรของมึงวะ! คนกำลังตั้งใจดู” มันหันมาตวาดอย่างหงุดหงิด
ง่ะ กูแค่อยากรู้คำแปล ทำไมต้องโมโหใส่กูอีกละ
“มันพูดไรกันอะมึง... กูอยากรู้” มันทำหน้าเหมือนอยากทุบหัวผมให้แหลก..
อะไรวะ หงุดหงิดง่ายไปปะมึง..
“เอ้อ! เดี๋ยวกูบอกทีหลัง กลับไปดูไป” เห็นมะ บอกแค่นี้ก็จบ
ผมหันกลับไปดูจอตามคำสั่งมัน
โอ๊ะ.. จับนม.. จับนมเต็มมือเลย ไม่ดิ ล้นมือมากกว่า ใหญ่ชะมัด
เสื้อผ้ายังไม่ถอดคลึงนมก่อนเลย ต้องแบบนี้ใช่มั้ย? จำๆ จำใส่สมอง..
ผมพยายามจดจำสิ่งที่ดีวีดีกำลังสอน... จับนม.. คลึงๆ ดึงมาจูบแทรกลิ้นเข้าไป...
เสียงดังจ๊วบๆเลยวะ.. จูบกันนานจัง.. หายใจออกมั้ยเนี่ย...
ต่อมาค่อยถอดเสื้อ... โว้วววว นมล้นเสื้อในเลยให้ตายดิ.. แม่งเอ้ยยย
ไอ้หนวดนั้นคงสำลักนมตาย... เสือกเอาหน้าไปไถทั้งที่ยังไม่แก้เสื้อใน..
อ๊ากก ปลดแล้วไอ้เหี้ยยยย ปลดแล้วววว หืออออออออออออออออออ
สวยสัดดดด ทั้งใหญ่ ทั้งสวย ทั้งเนียน ปวดเป้าหนึบเลยกู..
“อะเออ... แบคฮยอน.. ปวดเป้าแล้ววะ มันตื่นละ ทำไงต่อ” เขยิบไปนั่งใกล้ๆมัน ก่อนบอกมัน
แบคฮยอนถึงกับสะดุ้งแล้วหันมาองหน้าผมอย่างหวาดๆ
หน้ามันแดง เหงื่อมันซึม และลูกมันเหมือนผมเลย...
งั้นก็สอนได้แล้วละสิ.. เราเหมือนกันแล้วววววว
“ไอ้ห่า... ถามกูทำไม ดูไปสิ” มันถอยหน้าห่างจากผม ก่อนพยายามใช้มือดันหน้าผมให้ไปทางจอ
เออ..... ดูแล้วทำไงอะ ก็ในจอไอ้หนวดเลียนางเอกทั้งตัวแล้วอะ..
แล้วจะให้กูเลียอากาศหรืออย่างไร
“ในจอมันเลียกันอยู่ ให้กูเลียอะไร” จบคำ ไอ้แบคมองผมตาโต ตาตี่ๆของมันเบิกกว้างสุดขีด
ตกใจอีกละ ก็คำถามง่ายๆ ก็ตอบมาแค่นั้น
“ไอ้เหี้ย...... เลียแขนเลียขามึงไปดิ.. ทำไมจะต้องทำตามด้วย จำเอาไม่ได้หรือไง”
เออ.. จำเอา.. แต่ม่าง.. จำเอากับทำไปด้วยอันไหนจะดีกว่ากัน..
ถ้ากูจำได้ กูจะเผลอตื่นเต้นจนล่มหรือวะ..
“กูกลัวลืม” ผมตอบตามที่คิด ไอ้แบคฮยอนหันมามองหน้าผม...
หอมวะ.. สบู่ใหม่จากตัวมันหอมชิกหายเลย....
“กูขอเลียมึงได้มั้ย” จบคำ ไอ้แบคฮยอนเบิกตาโพล่งเท่าที่ชีวิตมันจะทำได้
ก่อนเงื้อมือมาจะตบผม แต่ไม่รู้ทำไมรอบนี้ผมกลับจับแขนมันไว้ได้ทัน
ข้อมือเล็กจัง ผมกำรอบมิดเลย...
“อะ.... ไอ้... บ้า... กูเป็นเพื่อนมึงนะ” มันมองผมอย่างหวาดระแวง...
ไรอะ.. แค่สอนเอง.. ทำไมต้องกลัวกูด้วย
“ก็มึงหอมดีอะ เอาแค่ดมๆก็ได้ ไม่ถึงกับเลีย” ไอ้แบคทำหน้าเหมือนจะร้องไห้...
ผมได้แค่มองหน้ามันอย่างงงๆ ผมทำอะไรมันเหรอ?? ผมเปล่ารังแกมันนะ
เกิดมาผมเพิ่งเคยเห็นแบคฮยอนโหมดนี้... ทำตัวไม่ถูก..
“มึงเป็นอะไร ... กูทำอะไรผิดอะ กูขอโทษ....”ก่อนค่อยๆดึงมันมากอด...
ตัวเล็กจังเลยวะ.. ผมโอบมิดเลย.. แล้วมันก็ปล่อยโฮทันที...
หนังปงหนังโป๊ห่าไรไม่ดูละ... เสียงร้องไห้แบคฮยอนกลบเสียงครางหมด..
ผมทำได้แค่ลูบหัวมันที่ซุกอกร้องไห้... ผมก็นิ่ม ตัวก็หอม...
ผมรู้สึกสุขใจอย่างบอกไม่ถูก... แม้ว่าจะยังงุนงงกับประเด็นที่ว่า ทำไมมันต้องร้องไห้ด้วย?
แต่ช่างประไร ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนลอยได้ซะอย่าง...
กอดมันอยู่นาน... จนมันจากร้องไห้โฮ... กลายเป็นสะอื้นเบาๆ..
ส่วนหนังโป๊จอดับไปนานละ.... แบคฮยอนขืนตัวจากผม ก่อนเช็ดน้ำตาปอยๆ
เออ... จมูกแดงหมดเลย..
มองดูหน้ามันดีๆก็....
“น่ารักจังเลยวะ” จบคำ มันเอากำปั้นชกท้องผมทันที จนผมจุก...
รอบนี้ตั้งรับไม่ทันจริงๆ
“ไอ้บ้า! กูเกลียดมึง มึงทำกูร้องไห้” มันโวยวายเสียงดัง... ผมมองดูมันแล้วอมยิ้มหน่อยๆ
ไอ้แบคฮยอนมันตัวจ้อยจริงๆ หน้ามันก็เล็ก ตัวมันก็เล็ก มือก็นิดเดียว...
ดูๆก็น่ารักจริงๆอะแหละ มีคนชมแล้วจะโวยวายทำไม
ต้องดีใจดิ
“กูไม่ได้ทำอะไรสักหน่อย” ผมเถียงคืน ก็ไม่ได้ทำอะไรจริงๆ
ก็แค่ขอดมๆ ตามแบบดีวีดี ผิดเหรอ? ก็มันบอกจะสอนอะ ก็เลยลองถามดู
“ฮึ้ย! ไอ้โง่! กูเกลียดมึง!” พูดจบ มันก็ลุกพรวดขึ้นทันที..
ผมเลยคว้าแขนมันไว้แล้วดึงมันมา จนมาล้มมานั่งบนตักผมซะงั้น..
แย่ละ หอมชะมัด... ปวดเป้าหนึบเลยวะ
“แบคฮยอน.... กูปวดเป้าอะ ทำไงดี” สาบานว่าไม่ได้ทำเสียงลามกแต่อย่างใด
ผมถามเฉยๆ ก็มันตื่นอะ จะให้ทำยังไง?
แบคฮยอนมันดิ้นใหญ่เลย แต่ผมถือว่าแขนผมยาว ตัวใหญ่กว่า
กอดมันมิด ไม่ยอมให้มันดิ้นหนีไปไหน
“ไอ้บ้าชานยอล ปล่อยกู กูจะเตะมึง.. เตะมึงให้หายโง่เลย” มันคงโมโหละมั้ง
ผมมองเห็นหูแดงๆของมัน...
ยิ่งดิ้นผมยิ่งปวดเป้า... งื้อออ อย่าทำแบบนี้ดิ...
ผมไม่อยากว่าวเอง.. ถึงแม้จะไม่ปากอ่าว แต่มันจะได้อะไรถ้าไม่มีคนช่วยสอน
“แบคฮยอน... ยิ่งมึงขยับลูกกูยิ่งตื่น.. อยู่นิ่งๆสิ” ผมพูดแบบอ่อนแรง. แต่ไหงได้ผล
ไอ้แบคหยุดดิ้นทันที.. ผมงงเล็กน้อย แต่ช่างเหอะ หยุดดิ้นได้ก็ดีแล้ว
แต่... สิ่งที่เลวร้ายกว่านั้นคือ... มันค่อยหันหน้ามาหาผม
ก่อนมองด้วยสายตาหวาดหวั่น... เออ... คือว่า... น่ารักชิบหาย..
แย่แล้วกู... รู้สึกอยากฟัดมันยิ่งกว่านางเอกเอวีเมื่อกี้อีก
“แบคฮยอน... สอนกูทีเถอะ กูอยากมาก ไม่ไหวแล้ววะ” อยากได้ก็ขอแบบหน้าด้านๆเนี่ยแหละ...
แบคฮยอนทำตาโตรอบที่ล้านของวัน ก่อนจะมีดังเพี๊ยะ! ที่แก้มผม
หน้าหันเลยครับ... ชานยอลหน้าหันไม่พอรู้สึกถึงรสเค็มที่ปาก..
มือหนักจริงๆให้ตาย... ปากแตกเลยกู
“ไอ้เหี้ยชายยอล!! กูเกลียดมึง! >>>พลั่ก!” อีกหมัดสวนเข้าที่เบ้าตา..
ล้มเลยครับ.. ปาร์คชานยอลลงไปกองที่พื้นแบบหมดแรง.. เลิกปวดเป้าในทันที
แต่ก่อนที่จะตาย.. ปาร์คชานยอลได้สั่งเสียกับเพื่อนรักที่ได้ฆาตกรรมเขาไว้ว่า
“อย่าเกลียดกูเลยแบคฮยอน.. ตอนนี้กูชอบมึงแล้วอะ ชอบกว่าทุกๆคนบนโลกนี้
คราวหน้าสอนกูด้วย.. กูสัญญาจะไม่ปากอ่าว.. จะอดทน..
ตัวมึงนิ่มแล้วก็หอมด้วย กูขอดมอีกนะ”
พลั่ก! เสียงเตะเข้าที่ซี่โครงเน้นๆ
ก่อนพยอนแบคฮยอนจะตอบ
“ยังไงก็กูเกลียดมึงวันยังค่ำ ไอ้ล่มปากอ่าว” ตอบพร้อมยิ้มและใบหน้าที่แดงก่ำ
แต่น่าแปลกที่รอบนี้ปาร์คชานยอลกลับเสือกฉลาดรู้ว่า พยอนแบคหน้าแดงเพราะอะไร..
เพราะมันจะทำให้ชีวิตมันไม่เป็นสีเทา มันจะไม่ครึ่งๆกลางๆ
มันมีบรมจารย์พาไปถึงฝั่งอย่างแน่นอน
แล้วปาร์คชานยอลก็นอนตายตาหลับ....
...
..
จบ!!
**
ความคิดเห็น