คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
บทนำ
“แิว่าไ…”
นีนนาราถามเพื่อนสนิทโยใ้สมาร์ทโฟนแนบหูพลารอานอนอยู่บนเีย
ผมสีำสนิทยาวประบ่าูยุ่เหยิ้วยเป็นนที่ไม่่อยสนใวามสวยวามามอะไรอยู่แล้ว
“อะไรอแยัยนีน ะมาล้มเลิ่ายๆอนนี้เนี่ยนะ
ว่าะนัเลาอสัมภาษ์ไ้ ใ้เวลาไปั้สามสี่เือน
แล้วแะมาล้มเลิ่ายๆเนี่ยนะ ิถึเรบามๆเ้าไว้สิแ”
“ศิรินทร์” เพื่อนสนิทอ
“นีนนารา” ทัู้่บหาันมาั้แ่อนุบาล ประถม มัธยม ็เรียนที่เียวห้อเียวันมลอ
วบนระทั่นีนนาราสอบิะนิเทศศาร์ที่มหาวิทยาลัยในรุเทพ
ส่วนศิรินทร์สอบิะแพทย์ในมหาวิทยาลัยอัวัหวั
ทัู้่เป็นู่่าที่ี้ันสุๆ เพราะแม้ะแยย้ายันเรียนนละที่
ระยะทา็ไม่เป็นอุปสรร เพราะทัู้่็ยัิ่อและสนิทสนมันเหมือนเิม ไม่สิ
้อสนิทสนมันมาว่าเิม้วย้ำ เพราะนีนนาราเป็นพว่าอ้อน ่าฝัน ิเยอะ เวลามีเรื่ออะไร็ะอบมาปรึษาศิรินทร์
ที่นิสัยใเย็น สุุม มาว่า นัศึษาแพทย์สาวนึถึหน้าเพื่อนที่อนนี้๋อยอยู่อย่าปลๆ
“อือ เอาั้น็ไ้”
นีนนาราอบรับเพื่อนสนิทและยับัวเพื่อลาเียไปยัโ๊ะเรื่อแป้
หวีผมแบบลวๆ ริๆเธอ็อยาใ้ไร์เป่าผมับเรื่อลอนผมัทรผมใหู้ีว่านี้อยู่หรอ
เพียแ่ไม่มีเวลาแล้วโยเพาะย่านที่้อไปเป็นย่านที่รถิ
ารราริัทุ่วเวลา
นีนนารา ไยยาร เป็นนัศึษาั้นปีที่สี่ะนิเทศศาร์ในมหาวิทยารัอันับ้นๆอประเทศ
และปีนี้เป็นปีที่เธอ้อทำโปรเ็บ ั้นั้นเพื่อนในมรมวารสารอเธอเสนอไอเียให้ไปสัมภาษ์ผู้บริหารหนุ่มไฟแร
และบุลที่เธอ้อสัมภาษ์นั้น เพื่อนอีนในมรม็เสนอให้เธออีที โยบอเป็นาิห่าๆ
เป็นผู้บริหารหนุ่มวัยสามสิบ ที่ทั้เ่ บารศึษาเียรินิยมทั้ปริารีะวิศวรรมศาสร์และปริาโทะเศรษศาสร์ที่หาวิทยาลัยั้นนำในสหรัอเมริา
และที่สำัที่สุือ หล่อน่าลาเป็นอย่ามา
ส่วน่อทาในารสัมภาษ์นั้น “ฟาฟ้า” เพื่อนในมรมอนีนนารา ผู้นำเสนอาิห่าๆอัวเอนั้นออัวว่าะัารนัหมายและทุอย่าเอ
ส่วนในารอสัมภาษ์ นีนนาราส่อีเมลที่บรร้วยถ้อยำสละสลวยไปถึเมื่อสอเือน่อน
และอีฝ่ายอบมาเพียสั้นๆว่ามีเวลาให้เพียหนึ่ั่วโมภายในบ่ายวันนี้เท่านั้น
“แำไ้ใ่ไหมนีน ห้ามอ่าน ้อทำให้เป็นธรรมาิ
และ้อสุภาพเรียบร้อย ห้ามุ่ม่ามให้เาโยนแออมาเป็นอันานะ”
เพื่อนสนิทถามอย่าัวล สั่ประหนึ่ทำัวเป็นผู้ปรอ
“ไม่้อห่วน่า โพย็อ่านแล้ว ำไ้แบบเป๊ะๆเลย ะทำามแสั่ทุอย่าเลย
โอเไหม” นีนนารารับำเพื่อนสนิท พลาว้าระเป๋าหนัสีำึ้นมาแล้วหยิบไอแพ
สมุโน๊ และเอสารมายัๆใส่ลไป
“โอเ แไปเหอะ เี๋ยวะสาย” ศิรินทร์รับำเพื่อนและเือน้วยวามเป็นห่ว
เนื่อาอนนี้เพื่อนสนิทูะสายมาแล้ว และารรารรุเทพที่ิแทบลอเวลา มัเอาแน่เอานอนไม่ไ้
“เสร็แล้วะส่้อวามบอนะ แ็ูแลัวเอ้วยนะ อย่าเอาแ่หมัวอ่านหนัสือ บาย” นีนนาราบอลาเพื่อน
แล้ววาสาย่อนหย่อนสมาร์ทโฟนลในระเป๋าและรีบร้อนออาห้อ
โยที่เธอ็นึไม่ถึเลยว่านที่เธอะไปเอนั้นะมีอิทธิพล่อหัวใเธอมานถึทุวันนี้
ความคิดเห็น