ยอดพธูเทพบุตร [Demigod’s Bride]

ณิชา : เธอคือเหยื่อของใครกัน?

ภีมะ : เขาอยู่ท่ามกลางความเกลียดชัง 

มังกรเป็นสิ่งเดียวที่ปกป้องเขาให้อยู่รอดจนทุกวันนี้

เหนือสมุทร : ความแค้นไม่เคยจางไป มันถูกสะกดไว้เพราะ

ความป่วยพิการเท่านั้น

พึ่บ! !!! ณิชาตกใจเมื่อเธอวิ่งกลับมายังห้องของตน แต่ประตูกลับปิดไม่ได้ ภีมะตามเธอมาตอนไหนกัน “นี่!!!” ณิชาร้องและพยายามผลักประตู แต่ภีมะแรงมากกว่า เขาแทรกตัวเข้ามาและปิดประตูให้ตามที่เธอต้องการ

“เป็นอะไร”

“เป็นอะไร...นี่คุณไม่รู้หรือแกล้งกัน”

“ฉันไปแกล้งอะไรเธอ”

“คุณ...คุณแบล็คเมล์พี่เหนือใช่มั้ย คุณบังคับเขาใช่มั้ย...ใช่แล้วเมื่อกี้เขาจะตอบคำถามฉันก็ต่อเมื่อคุณให้เขาตอบ...คุณ...” ณิชาเหมือนจะเข้าใจทุกอย่างเธอชี้นิ้วไปที่เขา ใบหน้าเธอแดงจัดเพราะความโกรธ เธอแทบจะร้องไห้อยู่แล้วทั้งๆที่ตอนแรกเธอกะจะเข้ามาร้องไห้ในห้องอยู่แล้ว

“คิดได้เป็นเรื่องเป็นราวเก่งขนาดนี้ ดีจังเลยนะ เธอมันนางเอก เหนือ-สมุทรเป็นพระเอกสินะ ส่วนฉันก็เป็นวายร้าย ลงตัวจริงๆ ถ้าอย่างงั้นเธอก็รอตอนจบแบบแฮปปี้แล้วกัน”

“นี่! อย่ามาประชดนะ”

“วิเศษอะไรมาจากไหนไม่ทราบ” 

“ห้องนี้เป็นห้องของฉัน คุณออกไปเดี๋ยวนี้...โอ้ย!” ณิชาร้องออกมาเมื่อภีมะคว้าไหล่เธอและออกแรงบีบด้วยความลืมตัว 

“ฉันไปแน่ แต่ก่อนไปฉันขอเตือนเธอเป็นครั้งสุดท้าย ถ้าไม่เลิกทำตัวกระดี๊กระด๊าไม่วางตัว ไม่สำนึกว่าตัวเองมีสถานะอะไรต่อหน้าผู้ชายอื่น ครั้งต่อไปฉันจะจัดการเธอแน่”

“ผู้ชายอื่นอะไรกัน นั่นพี่เหนือผู้ชายที่ฉันรัก คุณลืมไปแล้วเหรอว่าความรักระหว่างฉันกับพี่เหนือเกิดขึ้นได้เพราะใคร” 

ยอดพธูเทพบุตร [ Demigod’s Bride ]

ได้แต่งขึ้นโดยจินตนาการของ  ‘รุ่งอรุโณทัย’ 

เนื้อหา ชื่อ รูปภาพ สถานที่ ไม่เกี่ยวข้องกับบุคคลใดทั้งสิ้น

thesun_1982@hotmail.com

Line ID : thesun_1982

www.facebook.com/Fc.RungArunoThay

IG : rungarunothay

Twitter.com/RungArunoThay