คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : [เมษา&เคลย์ตัน] “เลือดบริสุทธิ์ของคุณ มีความหมาย กับผมมาก...”
“ั้นุ็บอผมมาไ้เลยเมษาที่รั” เมษาเบิาว้า แม้เธอะลัวเินีำั แ่ประโยำพูอเาเธอ็ไ้ยินัเน“นแบบแนะเหรอที่เป็นเ้าอโรแรมวิปรินี้...”
“…ผมไม่อบำพูแบบนี้เลย มันไม่วรที่ะออมาาปาสวยๆอุ”
“ทำแบบนี้ทำไม?” เมษาหยุิ้น หาเหุและผลในารระทำอเาแทน
“เี๋ยว็รู้..../....อื้มมมมมมม” เมษาร้อไ้แ่นั้น เมื่อเลย์ันทันเมไม่หลไปับสิ่ที่เมษา้อาร เา่าหาที่เป็นฝ่ายวบุมสถานาร์ ปาเล็ๆอเมษาถูปิ้วยริมฝีปาแธรรมาิอเลย์ัน
เลย์ันว้า้อมือเล็ทั้สอ้าไว้้วยมือ้าเียว เาลามือเล็ไว้เหนือศีรษะเธอแนบไว้ับเีย โยที่ลิ้นและฟันำลับเม้มริมฝีปามพูระเรื่อนั้น เมษา้อยประสบาร์ไม่ทันั้ัวับารู่โม ทำให้โพรปาเธอถูล่วล้ำเ้าไปอย่ารวเร็ว ลิ้นร้ายมาประสบาร์เลื่อนไหวู่โมเอาแ่ใ เมื่อวามหอมหวานอเธอใ้ร่าเาำลั้อารมาว่าที่ไ้อยู่อย่าเร็วที่สุ
เมษาปิวา ลั้นหายใ แ่็ไ้ไม่นานนั เมื่อเวลาผ่านไปหลายนาที เา็ยัไม่เลิูรั้ ั ปาเธอ เธอ้อารอาาศ แ่ารหายใอเมษาอย่าไร้เียสา ลับวบู่ารอบสนอลับอย่าไม่รู้ัว แ่เมษาเ้าใว่าัวเอแ่หายใ
เลย์ันเินหน้า่อแ่็ยัไม่ผละออาโพรปาหอมหวานนั้น มืออี้าลูบไล้มาามร่าส่วนบนอเธอ เา่อยๆสอมือเ้าใ้เสื้อ ฝ่ามือร้อนสัมผัสลูบไล้ผิวเนื้อเนียนละเอีย่อยๆยับสูึ้นอย่า้าๆ
อื้มมมมม เมษาร้อออมา เธอเ็บและใ วาเบิว้า เพราะฝ่ามือร้อนใ้เสื้อนอน เาบีบอูมอย่าธรรมาิ แรมาไป
“เ็บเหรอ?” เลย์ันผละออมา ระิบถามเบาๆ เมษาเม้มปา น้ำาไหลออมาแ่ไร้ึ่เสียสะอื้น เธอพยัหน้าอบำถามเา “่อไปอย่าื้อนะ...สัาว่าะไม่ให้เ็บอีแล้ว” เลย์ันปลอบโยนอย่าอ่อนโยนที่แฝวามร้ายาไว้
“ไม่ทำไ้มั้ย?” เมษาใ้ไม้อ่อน อออ้อนเลย์ัน เพราะมันอาะเป็นหนทาเียวที่มี
“ผมอบุริๆนะเมษา...ให้โอาสผม” เลย์ันพูีปลอบประโลม
“เราเริ่ม้นใหม่แบบอื่นไ้มั้ย? แบบนี้มันเร็วไป”
“ให้โอาสผม...” เลย์ันพู้ำประโยเิม พร้อมับปล่อย้อมือทั้สออเมษา เมษาิว่าเธอำลัไ้อิสระ แ่เปล่าเลย เลย์ันึเสื้อนอนที่เธอสวมอยู่ออไปให้พ้นศีรษะอเธอ่าหา “ุสวยมา” เมื่อภาพที่เยเห็นมาแล้วรั้หนึ่ปรารหน้า เลย์ันไม่รอ้าที่ะทำามวามั้ใที่เยลั่นวาาไว้ ว่าะื่นมให้เธอไ้ยินว่าเธอสวยามมาเพียไหน
เมษาเม้มปาแน่น เธอไม่มีเรี่ยวแรมาไปว่าเาไ้เลย เธอไม่อารอพ้นาเราะห์รรมรั้นี้แล้ว....
“ผม...เป็น...เ้าอ...โรแรมที่นี่ และอีหลายที่...” เลย์ั้นุใบหน้าที่ออหอม พร้อมพรั่บอรายานเี่ยวับัวเอให้เมษาไ้รู้ เมษาไ้ยินบ้าไม่ไ้ยินบ้า เมื่อริมฝีปาร้อนผ่าวำลัฝัลูไฟเล็ๆ บนร่าายเธอ ยายบริเวว้ามาึ้นเรื่อยๆ
อ้าาาา เสียราอเมษา เพราะเลย์ันริมฝีปาเาบนวามอวบอูมที่ถูำับิินี่ออไปั้แ่เมื่อไหร่เธอไม่รู้ัวเลย วามำนาอเาทำให้ร่าสาวอยู่นิ่ๆไม่ไ้ มันเสียวไปหม เมษารู้สึว่ามีระแสบาอย่าเิึ้นบริเวโพรสาวเธอ โอ้วววว! เิอะไรึ้นับร่าายเธอ
เลย์ัน ู ั รั้ ยอเสรามระแสอารม์วาม้อารอัวเอที่ไม่อาวบุมไว้ไ้ เาหยุไม่ไ้แล้ว แน่ละารหยุไม่ไ้อยู่ในวามิเาั้แ่แร เมษาหอมหวานไปทั้ัว เธอสวยริๆ เลย์ันเลื่อนใบหน้าที่เ็มไป้วยหนวเราถูไถเนินเนื้อนาให่รหน้า เพื่อรอบรอยอเสรอี้าที่แ็ูันไปแล้ว เาูยอูัน เาไม่อาอ่อนโยนับเธอไ้มานั เพราะอนนี้เา้อารเธอมาแล้ว เพราะแ่นายอเามันยายัวอย่าเ็มที่ เลย์ันัยอเสรทิ้ทวน่อนที่ะผละออมาอย่ารวเร็ว
ลมหายใถี่เร็วร้อนผ่าวห่าออไป เมษาลืมาึ้น เาถอเสื้อลุมออ ใ่!เาสวมแ่เสื้อลุมอนออมาาห้อน้ำ เธอยับริสุทธิ์ แ่เธอมีารศึษา และพระเ้าอเา นั้นมันเาเปลือยเปล่า เาาม แ็แร สวยาม แ่อเามันะเ้าไปในัวเธอไ้อย่าไร แนอเธอูเล็ไปเลยถ้าเทียบับวามเป็นายอเา เายับมาหาเธอแล้ว เาับอบเอวาเเธอ เมษาเม้มปาแน่น น้ำาไหลออมา เธอไม่รอแล้วริๆใ่มั้ย
เสียราอเลย์ันัออมา เมื่อลีบสาวที่ปิสนิทปราอยู่รหน้า วามเ้มายแวววามพึพอใ เลย์ันวาฝ่ามือบนหน้าท้อแบนราบ เมื่อเมษาพยายามะพลิัวหลบสายาอเา
เมษาแม่วหน้าท้อามสัาิาและลั้นหายใในเวลา่อมา เมื่อเลย์ันุมพิแผ่วบนที่หน้าท้ออเธอ ผิวายบริเวนั้นสัมผัสถึวามื้นอปลายลิ้นอเา มันำลัเลื่อนไหวลา่ำลไปเรื่อย นอ่อนามร่าายลุั้ันเมื่อวามเย็นออาาศปะทะับเปียื้นาน้ำในปาอเลย์ันที่้าอยู่บนผิวายอเธอเป็นทายาวามารลาลิ้นอเาที่่ำลเรื่อยๆ
อ้าาาาา เมษาร้อราเสียัที่สุเท่าที่เธอเยร้อออมาใน่วยี่สิบนาทีที่ผ่านมา ลิ้นอเลย์ันับปุ่มเนื้อระหว่าลีบสาวทัทายัน าเรียวเล็ถูยับให้เปิว้ามาึ้น เมื่อใบหน้าเ้มที่เ็มไป้วยเราหนว่ออยู่ที่บริเวลีบสาว
เมษาใ้สอมือรั้ผ้าปูที่นอนไว้ เมื่อลีบสาวอเธอำลัทำให้ร่าายเธอระเบิเพราะวามเสียว เาทำอะไรับเธอันละเนี๊ยะ โอ้ยยยย เธอทรมานเหลือเิน แ่วามทรมานนี้เธอลับ้อารให้อยู่่อ ่อไปเรื่อยๆ ปลายเท้าทั้สอ้าเร็มาึ้น เมื่อลิ้นหนาลาไล้ไปมาบริเวลีบสาวอเธอ
อื้มมมมม เมษาราออมาไม่หยุ ใบหน้าพลิไป พลิมา เธอทำไ้แ่นั้น เมื่อเลย์ันู่โมเธอไม่หยุ ร่าายเมษาื้นไป้วยหยน้ำที่ผุึ้นามรูุมนอร่าาย เธออยาะระเบิบาอย่าออมา
เธอะบอเาแบบไหนี อยาให้เาทำ่อเรื่อยๆ เลย์ันยิ้มออมา เมื่อเารู้ีว่าเมษาำลัทรมานับสิ่ที่เิึ้น เมื่อเาไม่้อารให้เธอปลปล่อยุสุยอออมา้วยปลายลิ้นอเา
เลย์ันทาบทับร่าบอบบาอีรั้ เายับาอเธอให้ว้ามาึ้นว่าเิม ใบหน้าโน้มหาปิเปลือปาเธออีรั้ ลิ้มรสาิอเธอไปพร้อมๆับเา ในะที่ปลายทาแ่นายำลั่อยๆยับเ้าสู่โพรสาวที่เลย์ันไม่แม้แ่ะเปิทาไว้ให้ับัวเอเลยสันิ เา้อารให้โพรสาวอเมษาบีบรัเาในแบบที่ะหลอมรวมเป็นเนื้อเียวันทีเียว
“เลือบริสุทธิ์อุ มีวามหมาย ับผมมา...” เลย์ันผละออาริมฝีปา ระิบเสียสั่นพร่า...
รี๊ เมษารีร้อออมา เมื่อเลย์ันที่อนแรเาเพียแ่่อปาทาโพรสาว แ่เมื่อประโยอเาสิ้นสุล แ่นายนาให่เลื่อนเ้าสู่โพรสาวไปอย่ารวเร็วเปรียบั่ับมีแหลมยาวที่ถูระแทเ้าใส่ผ่าน่าน่าๆไปอย่ารวเร็วและลึเท่าที่้ามมีสัมผัสับผนัผิว
“มันเ็บ ทำ อะไรสัอย่า” เมษาร้อออำสั่ ้วยเสียที่สั่น น้ำาไหลออมา แ่เธอยัไร้ึ่เสียสะอื้นอย่าเย
เลย์ันไม่เสียเวลาปลอบประโลมให้ับเมษา เพราะเธอไม่้อารเลย เธอเรียร้อหาาเา เาเท่านั้นที่ทำให้เธอไ้...
สะโพสอบทำาน่อทันที ให้ายเถอะ เมษาเธอมันวิเศษมา ร่อสาวบีบรัท่อนเนื้ออเาไ้ีริๆ เลย์ัน้มมอวามยาวอัวเอที่่อยๆเลื่อนออมาาโพรสาว มันเปรอะราบเลือบริสุทธิ์ออมา้วย
อ้า เลย์ันลับเ้าไปอีรั้ เมื่อเาถอยออมาเือบสุทา าารบีบรัอเมษา เป็นไปไม่ไ้เลยว่าเาะไม่ทำให้ร่อสาวอเธอีา เป็นสิ่ท่ี่เลย์ันวบุมไม่ไ้เพียอย่าเียวในอนนี้
อื้ม อื้ม อื้ม เมษาร้อออมาปะปนับเสียรา เมื่อเลย์ันลายร่าเป็นาานพร่าพรหมรรย์ไปแล้ว เายับแ่นายเ้าออโพรสาวอย่ารุนแรในทุัหวะ และเพิ่มวามถี่เร็วมาึ้นเรื่อยๆ เมษาร้อออมาแยไม่ออเลยว่า ว่าเธอมีวามสุหรือเธอำลัะสิ้นใ ร่าายเธอสั่นลอนไปามแรระแทนั้น น้ำาไหลออมาอย่า่อเนื่อ
“ผม...มีพี่น้อ...สี่น ผมเป็นลูนที่สอ...ิ้วท์ [Cute] ือื่อที่รอบรัวใ้เรีย” เลย์ันพร่ำบอเี่ยวับัวเอให้เมษาไ้รู้ัเาไปพร้อมๆับที่เาไ้สิ่ที่้อาราเธอ วามเสียวที่ผู้ายนหนึ่พึไ้รับาผู้หินหนึ่
เลย์ันยัไม่ยอมหยุระแทใส่โพรสาวอเมษา แม้เาะเห็นและรู้สึไปพร้อมๆันว่า บริเวโยรอบโพรสาวเปียื้นาอเหลวทั้สีแและาวอเมษาที่ไม่น่าะผสมเ้าเป็นเนื้อเียวันไ้เลย ถ้าไม่มีารระแทที่ถี่เร็วและแรอย่า่อเนื่อแบบนี้ เมษาหอบหายใ แ้มเธอแอย่าน่ารั ไรผมำื้นไป้วยเหื่อ
เลย์ันปล่อยให้เมษาอิสระในารร้อออมา เาให้เธอไ้แ่นั้นเพราะสอมืออเารึร่าบอบบาที่พยายามหลบหลีหนีถอยห่าาเาหลาย่อหลายรั้ แม้เธอะ่านเสียวแ่เธอ็เ็บไม่น้อย
เลย์ันแนบายเบียร่าบา เมื่อเาำลัะปลปล่อย ริมฝีปาแนบที่ไหล่บา มเี้ยวอฟันถูฝัลที่ไหล่บา เมื่อเลย์ันลายร่าเป็นภูเาไฟระเบิลาวาุ่นรั่ร้อนผ่าวฝัในายสาว สะโพสอบเบียยี้เนินสาวอย่ารุนแร ทิ้น้ำหนัเบียลีบสาวนอาาศ็ไม่สามารถผ่านไปไ้เลย
เมษาุ ัวแ็ทื่อ เธอระเบิวามเสียว่านไปพร้อมๆับเา ไม่รู้สึถึเ็บปวบริเวลีบสาวที่ถูเบียเสียถูไถอย่ารุนแร ไม่รู้สึเ็บในโพรสาวอีแล้วแม้ะมีเลือาเยื่อบริสุทธิ์ถูทำลาย ไม่รู้สึเ็บบริเวปาโพรสาวที่ีา ไม่รู้สึเ็บบริเวไหล่ที่ถูฝัมเี้ยวนเป็นรอยแอย่าัเน เพราะ
...เมษาสลบหมสิไปแล้วนั้นเอ...
ความคิดเห็น