แฝดซ่า ท้า สามหล่อสุดขั้ว

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้นของความวุ่นวาย

[ Fic ] แฝดซ่า ท้า สามหล่อสุดขั้ว Chapter : 1

Auther : Hanagii + RukawAnokorU

Cast : Tachibana Keita / Chiba Ryohei / Ogata Ryuichi / Agi chan / Ayumi chan


*******************************************************************





สถานที่แห่งหนี่ง เป็นที่ที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับฝาแฝดคู่หนึ่งในการ cover ขึ้นมา
คู่แฝดที่มีใจรักการเต้นเป็นที่สุด ครอบครัวของพวกเธอนั้นอยู่กันอย่างมีความสุข
ในเมืองใหญ่ที่แสนจะวุ่นวาย ในบ้านสุดหรูที่แสนจะอบอุ่น ก็มี แฝดคนพี่ที่ชื่อ อากิ
แฝดคนน้องที่ชื่อ อายูมิ ซึ่งทั้งสองมีพี่สาวอยู่ 1 คน ชื่อว่า อายะ มีแฟนที่กำลังมีชีวิตรักที่ไปได้สวย
แล้วไม่นานนี้คงจะมีข่าวดีกับชายหนุ่มที่มีชื่อว่าชินยะ และคนที่พวกเธอรักและเคารพที่สุด
ก็คงจะเป็นพ่อของที่ 3 ที่พวกเธอเรียกเค้าว่า "ป๊า"
ซึ่งทำงานเป็นผู้ออกแบบท่าเต้นให้กับค่ายเพลงชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งนานๆทีจะกลับมาเยี่ยมพวกเธอที่บ้าน
ถึงแม้พ่อของพวกเธอจะไม่ค่อยมีเวลาให้
แต่ทั้งสามยังคงรักและเคารพชายที่แสนใจดีและอบอุ่นคนนี้เสมอ




"ตึง !!!!!!!!..........."

"ขอโทษค่ะ ไมโกะซัง"

"สายแล้ววววววววววว อากิ เร็วววว"

"อะ อื่อ ........ กระเป๋าๆ"


เสียงแห่งความวุ่นวายภายในบ้านของเช้าวันเปิดเรียนวันแรกดังขึ้น
เป็นเหมือนสัญญาณความวุ่นวายต่างๆที่กำลังจะเริ่มขึ้นเมื่อทั้งสองย่างก้าวออกจากบ้าน


"ไปแล้วนะค๊า ~~~~"

สองสาววิ่งขึ้นรถสีดำคันหรูทันทีที่บอกลาที่บ้านเสร็จ
รถที่แล่นออกจากบ้านเพียงไม่กี่นาที ก็มาหยุดอยู่ที่หน้าโรงเรียนเอกชน
ที่ใครๆก็ต้องยอมรับว่า มีแต่ลูกของผู้มีฐานะร่ำรวย และมีชื่อเสียงเท่านั้น
ที่จะเข้ามาอยู่โรงเรียนนี้ได้

"โรงเรียนเอกชน เมโอ"


"ขอบคุณนะคะ อิโตะซัง บ๊ายบายค่ะ"
สองสาวบอกลาคนขับรถก่อนที่จะเปิดประตูวิ่งแจ้นเข้าไปโรงเรียนอย่างรวดเร็ว




"ครืด !!!"

เสียงบานประตูห้องเรียนเลื่อนเปิดออก ตามด้วยร่าง 2 สาวที่พรวดเข้ามา
หอบจนตัวโยนเพราะเหน็ดเหนื่อยจากการวิ่งขึ้นบันไดมาจนถึงห้องเรียนของปี 2 ที่อยู่ชั้น 3


"แฮ่ก ๆ ๆ ๆ ........ ขออนุญาตเข้าห้องค่า ~~~~~~"

เสียงใสร้องดัง ทำเอาอาจารย์ที่ปรึกษาและเพื่อนหันมามองกันทั้งห้อง


".................................."


นิ่งกันไปซักครู่ อาจารย์ที่ตั้งสติได้ ก็ส่งสายตาพิฆาตมองมาที่ทั้งสอง
ที่ยิ้มแหยๆให้ด้วยความรู้สึกผิด ทั้งสองยืนฟังคำสวดบรรยายของอาจารย์
ด้วยความตั้งใจก่อนที่จะถูกสั่งให้ไปนั่งยังที่ว่างที่เหลือ


ทันทีที่อาจารย์ของพวกเค้าเดินออกไปกลุ่มเพื่อนก็ลุกมาทักทายสองสาวทันที



"เปิดเรียนวันแรกก็มาสายเลยนะพวกแก" เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งพูดแซว



"ก็แม้ ไม่ได้ตั้งใจจะมาสายซะหน่อย เมื่อคืนหนักไปหน่อย เลยตื่นสายอ่ะ"
อากิทำเสียงสำนึกผิดพร้อมทั้งส่งตาหวานเยิ้มไปให้เพื่อน

"หยุดเลยแก หยุด ไม่ต้องมาทำตาหวานตาเยิ้มกับชั้นเลย
เดี๋ยวแฟนคลับแกจะได้มาแหกอกชั้นเอา"

"แต่ชั้นก็ขอบใจพวกแกนะเว้ย ที่อุตสาห์จองทำเลดีๆไว้ให้พวกชั้นเนียะ ไม่เสียแรงที่คบกันมานาน"

แฝดคนน้องส่งยิ้มให้อีกคนพร้อมกันเดินไปกอดเพื่อนสาวอย่างสนิทสนม
ทำเอาคนโดนกอดทำหน้าไม่ถูก

"อะ...เอ่อ ไม่เป็นไร....ที่ประจำพวกแก ใครจะกล้ามแหยมหล่ะ"
เพื่อนกลุ่มใหญ่พยักหน้าเห็นด้วย ทำเอาสองสาวต้องหัวเราะออกมา
เมื่อคิดถึงวีรกรรมแสนแสบที่ตัวเองทำเป็นประจำในโรงเรียน




ตลอดเช้าสองสาวส่งยิ้มต้อนรับวันเปิดเทอมให้ทุกคนที่เจอด้วยความสดใสร่าเริง
ทำเอารุ่นน้องรุ่นพี่ไม่ว่าหญิงหรือชายที่เห็นต่างก็หลงใหลกับรอยยิ้มนั้นไปตามๆกัน
บวกกับบุคลิกห้าวเท่ห์ ปนความน่ารักที่มีในตัว
ทำให้สองสาวได้รับตำแหน่งที่ใครๆก็หวังที่อยากจะได้ตำแหน่งนี้มา
คือ หนุ่มสาวป๊อปของโรงเรียน ที่มีการโหวตเป็นประจำทุกปี
แต่ไม่ใช่เพียงสองสาวจะได้เท่านั้น ยังมีอีกกลุ่ม ที่เป็นคู่แข่งตัวฉกาด
กลุ่มที่ไม่ว่าจะโหวตเมื่อไหร่ คะแนนก็จะเท่าๆกับสองสาวทุกครั้ง
กลุ่มของสามหนุ่ม ที่ได้รับฉายา "เจ้าชายแห่งเมโอ"
ทาจิบานะ เคตะ เด็กหนุ่มหล่อ รูปร่างสูง ชายหนุ่มที่ตรงสเปคของใครหลายๆคน
มีเสน่ห์ที่มัดใจสุดๆ ก็คงเป็นรอยยิ้มที่ไม่มีใครหน้าไหนจะเอาชนะได้

จิบะ เรียวเฮ เด็กหนุ่มตัวเล็ก ชอบเก๊กแมน แต่งตัวเท่ห์ไม่เหมือนใคร แต่ใบหน้าหวานใส
ที่ดึงดูดทั้งเพศตรงข้ามและเพศเดียวกันเอง ทำให้เค้าจะถูกมองว่าเหมือนผู้หญิงซะมากกว่า
ถึงจะถูกมองแบบนั้นแต่เค้าก็แอบมองแฝดคนน้องอยู่เสมอ
แต่เค้าจะรู้รึเปล่าว่าตัวเค้าเองก็ทำให้แฝดคนน้องตัวแสบแอบปลื้มได้เหมือนกัน

โองาตะ ริวอิจิ เด็กหนุ่มเจ้าเนื้อ ที่นิสัยเหมือนเด็กๆ แต่ความเท่ห์ที่มี
ก็ทำให้สาวๆกรี๊ดตามกันเป็นแถว เค้าคนนี้ ศัตรูอันดับ 1 คืออากิ แฝดคนพี่
ที่เจอกันเมื่อไหร่เป็นกัดกันเมื่อนั้น แถมรุนแรงยังกะผู้ชายทะเลาะกะผู้ชายอีกต่างหาก




แต่เห็นเป็นคู่แข่งกันแบบนี้ ทั้ง 5 คน ก็เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ
เพราะพ่อแม่ที่เป็นเพื่อนกัน และมีส่วนเกี่ยวข้องกันในเครือข่ายการทำดนตรี
เรียกว่าลืมตาได้ก็เห็นหน้ากันแล้วหล่ะ แต่พอโตๆกัน ไม่รู้ว่าทำไม พอเจอกันทีไร
ก็ต้องมีเรืองทะเลาะปะทะฝีปากและฝีมือกันทุกทีที่เจอหน้าหรือลับหลัง








ในพักกลางวัน อากิ และ อายูมิ มาเล่นบาสที่โรงยิม ซึ่งทำอย่างนี้เป็นประจำ หลังทานข้างเสร็จ

"โหะ โหะ โหะ ไม่มีใครมาเล่นเลยดีจังๆ" แฝดคนน้องกระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจที่โรงยิมโล่ง ไร้ผู้คน

สองสาวเล่นกันอย่างสนุกสนาน โดยไม่มีใครมากวนใจ
กระทั่งหมดเวลาพักกลางวันก็เดินกลับห้อง

"เมื่อคืนตัดต่อเพลงเสร็จมั๊ย อายูมิ"
แฝดพี่เอ่ยถามขณะที่ทั้งคู่กำลังเดินอยู่บนทางเดินไปยังห้องเรียน

"อืม เสร็จแล้ว เดี๋ยววันนี้กลับไปก็ใช้ซ้อมเต้นได้เลย"
อายูมิตอบ พลางมองออกไปนอกอาคาร
ในสมองคิดถึงเรื่องกำลังเตรียมตัวเปิดวง cover ของเธอ
ไม่ต่างกับแฝดพี่ที่เหม่อๆไม่แพ้น้องสาว
ทั้งสอง ต่างก็วิตกกังวลเรื่องที่ เตรียมวง cover
และวงของทั้งสองก็กำลังจะมีการเปิดตัวในเร็วๆนี้
ในงาน Street Live ครั้งใหญ่ที่สุดในรอบปี
ซึ่งงานนี้ต่างก็มีวง cover ที่อันดับต้นๆของประเทศมาร่วมงาน
และที่สำคัญ วงอันดับ 1 ของประเทศก็มาด้วย
ไม่ใช่ใครที่ไหน วงของ 3 หนุ่มคู่อริ นั่นเอง



.....คอยดูนะ ชั้นไม่มีทางแพ้คนอย่างพวกแกหรอก วันนั้นชั้นจะทำให้พวกแกอึ้งไปเลย....
สีหน้าที่กังวลของแฝดคนพี่เปลี่ยนเป็นยิ้มที่มุมปาก
และหัวเราะในลำคอเบาๆ เมื่อความคิดแล่นเข้ามาในหัวว่า
ในวันนั้นสิ่งที่ตนเองต้องเอาชนะ ไม่ใช่เพียงตัวเอง หรือ คนดูเท่านั้น
แต่เป็น 3 หนุ่ม คู่แค้น ที่ทั้งคู่ต้องไม่ยอมแพ้ให้แน่ๆ


อายูมิที่เห็นใบหน้าของพี่สาวก็ยิ้มออกมานิดๆ อย่างรู้ทันความคิดพี่สาว
ก่อนที่จะหันออกไปและพูดกับตนเองในใจ

.... สงสัยพี่เราคิดเรื่องที่ท้ากะไอ้สามลิงเมื่อปีก่อนแน่ๆเลย หึหึ ชั้นก็ไม่ยอมแพ้พวกแกหรอก คอยดู....







ในห้องซ้อมเต้นของบ้าน คู่แฝดตัวแสบกำลังซ้อมเต้นกันอย่างขะมักเขม้น

"1 2 3 4"
เสียงนับสเตปท่าเต้น ดังขึ้นมาจากห้องซ้อมขนาดกลางภายในบ้าน
ที่ห้องนี้นั้นมีอุปกรณ์ที่เกี่ยวกับการเต้นและดนตรีครบทุกอย่าง





"ทำไม่ได้อะ ซ้อมหลายครั้งแล้ว แต่ยังทำไม่ได้ซักที"
แฝดพี่พูดอย่างท้อใจ เพราะท่าใหม่ที่เพิ่งจะซ้อมเธอไม่สามารถทำได้




"ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ได้น้า เอางี้ วันนี้พอแค่นี้ก่อนละกันนะ"
น้องแฝดพูดให้กำลังใจพี่สาวที่ยืนทำหน้ามุ่ยกระดกน้ำดื่มอยู่ด้านข้าง

"อื่อ"
แฝดพี่พยักหน้ารับและเดินออกไปจากห้อง
ทิ้งน้องสาวที่ยืนอยู่มองตามด้วยความเป็นห่วง






ในห้องที่มืดสนิท เนื่องจากเจ้าของห้องปิดผ้าม่านและปิดไฟ
เด็กสาวนั่งจ้องรูปผู้เป็นแม่ที่จากเธอไป เมื่อ5 ปีก่อนอย่างเหม่อลอย
เธอคิดถึงแม่ ผู้ที่คอย ปลอบใจยามที่เธอท้อแท้ คนที่ให้กำลังใจเธอกับน้องแฝดตลอดเวลา




ด้านล่างของบ้านพี่สาวคนโตกลับมาบ้านพร้อมกับว่าที่พี่เขย
ที่มาชวนน้องสาวทั้งสองไปทานข้าวนอกบ้าน



"ก๊อกๆๆ"



"อากิ อากิ เปลี่ยนเสื้อผ้าเร็วพี่ชินยะจะพาไปทานข้าวนอกบ้าน"
เสียงแฝดคนน้องร้องเรียกจากหน้าห้องนอน ทำเอาเด็กสาวที่นอนหลับตา
และคิดอะไรเรื่องเปื่อยอยู่ในห้องลืมตาตื่นขึ้นมาทันที


"ฮืม จ้า จ้า"
อากิตอบรับด้วยเสียงยานคาง ก่อนที่จะลุกขึ้นพาร่างที่ไร้วิญญาณ
จัดการอาบน้ำแต่งเนื้อแต่งตัวมาแต่งตัว แล้วลงไปข้างล่างด้วยใบหน้าที่แจ่มใส






เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยชายหนุ่มว่าที่พี่เขยก็พาทั้งหมด
ไปทานอาหารญี่ปุ่นสุดหรูย่านใจกลางเมือง
2 แฝดที่มาถึงร้านก็ขอเมนูจากพนักงานทันที
ทั้งสองมองที่เมนูซักครู่ก็เอ่ยปากสั่งอาหารแทบจะทันที
อาหารที่เยอะมากทำเอาพี่สาวที่เห็นต้องรีบพูดปราม
ไม่ใช่ว่าไม่มีเงินจ่าย แต่กลัวว่าน้องจะทานไม่หมด




และในทันทีที่อาหารมาเสิร์ฟ สองแสบก็จ้านอาหารตรงหน้าอย่างรวดเร็ว
หยังกับเด็วที่หิวโซอดข้าวอดปลามาหลายอาทิตย์




"นี้ๆๆๆ พวกแกสองคน ไปอดอยากมาจากไหน ดูทานเข้าสิ หยั่งกะพวกหิวโซ"
พี่สาวคนโตพูดเอ็ดด้วยความตกใจ แต่ก็แอบที่จะอบยิ้มให้กับความไร้เดียงสาของทั้สองไม่ได้

"แฮะๆ ก็พวกเราใช้พลังงานไปเยอะนี้ค่ะ เลยต้องทานเยอะๆ"
แฝดพี่พูดพร้อมทั้งส่งยิ้ม(มหาภัย)อันสดใสไปให้พี่สาว

"หยุด อย่ายิ้มอย่างนั้นกับพี่นะ"
อายะหุบอมยิ้มเมื่อครู่ทันทีแล้วเปลี่ยนเป็นสีหน้าดุๆใส่อากิแฝดคนพี่แทน
แต่แล้วไอ้แฝคนน้องที่นึกสนุกอยากแกล้งพี่สาวก็ส่งยิ้มหวานๆไปให้อีกคน

"เอ้า แกอีกคน ไม่ต้องมายิ้มเลย ชั้นยังไม่อยากเดือดร้อนอีกนะ"
พี่สาวคนโตแกล้งทำหน้าดุใส่สองแฝดที่ยังคงส่งยิ้มมาให้
ทำเอาแฟนหนุ่มที่อยู่ข้างๆอดขำให้ไม่ได้



"โธ่ เอ้ย …. หยุดก็ได้"
แฝดคนพี่แกล้งพองแก้มป่องไปให้พี่สาว แล้วหันไปจัดการกับอาหารตรงหน้าต่อ


ทั้ง 4 นั่งทานอาหาร และเดินเล่นตามย่านนั้นอย่างสนุกสนาน
จนถึงเวลาที่สมควรชินยะก็ไปส่งสามพี่น้องกลับบ้าน





ในเวลาที่ทุกคนในบ้านหลับกันหมดแล้ว
แต่หนึ่งคนยังไม่หลับกลับลุกมาซ้อมเต้นอย่างขมักเขม้น
จนในที่สุดก็ ทำได้ แต่กว่าจะทำได้ก็เช้าของอีกวันแล้ว
เด็กสาวจึงรีบไปเข้านอน ด้วยความเหนื่อยล้า





"กริ๊ง ~~~~~~~~ !!!!"



เสียงนาฬิกาปลุกเพลงโดเรมอนดังขึ้น
มือเล็กๆควานหานาฬิกาที่ดังลั่น แต่ก็ไม่เจอ
ทำให้คนที่นอนหลับงัวเงียอยู่บนเตียงต้องถ่างตาที่แสนจะหนักอึ้ง
ให้ลืมตาตื่นขึ้นมารับแสงของเช้าวันใหม่








"ตื่นสายอีกหล่ะสิท่า พวกแกน่ะ"
มามิเพื่อนในกลุ่มทักขึ้น

"เฮ้ย…. ไม่รู้ทันซักเรื่องจะได้มะ"
แฝดน้องน้องมองหน้าเพื่อนกวนๆ

"แต่โทษนะวันนี้ชั้นไม่ได้ตื่นสาย แต่คนที่สายอ่ะ โน้น........คนโน้นเลย"
อายูมิที่นั่งลงที่โต๊ะชี้ไปที่พี่สาวที่กำลังเดินเข้ามาในห้อง


"เฮ้ย!ๆ ไอ้อากิมาถึงก็นอนเลยเหรอ"
เพื่อนๆร้องด้วยความตกใจที่เด็กสาวที่นั่งแหมะลงโต๊ะก็ฟรุบหลับกับที่ทันที่


"อือๆ อย่ายุ่งน่า"
อากิโบกมือไปมาก่อนที่จะนอนต่อ แต่ไม่ทันไรอาจารย์ก็เดินเข้ามาภายในห้อง
ทำเอาแฝดพี่ที่กำลังจะหลับต้องถ่างตาขึ้นมาด้วยความหงุดหงิด


....ชิ จะรีบมาทำไมเนี้ย….

อากิที่ง่วงนอน จะหลับแหล่มิหลับแหล่บ่นอุบในใจอย่างหัวเสีย






"อากิเป็นอะไรรึเปล่า"
แฝดน้องที่เห็นสีหน้าไม่สบอารมณ์บูดบึ้งตั้งแต่เช้าเอ่ยถาม
ขณะที่กำลังจะเดินไปทานข้าวกลางวันที่โรงอาหารด้วยกัน
แต่อากิก็ไม่ตอบอะไรแค่ส่งยิ้มให้น้องสาวที่รู้สึกได้ว่า มันช่างเป็นยิ้มที่เหี่ยวแห้งซะจริงๆ




ขณะพักกลางวัน อากิ ได้แอบมานอนที่ห้องพยาบาล เพราะทนความง่วง
ที่ครอบงำไม่ไหว และเพราะความเหนื่อยล้าและไม่ได้นอนจากการซ้อมเต้น
ก็ทำให้เด็กสาวหลับแทบจะทันทีเมื่อหัวสัมผัสกับหมด



ส่วนอายูมิที่หาแฝดพี่ไม่เจอก็เดินตามหาพี่สาวที่หายตัวไปโดยไม่ยอมบอก
จนกระทั่งเดินมาเจอกับสองหนุ่มป๊อปที่ยืนคุยกันอยู่ที่ระเบียง



"อ้าว ยัยเตี้ยจะไปไหนหน่ะ ฮึ ?"

ชายคนหนึ่งทักขึ้น น้ำเสียงที่คุ้นหูทำเอาเด็กสาว
ที่เดิมมาด้วยอารมณ์บูดบึ้งหันควับไปหาต้นเสียงทันที



"แล้วนายหล่ะ ไม่เตี้ยเลยนะ"

อายูมิ มองสลับระหว่างร่างสูงและร่างบางอย่างด้วยความหมั่นไส้


"จะไปไหนมันก็เรื่องของชั้น ไม่เกี่ยวกับนาย"
พูดจบสาวแสบก็เดินตึงตังจากไปทันที ปล่อยให้ร่างบางที่กำลังจะเถียงอ้าปากค้างอยู่อย่างนั้น






ที่ห้องพักพยาบาลที่ที่ แฝดพี่ กำลังหลับอย่างสบาย
ก็มีบุคคลที่ไม่อยากจะพบหน้า คู่อริ No.1ของเด็กสาวเดินเข้ามาภายในห้อง


"โหย ปวดหัวชะมัด ขอนอนซักงีบละกัน"
ร่างท้วมเดินบ่นมาที่เตียง แล้วสายตาอับเฉียบคมของเค้าก็พลันไป
เห็นใครคนหนึ่งนอนอยู่ข้างเตียงของเค้า ด้วยความอยากรู้
ทำให้เด็กหนุ่มต้องเดินเข้าไปดูว่า คนที่นอนอยู่นั้นเป็นใคร





"นี้มันยัยแฝดนรกนี้"


"หึหึหึ ..... น่าสนุก" เด็กหนุ่มลูบคาง อย่างใช้ความคิด แล้วก็หยิบมือถือออกมา

"โยชิโอะซัง ~~~~~ โยชิโอะซัง"
เด็กสาวที่นอนอยู่ละเมอชื่อของคนๆหนึ่งออกมา
ด้วยความนึกสนุกที่อยากจะแกล้งตัวแสบที่นอนอยู่
ร่างท้วหยิบมือถือคู่ใจออกมาแล้วกดไปที่โหมด VDO


"หึ ถ่ายเอาไว้เป็นที่ระลึกดีกว่า"
ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนที่จะโน้มใบหน้าลงไปที่เด็กสาวเพื่อให้ได้ภาพที่ชัดและสมจริง




"อื่อ.........โยชิโอะซางง"



"ฮะ.........เฮ้ย...เฮ้ย"

ร่างท้วมร้องออกมาด้วยความตกใจเพราะแขนเล็กของอากิ
ได้ยกขึ้นมาโอบที่ลำคอของเด็กหนุ่มอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัว



"เฮ้ยๆๆๆ ปล่อยนะเว้ย ปล่อย"
ริวอิจิร้องลั่น เสียงโหวกเวกโวยวายทำเอาอากิที่นอนละเมออยู่ตื่นขึ้นมา
และก็ต้องตกใจถึงขีดสุดเมื่อแขนเล็กที่ยังโอบคอชายหนุ่มไว้
ทำให้ใบหน้าของทั้งสองอู่ใกล้กันแค่นิดเดียว



"กรี๊สสส !!!"

เด็กสาวร้องลั่น ปล่อยแขนออกจากคอของร่างท้วมแล้วผลักคนตรงหน้าออกไปอย่างรวดเร็ว




"ไอ้ริว ไอ้บ้า ไอ้ทะลึ่ง ไอ้ลามก"
อากิด่าคนตรงหน้ารัวเร็วเป็นชุดเพราะความอับอายและตกใจกอ่อนที่จะลุกขึ้น
และพอดีกับที่ร่างท้วมยืน เด็กสาวก็วาดขาเล็กเตะไปที่จุดอ่อนของเด็กหนุ่มที่ยืนอึ้งอยู่
ริวอิจิที่โดนเตะเข้าไปเต็มๆก็ทำหน้าบูดเบี้ยว ทรุดลงไปนั่งกับพื้นด้วยความเจ็บปวด
มองตามเด็กสาวที่หนีออกไปด้วยความโกรธแค้น แต่เจ็บได้ไม่นาน
ด้วยแรงฮึดเพราะความโกรธ ก็ทำให้ขาที่อ่อนแรงมีแรงขึ้นมาโดยอัตโนมัติ



"ยัยอากิ ลิงเผือกกกกกกกก หยุดนะเฟร้ย อย่าหนีนะ"


ริวอิจิลุกขึ้นวิ่งกะเพลกๆตามคู่กัดที่วิ่งนำหน้าไป
ตะโกนร้องเรียกชื่อแฝดพี่อย่างบ้าคลั่ง



"หยุดให้โง่ดิ ไอหมูลามก"


ริวอิจิได้ยินก็ลมออกหู ทำให้เพิ่มความเร้วในการวิ่งเป็นเท่าตัว
ใบหน้าของเด็กหนุ่มแดงจัดเพราะความโมโหมที่พุ่งพล่าน
ใครจะไม่โมโห เอาซะเต็มแรง เป็นหมันมาจะทำไง


ทั้งสองวิ่งผ่านบุคคลที่กำลงเดินตามหาตัวเองอยู่ทำเอาทั้งหมดมองตามอย่างสงสัย


"อากิ"
"ไอ้ริว"

เสียงทั้งสองฝ่ายเรียกชื่อฝ่ายของตนพร้อมกัน
อายมิหันมามองสองหนุ่มที่อยู่เบ้ปากให้ด้วยความหมั่นไส้
ก่อนที่จะวิ่งตามพี่สาวไปทันที สองหนุ่มที่เห็นก็วิ่งตามไปด้วยไม่ใช่จะหาเรื่องแฝดน้อง
แต่เพราะเป็นห่วงเพื่อนต่างหาก แหกปากขนาดนั้น เรื่องใหญ่แน่ๆ






และจุดเริ่มต้นของความวุ่นวายก็เริ่มขึ้นอีกครั้งในวันที่ 2 ของการเปิดเทอม





"…เฮ้อ…. มันเริ่มอีกแล้วสินะ"




ผู้คนที่เห็นต่างพูดและนึกในใจ ส่ายหัวให้ทั้งสองฝ่ายไปมาอย่างเหนื่อยหน่าย





Talk :

เรื่องนี้เป็นเรื่องแรกของพวกเรา 2 คนนะคะ พอดีแต่งช่วยกานเหะๆ
ยังไงก็ช่วยติดชามมาด้วยนะคะ จาได้เอาไปปรับปรุงค่ะ อยากให้ช่วยๆ
เราหน่อยนะงับ เราสองคนจิงจังก่าเรื่องนี้มากเลย
ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำ และติชิมนะงับ
ขอบคุณมากๆเลย ^^ ขอให้อ่านให้สนุกนะเค๊อะ ^^