ข้านี่แหละอ๋องแม่ทัพ

จ้าวเทียนมิ่ง บุตรชายของโจวซูเฟยกับฮ่องเต้จ้าวเทียนหมิง และเขายังดำรงตำแหน่งจวิ้นอ๋อง ทั้งยังมีตำแหน่งแม่ทัพพิทักษ์อุดรอีกด้วย และมีสิ่งหนึ่งที่แทบจะไม่มีผู้ใดรู้ก็คือเขาเป็นเกอ บุรุษที่สามารถตั้งครรภ์ได้และเกอคือบุคคลที่หาได้ยากยิ่ง

เขานั้นไม่ได้เติบโตในวังหลวง เพราะผู้เป็นบิดาไม่ค่อยโปรดปรานที่เขาเกิดมาเป็นเกอ จึงให้เขาไปใช้ชีวิตที่ชายแดนกับผู้เป็นตาและลุง หนึ่งปีจะกลับมาเยือนเมืองหลวงเพื่อเยี่ยมมารดาสักครั้ง

“คณะทูตจากแคว้นต้าจินนำสาส์นจากฮ่องเต้แคว้นต้าจินมา ในสาส์นบอกว่าต้องการให้มีการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ระหว่างแคว้น” ฮ่องเต้เทียนหมิงเอ่ยขึ้น พร้อมกับมองไปยังเหล่าเชื้อพระวงศ์ที่เข้าร่วมประชุมในท้องพระโรงในวันนี้

เหล่าขุนนางต่างเสนอชื่อเชื้อพระวงศ์ที่จะทำหน้าที่เชื่อมสัมพันธ์ในครั้งนี้ไม่ว่าจะบุรุษหรือสตรีต่างถูกเอ่ยนามออกมาเรื่อยๆ พร้อมกับคุณสมบัติของเจ้าของนาม

“ในสาส์นไม่ได้บอกว่าให้แต่งไปยังแคว้นต้าจินนี่พ่ะย่ะค่ะ เหตุใดเราไม่ให้ทางนั้นแต่งมาแคว้นจ้าวพ่ะย่ะค่ะ” เสนาบดีหวังเอ่ยเสนอขึ้น

“จริงสิ เช่นนั้นผู้ใดจะเหมาะสมกับการแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ในครั้งนี้เล่า” ฮ่องเต้เทียนหมิงเอ่ยถาม

“กระหม่อมเห็นว่าจวิ้นอ๋องเหมาะสมที่สุดพ่ะย่ะค่ะ” เสนาบดีหวังเสนอขึ้น

“คิดดีแล้วสินะที่จะบังคับข้าให้แต่งงาน อย่าลืมว่าคือข้าคืออ๋องแม่ทัพล่ะ” เทียนมิ่งเอ่ยออกมาเสียงเย็นเยียบ

สิ้นเสียงของเทียนมิ่ง ก็ไม่มีผู้ใดกล้าเอ่ยอันใดออกมาอีกเลย เพราะชื่อเสียงของเทียนมิ่งมีเพียงด้านความโหดเหี้ยมเท่านั้นที่พวกเขาได้รับรู้

‘หากบังคับข้าให้แต่งงาน ข้าก็จะแต่ง แต่ไม่รับปากว่าคนผู้นั้นจะมีชีวิตยืนยาวหรือไม่’ เทียนมิ่งไม่ชอบการบังคับ แต่บางครั้งก็ทำตามใจตนไม่ได้ เพราะผู้ที่เดือดร้อนนั้นมักจะเป็นมารดาของเขา

โปรดติดตาม><