นางฟ้าในอ้อมรักมาร(ปี"20)

*** นิยายรักโรแมนติก***

นิยายขนาดสั้น

ของ

ศิรารัย

***********

เปิดขายแล้ว

นิยายแพ็กเกจอีกเรื่องหนึ่ง

เป็นอีบุ๊คติดอันดับขายดี

เพื่อนที่ชอบนิยายรักโรแมนติก

แวะมาอ่านกันได้จ้า

*********

“อุ๊ย...คุณ...ปล่อยนะคะ” 

พิมพ์รัมภาร้อง เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อถูกเขารวบตัวอุ้มเข้านั่งซ้อนบนตักเพียงในพริบตา

“ผมอยากจูบฟ้า” 

พิมพ์รัมภาเบือนหน้าหนีใบหน้าคร้ามคมที่ยื่นเข้ามาใกล้ และยกมือดันคางเขาไว้

“อย่านะคะ เดี๋ยวใครมาเห็นเข้า”

“จะเป็นไร ผัวจะจูบเมีย”

“มะ...ไม่ได้ค่ะ ก็...ก็นี่มันกลางแจ้ง กลางไร่นะคะ”

“กลางแจ้ง กลางไร่ แล้วยังไง ผมเป็นสามีฟ้า จะจูบจะกอดฟ้าที่ไหนก็ได้ หรือเราอาจจะ...”

“ไม่ได้ค่ะ ที่เมืองไทย คนไทยเขาถือ” 

พิมพ์รัมภาเอ่ยอ้างด้วยเสียงสั่นใจสั่น

“ยังไง ผมไม่เข้าใจ”

“ปล่อยฟ้าลงก่อนสิคะ ฟ้าจะอธิบายให้ฟัง”

“อธิบายมาก่อน แล้วจะปล่อย”

“...แต่...”

“อธิบายมาก่อน”

พิมพ์รัมภามองสบดวงตาดื้อดึงที่มองมายังเธอเหมือนมองเห็นอยู่สองสามอึดใจก็ยอมแพ้ 

และอธิบายถึงการปฏิบัติตัวอันเหมาะสมของคู่สามีภรรยาไทย

“จบหรือยัง”

“ฟ้าอยากคุยเรื่องของเราด้วยค่ะ แต่กรุณาปล่อยฟ้าลงก่อนได้ไหมคะ”

“เรื่องอะไร ก็ฟ้าเพิ่งบอกไม่ใช่หรือว่าผมต้องปฏิบัติต่อฟ้ายังไง 

ไม่กอด ไม่จูบ ไม่เมคเลิฟ ในที่โล่งแจ้งหรือต่อหน้าสาธารณชน”

“นั่นเป็นเรื่องของสามีภรรยาที่ตกลงแต่งงานด้วยกันทั้งสองฝ่าย”

“อ้าว...แล้วฟ้ากับผมต่างจากพวกเขาตรงไหน”

“ต่างกันตรงที่เรายังไม่รู้จักคุ้นเคยกันไงคะ”

“แล้วไง”

“ฟ้าขอเวลาให้เราได้ทำความรู้จักหรือเรียนรู้นิสัยใจคอกันสักหน่อยค่ะ”

“ก็ผมกำลังทำอยู่นี่ไง ผมกำลังเรียนรู้ว่าฟ้าชอบจูบของผมไหม ฟ้าชอบให้ผมจูบแบบไหน แล้วก็...”

“ไม่ใช่ค่ะ ฟ้าหมายถึงความเข้าใจต่อกัน”

“นั่นก็ใช่ แต่ถ้าเราจะมานั่งมองกันไปมองกันมา 

แล้วเราจะรู้จักกันมากขึ้นได้ยังไง ฟ้าลืมไปแล้วหรือว่าผมมองไม่เห็น”

“ไม่ลืมค่ะ แต่ว่า...”

“วิธีของผมนี่ละดีที่สุด มันจะช่วยให้เราสองคนได้รู้จักและเข้าใจกันได้เร็วขึ้น”

คำสุดท้ายของมาทิศจบลงบนกลีบปากนุ่มของพิมพ์รัมภาได้อย่างพอเหมาะพอเจาะ

ด้วยสัญชาตญาณที่เขาเองก็ไม่อาจเข้าใจได้ 

เขาบดจูบนุ่มนวลก่อนจะหยอกล้อเชิญชวนให้เจ้าของริมฝีปากสวยคล้อยตาม 

แต่ดูเหมือนเจ้าของปากจะไม่ยอมง่ายๆ

พิมพ์รัมภาเม้มริมฝีปากของตัวเองอย่างแน่นหนา เธอพยายามต่อต้านความรู้สึกหวามไหวที่กำลังไหลบ่ามาท่วมท้นจนเนื้อตัวระริกสั่น และผลักไสให้ใบหน้าคร้ามเข้มเบนออกไป เมื่อไม่เป็นผลก็ดิ้นรนให้ตัวเองเป็นอิสระ

“ฟ้าจ๋า อยู่เฉยๆ แล้วจูบตอบผม”

เขาเงยหน้าขึ้นดุ ดวงตาสีอำพันเรืองรองมองจับจ้องใบหน้าของเธอราวกับมองเห็น 

และทำให้หญิงสาวสงสัยเหมือนกับหลายครั้งว่า เขามองเห็นเธอหรือเปล่า

 

************

ขออภัย

เนื้อหาในนิยายเรื่องนี้

เกิดจากจินตนาการ

ความคิดสร้างสรรค์ของนักเขียน

ที่นำมาเผยแพร่เพื่อแนะนำเรื่อง

และวางจำหน่ายในรูปแบบแพ็กเกจ  

จึงขอสงวนลิขสิทธิ์

ตามพระราชบัญญัติคอมพิวเตอร์และสิ่งพิมพ์

ห้ามผู้อื่นนำเนื้อหาส่วนหนึ่งส่วนใดในนิยายเรื่องนี้

   ไปเผยแพร่หรือกระทำการใดๆโดยไม่ได้รับอนุญาต

********************

ฝากติดตามอ่านกันด้วยนะคะ