[FIC KIMETSU NO YAIBA] ดั่งอรุณฉายใต้รัตติกาล [❆]

ยามเมื่อคล้อยสายตาไปหยุดที่เจ้า ข้าจึงรู้สึกตัวว่ามิอาจละสายตาไปทางอื่น พลันหัวใจเจ้ากรรมกระหน่ำเต้นรัวพาลให้ข้าเจ็บไปทั้งทรวงอก 

พี่เลี้ยงกล่าวว่านั่นคือความรู้สึกที่เรียกว่า “ความรัก”

แม้นข้าไม่เคยเลยที่จะปฏิเสธกระนั้นก็มิอาจยอมรับได้เต็มอก ด้วยภาระหน้าที่ที่ต้องแบกรับ การเป็นนักล่าอสูรต่อให้เก่งกาจเพียงใดสักวันก็ต้องตายด้วยน้ำมือของอสูรที่แข็งแกร่งกว่า

ดังนั้นต่อให้รักแล้วอย่างไร? ใคร่เคียงข้างถวิลหาแล้วอย่างไร? หากสักวันต้องจากกันตลอดกาลมิอาจหวนคืนกลับได้อีกครา จักให้ข้าทำใจครองคู่กับเจ้าได้อย่างไร?

จักให้กล้าบอกว่าข้ารักเจ้าได้อย่างไร? 

***********************************

คือชั้นอินมากนะ หลับหูหลับตาเปิดสุด

แฮะ

Rrrr ring!

Twitter : @rara__ring