การเริ่มต้นชีวิตใหม่ของผม(ไม่ได้ทำต่อ)

บีม เด็กแว่นหน้ามนที่ย้ายเข้ามาโรงเรียนใหม่หลังจากจบประถมปลายโดยที่เขาไม่มีเพื่อนที่เข้ามาด้วยกันเลย หลังจากเข้ามาเรียนที่นี้ได้ซักพักก็เริ่มรู้จักเพื่อนๆมากขึ้น

และมีเพื่อนที่สนิทกัน แต่ก็...ไม่ค่อยที่จะรู้จักเพื่อนที่เป็นผู้หญิงมากนัก นั้นทำให้ผมด้อยค่าตัวเองหน่อยๆ

เพราะคิดว่าตัวเองนั้นไม่ดียังไงมันก็เจ็บไปถึงหัวใจเลย ซึ่งในห้องที่ผมกำลังเรียนอยู่นั้นก็มีคนที่ผมชอบเขาด้วย (ที่ชอบก็ไม่ได้มีคนเดียวหรอกนะ)...แบบนี้คงเรียกแบบนี้ว่ารักข้างเดียวล่ะมั้ง แต่นั้นก็ไม่ใช่ปัญหา ปัญหามันอยู่ที่ผู้หญิงที่ผมชอบ..เป็นแฟนของเพื่อนผมทั้งสิ้น!!!

มันน่าเศร้าใจมากเลย ผมไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าความรักมันจะยากขนาดนี้ จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆมันก็ไม่ได้มีอะไรดีขึ้นเลย มันทำให้ผมนึกถึงเมื่อตอนที่เข้ามาเรียนที่นี่ครั้งแรก จำได้ว่าตอนนั้นผมมีนิสัยที่เงียบๆไม่ค่อยพูดจากับใครแต่ตอนที่ได้คุยกับเพื่อนๆก็สนุกมากนะ "ทำไม..ทำไมฉันถึงต้องมาทนอยู่ในสภาพที่ดูไม่ได้อย่างนี้..ฉันต้องทำอะไรซักอย่าง ถ้าฉันต้องการสิ่งที่เรียกว่า 'ความรัก' หล่ะก็ มันก็ไม่ได้แย่นะที่จะเปลี่ยนแปลงในสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ มาลองกันซักตั้งเลยดีกว่า "

ณ ปัจจุบันผมได้จบมัธยมต้นเป็นที่เรียบร้อยแล้วและกำลังอยู่ในช่วงปิดเทอม "อ่า...ได้เวลาแล้วสินะ ลาก่อนนะตัวฉันในอดีต แล้วไว้พบกันนะตัวฉันที่อยู่มัธยมปลายที่โรงเรียนแห่งใหม่"

เริ่มแล้วสินะ "การเริ่มต้นชีวิตใหม่ของผมน่ะ"