ชีวิตของฉันถูกเปรียบดั่งบทละครเรื่องหนึ่ง ทุกอย่างถูกควบคุมด้วยบทบาทเเละข้อเเลกเปลี่ยน เป็นอย่างนั้นจนกระทั่งตาย... หากทว่าชายคนหนึ่งกลับเดินเข้ามาเเละรั้งฉันไว้ในลมหายใจสุดท้าย
"ถ้าหากนี่คือหนังสือของเธอ ผมมีตำเเหน่งอะไรล่ะครับ?"
"ลาสบอสไม่ก็ตัวละครลับเเน่ๆ เลยค่ะ"
พอตอบไปแบบนั้นเขาก็หัวเราะลั่น ชวนให้ข้าราชบริพารของจอมมารอย่างเขาใจหายใจคว่ำ
"คุณอยากจะเเก้เเค้นไหม?"
"..."ฉันส่ายหน้า
"เเต่ผมอยากจับพวกมันมาทรมานนะ งั้นเราไปถล่มพวกนั้นให้ราบเป็นหน้ากลองกันเถอะ"
"ฉันอยากไปเที่ยวค่ะ"ฉันกอดเเขนของเขาพร้อมช้อนสายตามองอย่างออดอ้อนอย่างที่เขาต้องการให้ทำในเวลาเเบบนี้
------------------------------------------------------------------
สวัสดีค่ะทุกคน เรียกไรท์ว่าไรท์ฮิบิก็ได้นะคะ
นิยายเรื่องนี้เหมือนจะดราม่าเเต่เเต่งเล่นๆเเบบผ่อนคลายสบายสมองค่ะ จริงจริ๊ง
อยากรู้ว่าเรื่องราวเป็นอย่างไร..เพียงเเค่เม้นท์ให้กำลังใจเเล้วก็กดติดตามมม
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น