คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : พบเจอ
“เป็นทัศนศึกษาที่แย่ที่สุดเลย ฉันเบื่อจะตายอยู่แล้วรู้มั๊ย เตย” ฉันเบื่อทัศนศึกษาครั้งนี้จะตายอยู่แล้ว ไม่เห็นมีไรน่าสนุกเลยสักนิด
“ใครบอกล่ะยะ รู้มั๊ย วันนี้มี โรงเรียนชายล้วนมาด้วยน้า พวกผู้หญิงกระดี๊กระด๊ากันจะตาย”
“ฉันมองไปก็ไม่เห็นจะมีใครโอเคสักคน แล้วเธอมีแฟนอยู่โรงเรียนนี้ด้วยไม่ใช่รึไงยะ เดี๋ยวก็ได้โดนดีหรอก” ฉันไม่เห็นจริงๆน้าเนี่ย (จริงๆก็แอบมองหาอยู่เหมือนกัน ฮิฮิ)
“ฉันก็เปล่าคิดอะไรไม่ดีซะหน่อยน่า” แหมมม แล้วตาเธอตอนนี้มันจับจ้องอยู่ที่ใครไม่ทราบยะ นั่น
“ไปกินข้าวเหอะน่า ระวังจะโดนดีเข้าสักวันเถอะ”
“เธอนี่ก็ ปากเสียจัง ไปกินข้าวไม่ใช่เหรอ ก็รีบไปเร็วๆเข้าสิยะ”
.................................
“มีสปาเก็ตตี้ด้วยแฮะ ค่อยดีหน่อย” สปาเก็ตตี้ของโปรดฉันล่ะ ฮิฮิ^^
“เฮ้ยยๆๆ การ์ตูน นั่นๆๆๆ โอ้ว พระเจ้า ToT” ยัยใบเตยเน่าเอ๊ยยย เธอนี่มันน่าตีจริงๆ
“อะไรอีกล่ะยะ เธอนี่มันช่างพูดมากซะจริง -_-^”
“ก็ดูสิ ดูๆๆ นั่นๆ เห็นผู้ชายคนนั้นมั๊ย คนที่ยืนซื้อบะหมี่อยู่ร้านถัดไปนั่นน่ะ”
“ทำไมล่ะ ก็แฟนเธอไง” ยัยนี่บ๊องรึเปล่า -_-^
“หนูจ๋า เอาอะไรจ๊ะ”
“อ๋อค่ะ สปาเก็ตตี้ไก่ค่ะ” โอ้ววว ^^ สปาเก๊ตตี้ อร๊อยย อร่อยยยย
“โธ่ ยัยเพื่อนบ้าเอ๊ยยย สปาเก็ตตี้ไก่ค่ะป้าT^T”
“สปาเก็ตตี้ อร๊อยยยอร่อยยยย” ฉันไม่สนเธอหรอกย่ะ ฮิฮิ
...........
“โอ๋ยยยย -_- คนเยอะเป็นบ้าเลย” ฉันต้องเบียด คนพวกนี้ไปกว่าจะไปถึงโต๊ะกินข้าว
แผละ!!
“โอ๊ยย ร้อน!”
“ว้ายยยย ตายล่ะ” โฮ้ยยย ยัยการ์ตูนนน ทำไมเธอซุ่มซ่ามอย่างนี้น้า สปาเก็ตตี้แสนอร่อยของฉันมันไปอยู่บนแผ่นหลัง ของผู้ชายคนนั้นซะแล้ว โธ่.. เสียดายจัง ToT รร ชายล้วนนี่นา เหอๆๆ ฉันหนีออกมาแล้วล่ะ ปลอดภัยแน่นอน ชั่วมั้ยล่ะ หวังว่าเค้าคงไม่รู้ใช่มะ
“ยัยการ์ตูนนน”
“ว้ายยย” โธ่ จอร์จ ช่วยลูกด้วยเถอะ
“ทำไมตกใจขนาดนั้นล่ะ อ้าววว แล้วในจานเธอ!? -_-”
“เหอๆๆ –o-” ก็อย่างที่เห็นแหละ
“เธอนี่น้า น่าสงสารคนๆนั้นจัง” สงสารฉันสิยะ ซื้อมาเต็มจานแท้ๆ ได้กินแค่ครึ่งเดียวเอง
“ไปนั่งกินเหอะน่า-_-”
“นี่ๆ แฟนฉันเห็นฉันรึเปล่าก็ไม่รู้ -o-”
“ไม่รู้สิ แล้วแฟนเธอน่ะ ใช่คนนั้นรึเปล่า –o-”
“ไหนๆ โอ้ว...พระเจ้า OoO”
กำลังเดินมาทางนี้พอดีเลยแฮะ เธอนี่ได้แฟนดีจัง
“เฮ้! ใบเตย o_o”
“หวัดดีจ้ะ^^”
“ทำไมเธอถึงหลบฉัน ฮะ -_-“
“ป่าวหลบ ซะหน่อย” เธอพลาดแล้วล่ะ ยัยใบเตยเอ๊ย
“หรือว่า....เธอแอบมีใช่มั้ย =_=”
“ป...เปล่านะ O_O”
“เฮ้ย OoO โมโตกิ นั่นมันผู้หญิงคนนั้นใช่มะ” ยัยการ์ตูนเธอพลาดแล้ว โอ๊ย อยากจะบ้า นั่นมันคนที่ฉันทำสปาเก็ตตี้หกใส่นี่นา
“เห็นตั้งนานแล้ว -_-“ นายนั่นยืนมองฉันด้วยสายตาแบบว่า.... เหอๆ ฉันไม่ชอบสายตาแบบนั้นเลยแฮะ รู้สึกจะเปลี่ยนเสื้อใหม่แล้วสินะนั่น-o-
นายคิดว่าตัวเองเท่นักรึไงยะ ดูทำเข้าซิ ทำท่าทำทาง น่าโมโหชะมัด -_-^
“เธอพลาดแล้วยัยการ์ตูนนนน” ยัยใบเตยปากเธอนี่มัน....!
“จะไม่รับผิดชอบหน่อยรึไง -_-”
“พูดกับฉันเหรอคะ –o-”
“คงจะพูดกับจานสปาเก็ตตี้ล่ะมั้ง -_-“ ToT
“ฉันต้องทำยังไงบ้างล่ะคะ T-T”
“เอาเสื้อของฉันไปซักให้สะอาดแล้วก็รีดด้วย”
ฉันไม่ใช่คนใช้ของนายนะยะ ฮึ่ย ดูทำเข้าสิ นายนั่นโยนเสื้อสีขาวที่มีรอยคราบสปาเก็ตตี้มาให้ฉัน
“ได้ค่ะT-T” ไอ้คนบ้าเอ๊ย ฉันจะขอเป็นศัตรูกับนายทุกชาติไป ขออย่าได้มาเจอะมาเจอกันอีกเล้ยยย
“วันนี้โทรไปหาฉันด้วยนะ ใบเตย =_=”
“จ้า^o^” แล้วมนุษย์สองตนนั้นก็เดินจากไป
“คนอะไรขี้เก๊กเป็นบ้า -_-^”
“เค้าสเป็คเธอไม่ใช่รึไง -o-“
“อยากตายเหรอยะ ฉันไม่คิดว่าคนแบบนั้นจะเท่เลยสักนิด -_-^”
“งั้นมาทบทวนสเป็คของเด็กหญิงการ์ตูนกัน ข้อแรก ต้องสูงมากๆใช่ม้า แล้วก็ผอมแบบดูดี อืมมมม....ข้อนี้ใช่เลยแฮะ ข้อที่สอง ต้องขาวแบบพอเหมาะ ไม่ซีดและไม่ดำจนเกินไป ข้อนี้ก็ใช่อีก ข้อสามมมมม ต้องดูตี๋เล็กน้อย โอ๋...ใช่อีกแล้ว ข้อที่สี่ ต้องใส่แว่นด้วย หือออ ถูกเผงเลย ข้อสุดท้าย มาดเคร่งขรึมดูเยือกเย็น ข้อนี้ก็ใช่ ใช่หมดเลยนะตัวเองงงง ^o^” ที่พูดมานั่นมันพระเอกในการ์ตูนญี่ปุ่นนี่ -_-^
“ยังไม่หมดย่ะ ข้อสุดท้าย ต้องใจดีแล้วก็อ่อนโยนด้วย แล้วเค้าก็ขาดไปข้อนี้แหละ -_-”
“โถ่เอ๊ย ใครมีทั้งหมดนี่ ก็เจ้าชายแล้วล่ะ ยัยบ้า -o-”
“ก็ใช่ไง ฉันจะแต่งงานกับเจ้าชายเท่านั้น รู้ไว้ซะด้วยนะยะ ^^”
“แหวะ จะอ้วกย่ะ -_-“
แล้วการเข้าค่ายที่น่าเบื่อของฉันก็จบลงด้วยประการฉะนี้ เฮ้อ~
........................
เช้าวันนี้ที่แจ่มใส โรงเรียนของฉันก็น่าเบื่อเหมือนเคย แล้วตอนนี้ฉันก็กำลังเซงแบบสุดๆ อ้อ ฉันอยู่โรงเรียนสตรีน่ะ
“ใบเตย ฉันควรจะทำไงกับมันดีล่ะ-_-” ฉันซักแล้วก็รีดให้นายขี้เก๊กเรียบร้อยแล้วแหละ แต่ปัญหาก็คือว่า....
“ก็เอาไปให้น่ะสิยะ ถามได้”
“ที่โรงเรียนเค้าน่ะเหรอ -_-”
“อื้อ ^^”
“แต่ว่าฉันไม่อยากนี่ เธอเอาไปให้ให้หน่อยสิ จะได้ไปหาแฟนเธอด้วยไง”
ช่วยฉันหน่อยเถอะT_T
“เชอะ อย่ามาหลอกใช้ฉันซะให้ยากเลย เธอต้องไป คนเดียวด้วย”
“คนเดียว เธอจะบ้าเหรอ นั่นมันโรงเรียนชายล้วนนะยะ นี่ เพื่อนรัก^^ เธอไม่คิดจะช่วยเพื่อนเธอคนนี้หน่อยเหรอ” ช่วยฉันหน่อยไมได้หรือไงยะ ให้ฉันตายซะเถอะ ถ้าจะให้ฉันไปที่นั่นคนเดียวน่ะ
“มีข้อแลกเปลี่ยนมั้ยล่ะ” นี่เธอใช่เพื่อนฉันเหรอเนี่ย-_-^
“โค้กกระป๋องนึงเป็นไง-_-^”
“โหยยย อย่าขี้งกน่า เอาใหม่ๆ” เธอนี่มันน่าตีจริงๆ ฉันยิ่งไม่ค่อยมีตังค์อยู่ด้วย
“เลี้ยงไอติมก้ได้”
“ซเว่นเซ่นนะ ขอบใจจ้า เธอน่ารักมากเลย ฉันจะไปกับเธอน้า ฮิฮิ ^o^”
หึๆ เธอมีความสุขมากเลยสินะ =_=^
...........................
เย็นของวันนั้น หลังเลิกเรียน -*-
“ใบเตย เราจำเป็นต้องยืนกันตรงนี้ด้วยเหรอ T^T” ตอนนี้ฉันกำลังยืนอยู่หน้าโรงเรียนชายล้วน ที่นายนั่นเรียนอยู่ เหตุผลก็เพราะ ฉันเอาเสื้อของนายนั่นที่ฉันเอาไปซักมาคืนน่ะสิ เฮ้อ~
“ก็ใช่สิยะ ถ้าไม่ยืนตรงนี้แล้วเราจะเห็นเค้ามั๊ยล่ะ -_-” เอ๊ะ....เดี๋ยวก่อนทำไมเราไม่นัดเค้าให้มาเอาเสื้อล่ะเองล่ะ -_- เธอมันโง่บรมเลย ยัยการ์ตูนเอ๊ยยยย
“แต่ทำไมเราไม่นัดเค้าให้มาเอาเสื้อล่ะ”
“นี่เธอจะบ้าเหรอไง เธอเป็นคนทำเสื้อเค้าเลอะนะยะ”
“-*- แต่ว่าฉันอายเค้านี่ ผู้ชายพวกนี้ไม่เคยเห็นเด็กผู้หญิงรึไงกันนะ มองกันอยู่ได้” ดูสิเค้ามองฉัน แล้วก็หันไปซุบซิบอะไรกันก็ไม่รู้ ทำไม...ฉันมันแปลกประหลาดมากรึไงยะ
“ดีจะตาย เค้ามองเราก้แสดงว่าเราสวยนะยะ” หัวสมองเธอมีไว้แค่ประดับบนคอเท่านั้นใช่มั้ยยะ
“นั่นๆๆ รู้สึกเค้าจะอยู่ตรงนั้นใช่มั้ย ที่กำลังเดินมาอยู่น่ะ แฟนฉันก็อยู่ด้วย โอ๊เยยย ดีใจจัง ฮิฮิ ^o^”
“โอย อยากจะบ้า ฉันไม่อยากเจอเค้าเลยจริง”
“เคน!”
“เฮ่ยยย พวกเธอมาทำอะไรกันตรงนี้เนี่ย” นายเคนวิ่งมาหาพวกเรา แตนยนั่นยังเดินเอื่อยเฉื่อยอยู่เลย
“คือ...ฉันเอาเสื้อมาคืนค่ะ” ฉันยื่นถุงกระดาษให้นายนั่น ว่าแต่ฉันยังไม่รู้จักชื่อนายเลยแฮะ แหวะ...ใครจะไปอยากสนใจ
“อืม...”
“นี่ จะไม่ขอบใจสักคำเลยเหรอไง” นายนั่นหันมามองฉันด้วยสายตาแบบเดียวกับวันนั้นอีกแล้ว
“ฉันจำเป็นต้องขอบใจคนที่ทำเสื้อฉันเปื้อนด้วยเหรอ”
นายนี่มัน...
“หน้าตาไร้มารยาท ท่าทางก็ไร้มารยาท แถมจิตใจก็ยังไร้มารยาทอีกด้วยนะเนี่ย คนแบบนี้ในโลกก็มีด้วยเหรอเนี่ย เฮอะ -o-^” น่าโมโหจริงๆเลย ฉันละเกลียดคนแบบนี้ที่สุด
“เคน ฉันกลับก่อนละกันนะ -_-” ทำเป็นหัวทวนลมงั้นเหรอ
“ฉันก็จะกลับเหมือนกันนะเตย -*-^”
“เฮ่ย...พวกแกเป็นไรกันวะเนี่ย” เป็นคนสิยะ ใบเตยพาแฟนเธอไปเช็คสมองได้แล้ว
“บาย การ์ตูน คืนนี้จะโทรไปหาน้า”
..............................
วันนี้ช่างเป็นวันที่น่าอารมณ์เสียจริงๆเลย
“กลับมาแล้วค่ะแม่”
“วันนี้กลับไวจังการ์ตูน วันนี้แม่จะพาไปกินเอ็มเค นะ ไปอาบน้ำสิจ๊ะ ^^”
“พี่ชายละคะ -o-”
“ใกล้จะกลับแล้วล่ะ”
“เพราะ เอ็มเค ล่ะสิคะเนี่ย ถึงจะกลับเร็วได้”
“ปากเสียแล้วนะ ยัยการ์ตูนวันนี้เธอตายแน่ -_-^” พี่เอ็ม พี่ชายที่สุดจะแสนดีดี๊ดีของฉัน โผล่หน้าออกมาจากประตู
“กลับมาแล้วเหรอ ^^;” รู้สึกแม่จะชอบให้พี่ด่าฉันแฮะ -_-
“ไปอาบน้ำก่อนนะคะแม่ =_=” ไม่มีวันได้ฆ่าฉันหรอก ไอพี่บ้า
“มองหน้าทำไมไม่ทราบฮะ ฉันหล่อมากรึไง”
“แบร่~~~ หล่อกว่าหมานิดนึงสิยะ”
“ยัยเด็กบ้า-_-^”
................................................
ที่ร้านเอ็มเค ที่สุดแสนจะโปรดปรานของฉัน
“ยัยการ์ตูนเมื่อเย็นนี้เธอไปหน้าโรงเรียนพี่ทำไมน่ะ” เหอๆ ซวยแล้วตู
“ลูกโดดเรียนไปเหรอ -_-^”
“ไม่ใช่ค่ะ ตูนไปหลังเลิกเรียนต่างหาก คาบนั้นพี่ยังไม่เลิกไม่ใช่เหรอไง =_= แล้วพี่ชายจะมาเห็นตูนได้ไงไม่ทราบ หรือว่า......” เสร็จฉันคราวนี้ ไอหมาเอ็มเอ๊ย ^o^
“ไอ้การ์ตูน -_-^ แม่คร้าบบบบ ^^คือตอนนั้นผมลงมาฉี่ฮะแม่” พี่ชายหันมาจ้องหน้าฉัน แล้วหนไปประจบแม่
“^^ ลูกเอ็มของแม่ ตายซะ”
โป๊กกกกก!! แหมม ช่างมีความสุขซะจริงๆนะฉันเนี่ย ฮิฮิ ^o^
ความคิดเห็น