คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : 1 ll Love at first pic
1
Love at first
pic
หากถามว่าคอลิน ครีฟวีย์ตกหลุมรักครั้งแรกเมื่อไร คงต้องบอกว่าตอนที่เขาเรียนอยู่ปีสี่ -- ตอนที่เธอคนนั้นเข้ามาเป็นแสงสว่าง
ในใจเขา ต่อให้ฮอกวอตส์เข้าสู่ยุคมืดเพราะมีโดโลเรส เจน อัมบริดจ์...
ช่วงหัวค่ำห้องโถงใหญ่ถูกตกแต่งด้วยฟักทองลูกใหญ่ลอยอยู่เหนือโต๊ะกินอาหารสี่แถว ข้างในนั้นมีเทียนส่องสว่างพร้อมด้วยค้างคาว
บินว่อนทั่วเพดานต้อนรับเทศกาลฮาโลวีน ใต้ตะเกียงฟักทอง ที่โต๊ะกริฟฟินดอร์กำลังมีงานเลี้ยงขนาดย่อมสำหรับต้อนรับสมาชิกควิดดิช
ทีมบ้านคนใหม่
คอลินกดชัตเตอร์เก็บภาพสมาชิกกริฟฟินดอร์ที่กำลังฉลองตั้งแต่หน้าประตูไม้บานใหญ่ เขาเดินเข้ามาพร้อมกับเดนนิส ครีฟวีย์
น้องชายของเขาที่อยู่ปีสอง
“เอ้า เจ้าหนูคอลิน ตากล้องประจำบ้านของเรา” จอร์จ วีสลีย์ส่งขวดบัตเตอร์เบียร์ให้คอลิน
เฟร็ดยื่นอีกขวดให้รุ่นน้องที่ตามติดพี่ชายมาด้วย “แล้วนี่ก็ของนาย เดนนิส”
“ขอบคุณครับ”
กัปตันทีมอย่างแอนเจลิน่าลุกขึ้นยืน ชูบัตเตอร์เบียร์ในมือ “แด่สมาชิกใหม่ ทั้งตัวจริง ตัวสำรองและสมาชิกเก่า” เธอตะโกนคำว่า
‘ กริฟฟินดอร์! ’ สามครั้งโดยมีเสียงของเฟร็ดกับจอร์จที่ดังกลบทุกคน ก่อนชนขวดบัตเตอร์เบียร์กับสมาชิกในทีมและนักเรียนกริฟฟินดอร์
คนอื่นๆ
เด็กหนุ่มผมน้ำตาลยกกล้องคู่ใจขึ้นมาถ่ายเก็บบรรยากาศช่วงเวลาแห่งความสุขกับการเริ่มต้นใหม่ก่อนหันกล้องไปจับภาพจอร์จ
กำลังชนแก้วกลางอากาศกับแฟนสาวอย่างลูน่า เลิฟกู๊ดได้พอดี เธอชูขวดบัตเตอร์เบียร์ที่จอร์จแอบเอาไปให้เธอโดยเฉพาะอยู่ตรง
โต๊ะเรเวนคลอ ทั้งคู่ยิ้มให้กันแล้วกระดกขวดดื่มพร้อมกัน
เจ้าของดวงตาเบื้องหลังเลนส์กล้องที่เก็บภาพนี้ได้พอดียกยิ้มน้อยๆ เห็นรุ่นพี่ที่เคารพมากพอๆ กับแฮร์รี่ พอตเตอร์กำลังมีความสุข
กับลูน่าเพื่อนของตัวเองก็สุขใจไปด้วย -- เขาแอบเชียร์(แอบถ่ายรูป)คู่นี้มานานนมตั้งแต่จอร์จตามจีบเพื่อนต่างบ้านของเขาสมัยที่ลูน่า
อยู่ปีหนึ่ง
จนตอนนี้เธออยู่ปีสี่และคบกับจอร์จมาได้สองเดือนแล้ว
“เดนนิส พี่ฝากถือขวดหน่อย” คอลินส่งบัตเตอร์เบียร์ให้น้องชาย ลุกจากเก้าอี้ ถอยหลังไปยืนท้ายโต๊ะแล้วยกกล้องขึ้นถ่ายรูป
สมาชิกทีมควิดดิช -- อันที่จริงเขาดันโฟกัสไปที่เด็กสาวผมสั้นสีบลอนด์ที่ยิ้มแย้มกับเพื่อนๆ ของเธอซะมากกว่า
ทว่าเฟร็ดเห็นเข้าพอดีเลยหันไปบอกคนอื่นๆ ให้มองกล้อง ทุกคนต่างชะโงกหน้าให้ตัวเองได้เข้าเฟรม ขณะที่แฮร์รี่ต้องสะกิดจอร์จ
ให้เลิกสนใจแฟนสักครู่มามองกล้องก่อน
“คาเรนล่ะ”
เฟร็ดหันกลับไปมองบีตเตอร์ตัวสำรองที่เขากับจอร์จคัดมากับมือ “แสดงตัวหน่อย หยุดกินแล้วมาถ่ายรูปรวมก่อนยัยหนู”
ทันทีที่ได้ยินชื่อคาเรน หัวใจไร้รักของคอลินที่ไม่เคยใจเต้นให้กับผู้หญิงที่ไหนกลับเต้นตึกตักจนควบคุมไม่ได้ขึ้นมาซะดื้อๆ
เป็นหนที่สองแล้วในวันเดียวกัน แถมยิ่งเต้นแรงมากขึ้นไปอีกเมื่อคิดว่าเจ้าของผมสั้นสีบลอนด์กับดวงตาสีเขียวสดใสของเธอ
จะมองสบตาเขาครั้งแรกแม้จะผ่านเลนส์กล้องก็ตาม
-- ทว่าแทนที่จะยื่นหน้าเธอกลับยื่นมือที่ถือน่องไก่จนสุดแขนมาตรงกลางโต๊ะ
คอลินต้องรีบกดชัตเตอร์เพราะเฟร็ดบ่นว่าเขายิ้มจนเหงือกแห้งแล้ว สุดท้ายเด็กหนุ่มก็ได้ภาพมือกับน่องไก่ในมือของคาเรนมาแทน...
ใครจะไปรู้ว่าพอล้างรูปออกมาแล้วมันกลับเป็นรูปที่คอลินรักมากที่สุด -- และนั่นคือเหตุการณ์ที่ทำให้คอลินตกอยู่ในอาการตกหลุมรัก
แบบสมบูรณ์...
ต้นเหตุอาการตกหลุมรักของคอลินเริ่มมีเค้ามาจากช่วงกลางวันในวันเดียวกันนี้เอง เขากับน้องชายไปที่สนามควิดดิชเพื่อถ่ายรูป
การคัดตัวนักกีฬาทีมบ้านที่ปีนี้ต่างจากปีอื่น เพราะนักเรียนทุกคนเห็นฤทธิ์เดชของอาจารย์สอนวิชาการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดคนใหม่
อย่างอัมบริดจ์กันหมดแล้ว ไหนจะวีรกรรมสุดแสบของฝาแฝดวีสลีย์ที่ไม่เคยแผ่วลงเลย ทำให้แอนเจลิน่าหวั่นใจกลัวไม่มีนักกีฬาลงสนาม
หากบีตเตอร์สองคนถูกกักบริเวณวันแข่ง
เลยจำเป็นต้องคัดตัวสำรองทุกตำแหน่ง
คาเรน เคลียร์วอเทอร์ นักเรียนกริฟฟินดอร์ปีสาม เป็นน้องสาวของเพเนโลพี เคลียร์วอเทอร์ พรีเฟ็คบ้านเรเวนคลอที่เรียนจบ
ออกไปแล้วและเป็นอดีตแฟนของเพอร์ซี่ วีสลีย์ -- ตอนนี้คาเรนคือหนึ่งในบีตเตอร์สำรองที่ฝาแฝดวีสลีย์เลือก ยามที่เธอยิ้มกว้าง
ด้วยความดีใจทำเอาคอลินที่กำลังจะกดชัตเตอร์ใจเต้นแรงจนลืมกดถ่ายภาพ ไม่ถึงชั่วโมงหลังจากนั้นเขาก็แอบหลอกถามชื่อเธอ
จากฝาแฝดจนรู้ว่าเธอชื่ออะไร อยู่ปีไหน
ให้ตายสิ! คอลินยังนึกเสียดายไม่หายที่มัวใจลอยจนอดได้ภาพรอยยิ้มที่สดใสที่สุดของคาเรนตอนนั้น กระทั่งคืนวันเดียวกัน
ในที่สุดเขาก็ได้ภาพแรกที่มีเธอร่วมเฟรมสมใจ แม้จะมีแค่มือกับแขนของเธอและน่องไก่ก็ตาม...
นับตั้งแต่นั้นมาในฟิล์มทุกม้วนที่ถ่ายมาจะต้องมีรูปเด็กสาวผมสั้นสีบลอนด์ตาสีเขียวทุกทีแบบไม่รู้ตัวมาก่อนหากเดนนิสไม่ทักเขา
-- คอลินเปลี่ยนไปเป็นคนละคนกับสามปีที่ผ่านมา เขากลายเป็นคนชอบเหม่อลอย มีความสุขกับการแอบมองคาเรนอยู่ห่างๆ
จากโต๊ะกริฟฟินดอร์ด้วยกัน ทว่าไม่กล้าแม้แต่จะเข้าไปทักทายและจะมีความมั่นใจตอนสบตาเธอก็ต่อเมื่ออยู่หลังเลนส์กล้องเท่านั้น
ไม่ได้แล้ว!
คอลินรู้สึกว่าเขาต้องทำอะไรสักอย่าง อันดับแรกตอนปิดเทอมเขาตั้งเป้าหมายกับตัวเองว่าต้องดูแข็งแรงมากกว่าที่เป็นอยู่
ชวนเดนนิสออกไปวิ่งทุกเช้าเพื่อที่อย่างน้อยก็ไม่ให้ตัวเองดูผอมแห้งแรงน้อย
ปิดเทอมสองเดือนนั้นทำให้คอลินดูดีขึ้นอย่างใจหวัง แต่ติดอย่างเดียวตรงที่เวลาเจอเด็กสาวแสนร่าเริงคนนั้นกลับใจฝ่อ
ไม่กล้าทักซะอย่างงั้นจนเวลาล่วงเลยมาจนเขาขึ้นปีเจ็ด
“หล่อขึ้นเยอะเลยนี่” ฝาแฝดวีสลีย์ที่มาส่งน้องสาวคนสุดท้อง(กับมาส่งแฟนในกรณีของจอร์จ)เอ่ยชมคอลินตอนที่เจอหน้ากัน
ในชานชาลาที่เก้าเศษสามส่วนสี่
“แบบนี้ก็เรียกว่าเจ้าหนูคอลินไม่ได้แล้วสิ” เฟร็ดบอก ยังนึกชื่นชมพัฒนาการความหล่อของรุ่นน้องตรงหน้าไม่หยุด
เวลานี้คอลินตัวสูงขึ้นมากจนเทียบเท่าเขากับจอร์จแล้ว แถมดูแล้วผมตัดสั้นทรงใหม่น่าจะช่วยส่งเสริมให้สาวๆ เห็นแล้วกรี๊ดได้ไม่ยาก
ติดอยู่อย่างเดียว
“หวัดดี คาเรน” คอลินโบกมือให้รุ่นน้องที่คาดหวังจะได้เห็นปฏิกิริยาจากเธอมากที่สุด
“หวัดดี คอลิน” แต่คาเรนกลับแค่ทักทายกลับพร้อมกับยิ้มแล้วขึ้นรถไฟไปเลยโดยไม่ทักถึงภาพลักษณ์ที่เปลี่ยนไปของเขาเลยสักคำ
จนต้องลำบากฝาแฝดวีสลีย์คอยตบบ่าปลอบใจ
ในขณะเดียวกันคาเรนในวัยสิบหกปีนั้นดูมั่นใจมากขึ้นทุกวันถ้าเกี่ยวกับควิดดิช เธอยังคงเป็นหนึ่งในหญิงสาวผู้หวดลูกบลัดเจอร์
ได้โหดไม่แพ้ฝาแฝดวีสลีย์และเป็นที่กล่าวขานในหมู่นักกีฬาควิดดิชต่างบ้านโดยเฉพาะสลิธีรินที่เป็นคู่ปรับตลอดกาล
ในห้องนั่งเล่นรวมกริฟฟินดอร์
คอลินกับเดนนิสกำลังช่วยกันคัดเลือกรูปที่ไปล้างมาตอนปิดเทอม
“คาเรนอีกแล้ว” เดนนิสวางรูปคาเรนใบที่สิบลงในกองฝั่งซ้าย “เมื่อไรพี่จะบอกชอบเธอให้รู้แล้วรู้รอดไปเลยฮึพี่คอลิน กะจะเก็บสะสม
รูปเธอจนเปิดแกลเลอรี่ได้เลยรึไง”
“บอกน่ะบอกแน่ล่ะ แต่ต้องไม่ใช่ตอนนี้ที่แม้แต่ทรงผมใหม่ของพี่ คาเรนก็ยังไม่แล -- อย่างน้อยตอนนี้พี่ก็กล้าทักเธอแล้วนะ”
เดนนิสเหล่มองพี่ชายตัวเองที่ยังอุตส่าห์ภูมิใจกับพัฒนาการอันน้อยนิดนั่น
เสียงสุภาพสตรีอ้วนดังขึ้นตรงทางเข้าหอคอย มีเสียงเหวี่ยงเปิดภาพออกพร้อมกับเสียงดังตุ้บเพราะมีใครบางคนกระโดดลงมา
จากช่องกำแพง
พี่น้องครีฟวีย์ตาโตเท่าไข่ห่านลนลานเก็บรูปภาพที่วางแผ่หลาอยู่บนโต๊ะ ไม่งั้นอาจถูกตราหน้าว่าเป็นพวกโรคจิตเพราะคาเรนตัวจริง
กำลังเดินเข้ามาใกล้
“หวะ -- หวัดดี คาเรน” คอลินทักทายอย่างกระอักกระอ่วนแต่ก็ทำใจสู้ โบกมือทักทายเธอก่อนถูกเดนนิสใช้ศอกกระทุ้งเข้ามาเต็มๆ
ตรงสีข้าง บุ้ยปากไปทางมือพี่ชายที่กำลังโบกรูปคาเรนต่อหน้าเจ้าตัว คอลินตกใจคิดจะเอาซ่อนแต่ดันทำรูปหลุดมือ
“หวัดดี คอลิน” คาเรนทักกลับ ดวงตาสีเขียวเหลือบลงมองตามรูปที่ร่วงพื้น จังหวะนั้นเองจู่ๆ ก็มีกระเป๋าลอยมาทับเอาไว้
“นายโยนกระเป๋าพี่ไปทำไมน่ะ เดนนิส” คอลินว่าพลางลุกมาเก็บกระเป๋าพร้อมหยิบรูปภาพติดมือไปด้วย
ขณะที่เดนนิสงงเป็นไก่ตาแตกว่าตัวเองโยนกระเป๋าไปตอนไหนทั้งที่ความจริงแล้วคอลินเป็นคนตั้งใจโยนมันไปด้วยซ้ำ
คาเรนหรี่ตามองภาพในมือคอลินแต่เขากลับเอามันใส่กระเป๋ากางเกงก่อนที่เธอจะเห็นมันชัดๆ เธอเลิกคิ้วก่อนปล่อยผ่านท่าทาง
มีพิรุธนั่นแล้วเดินไปตรงกลางห้องนั่งเล่นรวม กระแอมให้คอโล่งพร้อมประกาศให้ทุกคนได้ยินทั่วกันว่าควิดดิชทีมบ้านกริฟฟินดอร์
จะมีการคัดตัววันเสาร์นี้เวลาบ่ายโมงตรงโดยที่เธอจะไปรออยู่ที่สนามควิดดิช -- ในฐานะกัปตันคนใหม่แทนแฮร์รี่ พอตเตอร์ที่จบออกไป
เธอแปะใบประกาศไว้ที่บอร์ดใหญ่ตรงมุมห้อง หมุนตัวจะขึ้นหอนอนหญิงแต่บังเอิญสบตาเข้ากับคอลินพอดี
“สนใจก็มาได้นะ” คาเรนพูดทิ้งท้าย ยิ้มให้เขาอย่างเป็นมิตรก่อนหายลับไปทางหอนอนหญิง
ทิ้งให้คอลินนั่งเหม่อแล้วยิ้มค้างอยู่ตรงนั้น เดนนิสโบกมือไปมาตรงหน้าก็ไม่ได้ผล ต้องถึงมือจินนี่ที่เข้ามาดีดนิ้วเรียกสติเพื่อนสนิท
ให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว
“ฉันจะไป” อยู่ดีๆ คอลินก็โพล่งประโยคนี้ออกมา
เดนนิสเอียงคอ “พี่จะไปไหน”
“คัดตัวเข้าทีมบ้าน” คอลินจ้องน้องชายด้วยแววตามุ่งมั่น “ปิดเทอมหลายปีที่ผ่านมาฉันเริ่มออกกำลังกายก็เพื่อการนี้แหละ
ตำแหน่งบีตเตอร์หนีไม่พ้นฉันแน่!”
ในเมื่อตอนนี้คอลินอยู่ปีเจ็ด ปีสุดท้ายของวัยเรียนที่ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้ว ต่อให้เวลานี้คาเรนมองเห็นเขาเป็นแค่รุ่นพี่ร่วมบ้าน
อยู่ก็ตาม ถึงจะเริ่มออกตัวช้าไปหน่อยและไม่ว่าสุดท้ายผลจะออกมาเป็นยังไงเขาก็ตัดสินใจแล้วว่าจะพยายามเอาตัวเองเข้าไปอยู่
ในสายตาเธอให้ได้เหมือนที่พ่อทำตอนจีบแม่ -- น้ำหยดลงหินทุกวัน หินไม่เมินก็มีความหวังตั้งเยอะแล้ว!
※
- Talk -
ตอนแรกจบแล้ววว เปิดเรื่องมาด้วยความประทับใจของคอลินที่มีต่อน่องไก่ เอ้ย น้องคาเรน // เรื่องนี้นางเอกเป็นกัปตันควิดดิช
ทีมกริฟฟินดอร์นะคะ ส่วนคอลินกับกล้องยังอยู่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือคุณเขาจะลงเล่นควิดดิชด้วยเพราะอะไรก็รู้ๆ กันอยู่เนอะ >_<
แต่จะได้เข้าทีมมั้ยก็อีกเรื่องนึง 555 ถ้าชอบก็คอมเมนต์มาคุยกันด้วยน้าาา(ช่วงนี้เหงาค่ะ
อยากมีคนคุยด้วย TT^TT)
ปล.มีลงในRAWด้วยในนามปากกาเดียวกันนะคะ ฝากติดตามด้วยเน่อ
ความคิดเห็น