[SF] พิมพ์คำว่ารักไว้..ไม่กล้าส่ง

ลำดับตอนที่ #1 : [SF] พิมพ์คำว่ารักฯ :: ตอนที่ 1

[ SF ]
พิมพ์คำว่ารักไว้..ไม่กล้าส่ง

......................................................................

"ริท..เซนรักริทนะ" เซน ชายหนุ่มวัย 20 ปี เอ่ยพูดกับเพื่อนหนุ่มตรงหน้าเขา

"เซน..ริทขอโทษนะ คือเรารักกันไม่ได้หรอก ทั้งเซนและริทก็เป็นผู้ชาย
สังคมไม่ภายนอกเค้าคงไม่ยอมรับเรา แล้วอีกอย่าง..ริทเองก็ไม่ได้รักเซนด้วย"
ริท คนที่ถูกฝ่ายตรงข้ามบอกรัก เอ่ยตอบรับ ทำให้เซนก้มหน้าเงียบ ไม่กล้าสบตา

"ริทว่าเราจบกันแค่นี้แหละนะเซน ริทคบเซนเป็นเพื่อนต่อไปไม่ได้แล้วจริงๆ ริทขอโทษนะ"
ริทพูดจบ ก็เดินหันหลังกลับไป ......พร้อมน้ำตา

สรุปแล้วเขาถูกปฏิเสธ แถมยังเสียเพื่อนไปอีกด้วย ....

.
.
.
.
.
.
.

"น้ำลายยยยยย เห้ยยยยยยยยยยยยยยยย"
เสียงตะโกนจากหนุ่มตัวเล็ก..ริท !!! ดังขึ้นกลางห้องเรียน
เนื่องจากเพื่อนสนิทอย่างเซน ยืมแขนของเขาไปเพื่อหนุนรองตอนงีบ
เขายอมเมื่อยแขนให้เพื่อนรักของเขา แต่ว่าการตอบแทนด้วยน้ำลายที่ไหลออกจากปาก เขาขอปฏิเสธ

"นี่..นายเรืองฤทธิ์ เอะอะโวยวายอะไรเสียงดัง เพื่อนเขาจะเรียนกัน
เอ๊ะะ แล้วนี่นายปฏิภาณ !! แอบหลับในห้องงั้นเหรอ ตื่นเดี๋ยวนี้"
อาจารย์ม้า ประจำวิชาภาษาอังกฤษ เอ็ดริท พร้อมเดินไปตีแขนเซนแรงๆ เพื่อให้ออกจากภวังค์

"อ่าาาาา ม่ายยยยยยยย" เซนที่เพิ่งตื่น ละเมอพูดออกมาเบา ๆ
"ไม่อะไรของเธอฮ้ะ นายปฏิภาณ ตื่นเดี๋ยวนี้ๆๆ" อาจารย์ม้าเสียงดัง พร้อมหยิกแขนเซน

"โอ้ยยยย เจ็บนะครับจารยยยย์" เซนหน้าตาตื่นทันที เมื่อเจอของกระตุ้นชิ้นดี
"เจ็บก็ดี จะได้ตื่นๆ และก็ออกไปยืนกางแขนขาเดียวหน้าห้องด้วย เป็นการทำโทษที่เธอมานอนหลับคาบเรียนของฉัน"
อาจารย์ม้าพูดยาว ก่อนที่จะสั่งให้เซนออกไปทำโทษข้างหน้าห้องเรียน

เซนเดินออกมาอย่างมึนๆ ก่อนจะทำตามที่อาจารย์แสนจะใจดี(?)สั่งไว้
"สรุปเมื่อกี้นี้..เราฝันไปเองใช่มั้ยเนี๊ยยยย ..เฮ้อออออออ" เซนพูดพร้อมคิดภาพเมื่อสักครู่

"ไอ้บ้าเอ๊ยยยย ฝันอะไรของเซนน่ะ ริทไม่รู้ด้วยหรอกนะ แต่เซนควรรู้ไว้ด้วยว่าวันหลังถ้าจะยืมแขนริท
ได้โปรดอย่าเอาน้ำลายแสนวิเศษณ์ของเซนมาเยี่ยมแขนริทเลย ริทเกรงใจ T^T"
ริทที่นั่งริมประตู โผล่หน้าออกมาทักทายเพื่อนริทหน้าห้อง ก่อนที่จะมีมือปริศนามาแตะที่ไหล่ของเขา

"แล้วนายก็ควรรู้ไว้ด้วยว่าถ้าจะเรียนภาษาอังกฤษแบบสบายใจ ไม่ควรหลับ หรือพูดคุยกันในห้อง
เพราะฉะนั้น เธอก็จะได้ไปยืนกางแขน ขาเดียวกับเพื่อนของเธอ ...เชิญ"
อาจารย์ม้าพูดกับริท ก่อนที่ทำมือเป็นการให้ริทออกไปทำโทษกับเซนหน้าห้องเรียน

"เซนทำริทซวย ริทงอนแล้ว -3-" ริทบ่นอุบอิบเบาๆ ก่อนจะเดินออกมาทำโทษ

"อ่ะนี่.. ไม้ที"
อาจารย์ม้ายื่นไม้ที มาให้เซนและริทไปคาบ ทั้งสองมองหน้ากันอย่างงงๆ ก่อนจะรับมา

"ยาวๆใหญ่ๆ จะได้คาบสะดวก มาช่วยกันคาบ อยากคุยกันดีนัก ก็คุยกันผ่านไม้ทีแล้วกัน"

"ห๊าาาาาาาาาาาาาาาาา" ทั้งสองประสานเสียงกันอย่างเสียงดัง
"แต่มันสกปรกนะครับจารย์ม้า" ริทโวยขึ้น
"ใช่ๆ เดี๋ยวสิวขึ้นที่ปากอีก T^T" เซนพูดพร้อมทำหน้าจะร้องไห้

แต่ก็ไม่ได้ผล .. คนอย่างอาจารย์ม้า สั่งอย่างใดก็ต้องได้อย่างนั้น

"ฉันสั่งให้เธอทำ เธอต้องทำ ถ้าเธอไม่ทำ ก็เตรียมตัวรับเกรดกลมๆไปได้เลย"
อาจารย์ม้าพูดจบ ก็เดินกลับเข้าห้องไปสอนต่อ ...

"เพราะเซนคนเดียวเลย ริทงอนนนนนน" ริทโวยวายอีกรอบ ก่อนจะคาบไม้ทีที่ตนถือ
และเซนก็คาบต่อ อย่างรังเกียจ เพราะกลัวตัวเองเป็นสิว - -"

............................................................................................