ดูเหมือนผมจะจืดเกินไปซะแล้วสิ

     อยากจะกู่ร้องให้ก้องฟ้า ทำไมต้องส่งคนอย่างมันมาเกิดด้วย ให้ดิ้นตาย ผมแทบจะลงไปนอนกับพื้นจริง ๆ

     ก็ยัย--- ไอ้หมอนั่นน่ะ

     "ทำไมมันต้องหล่อกว่าตรูฟระ!!! ไอ้ชิบผายเอ้ยยยย!"

     เสียงแหกปากของตัวเองในอดีตที่ดังก้องไปทั่วซากตึกทำให้ตัวผมในตอนนี้หลุดยิ้มออกมา

     แล้วชีวิตของผมหลังยุคสิ้นโลกก็ได้เริ่มต้นขึ้นแบบนั้น

       คิดว่า นี่น่าจะเป็นการเจอกันครั้งแรกนะคะ เพราะเราไม่เคยลงนิยายเลย ก็ยังไงช่วยเป็นกำลังใจให้ด้วยนะคะ จะแต่งต่อไปเรื่อย ๆ เพราะจริง ๆ เรื่องนี้แต่งอ่านคนเดียวมาจะสามปีแล้ว 5555555 แต่งไปล่วงหน้านิดหน่อยค่ะ จะพยายามลงขั้นต่ำอาทิตย์ละตอนนะคะ เรื่องนี้ใครอ่านอาจมีข้อสงสัยอะไร สอบถามได้นะคะ ติชมได้เลยค่า ฝากตัวด้วยนะคะ

ตอนเราย้อนอ่าน อืม รู้สึกว่ามันดูวายหน่อย ๆ แต่เรื่องนี้ไม่วายนะคะ ตัวเอกไม่มีคู่ค่ะ อยากขอแจ้งไว้เลย คนอ่านจะได้ไม่ผิดหวังนะคะ แต่ถ้าใครจะชิปอะไรตามสะดวกเลยค่ะ เราไม่ว่าอะไร ว่าแต่จะมีคนอ่านรึเปล่านี่สิ...

ถ้าไม่มีก็ขอแต่งต่อไปนี่ล่ะคะ ก่อนหน้านี้ก็แต่งคนเดียว อ่านคนเดียว นักเลงพอค่ะ ที่ลงแค่เผื่อจะได้คำแนะนำเท่านั้นเอง ใครหลงเข้ามา เมตตาด้วยนะคะ // กราบ