ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : การทดสอบที่โรงเรียนมายา/ เพื่อนใหม่I
ในเช้าของวันอาทิตย์ แสงตะวันสาดส่องล่วงถึงห้องของหนุ่มรูปงามนาม...คิจิน.. เขาลุกขึ้นมาปิดม่านที่เมือคืนยัยเปี๊ยกซ่าเข้ามาเปิดไว้ แสงแดดเป็นสิ่งที่คิจินไม่ชอบเอาซะเลย เพราะว่า.....มันทำให้เขาดำน่ะสิ ( ฮ่าๆๆ ความจริงแล้วคิจินไม่ได้ดำหรอก แต่ว่ากลัวดำน่ะ...อย่าคิดมาก...ปวดหัว... Riww-i )
คิจินใช้เวลาน้อยนิดแต่งตัว...เพราะว่าวันนี้เขาต้องไปที่โรงเรียนมายาแล้วน่ะสิ....เขาไม่ลำบากหรอกเพราะว่าเขาเข้าที่โรงเรียนมาแล้ว3ปี เขาอยู่ปีสามแล้ว แต่ว่าฮิเมะยังต้องเข้าไปรับการทดสอบก่อนที่จะเข้าไปที่ดรงเรียนได้...แล้วการสอบที่นั่นมันก็ยากแสนยากซะด้วย ถ้าฮิเมะสอบไม่ผผ่านล่ะ?? แล้วจะทำยังไง?? เฮ้อออ
--------------------------------
คิจินลงมาที่ห้องอาหาร ที่นั่นฮิเมะแต่งตัวรอไว้อยู่แล้ว....แต่งตัวด้วยฝีมือของแม่นม ฮิเมะนั่งเขมือบเค้กอยู่ด้านของ อีกด้านหยึ่งเป็นถาดผลไม้สดของคิจิน คิจินชอบผลไม้มากที่สุด เขานั่งลง แล้วบรรจงกินผลไม้อย่างละเมียด ต่างจากสตรีที่นั่ง...เขมือบ....
\"นี่ยัยเปี๊ยก...ค่อยๆกินซิ ไม่มีใครแย่งเธอกินหรอกเพราะกลัวเธอกัดเอาอ่ะ \" คิจินแขวะฮิเมะแต่เช้า
\"แหม...ใครจะเหมือนคิจินล่ะ...ค่อยๆกิน....เชอะ!!!....อุ้ย..คิจิน...สตรอเบอรี่ติดปากอ่ะ \" พอได้ยินฮิเมะพูดคิจินก็รีบเอามือปิดปากทันที
\" อุ๊ย~~ โทษที ฮิเมะดูผิดอ่ะ ฟามจิงม่ะมีอะรัยติดอยู่หรอก หุหิ หุหิ หุหิ ....อิ๊ อิ๊ อิ๊ \" ฮิเมะหัวเราะ ( เธอรู้ตัวมั้ยฮิเมะ...เธอหัวเราะได้น่าเกลียดมากเลยอ่ะ....คิจิน/ Riww-i ) คิจินเอือมกับน้องสาวตัวเองเต็มทน ทะโมนเป็นลิงเป็นค้างอยู่ได้ โตแล้วก็ยังซนไม่เลิกเฮ้อ!!
ฮิเมะกินเสร็จก่อนคิจินก็เลยลงมานอกปราการก่อนพี่ชายที่แสนดี ( ที่ยังคงละเมียดกินอยู่นั่น ) วันนี้เป็นวันที่ฮิเมะต้องเข้าไปทดสอบที่โรงเรียนมายา โรงเรียนที่คิจินเรียนอยู่ ตอนนี้ฮิเมะกำลังคิดอยู่ว่าจะแกล้งคิจินยังไงต่อดี จะเล่นอะไรอีกดี
แม่นมที่น่ารักสั่งบรรดานางกำนัลขนของใช้ของฮิเมะลงมาให้ข้างล่าง ซึ่ง....มีอยู่ประมาณ5-6 ใบ.....ของคิจินมี...2 ใบ ช่างแตกต่างกันซะจริง ฮิเมะอุ้มลูกแก้วตามารขึ้นมาดู เธอเห็นภาพบรรญากาศของงานทดสอบผู้สมัครเข้าเรียนที่โรงเรียนมายามันช่าง...วุ่นวายดีซะจริง
--------------------------------------
คิจินพาฮิเมะไปที่ประตู ที่นั่นอิเมะได้พบกับมิโกะขาวอีกครั้ง มิโกะยังคง...ขาว..อยู่เหมือนเดิม ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร ชุดชุดเดิม แส้อันเดิม หน้ามิโกะก็หน้าเดิมๆๆๆๆๆ ไม่เปลี่ยนเล้ย~~~ ตอนนี้ฮิเมะรู้สึกหงุดหงิดแล้วเพราะว่าท่านอาฮาเดสไม่ได้มาส่งเธอด้วยทั้งๆที่ปรติท่านอาผู้รักหลานมักจะมาส่งเธออยู่ตลอด ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน แต่ว่าตอนนี้เธอต้องไปทดสอบที่มายา แล้วทำไมถึงไม่มาส่งกันล่ะ???งอนแล้วนะ ท่านอาบ้า~~~!!!
\" นี่ยัยเปี๊ยกเลิกงอนได้แล้วท่านอาอาจจะมีเหตุผลอย่างอื่นที่มำให้มาไม่ได้ก็ได้นี่ อย่าคิดมากน่า\" คิจินพูดกับอิเมะที่ทำหน้าหงิกตลอดทางที่ผ่านมา คุณเธอทำหน้าหงิกไม่หยุด
\" เดี๋ยวก็หย้าแก่กว่าวัยหรอก ยัยเปี๊ยก ตัวเล็กแต่ว่าหน้าแก่มันดูทุเรศน่ะ รู้ไหม???\"
\" คิจินว่าฮิเมะอีกแล้วนะ!!! \" เธอหันมาแว้ดใส่ทันทีที่คิจินว่าเธอ ช่างเป็นคนที่มีประสาทสัมผัสดีซะจริงเลย แต่ว่าดีแต่คำด่านะ อย่างอื่นพี่แกหูตึงอ่ะ......เชื่อเค้าเลย!!!
\" นี่ยัยเปี๊ยก....ทีอย่างนี้พี่พูดออกเบาเธอดันได้ยินนะ \" คิจินเหล่ตามองฮิเมะ
\'ไรเล่า ฮิเมะเปล่านะ \" เธอเบือนหน้าหนีไปทางอื่น
\" แล้วใครได้ว่าอะไรเธอล่ะยัยเปี๊ยกซ่า \"
\"คิจิน!!! ใครเปี๊ยกฮ่ะ ฮิเมะออกจะสูง....ยังไงก็สูงกว่าแม่นมแล้วกัน เกือบเท่าคิจินกับท่านอาแล้วด้วย\" เธอโอ่
\"โห.....ไม่ค่อยโม้เลยนะ เธอน่ะเหรอที่สูงจะเท่าพี่น่ะ อีกร้อยปีเถอะยัยเปี๊ยกจ้อย...\" เธอโดนพี่ชายแสนดีข่มซะอย่างนั้น
\"อ๊าย~~~ อะไรนะ คิจินเรียกฮิเมะว่าอะไรนะ \"
เธอหันมาว่าทันทีเมื่อได้ยินพี่ของเธอเรียกเธอว่า \' ยัยเปี๊ยกจ้อย \' ที่เมื่อก่อนเป็น \' ยัยเปี๊ยก กับ \' ยัยเปี๊ยกซ่า \' ตาฮิเมะเขียวปั๊ดเลยอ่ะอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อคิจินอ่ะ พอคิจินเห็นอย่างนั่นเลยไม่ได้ตอแยน้องสาวตัวเองอีก ทั้งสองเดินทางสู่โรงเรียนที่เป็นที่หนึ่งด้วยกัน ......การทดสอบ กำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว..............
----------------------------------------------
โรงเรียนมายา โรงเรียนที่กว้างขวางใหญ่โตและโอ่อ่า คิจินพาฮิเมะมาที่ซุ้มทดสอบ หรือที่คิจินกับเพื่อนๆเรียกกันว่า\' ทางเข้าเด็กใหม่ \' ( แหม...ช่างเรียกนะยะ ) สถานที่ทดสอบคือที่ๆเป็นลานกว้างหน้าตึกของมายา ลานกว้านที่สามารถจุคนได้เป็นหมื่น
ผู้คนมากายจากทุกสถานที่ต่างพากันเข้ามาเรียกที่นี่ทำให้ลานที่ว่ากว้างดู...แค้บบบ แคบ คิจินพาฮิเมะไปยื่นใบสมัครที่โต๊ะ ที่นั่นเขาเจอกับศาสตราจารย์ โอกี้ ลาสกิ้น อาจารย์ผู้สอนสังคมศาสตร์และอาจารย์ฝึกหัด โทโมโยะ ที่สอนดนตรี
\" อ้าว....ว่าไงคะ..คิจินพาใครมาด้วยน่ะ?? \" เสียงที่อ่อนหวานออมกาจากปากของอาจารย์ โทโมโยะ ช่างสมกับที่เป็นครูสอนวิชาดนตรีจริงๆ คล้ายกับศาสตราจารย์โอ้ ที่ดูเป็นหนุ่มใหน้าหวานแต่กำเนิดยังไงยังงั้น ทั้ง สองคนนี้ดูคู่กันดีจัง
\" อื้ม..ใครเหรอ??? รึว่าเป็นน้องที่เธอเล่าให้ฟังบ่อยๆ \" ศาสตราจารย์โอกี้ผู้อ่อนหวานพูดขึ้นบ้าง
\" คิจินเล้าถึงฮิเมะว่ายังไงคะ?? \" ฮิเมะน้องที่น่ารักของคิจินชักเสียถามอาจรย์ใหม่ทั้งสองของเธอใหญ่ คิดในใจว่าถ้าพูดอะไรไม่เข้าท่าแล้วละก้อ...โดน!!
\" ก้อ...\"
\" พอเถอะครับศาสตราจารย์ ก่อนที่ผมจะโดนยัยเปี๊ยกเลียกนี่ฆาตกรรมเอานะ....ยัยนี่โหดจะตาย.\" ประโยคหลังนี้คิจินกระซิบให่ได้ยินแค่ศาสตราจารย์ทั้งสองเท่านั่นที่ได้ยิน แต่...ให้ตายเถอะ คิจินโดนฮิเมะเตะหน้าแข้งเต็มแรง ความจริง...ฮิเมะไม่ได้ยินเหรอนะ แค่ประมาณว่า พูดอะไรไม่รู่ล่ะ ขอเตะไว้ก่อนเป็นดีที่สุด ( นั่นเป็นปรัชญาของเธอเหรอ??? )
\" เอาเถอะน่าทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันไม่ใช่เหรอ?? รักกันไว้สิ \"
\" นั่นสิคะ อีก20 นาทีมาที่นี่อีกนะคะ เราจะทำการทดสอบกันแล้วละคะ \"
\" อ้อ...ค่ะ...ขอบคุณมากค่ะ ที่ดูแลพี่ชายสุดเฮี้ยบคนนี้ได้ ทั้งๆที่ไม่น่าจะอยู่รอดได้เพระว่าปากเสียออกอย่างนี้ \"
ฮิเมะว่าตอนที่คิจินแย่ที่นี่คลงไม่ได้มีเพื่อนอย่างที่คนอื่นเค้ามีกันใชไหมค่ะ ?? พอได้ยินฮิเมะว่าพี่ชายของเธอสองอาจารย์ก็หัวเราะคิกคัก คิจินเห็นท่าไม่ดีเลยลากฮิเมะไปจากที่นั่นทันที ก่อนที่ฮิเมะจะเล่าอะไรที่เกี่ยวกับปราการมากไปกว่านี้ ( เรื่องที่สองพี่น้องเป็นคนของปราการจัทร์แดงนั่นเป็นความลับนะจ๊ะ เนื่องจากปราการจันทร์แดงถูกถือว่าเป็นเผ่าปิศาจเผ่าหนึ่งด้วย ดังนั้นการที่ให้ผู้อื่นรู้ว่าเป็นคนของปราการนั้นย่อมหมายถึงอันตรายของคนทุกคนในปราการด้วย ...คำอธิบายจาก...Riww-i )
พอลากฮิเมะไปในที่ลับตาคน คิจินเปิดฉากว่าฮิเมะใหญ่ ฮิเมะเองก็เถียงฉอดๆๆ ไม่มีใครยอมแพ้ใครเพราะว่าสองคนนี้เถียงกันเป็นอาจิน เรียกได้ว่าเป็นกิจกรรมยามว่างเลยก็ได้ ถือว่าเป็นการบริหารปอดไปในตัว และอย่างทุกที คนที่ปอดใหญ่กว่าคือ...คิจิน...
คิจินมีพลังที่สามารถเถียงน้อยสาวแล้วชนะได้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า ....ว้อย~~~ มันพลังอะไรฝั่งไหนเนี่ย ไม่เห็นเคยได้ยินเลย แต่ก็ช่างเถอะ คิจินปากไวกว่าฮิเมะเท่านั่นเองเรื่องเถียงคิจินชนะ แต่เรื่องด่า....ฮิเมะกินขาด!! นี่ยังดีที่ไม่มีไฝที่มุมปาก...ไม่งั้นทสึกิฮิเมะได้กลายเป็น \' ทสึกิไฝเด้งแน่ๆ \' ( คิดได้ไงอ่ะ ฉายานี่อุบาตชะมัด )
\" เฮ้!!! คิจิน ทางนี้โว้ย~~ \" เสียงเรียกคิจินดังมาแต่ไกล....คนพวกนี้เป็นใคร น่าแปลกใจ ทำไมคุยกับคิจินได้อย่างเป็รกันเองอย่างนี้นะ ไม่อยากจะเชื่อ!!!! พวกนั่นตรงรี่เข้ามาหาคิจินประดุจเห็นญาติที่จากกันมานานแล้วอย่างนั่นแหละ
ทึสึกิฮิเมะมองอย่างงงๆ เพราะไม่ดว่าพี่ชายที่ยิ้มยากคนนี้จะมีเพื่อนที่...เอ่อ...ออกจะติ๊งต๊องหน่อยๆด้วย อีตาติ๊งต๊องนั่นหันมามองเธอแล้วหันกลับไปถามเพื่อนของเขาว่า...
\" โอ้...คิจิน...แฟนแกน่ารักว่ะ.. \" พูดยังไม่ทันจะจบ อีตาติ๊งต๊องก็โดนหมัดเพียวๆของแฟนคิจินไปรับประทานเต็มๆปาก
\" อุ๊บ...นี่เธอทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย?? อย่าเห็นว่าเป็นแฟนของคิจินแล้วจะไม่ทำอะไรนะ\" อีตาติ๊งต๊องนั่นกลายร่างเป็นจ่าโหดขึ้นมาทันที แต่อย่างฮิเมะเหรอจะกลัว??? เธอมีทั้งท่านอาที่เป็นเจ้าแห่งยมโลก เธอมีพี่ชายเป็นเจ้าชายแห่งปราการจันทร์แดงแล้วเธอเองก็เป็นถึงฮิเมะของปราการ....แล้วทำไม...ต้องกลับจ่าโหดๆคนนึง!!
\" นายกล้าเหรอ?? ถ้านายแตะน้องฉันแม่แต่นิดเดียวฉันจะหั่นนายเป็นชิ้นๆแล้วโยนลงไปในบ่อพักน้ำ \" คิจินว่า
\" น้อง?? อุ๊ย!! ขอโทษว่ะ...นึกว่าแฟน เห็นเดินมาท่าทางรักกันดีนี่นา \" รักกันเหรอ?? คิจินกับฮิเมะที่เดินมาเถียงกันตลอกมางน่ะนะรักกันดี รักจนแทบจะกลืนกินล่ะสิ!!
\"ไงจ๊ะ...น้องนู๋..ชื่ออะไรเอ่ย?? พี่ชื่อออสก้าร์นะจากหอมิเนอร์ว่า มีปัณหามาปรึกษาได้ตลอก 24 ช.ม \" จ่าโหดเปลี่ยนโหมดอีกแล้ว คราวนี้ทำเป็นเสียงอ่อนเสียงหวาน จ๊ะๆ จ๋าๆ น่าหมั่นไส้ ขอเตะซักทีได้ไหมเนี่ย??
\" ชื่อฮิเมะ \" เธอตอบเสียงเย็นสุดใจขาดดิ้นกาแด่ว กาแด่ว
\" ฮิเมะไปกันเถอะ เดี๋ยวเธอต้องไปที่โต๊ะสมัครกันอีกรอบนะ เธอจะมามัวโอ้เอ้ไม่ได้ \" ว่าแล้วคิจินคนดี ( ของนู๋เอง.....Riww-i )ก็ลากร่างบอบบางของฮิเมะไป ที่อื่นทันทีโดยไม่ถามเธอเลยว่าอยากไปรึเปล่า
\"นี่คิจินจะรีบไปไหนน่ะ เหลือเวลาอีกตั้ง 12 นาทีนะ \" เธอท้วงพี่ชายที่แสนดีของเธอ
\"เธอนี่นะ เจ้านั่รนมันเป็นคาสโนว่า เธอต้องห่างมันไว้ เข้าใจรึเปล่าเนี่ย??? เอ้า มีอะไรก็รีบไปทำซะ\"
\".....อะไรอ่ะ ฮิเมะไม่มีอะไรจะทำซะหน่อย\"
\"ก้อ..อย่างธุระส่วนตัวอะไรประมาณเนี่ย \" คิจินว่าเสียงอ่อนเบาจนน้องสาวที่น่ารักเชื่อฟังพี่..( ตรงไหนที่เชื่ออ่ะ )
\" อืม~~~ ไม่เห็นมีอะไรนี่\"
\" โอ๊ย~ มีอะไรก็ไปทำป่ะ \" คิจินว่าอย่างเบื่อหน่ายเต็มที่กับน้องสาวที่ไม่รู้จักโต คนนี้
\" ฮิเมะอยากตื๊บจ่าโหดขี้หลีเมื่อกี้อ่ะ \" เธอว่าออกมาอย่างใสซื่อ บริสุทธิ์ (?)
\"ไมได้หรอกน่าฮิเมะ เจ้านั่นมันชื่อ ออสก้าร์ อเทน่า เป็รหัวหน้าของหอ มิเนอร์ว่า พี่เองก็อยู่ที่หอนี้ล่ะ แล้วพี่ก็หวังว่าเธอจะได้อยู่ที่หอมิเนอร์ว่านี่ด้วย\"
\" มีหออื่นเหรอ?? \" ฮิเมะแหงนหน้ามองคิจิน
\" มีสิ ทั้งหมดมีอยู่ สี่หอ มิเนอร์ว่าหอที่ 1 เฮร่าหอที่ 2 เมอร์คิวรี่หอที่ 3 และหอสุดท้ายอโฟรไดฟ์ แต่ล่ะหอจะมีหัวหน้าของหออยู่ หอ1ก็คือจ่าโหดที่ฮิเมะว่าเมื่อกี้ ความจริงแล้วเค้าอยู่ปี3แล้วล่ะนะ หอ2 คือ จูโน่ วิซาร์ด นางพญาของหอเฮร่า ยัยนี่ร้ายมากอยู่ปี3 ไม่จำเป็นอย่าไปยุ่งด้วย คนที่3คือ ไดอัล เอช (H) เคย์โมเนีย เจ้าบ้านี่อยู่ปี2 ออกจะติ๊งต๊องหน่อยๆพอคบได้ และคนที่งามที่สุดในโรงเรียนตอนนี้..ความจริงหัวหน้าหอ อโฟรไดฟ์ก็สวยกันทุกปีอ่ะนะ วีนัส เกล เดอโบลวา อยู่ปี5 แต่หน้าอ่อนเหมือนอยู่ปี1 ถ้าเจออย่าทักว่าเป็นเด็กใหม่ล่ะ เจ้แกจะโกรธมากกก \" คิจินร่ายยาวซะจนฮิเมะเกือบฟังไม่ทัน ( แต่ก็ยังทันอ่ะนะ ) ฮิเมะมองพี่ชายของเธออย่างเงียบๆ เพราะไม่นึกว่าพี่ชายที่ไม่ค่อยพูดจะร่ายมาเป็นทางหลวงอย่างนี้
\" .......\"
\" มีอะไรติดหน้าพี่รึไง?? \" คิจินถามเมือนฮิเมะจ้องเอาจ้องเอาอย่างนี้
\" ป่าวอ่ะ....คิจินกินไส้เดือนคาราปากอสมาเหรอ??? วันนี้พูดซะยาวเชียว \" ฮิเมะเอียงคอว่า ทำเอาพี่ชายหน้าขึ้นสี (ไม่ได้อายนะ...โกรธเฟ้ย~~~ ) คิจินเปิดประตูมิติแล้วหยิบเอาลูกเทนนิสสีม่วงขึ้นมา พอฮิเมะเห็นลูกอะไรนั่นเท่านั่นแหละ เธอล่อวิ่งป่าราบเลย คิจินก็ยังพยายาม ไล่กวดน้องสาวมาติดๆเลย ภาพนี้เป็นภาพที่ชวนฮามากพี่น้องวิ่งไล่กันคิจินปาลูกบอลมาใส่อิเมะเองก็หลบ เฮ้ออออ ทำอะไรเป็นเด็กกันจังเล้ยยย
------------------------------------------
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น