สงครามจันทรา/โรงเรียนมายา/มนตราหัวใจ

ลำดับตอนที่ #2 : วิหารจัทรา

      

         ลมเย็นโชยมาจากฟ้ากฟ้าไกลพาความรู้สึกเก่าๆกลับคือมา  เหล่าเสนาผู้เฒ่าเงนหน้าขึ้นมองท้องฟ้าไกลซึ้งบัดนี้มีเสียงของลมดังขึ้นเรื่อยๆ

        

          ฟ้าสีน้ำเงินสวยสดกับแสงจันทร์ที่อ่อนล้าส่องแสงอ้อยอิ่งนุ่มนวลเป็นลำแสงยาว  ดวงจัทร์ที่มีเพียงครึ่งเสี้ยวที่เว้าแหว่งรอคอยวันที่จะกลับมาเป็นจันทร์เต็มดวงอีกครั้งหนึ่ง    

        

         เสียงลมดังขึ้นเรื่อยๆดั่งจะไกลเข้ามาที่ๆเหล่าผู้เฒ่ายืนอยู่...แล้วมันก็ใช่....ผู้มาเยือนร่อนลงมาด้วยท่วงท่าที่สง่างามปีกสีขาวแผ่สะบัดออกเป็นวงกว้าง  ก่อนที่เจ้าของของมันจะหุบมันและทำให้มันหายไป  คงไว้แต่บุรุษผิวขาวดั่งงาช้าง....รูปร่างอรชรเกินกว่าจะเป็นบุรุษเพศได้ผิวขาวเนียนกลมกลืนกับอาภรณ์ที่เจ้าตัวสวใส่มันอยู่เป็นนิจ  

        

       ผ้าลินินสีขางแถบทองปลิวไสวไปพร้อมๆกับสายลมที่พัดมาอีกระรอกหนึ่ง  รุ่งสางกำลังจะถึงอีกครั้งหนึ่ง  เหล่าเสนาผู้เฒ่าที่รอคอยการกลับมาของนายต่างก้มตัวเคารพผู่อ่อนด้วยอายึแต่ไม่อ่อนศักดิ์อย่างสูงสุด

       ใบหน้าละมุนไม่แพ้อิสตรีหันมาว่ากล่าวเหล่าผู้เฒ่าว่า

      

      \" ท่านผู้เฒ่าคาดาส...อย่าทำอย่างนี้เลย...มีหวังผมได้ตายเร็วแน่ๆ\"

      \" ท่านยูเอะพวกเราขอคอยการกลับมาของท่านนานมากแล้วนะ......ไปโลกคราวนี้ท่านเป็นอย่างไรบ้าง??\"

      \" ก็เหมือน่ทุกครั้งที่ผ่านมานั่นแหละ   ผมก็สบายดีไม่มีอะไรหรอกครับท่านผู้เฒ่าทั้งหลาย  วางใจได้ \"   ยูเอะพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนเป็นอย่างมาก  ผิวที่ขาวราวงาช้าง  มือที่เรียวยาวอย่างกับเทียน  ผมที่ยาวประบ่า  เป็นลักษณะที่หาได้ยากในทั่วๆไปแต่ในวิหารนั่นหาได้ง่ายนักในผู้ที่สืบเชื้อสายบริสุทธิ์ของเผาพันธุเทพในมหาวิหารที่มีลักษณะเหมือนแสงจัทร์ยามค่ำคืน  

      

       แตกต่างจากเหล่าจันทราปิศาจที่เปรียบเสมือนเงาของดวงจัทร์....ไม่มีใครเคยเห็น....ไม่มีใครรับรู้....แต่รู้ว่ามีอยู่จริงบนทีไหนซักที่หนึ่ง   อาจจะอยู่บนโลก  รึจจะอยู่ที่อื่นไม่มีใครรู้  รึว่าเผ่านี้ไม่ยากให้รู้....ก็ไม่ทราบ

    

      ปีนี้ยูเอะอายุได้16ปี  ต้องไปเรียนต่อที่โรงเรียนมายาแล้วแต่ก่อนที่จะไปยูเอะอยากจะมาหาแม่นมลุคก้าที่เลี้ยงเขาจนโตก่อนแล้วจะลงไปที่โลกมนุษย์เพื่อสะงเรื่องที่โลกก่อนแล้วจึงจะเข้าไปสมัครที่โรงเรียนมายา  

      

     โรงเรียนมายาถึงจะเพิ่งก่อตั้งได้แค่200ปีแต่ก็เป็นสถายันที่มีชื่อเสียงมากแห่งหนึ่งเลยก็ว่าได้  บนมายาทุกคนเท่าเทียมกันหมดไม่มีแบ่งชั้นวรรณะ  ทั้งเจ้าชายไปจนถึงขอทานก็สมารถเข้าไปเรียนได้หมดถ้าผ่านการคัดเลือกของ --ผู้คัดสรร-- แล้ว  มันจึงไม่น่าแปลกใจเลยว่าในบางครั้งจะมีนักฆ่าแผงตัวมาเพื่อลอบปรงพระชนม์บรรดาเชื้อสายของราชวงศ์ต่างๆนานา

    

      ยูเอะอยู่ที่วิหารได้แค่2วันก็จะเดินทางไปที่โลกต่อ  บทบาทของการอยู่ที่โลกมนุษย์ของเขาคือคุณชายของตระกลู อิโนงามิ ที่มีชื่อเสียงมายาวนานตั้งแต่สมัย เอโดะ แล้วข้ออ้างในการที่ยูเอะไปเรียนต่อที่มายาคือ  เขาจะต้องเดินทางไปเรียนต่อที่ต่างประเทศนั่นเอง

    

      ยูเอะมีความผูกพันกับโลกมากเพราะที่นั่นเขามีแม่...แม่ที่สามารถจับต้องได้

    

    \" ท่านยูเอะ...ท่านมาเยื่ยมแม่นมได้แค่2วันท่านก็จะกลับไปอีกแล้วรึ\"

    \" โถ...แม่นมคะ  แล้วยูเอะจะกลับมาเยี่ยมแม่นมบ่อยๆนะคะ\"

    \" ทูนหัวของแม่นมน่ารักจริงเชียว  \"  

    

    ว่าแล้วแม่นมลุคก้าก้ดึงแก้มของยูเอะให้มันยืดออกมา   ภาพแบบนี้ช่างน่ารักเสียนี่กระไร  ถ้ายูเอะไม่ได้เป็นผู้ชายล่ะนะต้องเป็นสตรีที่งามที่สุดแน่เลย  แต่ยังดีที่สวรรค์ยังมีเมตตาไม่อย่างนั่นหญิงทั้งโลกคงได้เอาปิ๊บคลุมหัวแน่ถ้าเทียบความงามของยูเอะของวิหารจันทราคนนี้

    

      แต่ด้วยความที่ว่ายูเอะมีหน้าตาที่ค่อยข้าง ( ? ) จะเหมือนผู้หญิงไปบ้าง ( ? ) เป็นบางครั้งแม่นมลุคก้าก็จะเผลอลืมเลี้ยงดูยูเอะเหมือนบุตรธิดาไปซะอย่างนั่น  แต่ยูเอะก็รักแม่นมลุคก้ามากเพราะเป็นคนที่เลี้ยงดูเขามาแต่เล็ก

    

      แม่ของยูเอะตายไปตั้งแต่ก่อนยูเอะเกิดด้วยซ้ำ  แต่ยูเอะก็ยังเกิดออกมาได้เพราะว่าแม่ของยูเอะรู้ว่านางกำลังจะตายนางจึงใช้วิชาของนางเองนำยูเอะออกมาจากท้องแล้วนำไปเลี้ยงต่อในหลอดแก้วใต้วิหารอีกสองวันต่อมาวิหารถูกพวกปิศาจเผ่าตะวันตกบุกจุงก้อให้เกสงครามขึ้น  แม่ของยูเอะตายเพราะปกป้องยูเอะก่อนตายนงได้ใช้พลังเฮือกสุกท้ายระเบิดพวกปิศาจราบเป็นหน้ากลอง  

      

      แต่ยูเอะก็อยู่ในหลอดแก้วนานถึง2ปีเต็มซึ่งถือได่ว่านานกว่าปรกติทั่วๆไปมากทีเดียว  พอหลอดแก้วแตกคนที่ดูแลยูเอะตลอดมาคือผู้เฒ่าคาดาสกับแม่นมลุคก้าเพราะชนั้นยูเอจึงเคารพท่านทั้ง2มากเช่นกัน



------------------------------------------------



       วันนี้เป็นวันที่ยูเอะต้องกลับไปที่โลกอีกครั้ง  เมื่อร่ำลาบรรดาคนในวิหารเรียบร้อยแล้วก็จะไปทันทีโดยที่ก่อนจะไปก็ไม่ลืมที่จะบอกลาแม่นมลุคก้าและเสนาเฒ่าคาดาสเสียก่อน  เมื่อร่ำลาพอเป็นพิธีเรียบร้อยแล้วยูเอะก็จะเดินทางไปยังประตูเชื่อมภพ

      

        ปีกสีขาวกางโบกสะบัดอีกครั้ง  เป็นสีขาวที่บริสุทธิ์มากกว่าปีทุกอย่างที่เคยได้เห็นมาเลยก็ว่าได้  ปีกเริ่มสะบัดแรงขึ้นแรงขึ้น  จนพาร่างขาวนวลล่องลอยไปในท้องฟ้าที่กว้างใหญ่

      

        ตาสีฟ้าน้ำทะเลของเขากวาดมองไปยังจุดมุ่งหมายของเขาเอง.....ประตูเชื่อมภพ  มีจินงู2พี่น้องเป็นผู้ดูแลประตูสู่แดนมายา   เคลเบรอสดูแลประตูทางเข้าของนรกและมีมิโกะขาวเป็นผู้ดูแลประตูทางเข้าของโลกมนุษย์อยู่

      

     \"  ท่านยูเอะ...ท่านกำลังจะกลับไปยังโลกอีกแล้วรึ??   \"  เสียงแผ่วเบาแต่อัดแน่นไปด้วยพลังดังก้องเข้ามาในโสตประสาทของยูเอะ   นางที่กำลังเอ่ยวาจาอยู่นั่น  นั่งอยู่บนประตูหินสีขาว   นางดูช่างกลมกลืนกับประตูเสียเหลือเกินเพราะนางมีผมที่ยาวสยายสีขาว   นางแต่งกายด้วยชุดมิโกะสีขาวไร้สีใดๆแต้งแต้ม   ตาสองดวงทอดยาวไปไกล....นางมองอะไนไม่เห็นอีกต่อไปแล้ว...ตาของนางก็เหใอนกับผมของนาง  มันเป็นสีขาว   ดังนั้น...นางจุงได้ชื่อว่า--มิโกะขาว--

    \"  ครับท่านมิโกะ....ข้าจะกลับไปยังโบกเพื่อสะสางเรื่องราวของทางนั้นก่อนที่จะมาเรียนที่โรงเรียนลอยฟ้ามายาน่ะครับ \"   ยูเอะพูดด้วยวาจาที่นอบน้อมเป็นอย่างยิ่ง

     \" จะอย่างไรก็ช่างเถอะ...ข้าขอให้ท่านกลับมาโดยสวัดิภาพก็แล้วกันท่านยูเอะแห่งวิหารจันทราลอยฟ้า    . มิโกะขาวร่ายมนตราโดนโบกผู่สีขาวไปรอบๆ.....แล้วประตูหินที่แสนจะหนักอึ้งก็เปิดอกอย่างง่ายดาย...ราวกับเบาเหมือนขนนกอย่างงั้นแหละ

      เมื่อประตูเปดออก  แสงสว่าฃจ้าก็สาดส่องเข้ามา   ยูเอะเดินเข้าไปยังประตูหินนั่นแล้วก็ลับตาไป



---------------------------------------------------



    \" นายน้อยกลับมาแล้วรึครับ??   นายผู้หญิงเป็นห่วงแทบแย่.....ดูท่าว่านายผู้หญิงคงจะไม่ชอบให้นายน้อยไปเที่ยวที่อันตรายอย่างป่าเขาซักเท่าไหร่นะครับ \"

    \"  ครับคุณพ่อบ้าน....ลูกผู้ชามันก้อ ต้องออกไปที่ยวตามธรรมชาติกันบ้างสิครับ  คุณแม่ก็ห่วงเกินไป   อ้อ..แล้วว่าแต่คุณพ่อล่ะครับ??\"

    \" นายท่านอยู่ที่บริษัทน่ะคระบกำลังประชุมอยู่เรื่องที่จะขยายกิจการนิดหน่อยน่ะครับ\"

    \" อื้ม...แลวคุณแม่ล่ะอยู่ที่ไหนกัน ??\"

    \" นายผู้หญิงก็ออกไปกับนายท่านน่ะครับ.....นายน้อยจะให้ผมนำของขึ้นไปไว้ที่ห้องเลยรึเปล่า\"

    \" ไม่เป็นไรครับผมจะเอาของพวกนี้ขึ้นไปเองครับ \"  ว่าแล้วยูเอะก็ขนสัมพาระต่างๆที่จำเป็นขึ้นไปเก็บที่ห้งนอนของเขาที่ชั้น2   เขาใช้เวลา20นาที่ที่จะต้องแต่งตัวเพื่อออกเดินทางไปหาคุณแม่และคุณพ่อที่โลกมนุษย์ของเขาที่อิโนงามิคอมพานี   บทบาทของยูเอะที่อยู่บนโลกคือแสดงเป็น  คุณชายของตระกลูอิโนงามิ   เข้าของอิโนงามิคอมพานีที่ใหญ่ในญี่ปุ่น  อยู่ที่นี่ยูเอะมีทั้งแม่และพ่อ!!!