วุ่นนักรักสับขั้ว

ลำดับตอนที่ #4 : พี่ชายจากญี่ปุ่น( ที่เพิ่งพบกัน)

       เฮ้อ....อีกวันแล้วสิเนี่ยที่มีคนมาขอรูปของ  Renbow (นามปากกาของผมเอง ) ทำไงดีล่ะให้ไม่ได้ซะด้วยTToTT ขืนให้นะมีหวังผมคงโดนพวกเธอฆ่าตายแน่ๆ

  

      ฮึ้ย~~~ช่างเถอะ   หลับก่อนดีกว่า..แม่ครับผมฝากดูแลพ่อด้วยนะครับ..แม้อยู่ข้างบนนั่นคงเห็นผมกับพ่อดีใช่ไหมครับ...พ่อกำลังจะแต่งงานใหม่ครับ..ผู้โชคดีคนนั่นชื่อว่า  โอดะ  อายามิชิโนะครับแม่ เธอเป็นคนที่ญี่ปุ่น  สามีเธอตายแล้วล่ะครับ  เธอมีลูกด้วยนะครับอยู่ชั้น ม.4 เหมือนผมเลยล่ะครับ เขาชื่เรนครับ...คุณชิโนะเอารูปให้ผมดู...หน้าตาดีเอามากๆ..ข้างๆมีเด็กผู้หญิงคนนึงด้วยน่ารักมากๆเลย...คงเป็นแฟนกันมั้งเรนเขาแก่กว่าผมแค่ 7 เดือนเองนะครับ..คุณชิโนะน่ะเขาทำอาหารเก่งมากเลยนะครับ..อ๊ะ..แม่ทำอร่อยกว่าครับ....แม่ครับ..วางใจเถอะผมโตแล้วครับ...คนที่ยังไม่โตน่ะ..คงเป็นพ่อเรามากกว่า..นิสัยเด็กชะมัด...แม่ครับ..ราตรีสวัสดิ์ครัย..ผมรักแม่นะ



-------------------------------------



    \" อูเกียว..ทำอะไรน่ะลูก  \"  พ่อเดินลงมาจากชั้นบน โห....แต่งตัวก้อดีอ่ะนะ..แต่ดูหน้าสิ..เฮ้อ...รับไม่ด้ายยยย

    \" พ่อ..ผมว่าพ่อไปโกนหนสดก่อนดีกว่านะ..ถ้าคุณชิโนะมาเห็นนะ..คงหนีพ่อไปสุดโลกเลยล่ะ \" พ่อเงียบไปซักพักก่อนจะเอามือมาลูบๆคลำๆแถวๆห้นาของตน  แล้วก้อพบหนวดงอกออกมาหรอมแหรม..แล้วพ่อก็สะดุ้งวิ่งเข้าห้องน้ำไป   >o< 55+ ตลกชะมัด



    ผมเดินเข้าไปในห้องเรียนที่เพิ่งทำความคุถ้นเคยได้แค่2วันเท่านั่น....เธอคนนั่น..คนที่ผมแอบรัก..นั่งอยู่ข้างๆผมแต่ผมไม่มีหวังเรื่องเธอเลย..YoY..เฮ้อ...เศร้าชะมัด..แต่ก้อยังดีนะที่เธอยอมรับผมเป็นเพื่อนของเธอ...ผมไม่ค่อยมีดพื่อนมากนัก..เพื่อนๆที่ยอมคบกับผมก็มีแค่....

.....คิมซาเร...ฮึ้ย~~~~หมอนี่..แค่คิดถึงก็มาเลยนะ..คนไรอ่ะตายยากชะมัด   ซาเรมีบุคลิคที่แตกต่างจากผมมาก....เขาป๊อปในหมู่สาวๆผมสีน้ำตาลเข้มๆกับเสียงนุ่มๆของเขาทำให้สาวๆหลงกันเป็นแถบๆ...ซาเร..เขาคือคนที่ผมไม่สามารถเป็นเช่นนั้นได้

   อ๊ะ..แต่หมอนี่ชอบมาขอลอกงานผมนะ...ซาเรน่ะสอบได้คะแนนห่วยมาก~~~~    แค่ผมน่ะที่1ตลอดเทอมเลยล่ะครับ (แหม..ปลื้มซะ..)





---------------------------------------



  ตกเย็นผมชวนซาเรไปรับคุณชิโนะกัยพี่ชายของผมกันแต่หมอนี่ไม่ยอมไป  เนื่องจากติดนัดกับหญิงสาว (ที่อายุมากกว่า ) เอาไว้ =_=^^^

เฮ้อ..เอากะมัน...ไอ้นี่..มันน่านัก   แต่ช่างเถอะเดี๋ยวผมก็จะมีพี่ชายสุดเท่จากญี่ปุ่นแล้ว55+ มีเพื่อนซักที   ผมน่ะอุตส่าห์เตรียมห้องของผมกับเรนใกล้ๆกันเลยนะ  ผมจัดห้อง้เรนด้วยแต่ไม่รู้ว่าเรนชอบแบบไหนเลยเอาแบบสบายเข้าว่า   คุณชิโนะบอกว่าเรนเป็นนักดนตรีด้วยนี่

เท่ชะมัดเล้ย~~~~

    ผมเองก้ออยากเท่แบบนี้บ้างนะ...แต่ผมคงเป็นไปไม้ได้...เฮ้อออออ



-----------------------------------------



    อ๊ะ...มาแล้ววว   พ่อซื้อกุหลาบสีแดงมาให้คุณชิโนะด้ยวล่ะ...สวีทซะ~~~ อ้าว..แล้วเรนล่ะ....อ้อ..คุยโทรศัพท์อยู้นี่เองคุยกับคนที่อยู่ในรูปแน่ๆเลยหุหุหุ  ไปทักดีกว่า  ดูท่าว่าเรนจะเห็นเราแล้วนะ  วางหูแล้วละ...หันมาแย้ววววโห...คนอาไรหล่อปานเทพบุตรหล่นลงมาจากสรวงสวรรค์  ว่าแล้วเรนก็เดินเข้ามาทักผม

      \" เอ่อ...\" เรนอ้ำๆอึ้งๆอยู่เสียงพี่แกนุ่มชะมัดเลยแต่ออกสูงๆอ่ะ สมกับเปงนักดนตรีจริงๆ

      \" คุณเรนใช่รึเปล่า \" พอเรนเข้ามาใกล้ๆโห...ตาสีน้ำเงินใสๆกับผมสีน้ำตาลอ่อนดูดีชะมัด   เท่จริงๆเลยพี่ชายคนใหม่ของเรา

      \" อื้ม...เธฮเป็นลูกของคุณ  โซอึนฮยองใชรึเปล่า \" เรนตอบกลับมาอย่างยิ้มๆพอเรนยิ้ม  โลกทั้งโลกมันดูสดใส  มันทำให้ผมอยากยิ้มตามเรนไปด้วย ....

      \" ^_^...ฉันชื่อโซอูเกียว    ยินดีที่รู้จัก \"  ผมยิ้มให้กับเรน  เรนยิ้มกว้างใหญ่เลย   พาเรนกลับบ้านก่อยดีกว่า  ตอนนี้ผมเริ่มเหม็นเหงื่อตัวเองแล้ว  ผมไม่ชอบชุดกีฬาของ ร.ร เลย    มันทำให้ผมดูคล้ายๆผู้หญิงขึ้นไปอีก     ดีนะที่เรนไม่ทักว่า \" เธอเป็นผู้หญิงเหรอ \" (แต่คิดว่าใช่เลยล่ะ....โดยไม่ได้ถาม )เรนดูร่าเริงมากอยู้ที่ .ร.ร เรนคง ฮอตในหมู่สาวๆมากล่ะสิ (นี่ก็อคนที่ผมไม่มีวันจะเป็นอย่างเขาได้   =_= ;; )



      ว่าแต่ทำไมกระเป๋าของเรนถึงได้ใหญ่ชะมัด     มีตั้ง5ใบ    คงเป็ยหนุ่มสำอางล่ะสิท่า   มิน่าขาวซะ~~~   อ้อ.....ใช่เรนเป็นลูกครึ่ง  รัสเซีย - ญี่ปุ่นนี่นะ ก็ต้องขาวอยู่แล้ว..ผมนี่ไม่น่าโง่เลย...=_=^^^   ชอบถามอะไรเปิ่นๆอยบู่ได้น่าอายจริง...ตอนขึ้นรถไปที่บ้านนะ..เรนซื้อขนมมาตุนซะไม่มีที่ให้นั่ง (นั่นก็เว่อร์ไปนิด ) ....แต่เรนนี้คล้ายคุณชิโนะจังเลยนะ..ทั้งโครงหน้า...จมูก..คิ้วก็รูปเดียวกัน..เว้นแต่ตาที่เป็นสีฟ้าน้ำทะเลกับผมที่เป็นสีน้ำตาลอ่อนๆคงได้จากพ่อมาล่ะสิท่า...ก็พ่อของเรนเป็นคนรุสเซียนี่นะ



      เรนน่ะ..เหมือนคุณชิโนะอีกอย่างแล้ว...พอพ่อขับรถมาถึงที่บ้านนะเรนเขาบ่นคำๆเดียวกับคุณชิโนะเลน..บ่นว่า..

    \" บ้านเล็กจัง \"  เฮ้อ~~~ก็บ้านใครมันจะหลังใหญ่เหมือนบ้านที่ญี่ปุ่นหรือที่รัสเซียของเรนกันล่ะ....ยิ่งที่รัสเซียนะ...นั่นน่ะไม่ได่เรียกว่าบ้านแล้วปราสาทชัดๆ...ผมเคนดูรูปตอนที่เรนถ่านที่บ้านที่อังกฤษแล้ว...เรนก็เหมาะกับบ้านเหลือเกิน...ตัวบ้านตกแต่งด้วยสไตล์อัวกฤษแท้ๆเลยทีเดียว ...สมกัยที่คุณชิโนะเป็นถึงเอิร์ลในอังกฤษดีจริงๆ



--------------------------------------------



     ผมให้เรนพักอยู่ที่ห้องข้างๆห้องของผม..ดูเรนจะชอบมากๆ....ประตูของเราเปิดทะลุถึงกันได้ด้วย   วันนี้คุณชิโนะลงมือทำอาหารเอง..น่ากินชะมัดแต่เรนนี่กินเก่งเน้อออ..กินเอากินเอา...พ่ออ่ะ..ชวนเรนกินเหล้าเกาหลีที่เลื่องชื่อด้วยล่ะ..ก็โซจูไงล่ะ..ที่น่าแปลกก็คือ..เรนคอแข็งกว่าพ่อซะอีก..พอพ่อเมานะเรนน่ะแหละที่แบกพ่อ..(ตามคำสั่งของคุณชอโนะ ) ขึ้นไปบนห้องนอนแรงแยะเป็นบ้า...แน่ล่ะซิ   เรนเป็นนักกีฬานี่นะ   ก็ต้องแข็งแรงเป็นธรรมดาผิดกับผมที่เล่นกีฬาไม่ได้เรื่องเล้ย~~~  Y_Y  มัน่าเศ้านะเนี่ย...ได้เวลานอนแล้วเรนไปส่งคุณชิโนะที่ห้องแล้วก็มาส่งผมที่ห้องเช่นเดียวกัน...จากนั่นเรนก็เข้านอน



-------------------------------------------



      ผมตื่นเช้ามาทำอาหารเช้าตอน  6โมง  คุณชิโนะลงมารอตั้งนานแล้ว     คุณชิโนะเอ่ยปากให้ผมช่วยเธอทำอาหารด้วยล่ะ....^o^

  ดีใจชะมัด.....ผมลงมือทำข้าวกล่องสำหรับไป ร.ร  ของผมกับเจ้าซาเรตัวยุ่ง....แต่วันนี้พิเศษกว่าทุกวันเพราะผมทำข้าวก่องของเรนด้วย

      พอทำอาหารเสร็จคุณชิโนะสั่งให้ผมขึ้นไปเปลื่ยนชุดนอนตัวโปรดเป็นชุด นักเรียนซะ   ผมก็ต้องทำตามคำสั่งของแม่คนใหม่  (ยังสาว )ของผมสิครับพอขึ้นไปได้สักพักผมกะจะไปปลุกเรนซะหน่อยแต่เสียงสวรรค์ของคุณชิโนะก็ดันมาดังขึ้นซะก่อน

      \"  เรน..อูเกียวลงมาทานข้าวได้แล้วลูก \"    ผมแน่ใจว่าผมหูไม่ได้ฝาด...เรนคราง  อืม~~~~  ออกมาเบาๆ  (แต่นายก็ยังอุตสาห์ได้ยิน )แล้วผมก็ได้ยินเสียงอะไรหนักๆตกลงจากเตียงตามมาด้วยเสียงบ่นอุบของเรนประมาณว่า   เตียงแคบอะไรประมาณเนียพอผมแน่ใจว่าเรนตื่นแล้วผมเลยลงมารอเรนที่ข้างล่าง

     สักไม่กี่นาทีต่อมาผมก็ได้นินเสียงฝีเท้าหนักๆลงมาจากบันไดผมนั่งทานข้าวต่อไม่ได้หันไปมองเรนที่กำลังลงมา

      \"  อูเกียวจ๋า  อรุณสวัสจ้า.... \"   แล้วผมก็ตกใจหน่อยๆเพราะเรนกอดผมจากด้านหลังแล้วเรนก็หอมแก้มผมดังฟอดพ่ออึ้งใหญ่.....แต่ผมว่านะ..มันมีอะไรอยู่กลางหลังผม...มันนุ่มๆเหมือนซาลาเปา2ลูกผมหันกลับไปทักเรนกลับ

     \"  อื้ม...เรนอรุณสวัส OoO....ทำไมเรนใส่กระโปรงล่ะ  \"   ผมตะลึงกับเรนจนมได้ยินคำตอบจากเรนซะแล้ว    เรนทีผมเห็น   เรนที่อยู่ในชุดกระโปรงของร.ร. ซางยูลินชุด น.ร ที่คล้ายกับชุดโลลิต้า...เพราะมีระบายกับลูกไม้สี่อ่อนๆติดมาด้วยผมสีน้ำตาลอ่อนๆของเรนผูกด้วยโบว์

สีขาวลายฉลุ.......ทำไมกันนะ   ทำไมผมเพิ่งสังเกตพี่ของตัวเอง   พี่ของผม...พี่ชายของผม..เธอสวย   สวยจริงๆ!!!